Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Krystyna Hadryś (spr.)

Sędzia SO Aleksandra Janas

Sędzia SO Lucyna Morys – Magiera

Protokolant Aleksandra Sado-Stach

po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2014 r. w Gliwicach

na rozprawie

sprawy z powództwa A. P.

przeciwko (...) (...) Spółce Akcyjnej w W.

o ustalenie i zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Jastrzębiu-Zdroju

z dnia 18 kwietnia 2013 r., sygn. akt I C 189/10

1.  oddala apelację;

2.  nie obciąża powoda kosztami postępowania odwoławczego.

SSO Lucyna Morys-Magiera SSO Krystyna Hadryś SSO Aleksandra Janas

Sygn. akt III Ca 1605/13

UZASADNIENIE

Powód A. P. po ostatecznym sprecyzowaniu żądania pozwu, domagał się od pozwanego(...) (...) S.A. w W. zasądzenia na swoją rzecz kwoty 4.760 zł wraz z odsetkami od dnia 5 lutego 2009 r. tytułem odszkodowania za złamanie kręgu Th 12 kręgosłupa. Na uzasadnienie pozwu podał, że był ubezpieczony u pozwanego na podstawie grupowego ubezpieczenia pracowniczego typu P. W wyniku wypadku z dnia 29 listopada 2005 r. doznał złamania kręgu Th 12 kręgosłupa, w związku z czym, treść ogólnych warunków ubezpieczenia jest podstawą dochodzonego przez niego roszczenia. Na zarzut przedawnienia podniesiony przez pozwanego w postępowaniu likwidacyjnym, powołał treść art. 120 kc oraz § 40 ogólnych warunków ubezpieczenia typu P.

Pozwany w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu. Przyznał, że powód był ubezpieczony u pozwanej na podstawie grupowego ubezpieczenia pracowniczego typu P. Powtórzył zgłoszony w postępowaniu likwidacyjnym zarzut przedawnienia. Nadto podniósł, że złamanie kręgu Th 12 kręgosłupa nie jest konsekwencją zdarzenia z dnia 29 listopada 2005 r. ale do złamania doszło na skutek istniejącego w organizmie powoda stanu chorobowego kręgosłupa tj. osteoporozy. Pozwana zaprzeczyła także aby na skutek wypadku z dnia 29 listopada 2005 r. doszło do złamania kręgów u powoda, skoro z dokumentacji medycznej wynika, że w dniu 29 listopada 2005 r. miało miejsce „stłuczenie żeber”, którego nie można powiązać, że złamaniem kręgu Th 12 kręgosłupa.

Na skutek pozwu z dnia 6 kwietnia 2009 r. Sąd Rejonowy w Jastrzębiu – Zdroju wyrokiem z dnia 6 października 2009 r. w sprawie o sygn. akt. I C 104/09 oddalił powództwo, gdyż uwzględnił zarzut pozwanego odnośnie upływu trzyletniego okresu przedawnienia od dnia zdarzenia wywołującego szkodę.

Na skutek apelacji powoda, wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie o sygn. akt. III Ca 321/10 uchylono zaskarżony wyrok i sprawę przekazano do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu w/w wyroku wskazano, że prawidłowo podstawą rozstrzygnięcia został uznany art. 819 § 1 i § 2 kc w brzmieniu obowiązującym przed 10 sierpnia 2007 r. Zgodnie z jego brzmieniem, roszczenia przedawniają się z upływem lat trzech, a bieg roszczenia o świadczenie do zakładu ubezpieczeń rozpoczyna się w dniu, w którym nastąpiło zdarzenie objęte ubezpieczeniem. Wyrażenie „zdarzenie objęte ubezpieczeniem” ma postać złożoną i obejmuje zarówno zdarzenie będące przyczyną sprawczą jak i jego następstwa. Utożsamienie zatem zdarzenia objętego ubezpieczeniem wyłącznie z wypadkiem z dnia 29 listopada 2005 r. jest naruszeniem treści art. 819 § 2 kc w związku z § 3 i §4 ogólnych warunków grupowego ubezpieczenia pracowniczego typu P. We wskazaniach co do dalszego postępowania sąd odwoławczy nakazał ustalić czy pomiędzy nieszczęśliwym wypadkiem z dnia 29 listopada 2005 r. a złamaniem u powoda kręgu Th 12 kręgosłupa, zachodzi związek przyczynowy uzasadniający wypłatę świadczenia ubezpieczeniowego, przy uwzględnieniu pkt. 2 § 37 ogólnych warunków grupowego ubezpieczenia pracowniczego typu P, a zatem po uprzednim ustaleniu daty zakończenia leczenia skutków nieszczęśliwego wypadku w podnoszonym przez powoda zakresie i stopnia trwałego uszczerbku na zdrowiu.

