Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Krystyna Hadryś (spr.)

Sędzia SO Andrzej Dyrda

SR del. Anna Hajda

Protokolant Tomasz Bałys

po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2014 r. w Gliwicach

na rozprawie

sprawy z powództwa S. M. (M.)

przeciwko P. D.

o zapłatę

oraz z powództwa wzajemnego P. D.

przeciwko

S. M.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego - powoda wzajemnego

od wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku

z dnia 10 czerwca 2013 r., sygn. akt II C 5/11

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od pozwanego - powoda wzajemnego na rzecz powoda - pozwanego wzajemnie kwotę 1800 zł (tysiąc osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

SSR del. Anna Hajda SSO Krystyna Hadryś SSO Andrzej Dyrda

Sygn. akt III Ca 1781/13

1

UZASADNIENIE

S. M. wniósł o zasądzenie od P. D. kwoty 30.730,58 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu powód wywodził, że zawarł z P. D. umowę, na podstawie której zobowiązał się przeprowadzić remont ośrodka zdrowia w B., zgodnie z projektem i kosztorysem ofertowym, stanowiącym załącznik do umowy. Przystąpił do wykonania zlecenia, po czym wobec zmiany koncepcji realizacji robot, zmienił się zakresu remontu i wykonywał prace dodatkowe, których pierwotny kosztorys nie przewidywał. Wobec zmiany koncepcji realizacji robót sporządził kosztorysy powykonawcze stanowiące załączniki do umowy nr (...), a następnie na ich podstawie wystawił pozwanemu faktury na kwoty 22.880,61 zł i 25.250,83 zł. Wobec nieuiszczenia w terminie należności wynikających z faktur stosownie do § 9 zawartej między stronami umowy odstąpił od umowy i zażądał kary umownej w wysokości 4.813,14 zł pismem z dnia 02 listopada 2009 r., doręczony pozwanemu w dniu 15 listopada 2009 r. Powód przyznał, że tytułem zaliczki na wynagrodzenie otrzymał od pozwanego kwotę 25.000 zł, a zatem z tytułu wykonanych prac pozwany zalega z zapłatą kwoty 27.944,58 zł. Powód przyznał również, że otrzymał od pozwanego kwotę 10.000 zł jako zaliczkę na materiały. Zaliczkę na materiały zużył w całości na zakup materiałów, przy czym stosownie do zawartej z pozwanym umowy za zakupienie materiałów doliczył 9,5 % ich wartości jako rekompensatę za organizację i transport. W związku z czym pozwany jest zobowiązany mu z tego tytułu dopłacić kwotę 2.786 zł.

Pozwany P. D. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. Pozwany wniósł przy tym powództwo wzajemne żądając zasądzenia od powoda - pozwanego wzajemnego S. M. na jego rzecz kwoty 19.993 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu wzajemnego do dnia zapłaty. W uzasadnieniu podnosił, że nie zlecał S. M. żadnych dodatkowych prac nie objętych dołączonym do umowy kosztorysem. Jedynymi pracami, które mu zlecał było wycięcie w płytach gipsowych zamontowanych na suficie otworów umożliwiających montaż wentylacji, która miała być założona później przez wyspecjalizowaną w tym zakresie firmę. Wynagrodzenie S. M. zostało określone na podstawie dołączonego do umowy kosztorysu na kwotę 25.270,93 zł, z czego tytułem zaliczki łącznie przekazał mu kwotę 25.000 zł. Pozwany - powód wzajemny podniósł również, iż dał S. M. kwotę 10.000 zł tytułem zaliczki na zakup materiałów budowlanych niezbędnych do prac remontowych. S. M. do tej pory jednak nie rozliczył otrzymanej kwoty, mimo, że miał przedłożyć faktury VAT wystawione na te materiały na jego nazwisko. Pozwany - powód wzajemny, zażądał zatem zwrotu kwoty 10.000 zł albowiem twierdził, że S. M. zaliczkę w tej wysokości nie przeznaczył na zakup koniecznych materiałów do umówionego remontu. Pozwany - powód wzajemny zaprzeczył aby przyjął i zaakceptował załączniki nr 2 i 3, a tym samym również wystawione na ich podstawie faktury VAT. Ponieważ S. M. opóźniał się z zakończeniem prac, pismem z dnia 9 listopada 2009 r. odstąpił od umowy oraz wezwał S. M. do stawienia się w miejscu wykonywanych prac celem sporządzenia protokołu. Pozwany - powód wzajemny dalej wyjaśniał, że w związku z tym, że w dniu 03 listopada 2009 roku S. M. wraz ze swoimi pracownikami opuścił miejsce wykonania prac zlecił P.U. P.H. (...) dokończenie prac na rachunek S. M.. Pozwany - powód wzajemny z tytułu zlecenia dokończenia prac zapłacił na rzecz P.U. P.H. (...). kwotę 9.993 zł.

