Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 marca 2019 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Gabriela Sobczyk (spr.)

Sędzia SO Tomasz Pawlik

Sędzia SO Roman Troll

Protokolant Aldona Kocięcka

po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2019 r. w Gliwicach

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej w B.

przeciwko W. G.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w W. Ś.

z dnia 21 maja 2018 r., sygn. akt I C 717/18

I ) zmienia zaskarżony wyrok:

1)  w punkcie 2 w ten sposób, że:

a)  poza kwotą zasądzoną w punkcie 1. wyroku zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 980,49zł (dziewięćset osiemdziesiąt złotych czterdzieści dziewięć groszy) z:

- umownymi odsetkami w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty 968,10zł (dziewięćset sześćdziesiąt osiem złotych dziesięć groszy) od dnia 9 kwietnia 2017r.,

- ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 12,39zł (dwanaście złotych trzydzieści dziewięć groszy) od dnia 19 października 2016r.;

b) zmienia w zakresie odsetek rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 1 wyroku Sądu
Rejonowego w W. z dnia 23 maja 2017r., sygn. akt I C 2297/16
o tyle, że w miejsce zasądzonych tam odsetek zasądza od kwoty 9016,24 zł
(dziewięć tysięcy szesnaście złotych dwadzieścia cztery grosze) odsetki ustawowe
za opóźnienie za okres od 19 października 2016r. do 8 kwietnia 2017r. oraz odsetki umowne w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie za okres od dnia 9 kwietnia 2017r.;

c) oddala powództwo w pozostałej części;

2) w punkcie 3 w ten sposób, że zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 7110 zł (siedem tysięcy sto dziesięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

II) odrzuca apelację w części zaskarżającej rozstrzygnięcie co do kwoty 9016,24 zł
z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 19 października 2016r.;

III) oddala apelację w pozostałej części;

IV) zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 140zł (sto czterdzieści złotych) tytułem
zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

SSO Roman Troll SSO Gabriela Sobczyk SSO Tomasz Pawlik

UZASADNIENIE

Powód (...) sp. z o.o. w B. domagał się zasądzenia od pozwanego W. G. kwoty 18422,39zł z umownymi odsetkami za opóźnienie w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 8.10.2016r. oraz kosztami procesu.

Swe roszczenie opierał pierwotnie na wypełnionym wekslu, następnie zaś po zakwestionowaniu przez pozwanego wysokości zobowiązania, w tym kosztów ubezpieczenia, a zatem prawidłowości wypełnienia weksla– oparł je na stosunku podstawowym. wskazał, że weksel stanowił weksel gwarancyjny zabezpieczający umowę pożyczki gotówkowej nr (...) podpisaną przez pozwanego z powodem w dniu 13.04.2016r. Na wynikające z niej zobowiązanie składała się kwota całkowita pożyczki 9000 zł oraz koszty. Pożyczka miała był spłacona w 36 ratach po 540zł. wskazał na wypowiedzenie pożyczki dokonane 7 września 2016r. po wcześniejszym wezwaniu pozwanego pod rygorem wypowiedzenia. wskazała, że na dochodzoną kwotę składa się niespłacona kwota z tytułu pożyczki ( 18410zł) oraz odsetki umowne 12,39zł.

Wyrokiem z dnia 23 maja 2017r. Sąd Rejonowy zasądził od pozwanego na rzecz powoda 9016,24 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 19 października 2016 roku do dnia zapłaty, w pozostałej części powództwo oddalił i zasądził od pozwanego na rzecz powoda 2809,17 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Ustalił, że pozwany zawarł 26.04.2016r. umowę pożyczki nr (...) z powodem. „Całkowita kwota do zapłaty” wynosiła 19.440 zł, z czego 9.000 zł to „całkowita kwota pożyczki”, 129 zł opłata przygotowawcza, zaś 7771 zł to wynagrodzenie prowizyjne, a 1100 zł to cena (...), o którym mowa w pkt 15 umowy, polegającego na dodatkowych uprawnieniach w postaci odroczenia rat lub obniżenia rat, przyspieszonej wypłacie i pakiecie powiadomień klienta smsem. Nieskorzystanie z pakietu nie ma wpływu na jego cenę. Pożyczka miała być płatna w 36 ratach po 540 zł. Na zabezpieczenie roszczeń pożyczkodawcy wynikających z tej umowy pozwany wystawił weksel in blanco na rzecz powoda. Pozwany upoważnił pożyczkodawcę do wypełnienia weksla, wpisania domicyliatu i wypełnienia go na sumę odpowiadającą zadłużeniu.