Sąd Rejonowy w Jastrzębiu Zdroju wyrokiem z dnia 18 kwietnia 2013 r. oddalił powództwo; odstąpił od obciążenia powoda obowiązkiem zwrotu kosztów procesu na rzecz strony pozwanej; nakazał pobrać od powoda na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Jastrzębiu – Zdroju kwotę 302,91 zł tytułem części nieuiszczonych wydatków na poczet opinii biegłego sądowego.

Sąd Rejonowy ustalił, że powód A. P. jest ubezpieczony u pozwanego (...) S.A. w W. na podstawie umowy grupowego ubezpieczenia pracowniczego P – polisa nr (...), do której mają zastosowanie ogólne warunki grupowego ubezpieczenia pracowniczego TYP P zatwierdzone uchwałą Zarządu (...) S.A. nr (...) z dnia 7 grudnia 1992 r. W dniu 29 listopada 2005 r. powód w trakcie schodzenia z pochyłości poślizgnął się i upadł na plecy. Z dolegliwościami bólowymi udał się na Izbę Przyjęć Szpitala (...) w J., gdzie stwierdzono stłuczenie żeber po stronie lewej. Wykonano mu zdjęcie rtg lewej połowy klatki piersiowej, w którym nie stwierdzono zmian urazowych w układzie kostnym zrobiono mu zastrzyk przeciwbólowy a następnie odesłano do domu. Z wykonanym zdjęciem rtg udał się do lekarza rodzinnego, u którego od dawna leczył się na schorzenia kręgosłupa. Powód w swoim życiu uległ wielu wypadkom. Miał złamany obojczyk, doznał rany płatowej palca II lewej ręki, która jego zdaniem miała wpływ na to, że kilka lat temu doznał amputacji trzech paliczków palców lewej dłoni, miał stłuczony kręgosłup w wyniku uderzenia plecami w zamek obudowy chodnikowej, w wyniku czego stwierdzono u niego 10 % uszczerbek na zdrowiu. Powód był także uczestnikiem wypadku komunikacyjnego, w wyniku którego doznał złamania kompresyjnego trzonu 8 kręgu piersiowego kręgosłupa, w wyniku czego stwierdzono u niego 15 % uszczerbek na zdrowiu. Od wielu lat regularnie leczy się przeciwbólowo na bóle kręgosłupa głównie odcinka piersiowego i lędźwiowego. Powód regularnie leczy się także w (...) W (...) r. wykonano powodowi zdjęcie kręgosłupa na potrzeby innego postępowania sądowego. Wtedy A. P. dowiedział się, że ma złamany 12 kręg piersiowy kręgosłupa. Nastąpiło to po zapoznaniu się z opinią biegłego sądowego w dniu 20 kwietnia 2006 r. W dniu 5 lutego 2009 r. powód wystąpił do pozwanego z wnioskiem o odszkodowanie z tytułu ziszczenia się zdarzenia ubezpieczeniowego.