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy w Rybniku z powództwa głównego zasądził od pozwanego P. D. na rzecz powoda S. M. kwotę 23.131,44 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 11 stycznia 2010r. oraz kwotę 4.511, 75 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, oddalając powództwo w pozostałej części; z powództwa wzajemnego zasądził od pozwanego S. M. na rzecz powoda P. D. kwotę 1.069,51 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 20 maja 2010r., oddalając powództwo w pozostałej części i zasądził od powoda P. D. na rzecz pozwanego S. M. kwotę 2.110 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Orzeczenie to zapadło przy ustaleniu, że S. M. prowadził działalność gospodarczą pod firmą (...). Przed podpisaniem umowy z P. D. w przedmiocie przeprowadzenia remontu w ośrodku zdrowia w B. S. M. razem z K. P., architektem który zaprojektował projekt adaptacji pomieszczeń tego ośrodka na przychodnię, był w tym ośrodku celem dokonania oględzin i ustalenia zakresu prac koniecznych do wykonania projektu. Nie było projektu budowlanego, powstał on dopiero w IV kwartale 2009 r. Po dokonanych oględzinach S. M. sporządził projekt umowy oraz jako załącznik do niej kosztorys ofertowy.

Umową z dnia 17 sierpnia 2009 roku P. D. zlecił S. M. wykonanie prac remontowych przy adaptacji ośrodka zdrowia w B. zgodnie z projektem i kosztorysem ofertowym dołączonym do umowy jako załącznik nr 1 do umowy. Termin wykonania prac został oznaczony na 1 miesiąc. W zawartej umowie strony zastrzegły, że jakiekolwiek zmiany do umowy mogą być dokonane tylko w formie pisemnej pod rygorem nieważności oraz że strony nie mogą powoływać się na ustalenia pozaumowne. Umówione prace obejmowały rozebranie ścianek, wyjęcie ościeżnic drzwiowych, wykonanie ścianek działowych 50%, wykonanie ścianek działowych 50%, montaż ościeżnic drzwiowych, wykonanie gładzi na ścianach nośnych i ich pomalowanie. W przypadku zlecenia dodatkowych prac lub dodatkowych wynikłych w procesie nie przewidzianym porządkiem, zleceniobiorca przedstawi kosztorys dodatkowy i w formie załącznika do umowy, przedstawi zleceniodawcy. Przed zakończeniem prac budowlanych zostanie sporządzony kosztorys powykonawczy na rzeczywiście wykonane roboty, ostatnia rata skorygowana zostanie wg. kosztorysu powykonawczego. Wartość prac objętych kosztorysem ofertowym została ustalona na kwotę 25.270,93 zł.

Na zakup materiałów S. M. otrzymał zaliczkę od P. D. w wysokości 10.000 zł oraz zaliczkę na wynagrodzenie w wysokości 25.000 zł. Nadto P. D. powierzył S. M. materiały budowle o wartości 4.338,83 zł na potrzeby prowadzonego remontu. S. M. przystąpił do wykonywania prac w dniu podpisania umowy od demontażu ścianek działowych i sufitów. Podczas wykonywania prac S. M. został powiadomiony przez P. D. o zmianie zakresu prac, które miały być wykonane przy remoncie ośrodka zdrowia w B. wobec braku w budynku systemu wentylacji. P. D. zlecił S. M. dodatkowe prace polegające na wycięciu w sufitach otworów pod wentylację. S. M. wykonywał również prace nie objęte kosztorysem ofertowym, mimo nie przedstawienia zakresu tych prac w formie kosztorysu dodatkowego P. D.. Konieczność wykonania prac dodatkowych zgłaszana jednak była P. D., co dotyczy między innymi rozprowadzenia instalacji elektrycznej.