Pozwany wpłacił na poczet pożyczki w dniu 9.06.2016r. kwotę 540 zł. W dniu 08.08.2016r. powód wezwał pozwanego do zapłaty 694zł z tytułu zaległości w spłacie, a następnie 7.09.2016r. wypowiedział umowę pożyczki z zachowaniem 30 dniowego terminu, informując o wypełnieniu wystawionego przez pozwanego weksla. Wyliczył, że na dłużną kwotę 18.422,39 zł przypadającą na dzień wypowiedzenia składały się: 18.410 zł z tytułu niespłaconej pożyczki, 12,39zł odsetek obliczonych na podstawie pkt (...) postanowień umowy (wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie, o których mowa w art. 481 § 2 ¹ k.c.). Weksel został wypełniony z datą zawarcia umowy pożyczki tj. 27.04.2016r. na kwotę 18.422,39 zł i opatrzony datą płatności 7.10.2016r.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Rejonowy uznał żądanie pozwu za zasadne jedynie w części. W związku z tym, że weksel in blanco stanowił zabezpieczenie umowy pożyczki a pozwany zarzucił jego niewłaściwe wypełnienie, rozstrzygał sprawę na gruncie zobowiązania z umowy pożyczki (stosunku podstawowego).

Sąd Rejonowy ocenił, że postanowienia umowne nie są zgodne z przepisami kodeksu cywilnego, a niektóre z nich zmierzają do obejścia prawa. W tym zakresie wskazał, że strony nie zastrzegły w umowie odsetek umownych od pożyczonego kapitału, a jedynie opłatę przygotowawczą w wysokości 129 zł i wynagrodzenie umowne 7770 zł, które doliczyły do pożyczonej sumy, za zgodą pozwanego. Jednocześnie wyjaśnił, że strony wiązała umowa o kredyt konsumencki podlegająca przepisom ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim. Zauważył, że ustawa ta nie reguluje maksymalnej wysokości kosztów' i opłat pobieranych od konsumenta, natomiast przewiduje w art.33 a, że w ^: przypadku gdy łączna wysokość opłat z tytułu zaległości w spłacie kredytu, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 11 oraz odsetek za opóźnienie naliczonych konsumentowi przekracza kwotę odpowiadającą kwocie odsetek maksymalnych za opóźnienie, o których mowa w art. 481 §2 ¹ Kodeksu cywilnego, obliczonych od kwoty zaległości w spłacie kredytu, należnych na dzień pobrania tych opłat lub odsetek, należy się tylko kwota opłat i odsetek odpowiadająca kwocie tych odsetek maksymalnych za opóźnienie.

Dlatego Sąd Rejonowy uznał, że pozwanego obciąża generalnie obowiązek zwrotu nominalnej sumy pożyczki (art.720 k.c.) i kosztów przygotowania umowy w wysokości 129 zł, natomiast zakwestionował wysokość pobranego przez powoda wynagrodzenia za udostępnienie pożyczonego kapitału. Ocenił, że prowizja w wysokości 7 700 zł jest w istocie takim wynagrodzeniem i została zastosowana celem obejścia przepisów o odsetkach maksymalnych. Uznał, że wysokość tej prowizji jest wygórowana i nieuzasadniona, co powoduje, że dotyczące jej postanowienie umowne jest nieważne.

W związku z tym należało, zdaniem Sądu 1 instancji, obliczyć rzeczywistą uczciwą kwotę wynagrodzenia za pożyczony kapitał, którą pozwany mógł uzyskać umawiając się na maksymalną stopę oprocentowania umownego przewidzianą w art. 359 § 2 i 2 ¹ k.c. W dacie zawarcia umowy odsetki maksymalne wynosiły 10% tj. dwukrotność sumy stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego (1,5%) i 3.5 punktów procentowych.