Pozwany nie uznał roszczenia powołując się na upływ trzyletniego terminu przedawnienia. W uzasadnieniu podano, że na podstawie zgromadzonej dokumentacji medycznej oraz opinii lekarza orzecznika uznano, że zgłoszone dolegliwości bólowe kręgosłupa piersiowego nie są skutkiem wypadku z dnia 29 listopada 2005 r. lecz istniejącego stanu chorobowego kręgosłupa tj. „klinowatego zniekształcenia kręgu Th12”, którego przyczyną jest osteoporoza, a w dniu 29 listopada 2005 r. miało miejsce „stłuczenie żeber po lewej stronie, którego nie można powiązać ze złamaniem kręgu Th 12 kręgosłupa. Ponadto opinia sądowo – lekarska z zakresu chirurgii i ortopedii lek. med. J. K. wykazała, że już nawet postawa powoda typowa jest dla osób chorujących na zaawansowaną osteoporozę. Ruchomość czynna i bierna całego kręgosłupa jest ograniczona ze względu na liczne zmiany zwyrodnieniowo – wytwórcze i liczne osteoporotyczne złamania trzonów kręgowych. Z dokumentacji medycznej wynika, że powód od wielu lat choruje na osteoporozę czyli tzw. odwapnienie kości. Choroba ta ma wpływ na ich osłabienie. W jej przebiegu bardzo często dochodzi do samoistnych złamań trzonów kręgów bez jakichkolwiek urazów. Opinia sądowo lekarska wykazała, że upadek powoda na plecy nie powinien spowodować złamania trzonu kręgu Th 12. W związku z powyższym, nie można stwierdzić, że do złamania trzonu kręgu Th12 doszło w dniu 29 listopada 2005 r. w wyniku ziszczenia się zdarzenia ubezpieczeniowego.

Na podstawie tak ustalonego stanu faktycznego Sąd Rejonowy uznał, iż powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie, gdyż z opinii sądowo – lekarskiej wynika, że upadek powoda na plecy nie powinien spowodować złamania kręgów Th 12, a przyczyną złamania był zaawansowany stan chorobowy tj. wieloletnia osteoporoza, powodującą osłabienie i „odwapnienie” kości. Innymi słowy ze zgromadzonej w postępowaniu dokumentacji medycznej w tym zdjęć radiologicznych, stanu zdrowia powoda i wieloletniego stanu chorobowego wynika, brak bezpośredniego związku przyczynowego między zdarzeniem z dnia 29 listopada 2005 r. a złamaniem trzonu kręgu Th12 kręgosłupa. Mając zatem powyższe na uwadze, zgodnie z treścią art. 6 k.c. w zw. z art. 232 k.p.c. Sąd oddalił powództwo. Na podstawie art. 102 k.p.c. ze względu na charakter żądania i subiektywne przekonanie o słuszności dochodzonego roszczenia, Sąd uznał, że zasadnym było nie obciążanie powoda kosztami postępowania. Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 90. poz. 594 z późn. zm.) kosztami sądowymi, Sąd nakazał pobrać od powoda na rzecz Skarbu Państwa kwotę 302,91 zł tytułem części nieuiszczonych wydatków na poczet sporządzenia opinii biegłego sądowego.

Rozstrzygnięcie to zaskarżył powód, domagając się uchylenia zaskarżonego wyroku w pkt.1,3 i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania lub o zmianę wyroku oraz o zwolnienie od kosztów sądowych z powodu trudnej sytuacji życiowej. Zarzucił sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego materiału dowodowego, gdyż brak dowodu na złamanie kręgu Th-12 przed upadkiem winno skutkować podważeniem stwierdzenia biegłego, że upadek na plecy nie spowodował tego złamania, a związek przyczynowo skutkowy miedzy złamaniem a upadkiem na plecy jest właściwy, a eksponowana osteoporoza dotyczy prawie wszystkich po osiągnięciu odpowiedniego wieku. Wskazał na uchybienia procesowe takie jak akceptacja zachowań stronniczych biegłego.

Sąd Odwoławczy zważył co następuje.

Apelacja powoda nie mogła odnieść skutku.

Sąd I instancji zastosował prawidłową podstawę prawną rozstrzygnięcia, a następnie ustalił wszystkie okoliczności faktyczne, istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Dokonane ustalenia faktyczne w zakresie przyjętym przez Sąd Rejonowy składające się na podstawę rozstrzygnięcia są prawidłowe, znajdują swoją podstawę w zgromadzonym materiale dowodowym, który w zakresie dokonanych ustaleń jest logiczny i spójny. Dlatego też ustalenia faktyczne Sądu I instancji, Sąd Odwoławczy przyjął w całości jako własne.

Ocena prawna ustalonego stanu faktycznego dokonana przez Sąd Rejonowy jest prawidłowa i okoliczności podniesione przez skarżącego w apelacji, oceny tej nie niweczą.