R. W. pracownik S. M. dostosował instalację elektryczną do przebudowywanych ścianek działowych. Przy zabudowywaniu sufitów najpierw R. W. demontował starą instalację, a następnie przed zamknięciem nowych sufitów rozprowadzał nową instalację. Równocześnie rozprowadzał tam nową instalację do głośników, przerobił instalację antenową, zamontował nową instalację do wentylatorów. Prace przy instalacja niskoprądowej do sieci komputerowej polegały na dostosowaniu tej instalacji i przygotowaniu nowych kontaktów. Zamontował około 5 lamp akumulatorowych wyznaczających drogę ewakuacyjną. S. M. wykonał wszystkie prace wynikające z zawartej między stronami umowy z dnia 17 sierpnia 2009 r.z wyjątkiem malowania podłoży gipsowych 2-krotnie farbą emulsyjną z zagruntowaniem o powierzchni 699,04 m2 o wartości 3.575,71 zł. S. M. wykonał roboty o wartości 21.695,22 zł.

Do dnia 27 października 2009 r. S. M. wykonał rozbiórkę ścian gipsowo - kartonowych o powierzchni 145,80m2, rozbiórkę sufitów o powierzchni 67,70 m2, demontaż z częściowym odzyskiem płytek ceramicznych fakturowych, punktowego zdjęcia płytek z oczyszczeniem pod instalacje i wzmocnienia, demontaż z częściowym odzyskaniem płytek terakotowych podłogowych pod instalacje kanalizacyjne w trzech miejscach, demontaż biały, demontaż drzwi, demontaż kaloryferów, przemeblowanie drzwi gabinetu, rozbiórkę ściany zewnętrznej o powierzchni 12 m2, wywiózł gruz, wykonał ścianki gipsowo-kartonowe o powierzchni 66,27 m2, wykonał sufity gipsowo-kartonowych o powierzchni 72,7 m2, wykonał spięcie sufitów z uzupełnieniem otworów po usuniętych ścianach pasami gipsowo-kartonowych wraz z szpachlowaniem z siatką i czyszczeniem o powierzchni 35,3mb, wykonał rewizję 40x40 w ilości 8 sztuk, wykonał otwory na anemosty, dokonał rozbiórki z oczyszczaniem płytek i wykonał cokolniki, wykonał obudowy przy podciągach dla instalacji wodnej i wentylacyjnej w sześciu miejscach, oczyścił ze szpachlowaniem istniejące ściany pasami 0,3m-12mb osadził ościeżyny drzwiowe z wypoziomowaniem skrzydeł, wykonał płytki terakotowe podłogowych, wykonał płytki ceramicznych ściennych, obudowę przewodów z płyt gipsowo-kartonowych, wykonał wzmocnienia na wieszaki w nowych i istniejących ścianach gipsowo-kartonowych z demontażem i montażem płyt, obróbki przy ościeżnicach drzwiowych z płyt gipsowo-kartonowych wraz ze szpachlowaniem, wyciął otwory na drzwi przejściowe w istniejących ściankach z wykonaniem stelażu pod ościeża drzwiowe o powierzchni 6,4m2, wykonał cokolniki, przebudował drzwi wejściowe, zabudował drzwi wejściowe, zabudował ścianę zewnętrzną, dokonał montażu 3 umywalek, prysznica, sedesu, wykonał instalację elektryczną oraz instalację wodną, podłączył instalację wentylacyjną do sieci elektrycznej oraz rozprowadził instalację elektryczną do klimatyzacji. Wartość wykonanych robót bez materiału wyniosła 39.452 zł netto, 48.131,44 zł brutto. Wartość wykorzystanych przez S. M. i przez niego zakupionych materiałów na w/w roboty wyniosła kwotę 8.930,49 zł.