Z tego powodu w ocenie Sądu Rejonowego na zasadzie art. 720 k.c. zobowiązanie pozwanego z tytułu należności głównej wynosiło 8701,55zł (9.129-427,45) oraz 314,69zł z tytułu odsetek maksymalnych obliczonych na zasadzie art. 359 § 2 k.c. jak wskazano powyżej. Uznał tym samym, że nieuprawnione było wypełnienie weksla na kwotę 18 422,39 zł. z opisanych powodów zasądził od pozwanego na rzecz powoda 9016,24 zł na podstawie art. 720 k.c. i 359 § 2 k.c. oraz na zasadzie art. 481 § 1 i 2 k.c. dalsze odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu od skapitalizowanej sumy 9016,24 zł. W pozostałej części powództwo oddalił bezzasadne.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c..

Od opisanego wyroku apelację, w części dotyczącej oddalenia powództwa i kosztów postępowania, wniósł powód. po rozpoznaniu apelacji wyrokiem z dnia 17 stycznia 2018r. Sąd Okręgowy uchylił zaskarżony wyrok w punktach 2 i 3 przekazując sprawę w tym zakresie do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w W. Ś., pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego. Wskazał, że sąd rejonowy nie dostrzegł, że łącząca strony umowa podlegała przepisom ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim, w wersji obowiązującej od dnia 11 marca 2016 r.. Tym samym pominął, że w zakresie pozaodsetkowych kosztów kredytu strony jedynie obowiązywały ograniczenia z art.36a ustawy.

Uznał, że oddalając w części powództwo, przedwcześnie zakwestionował postanowienie umowy dotyczące prowizji w kwocie 7.700 zł, odstępując od oceny w jakiej wysokości pozaodsetkowe koszty kredytu były należne powodowi. Nie może być przy tym mowy o nieważności tego postanowienia umownego w rozumieniu art.58 k.c., a można jedynie rozważać czy postanowienie to nie wiąże konsumenta w części w jakiej pozaodsetkowe koszty kredytu przewyższają granice ustawowe.

Zważył, że vSąd I instancji nie odniósł się w ogóle do żądanie pozwu w zakresie kosztów tzw. (...). Sąd Rejonowy, odnotowując w ustaleniach faktycznych zawarcie umowy w tym przedmiocie, nie wskazał w ogóle dlaczego uznał powództwo w tej części za bezzasadne. Uchylił się jednocześnie od oceny, czy koszty te stanowią dalszy pozaodsetkowy koszt kredytu czy też innego rodzaju zobowiązanie pozwanego.

Wskazał, ze zasadny jest zarzut apelacji, że ustalenia faktyczne Sądu Rejonowego pozostają w części w sprzeczności z zebranym w sprawie materiałem i nie pozwalają na właściwe wyliczenie kwot należnych powodowi. Wbrew tym ustaleniom udzielony pozwanemu kredyt był oprocentowany (9,83 % w skali roku - pkt 1.2 umowy), a częścią każdej z rat były kwota odsetek umownych. Harmonogram spłaty rat kredytu rozpoczynał się w czerwcu 2016 r., nieadekwatne to stanu faktycznego było zatem rozliczenie obejmujące także rok 2015. Nadto wpłaty dłużnika nie zostały uwzględnione w wysokości wskazanej przez samego powoda (k.49 i 50). Sąd Okręgowy nakazał ustalenie przy ponownym rozpoznaniu sprawy podstawy faktycznej powództwa i rozstrzygnięcie o jego zasadności, mając na uwadze regulację z art.36a ustawy o kredycie konsumenckim, uwzględnienie rzeczywistej treści umowy wiążącej strony i rzeczywistej wielkości wpłat dokonanych przez pozwanego na jej poczet oraz ocenę zasadności powództwa także w zakresie żądania zasądzenia odsetek maksymalnych oraz kwoty związanej z tzw. (...).

Po ponownym rozpoznaniu sprawy zaskarżonym wyrokiem z dnia 21 maja 2018r. zasądził od pozwanego na rzecz powoda 8425,66 zł z umownymi odsetkami za opóźnienie w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie od 8 października 2016r., oddalił powództwo w pozostałej części i zasądził od pozwanego na rzecz powoda 7583 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu dokonał ustaleń faktycznych, wskazując, poza dotychczas poczynionymi ustaleniami, że w umowie z 26.04.2016r. strony wskazały, że kwota 1100zł stanowi cenę (...) opisanego w §15 umowy, polegał on na dodatkowych uprawnieniach w postaci odroczenia rat lub obniżenia rat, przyspieszonej wypłacie i pakiecie powiadomień klienta sms-em. Nieskorzystanie z pakietu nie wpływało na jego cenę. ustalił, że na poczet pożyczki wpłynęły spłaty 540zł tytułem pierwszej raty oraz 386 zł, oraz 104 zł, tj łącznie 490zł tytułem drugiej raty. ustalił, że powód wezwał pozwanego wezwaniem z 8.08.2016r. do zapłaty zaległości w kwocie 694 zł w spłacie, zaś 7.09.2016r. – wypowiedział umowę z zachowaniem 30 dniowego okresu wypowiedzenia. Wypełnił weksel kwotą 18422,39 zł, na którą składały się kwota 18410zł niespłaconej pożyczki oraz 12,39 zł odsetek za opóźnienie. weksel został opatrzony datą 7.10.2016r.