Nie zasługuje na uwzględnienie podniesiony przez powoda zarzut błędnego ustalenia przez Sąd Rejonowy na podstawie opinii biegłego sądowego, iż między upadkiem na plecy powoda a złamaniem kręgu Th- 12 nie istnieje związek przyczynowo skutkowy. Sąd pierwszej instancji trafnie uznał opinię biegłego za wiarygodną, jasną i zupełną. Biegły sądowy bowiem dokonał wszechstronnej analizy zebranej w sprawie dokumentacji medycznej i na podstawie wiadomości specjalnych wyciągnął z niej logiczne i spójne wnioski. Na akceptację zasługuje ustalenie przez Sąd, iż choroba na jaką cierpi od wielu lat powód, w znaczny sposób osłabiła jego szkielet poprzez tzw. odwapnianie struktur kostnych, a w wyniku upadku powoda na plecy, nie powinno dojść do kompresyjnego złamania trzonu kręgów, albowiem takowe ma miejsce w przypadku zgięcia do przodu, co nie miało miejsca w przypadku powoda. Sąd Odwoławczy podzielił twierdzenia Sądu pierwszej instancji, że zarzuty powoda dotyczące opinii biegłego sądowego stanowiły jedynie polemikę z twierdzeniami tego biegłego, a wykonana przez biegłego sądowego opinia jest jasna, kompletna oraz w pełni wyjaśnia wszystkie sporne kwestie, zaś biegły bez wątpienia posiadał odpowiednie kwalifikacje do przygotowania opinii w niniejszej sprawie.

Niezasadne są również zarzuty powoda, iż wnioski przedstawione w opinii biegłego sądowego są odmienne od informacji opisanych na stronach internetowych, gdyż wskazane strony internetowe mogą posiadać jedynie walor ogólnoinformacyjny dla stanowiska strony, a zatem nie mogą być traktowane na równi z sądowym dowodem z opinii biegłego, wydanej w konkretnej sprawie, w oparciu o zindywidualizowaną analizę wypadku, obrażeń i skutków trwałych. Opinią biegłego w sprawie została wydana w oparciu o dokumentację lekarską powoda i odniesienie wiedzy specjalistycznej biegłego do ustalonego przebiegu wypadku oraz stanu zdrowia powoda, jego schorzeń i zakresu faktycznego leczenia. Należało stwierdzić, że zarzuty dotyczące opinii biegłego w swym zakresie pozbawione są merytorycznych argumentów i stanowią jedynie polemikę z ustaleniami opinii biegłego sądowego.

Podkreślenia wymaga, że skarżący nie wykazał iżby Sąd I instancji uchybił zasadom logicznego rozumowania lub doświadczenia życiowego, wobec czego uznać należy, że Sąd Rejonowy prawidłowo zrealizował uprawnienie do dokonania swobodnej oceny dowodów. Nie jest wystarczające do skutecznego zakwestionowania ustaleń Sądu wyłącznie przekonanie skarżącego o innej, niż przyjął Sąd Rejonowy wadze poszczególnych dowodów i ich odmiennej ocenie niż ocena sądu, a z takim sformułowaniem treści apelacji mamy do czynienia w niniejszej sprawie.

W świetle prawidłowo dokonanych przez Sąd Rejonowy ustaleń faktycznych w sprawie, zastosowanie prawa materialnego stanowiącego podstawę zaskarżonego orzeczenia, w ocenie Sądu Odwoławczego jest prawidłowe. Sąd Rejonowy trafnie wskazał, że powód nie wykazał w rozumieniu art. 6 k.c. podnoszonych w pozwie i całym postępowaniu sądowym okoliczności, faktów, z których wywodzi skutki prawne, a więc związku przyczynowo skutkowego między wypadkiem jakim był upadek na plecy a złamaniem kręgu Th-12.

Dlatego jego żądanie pozwu wywodzące się z art. 805 k.c., nie mogło zostać uwzględnione.

Reasumując, z uwagi na powyższe argumenty, Sąd Okręgowy na zasadzie art. 385 k.p.c.

oddalił apelację uznając ją za bezzasadną.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na mocy art. 102 k.p.c. w związku z art. 108 § 1 k.p.c., nie obciążając powoda kosztami postępowania odwoławczego wobec niekorzystnego stanu majątkowo – rodzinnego tej strony.

SSO Lucyna Morys- Magiera SSO Krystyna Hadryś SSO Aleksandra Janas