Wykonanie instalacji wentylacyjnej mechanicznej P. D. zlecił A. N.. Prace te rozpoczął od 2 października 2009 r. A. N. wykonał całość instalacji wentylacyjnej a podpięcia do instalacji elektrycznej dokonał R. W.. S. M. wykonał otwory na wentylatory przez ścianę zewnętrzną, a następnie otwory te zabudował. Musiał również w dwóch pomieszczeniach dokonać obniżenia sufitów. S. M. wystawił za wykonane prace faktury VAT na kwoty 22.880,61 zł oraz 25.250,83 zł. Pismem z dnia 2 listopada 2009 r. doręczonym P. D. 04 listopada 2009 r., S. M. wezwał P. D. do zapłaty za wystawione faktury VAT oraz wezwał go do zapłaty kary umownej w wysokości 10% wartości robót wykonanych na dzień 27 października 2009 r. w związku z brakiem zapłaty za faktury przez okres 5 dni, oraz kwoty 2.786 zł tytułem poniesionych kosztów na zakup materiałów. W dniu 3 listopada 2009 r.S. M. opuścił teren remontu. Pismem z dnia 9 listopada 2009 r. doręczonym S. M. w dniu 17 listopada 2009 r., P. D. odstąpił od umowy z dnia 17 sierpnia 2009 r. Wezwał S. M. do spisania protokołu odbiorczego wykonanych robót na dzień 16 listopada 2009 r. Wezwał go również do wystawienia faktury VAT na doręczone mu 25.000 zł oraz do dostarczenia mu faktur VAT na zakupione przez niego na potrzeby remontu materiały za jego środki w wysokości 10.000 zł. Na wyznaczony dzień odbioru prac nie stawił się S. M.. P. D. zlecił wykonanie protokołu z wykonanych przez S. M. prac B. W., która od tego dnia zaczęła prowadzić dziennik budowy. B. W. zinwentaryzowała prace ogólnobudowlane wykonane przez S. M. bez prac instalacyjnych. W dniu 30 listopada 2009 r. został założony dziennik budowy.

Dokończenie prac po zejściu S. M. i jego pracowników z miejsca wykonania remontu P. D. zlecił P.U. P.H. (...). Prace te zgodnie z załącznikami do umowy obejmowały przygotowanie powierzchni ścian i sufitów pomieszczeń do malowania, malowanie ścian i sufitów powierzchni, wykonanie ścianki działowej z płyt gipsowo - kartonowej na konstrukcji stalowej warstwą wygłuszającą w pomieszczeniu holu, wykonanie obudów CO, roboty plotkarskie - wymiana uzupełnianie glazury i terakoty, montaż odbojników, drzwiczek, przycinanie, pasowanie, skrzydeł drzwiowych wewnętrznych, przygotowanie powierzchni ściany zewnętrznej od strony apteki do malowania ze szpachlowaniem i malowaniem. Za wykonane prace P.U. P.H. (...) wystawiła P. D. fakturę VAT na kwotę 6.703,90 zł oraz na kwotę 4.481,30 zł. Remont instalacji centralnego ogrzewania i instalacji wodno-kanalizacyjnej P. D. zlecił C. S.. Wykonanie robót elektromontażowych polegających na uzupełnieniu osprzętu elektrycznego, opraw oświetleniowych P. D. zlecił G. M..

Powyższe okoliczności doprowadziły Sąd Rejonowy do przekonania, że P. D. zlecał lub akceptował prace dodatkowe wykonywane przez S. M. powstałe po jego przystąpieniu do prac, gdyż o wszystkich robotach dodatkowych P. D. był informowany, ponadto, co istotne wszystkie roboty dodatkowe zostały ujęte w projekcie budowlanym z IV kwartału 2009 r., sporządzonym po wykonaniu już tych prac przez S. M.. P. D. pismem z dnia 9 listopada 2009 r. odstąpił od zawartej ze S. M. umowy, a strony nie mogą po odstąpieniu od umowy, opierać swoich roszczeń przeciwko drogiej stronie umowy na podstawie zastrzeżonych w umowie kar umownych, chyba, że one właśnie zostały zastrzeżone na wypadek odstąpienia od umowy. Sąd oddalił zatem powództwo S. M. w zakresie żądania przez niego kwoty 2.786 zł wynikającej z doliczenia 9,5% od zakupionego materiału jako rekompensaty za organizację i transport tego materiału oraz kwoty 4.813,14 zł jako zastrzeżonej kary umownej za opóźnienie w zapłacie za wystawione przez niego faktury VAT.