Odnosząc się do zakresu podlegającego ponownemu rozstrzygnięciu w związku z zakresem uchylenia poprzedniego wyroku sąd rejonowy wskazał, że żądanie powoda w przeważającej części podlega uwzględnieniu. do oceny pozostawała kwota (...),15 niezasądzona przez sąd w pierwszym wyroku. Odnosząc się do niej sąd rejonowy ocenił, że pozaodsetkowe koszty pożyczki wynoszą 9000 zł i nie przekraczają poziomu wynikającej z art. 36a ustawy o kredycie konsumenckim. Oceniając (...) doszedł do przekonania że należy to postanowienie uznać za sprzeczne z dobrymi obyczajami, gdyż generowało ono dodatkowe znaczne koszty. mógł pożyczkobiorca w ramach tego pakietu korzystać z dodatkowych usług w postaci odroczenia płatności 2 rat lub obniżenia maksymalnie 4 rat, przy czym nie wykazano, aby taka usługa została faktycznie wykonana i na czym ona polegała, a pakiet ten mimo że był dobrowolny stanowił standardowy punkt umowy. dlatego uznał, że w tej części żądanie pozwu nie zasługiwało na uwzględnienie. odnośnie ubezpieczenia umowy wskazał, że nie było ono w jej treści przewidziane. Przewidziane w umowie odsetki zostały ocenione przez sąd rejonowy jako nieprzekraczające wysokości wynikającej z art. 359§2kpc, a zatem zgodne z prawem. Sąd uwzględniając dokonane wpłaty oraz należności z pominięciem opłaty za Twój pakiet uznał roszczenie za zasadne od wysokości 7583 zł. O kosztach postępowania sąd rejonowy orzekł na podstawie art. 100 kpc, uznając że pozwany przegrał w 94,67%.

Apelację od tego wyroku wniósł powód, wskazując jako wartość przedmiotu zaskarżenia kwotę 9997 zł. zarzucił mu naruszenie art. 385(1) §1kc w zw. z art. 36a ustawy o kredycie konsumenckim poprzez przyjęcie, ze wysokość prowizji i wynagrodzenia za Twój Pakiet zawarte w umowie pożyczki wiążącej strony jest niedopuszczalne podczas gdy kwoty te nie przekraczają łącznie z innymi kosztami pozaodsetkowymi limitu kosztów pozaodsetkowych zawartych w ustawie o kredycie konsumenckim

zarzucił naruszenie art. 359§1kc w zw. z pkt 1.2 umowy poprzez przyjęcie, ze odsetki umowne nie nalezą się powódce w całości, ponieważ umowa pożyczki została wypowiedziana, podczas gdy została ona wypowiedziana z winy pozwanego.

stawiając te zarzuty wniósł o zmianę wyroku i zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki dodatkowo kwoty 9996,73zł tj uwzględnienie powództwa w całości wraz z odsetkami umownymi za opóźnienie równymi dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 8 października 2016r. oraz zasądzenie na rzecz powódki całości kosztów postępowania.

Ewentualnie wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania i zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów postępowania odwoławczego. Odnośnie usługi (...) wskazał, że opłata za niego jest pobierana tylko od konsumentów, którzy zgodzili się na niego dobrowolnie we wniosku o udzielenie pożyczki. stanowi zatem fakultatywny składnik umowy. w ocenie skarżącego, postanowienie umowne dotyczące możliwości skorzystania z odroczenia płatności rat lub obniżenia rat w sytuacji jasno wskazanej w umowie. w ocenie skarżącego wskazane postanowienie umowne nie ma charakteru abuzywnego. Zatem zarzuty dotyczące wysokości prowizji oraz wynagrodzenia za Twój Pakiet uznać należy za bezpodstawne. Powódka wskazała, że ma prawo uzyskać całość kosztów wynikających z umowy pożyczki. Może żądać też odsetek umownych.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja w części zasługiwała na uwzględnienie.

Na wstępie należy zaznaczyć, że co do części odnosiła się ona do rozstrzygnięcia, którego nie było w zaskarżonym wyroku z dnia 21 maja 2018r., bowiem obejmowała kwotowo żądanie o którym rozstrzygnięto wyrokiem z 23 maja 2017r.( I C 2297/16) – w części, która nie została zaskarżona. Chodzi o kwotę 9016,24 zł z ustawowymi odsetkami od 19.10.2016r. W tej części rozstrzygnięcie wyroku z 23 maja 2017r. o żądaniu pozwu uprawomocniło się. Sąd Rejonowy w zaskarżonym w rozpoznawanej apelacji wyroku z 21 maja 2018r. nie orzekał o tej części żadania, co wyraźnie wynika z uzasadnienia.

Apelacja od nieistniejącego orzeczenia jako niedopuszczalna podlega w związku z tym we wskazane części odrzuceniu – na podstawie art. 373kpc. Z tych powodów w powyższym zakresie orzeczono jak w punkcie II sentencji.

Dalej idąca apelacja w znacznej części była uzasadniona. Bezspornie umowa pomiędzy stronami została zawarta w czasie obowiązywania art. 36a ustawy o kredycie konsumenckim a przewidziane w niej pozaodsetkowe koszty nie przekroczyły kwoty 9000zł, a zatem maksymalnej kwoty tych kosztów ustalonych na podstawie ww. art. 36a.

Rację ma skarżący, że brak wystarczających podstaw do przyjęcia, że postanowienie dotyczące usługi: (...) stanowi klauzulę abuzywną. Nie było to co prawda postanowienie indywidualnie negocjowane, ale jedynie z tej okoliczności nie można wywodzić wniosku o jego abuzywności. W ocenie sądu odwoławczego zawierając takie postanowienie w umowie i przewidując w związku z nim możliwość skorzystania przez pozwanego z odroczenia płatności rat lub ich obniżenia strony nie wykroczyły poza granice swobody umów( art. 353 ¹kc). Wynagrodzenie za tę usługę mieści się w kwocie pozaodsetkowych kosztów pożyczki przewidzianych ustawowo. Wysokość tego wynagrodzenia nie została skutecznie zakwestionowana, skoro nie przekraczała łącznie z innymi kosztami wynikającymi z umowy maksymalnych przewidzianych przez ustawodawcę wysokości kosztów pozaodsetkowych.

Nie może być natomiast uwzględniony zarzut apelacji co do niezasądzenia odsetek umownych. Wyliczenie Sądu Rejonowego wskazuje, że oddaleniem powództwa została objęta i to nie w całości - kwota wynagrodzenia za usługę (...). Zatem Sąd w zaskarżonym wyroku nie zakwestionował należności odsetkowej z umowy.

Zważywszy zatem na prawomocne rozstrzygnięcie o zasądzeniu kwoty 9016,24 zł w pierwszym wyroku oraz kwoty 8425,66 zł w zaskarżonym wyroku, z kwoty dochodzonej pozwem, mającej pokrycie w zgromadzonym materiale sprawy, pozostała kwota 980,49zł i tę zasądzono.

Odnosząc się do dochodzonych odsetek, zwrócić należy uwagę, że umowa przewidywała możliwość dochodzenia odsetek umownych za opóźnienie w wysokości maksymalnej – tj. równych dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie( pkt (...)).

Odnośnie daty od jakiej mogą one być zasądzone, sąd okręgowy zważył, że powód nie wykazał aby do skutecznego wypowiedzenia doszło przed datą doręczenia odpisu pozwu, nie dołączył bowiem do akt dowodu doręczenia czy nadania pozwanemu oświadczenia z 7.09.2016r. o wypowiedzeniu. Tym samym w ocenie Sądu Okręgowego do wypowiedzenia umowy i wymagalności całej należności doszło dopiero z upływem 30 dni po dacie doręczenia odpisu pozwu. Z tych powodów cała pożyczka stała się wymagalna dnia 8 kwietnia 2017r.