Sad uznał, iż skoro S. M. wykonał wszystkie umówione prace objęte kosztorysem ofertowym z wyjątkiem malowania podłoży gipsowych 2-krotnie farbą emulsyjną z zagruntowaniem o powierzchni 699,04 m2, to P. D. powinien był mu w związku z odstąpieniem od umowy z tego tytułu uiścić wynagrodzenie. Wartość przy tym tych prac została ustalona na kwotę 21.695,22 zł i została przez P. D. w całości zapłacona (zaliczka 25.000 zł). Ponadto S. M. wykonując wszystkie prace wyszczególnione w załącznikach nr 2 i nr 3 był przekonany, że przystąpił do tych prac i je wykonał w ramach i na podstawie zawartej umowy. S. M. wykonywał prace nie tylko te z kosztorysu ofertowego, ale i również zlecane mu ustnie przez pozwanego - powoda wzajemnego. Tym samym pozwany - powód wzajemny powinien dokonać zwrotu wartości tych prac dodatkowych - a zatem kwoty 26.436,22 zł. Pozwany - powód wzajemny tytułem zaliczki na wynagrodzenie uiścił na rzecz S. M. kwotę 25.000 zł. Z kwoty 25.000 zł po odjęciu od niej wynagrodzenia S. M. z tytułu prac objętych kosztorysem ofertowym 21.695,22 zł pozostała kwota 3.304,78 zł. Mając na uwadze powyższe, Sąd zasądził na rzecz S. M. od P. D. kwotę 23.131,44 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 11 stycznia 2010 r. Wykonując prace z załącznika nr 2 i nr 3 S. M. wykorzystał materiały o wartości 8.459,13 zł. Na materiały przy tym tytułem zaliczki otrzymał od P. D. zaliczkę w wysokości 10.000 zł, wobec czego Sąd zasądził od S. M. na rzecz P. D. tytułem rozliczenia materiałów użytych do wykonania prac przy adaptacji ośrodka zdrowia w B. kwotę 1.069,51 zł (powinno być 1.540,87 zł błąd rachunkowy) z ustawowymi odsetki od dnia 20 maja 2010 roku. P. D. w związku z sprzecznym z umową wykonywaniem umowy przez S. M. mógł od umowy odstąpić albo też dalsze wykonanie dzieła powierzyć innej osobie na koszt i niebezpieczeństwo powoda - pozwanego - wzajemnego. Pozwany - powód wzajemny wybrał odstąpienie od umowy wobec czego nie mógł zlecić wykonania dalszej części umowy na koszt S. M.. O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 § 1 i § 2 kc. Z powództwa głównego Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4.511,75 zł tytułem zwrotu kosztów procesu na podstawie art. 100 k.p.c. Z powództwa wzajemnego Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2.110 zł tytułem zwrotu kosztów procesu na podstawie art. 100 k.p.c.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł pozwany – powód wzajemny zaskarżając go w części, tj. w zakresie powództwa głównego w części uwzględniającej powództwo i w zakresie rozstrzygnięcia o odsetkach i kosztach procesu; w zakresie powództwa wzajemnego ograniczając żądanie do kwoty 11.062,51 zł, zaskarżył wyrok w części oddalającej powództwo ponad kwotę 1.069, 51 zł, tj. co do kwoty 9.993 zł wraz z ustawowymi odsetkami od tej kwoty oraz w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach postępowania., wnosząc w zakresie powództwa głównego o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego za obie instancje; w zakresie powództwa wzajemnego o zasądzenie od pozwanego wzajemnie na rzecz skarżącego kwoty 9.993 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 20 maja 2010r. oraz kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych za obie instancje.

Zarzucił naruszenie prawa procesowego, a to art. 233 § 1 k.p.c. przez przyjęcie, ze pozwany wzajemnie wykonał wszystkie umówione prace objęte kosztorysem za wyjątkiem malowania podłoży gipsowych, podczas gdy z zeznań samego powoda wynika, że poszczególne prace objęte kosztorysem były wykonane w różnym stopniu; uznanie za niewiarygodne częściowo zeznań pozwanego – powoda wzajemnego, iż nie zlecał powodowi żadnych dodatkowych prac za wyjątkiem wykonania otworów pod wentylację; przyjęcie że w trakcie podpisywania umowy nie było projektu budowlanego, bowiem powstał on dopiero w IV kwartale 2009r., podczas gdy z dołączonego projektu wynika, że uzyskał on wtedy zatwierdzenie pod względem wymagań higienicznych i sanitarnych; naruszenie prawa materialnego a to art. 636 k.c. poprzez jego błędną wykładnię przez błędne przyjęcie, że pozwany - powód wzajemny dokonał skutecznego odstąpienia od umowy, gdyż niewykonanie zobowiązania w ustalonym terminie nie stanowi jej wykonania w sposób sprzeczny z umową, a stanowi zwłokę w rozumieniu art.491§ 1 k.c.; a to art. 77 1 k.c. poprzez jego niezastosowanie w sytuacji, gdy strony zastrzegły w umowie, że wszelkie jej zmiany mogą być dokonane jedyne w formie pisemnej pod rygorem nieważności; a to art. 481 § 1 k.c. poprzez niewłaściwe zastosowanie, polegające na zasądzeniu ustawowych odsetek od dnia doręczenia pozwu, podczas gdy ustalenie rzeczywistego zakresu wykonanych prac i ich wartości nastąpiło dopiero w dniu wyrokowania oraz według cen z tej daty, co nie pozwala na zasądzenie ustawowych odsetek od daty wcześniejszej niż data wyrokowania.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Apelacja pozwanego - powoda wzajemnego nie zasługiwała na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy podziela w całości i uznaje za swoje ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd pierwszej instancji, ponieważ ustalenia te znajdują oparcie w zebranym w sprawie materiale dowodowym, które to dowody Sąd Rejonowy ocenił w granicach zakreślonych przepisem art. 233 § 1 k.p.c. Orzekając Sąd Rejonowy nie uchybił zasadom logicznego rozumowania, ani też doświadczenia życiowego. Wnioski Sądu pierwszej instancji, co do faktów w sposób logiczny wynikają z treści dowodów zgromadzonych w sprawie, a zaoferowanych przez obie strony.

Ocena prawna ustalonego stanu faktycznego dokonana przez Sąd Rejonowy jest prawidłowa i okoliczności podniesione przez skarżącego w apelacji tej oceny nie niweczą.

Odnosząc się do zarzutu naruszenia prawa procesowego objętego regulacją art. 233 k.p.c., stwierdzić należy, że stanowisko prezentowane w apelacji w zasadzie nie można określić jako zarzut, lecz polemikę z ustaleniami zaskarżonego wyroku. Jak bowiem wynika już z zeznań samego skarżącego ( k - 359 ), zlecał w ramach współpracy remontowej prace nie objęte pisemnymi ustaleniami umowy z sierpnia 2009 r. oraz nie objęte kosztorysem ofertowym ( k - 62) i faktycznie powód – pozwany wzajemnie prace te wykonał. Skarżący codziennie przebywał na obiekcie objętym umową i orientował się co do poszczególnych etapów prac, zlecając wykonywanie ich dalszych zakresów między innymi powodowi – pozwanemu wzajemnie. Zatem prace faktycznie były realizowane przy zgodnym ustaleniu obu stron umowy takiego zakresu jej obowiązywania.

W ocenie Sądu Odwoławczego skuteczne postawienie zarzutu naruszenia przez sąd art. 233 k.p.c. wymaga wykazania, że Sąd I instancji uchybił zasadom logicznego rozumowania lub doświadczenia życiowego, natomiast apelujący nie wykazał aby Sąd meriti dopuścił się powyższych naruszeń, a także aby Sąd ten ocenił zeznania apelującego w sprzeczności pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie. To bowiem jedynie może być przeciwstawione uprawnieniu sądu do dokonywania swobodnej oceny dowodów. Nie jest natomiast wystarczające wyłącznie przekonanie skarżącego o innej, niż przyjął Sąd Rejonowy wadze poszczególnych dowodów i ich odmiennej ocenie niż ocena sądu, a z takim sformułowaniem treści apelacji mamy do czynienia w niniejszej sprawie.