Zważyć należało, że powód w pierwszym wydanym w sprawie wyroku zakwestionował rozstrzygnięcie oddalające powództwo w pozostałej części. ta część ww. wyroku została uchylona do ponownego rozpoznania i ona określała granice orzekania przez Sąd Rejonowy przy ponownym rozpoznaniu. w świetle zawartej przez strony umowy od należności, od dnia następnego po dniu wymagalności należą się odsetki umowne (w wysokości równej dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie) a to od 9 kwietnia 2019r.

Sąd okręgowy mimo tej konstatacji musiał uwzględnić prawomocność niezaskarżonych rozstrzygnięć obu wydanych w sprawie wyroków i mógł orzekać jedynie w granicach apelacji (art. 378§1kpc). W tych okolicznościach zaistniały podstawy do zmiany rozstrzygnięcia oddalającego w zakresie żądania odsetkowego:

- odnośnie rozstrzygnięcia co do odsetek - w wyroku z 23 maja 2017r. poprzez podwyższenie stopy odsetek od kwoty 9016,24 zł do odsetek umownych(w wysokości równej dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie) od dnia 9 kwietnia 2017r. Okres wcześniejszego zasądzenia odsetek ustawowych objęty jest prawomocnością.

- odnośnie rozstrzygnięcia o odsetkach od dodatkowo zasądzonej kwoty poprzez zasądzenie odsetek umownych (w wysokości równej dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie)od kwoty 968,10zł.

Od pozostałej części żądanie dotyczyło skapitalizowanych odsetek umownych( w kwocie 12,39zł). Od nich możliwe było zasądzenie ustawowych od dnia wniesienia pozwu( art. 482kc). W ocenie sądu okręgowego zawarta przez strony umowa nie daje podstaw do naliczenia od skapitalizowanych odsetek umownych od należności przeterminowanych odsetek umownych. Odsetki umowne za opóźnienie nie mogły być kwalifikowane jako należność przeterminowana z umowy, skoro zgodnie z art. 482kc, można od nich dochodzić odsetek dopiero od daty wniesienia o nie powództwa.

Z powyższych przyczyn żądanie odsetek za okres wcześniejszy (odpowiednio przed 9 kwietnia 2017r. oraz przed 19 października 2016r.(odnośnie odsetek od odsetek umownych od należności przeterminowanych) – podlegało oddaleniu. Oddaleniu podlegała też w tej części apelacja – na podstawie art. 385kpc.

Z powyższych powodów zaskarżony wyrok zmieniono – na podstawie art. 386§1kpc. Zmiana objęła też rozstrzygnięcie o kosztach procesu, które zgodnie z utrwalonym poglądem orzecznictwa nie jest objęte zakazem orzekania na niekorzyść skarżącego. Rozstrzygnięcie to oprzeć należało na art. 100 kpc obciążając nimi pozwanego w całości wobec niewielkiej przegranej powoda. Łączna wysokość dotychczasowego postępowania poniesione przez powoda to 922zł ( opłata od pozwu) 17 zł ( opłata skarbowa od pełnomocnictwa, 4800zł – koszty postępowania pierwszoinstancyjnego, 471 zł opłata od apelacji oraz 900 zł – koszty zastępstwa procesowego przed sądem II instancji ( wysokości wynikającej już ze zmienionej treści §2 pkt 4 w zw. z §10 ust.1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (t. jedn. Dz. U. z 2015 poz.1800)- a to w związku z tym że apelacja została wniesiona już po dacie zmiany ww. rozporządzenia, dokonanego rozporządzeniem z dnia 3.10.2016 (Dz. U. poz.1668) a zgodnie z § 2 ww. rozporządzenia, do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji.

suma kosztów powoda wyniosła zatem 7110 zł i do takiej kwoty należało obniżyć kwotę kosztów procesu w punkcie 3 zaskarżonego wyroku.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie 100kpc w zw. z art. 391§1kpc. Uznano że powód wobec odrzucenia jego apelacji w przeważającej części wygrał w tym postępowaniu jedynie w 10 %, stąd zasądzić należało na jego rzecz jedynie 10 % poniesionych kosztów , a to 140 zł jako 10% z 1400zł( 900zł – kosztów zastępstwa procesowego – na podstawie przepisów jw. i 500zł opłaty od apelacji).

SSO Roman Troll SSO Gabriela Sobczyk SSO Tomasz Pawlik