Odnosząc się do zarzutu dotyczącego naruszenia przepisów prawa materialnego, iżby nie doszło do odstąpienia od umowy przez skarżącego i brak było podstaw do dokonania przez Sąd rozliczenia w trybie art. 494 k.c., Sąd Okręgowy podziela stanowisko materialnoprawne zawarte w uzasadnieniu Sądu Rejonowego, gdyż należy zwrócić uwagę na dowody z dokumentów prywatnych zaakceptowane przez obie strony, a mianowicie pisma sporządzone przez skarżącego datowane na 2 listopada 2009r. i na 9 listopada 2009r. Pozwany- powód wzajemny w pierwszym z tych pism wskazuje, iż w związku z przedłużającym się okresem przeprowadzenia prac remontowo - budowlanych przy adaptacji ośrodka zdrowia, wyznacza ostateczny termin zakończenia tych robót na dzień 9 listopada 2009r. i wzywa do równoczesnego przedstawienia kosztorysu powykonawczego. Ze stanowiska zawartego w powyższym piśmie i niekwestionowanego co do treści przez skarżącego, i będącego wyrazem jego woli wynika, że umowa z sierpnia 2009r. za zgodą obu stron, była w listopadzie 2009 r. w dalszym ciągu realizowana jako skuteczna i obowiązująca obie strony. Takie stanowisko skarżącego akceptował i potwierdzał powód – pozwany wzajemnie, zarówno przed wytoczeniem pozwu jak i w toku całego procesu. Faktem jest, że obie strony nie przedstawiły swojego stanowiska co do dalszego zakresu umowy na piśmie. Jednakże jednoznacznie i zgodnie zrezygnowały z tej formy w toku obowiązywania umowy, co wynika z jednoznacznej treści powyżej wskazanych pism skarżącego. Forma i treść złożenia oświadczenia woli przez skarżącego w dniu 9 listopada 2009r., jednoznacznie dała podstawę do trafnego stwierdzenia w zaskarżonym orzeczeniu, że do tej daty strony skutecznie wiązała umowa z sierpnia 2009 r. Skoro skarżący uznał istnienie tej umowy jako prawidłowo obowiązującej i prawidłowo zobowiązującej obie strony do spełnienia jej warunków, to w tej sytuacji za chybione należy uznać zarzuty apelującego, że nieskuteczne jest odstąpienie od umowy, kiedy termin tej umowy upłynął we wrześniu 2009r., gdyż przeczą temu stanowiska obu stron. Ponadto pismo z dnia 9 listopada 2009r. stanowi logiczną konsekwencję powyższych ustaleń, gdyż w piśmie tym pozwany - powód wzajemny podniósł, że w związku z faktem, iż dnia 3 listopada 2009r. powód- pozwany wzajemnie opuścił budowę, a bezskutecznie upłynął dodatkowy termin na wykonanie zakresu robót określonych w zleceniu z dnia 17 sierpnia 2009r., odstępuje on od umowy wyżej wymienionej ze skutkiem natychmiastowym. Wobec powyższego trafnym jest stanowisko przedstawione przez Sąd Rejonowy, iż strony wiązała umowa z dnia 17 sierpnia 2009r. albowiem obie strony zgodnie prezentowały stanowisko co do dalszego obowiązywania tej umowy po wrześniu 2009r. i co do zakresu robót jakie ustaliły. W konsekwencji trafnym było przyjęcie jako prawidłowego odstąpienia od umowy, wobec sprzeczność oceny zakresu i prawidłowości wykonanych prac, a nie terminowości ich wykonania. Należało zatem ocenić, iż Sąd Rejonowy trafnie uznał, że istnieją przesłanki do dokonania rozliczenia z art. 494 k.c.

W ocenie Sądu Okręgowego, pozostałe podniesione w apelacji zarzuty mają charakter czysto polemiczny i sprowadzają się do negowania właściwej oceny i ustaleń Sądu meriti, przeciwstawiając im własne oceny i wnioski, które w żadnym razie nie mogą podważyć trafności rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego.

Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 385 k.p.c. oddalono apelację jako bezzasadną.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na mocy art. 98 k.p.c. w związku z art. 108 § 1 k.p.c. i przy zastosowaniu § 6 ust. 4 i 5 w związku z § 12 ust. 1 pkt.1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu zasądzając od pozwanego-powoda wzajemnego na rzecz powoda - pozwanego wzajemnie kwotę 1800 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

SSR del. Anna Hajda SSO Krystyna Hadryś SSO Andrzej Dyrda