Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 grudnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Teresa Kołeczko - Wacławik

Sędzia SO Anna Hajda (spr.)

SR (del.) Roman Troll

Protokolant Aleksandra Sado-Stach

po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2015 r. w Gliwicach

na rozprawie

sprawy z powództwa K. K. i D. K.

przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w M.

z udziałem interwenienta ubocznego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku

z dnia 19 grudnia 2013 r., sygn. akt II C 88/11

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powodów solidarnych kwotę 1200 zł (tysiąc dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego;

3.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Gliwicach kwotę 746,64 zł (siedemset czterdzieści sześć złotych i sześćdziesiąt cztery grosze) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

SSR (del.) Roman Troll SSO Teresa Kołeczko - Wacławik SSO Anna Hajda

UZASADNIENIE

Powodowie wnieśli o zasądzenie od pozwanej kwoty łącznie 20.463,62 zł. Na roszczenie składała się: kwota 12.663,60 zł z ustawowymi odsetkami od dnia prawomocności wyroku tytułem obniżenia ceny wadliwie wykonanego systemu ogrzewania podłogowego L. w domu jednorodzinnym posadowionym na działce nr (...), położonej w R. przy ul. (...); kwota 4.804,02 zł z ustawowymi odsetkami za zwłokę od dnia prawomocności wyroku z tytułu zakupu dodatkowej ilości drewna opałowego w związku z koniecznością użytkowania przez powodów kominka w celu odpowiedniego dogrzania domu oraz kwota 2.996 zł z ustawowymi odsetkami od prawomocności wyroku z tytułu prac malarskich wykonanych w domu powodów (w salonie) w związku ze znacznym zabrudzeniem i zadymieniem ścian będącym rezultatem wykorzystywania kominka jako pieca celem dogrzania domu.

Pismem procesowym z 23 lipca 2009r. powodowie cofnęli powództwo w zakresie ustalenia na przyszłość odpowiedzialności pozwanej z tytułu ponoszonych przez nich kosztów poboru energii elektrycznej niezbędnej do ogrzania domu jednorodzinnego powodów, które to koszty będą powstawały corocznie w okresie grzewczym, w związku z nienależytym wykonaniem przez pozwaną systemu grzewczego L..

W uzasadnieniu pozwu powodowi wskazali, że 2 października 2006r. zawarli z pozwaną umowę o budowę domu jednorodzinnego na działce nr (...) położonej w R., przy ul. (...). Zgodnie z postanowieniami umowy pozwana zobowiązała się miedzy innymi do wykonania ogrzewania podłogowego L., zgodnie z projektem konstrukcyjno – budowlanym dostarczonym przez firmę (...). Za powyższe prace strony uzgodniły wynagrodzenie w kwocie 55.150 zł netto (67.283 zł brutto). Po zasiedleniu domu powodowie stwierdzili istnienie wad systemu grzewczego, o czym niezwłocznie poinformowali pozwaną. Mimo zamontowania mocniejszych grzałek przez pracowników pozwanej nie udało się uzyskać wzrostu temperatury w pomieszczeniach łazienki oraz sypialni. Jedyną możliwość uzyskania komfortowej temperatury stanowi ustawiczne dogrzewanie wskazanych pomieszczeń za pomocą kominka oraz dodatkowego piecyka zamontowanego w łazience. Powodowie podkreślali, że zaistniały stan rzeczy w znaczący sposób utrudnia im zamieszkiwanie w wybudowanym domu jednorodzinnym. Wskazali, że nieogrzewana powierzchnia stanowi 31% domu. Za system grzewczy L. zapłacili 42.212 zł brutto, a domagają się 30% tej kwoty czyli 12.663,60 zł z tytułu obniżenia ceny za wadliwie wykonany system grzewczy. Argumentowali, że system ogrzewania podłogowego znacznie przewyższa koszty zamontowania instalacji tradycyjnej w postaci grzejników naściennych i z założenia powinien charakteryzować się komfortem użytkowania i wysoka estetyką.

W odpowiedzi na pozew pozwana domagała się oddalenia powództwa i zasądzenia kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazała, że żądanie obniżenia ceny wadliwie wykonanego systemu ogrzewania podłogowego L. oraz zapłaty za zakup dodatkowego drewna jest bezzasadne. Podkreślała, że system grzewczy został zamontowany zgodnie z projektem konstrukcyjno – budowlanym wykonanym przez producenta na potrzeby tej inwestycji. Pozwana wykonała prace zgodnie z projektem, a jakość robót została określona jako dobra. Powodowie nie zgłaszali żadnych zastrzeżeń, co do jakości prac. Nadto pozwana wskazała, że zgodnie z umową o budowę domu jednorodzinnego udzieliła powodom gwarancji jakości na przedmiot umowy na okres jednego roku od daty końcowego odbioru. Gwarancji na fundamenty i urządzenia grzewcze udzielał zaś bezpośrednio ich producent, czyli spółka (...). Pozwana kwestionowała również wysokość szkody. Wskazując na dokumentację fotograficzną zwracała uwagę, że zabrudzony został jedynie fragment ścian i sufitu w okolicach kominka, a faktura za malowanie opiewa na kwotę 3.000 zł. W ocenie pozwanej powodowie zawyżyli także koszt zakupu drewna przeznaczonego na dogrzanie domu. Pozwana nie zgodziła się również ze sposobem obliczenia kwoty, której zwrotu domagali się powodowie. Wskazała, że wyliczenie to przeprowadzane jest tak jakby 30% domu nie było w ogóle ogrzewane, co nie odpowiada prawdzie. Ogrzewane są bowiem wszystkie pomieszczenia, w tym również sypialnia i łazienka, z tą tylko różnicą, że nie można w nich osiągnąć temperatury 20 stopni C..

Po stronie pozwanego do procesu przystąpiła w charakterze interwenienta ubocznego (...) sp. z o.o. w G. – producent systemu grzewczego, który wnosił o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. Interwenient uboczny wskazał, że kwestia wadliwego działania ogrzewania podłogowego została rozwiązana w drodze ugody miedzy powodami a interwenientem ubocznym. W rezultacie podniósł zarzut res transcate uzasadniając bezzasadność powództwa. W toku rozmów ustalono, że (...) sp. z o.o. w G. zakupi wybrane przez powodów grzejniki niezbędne do dogrzania pomieszczeń. Nadto interwenient wskazywał, że powodowie nie udowodnili swoich roszczeń. Nie wykazali także, że mimo zakupu grzejników nadal zachodziła konieczność dogrzewania budynku przez palenie w kominku. Interwenient uboczny wskazywał przy tym, że powodowie nie wykazali związku między wadliwym działaniem ogrzewania a dogrzewaniem budynku za pomocą kominka. Spółka zwróciła uwagę, że konieczność dogrzewania domu mogła również wynikać z innych okoliczności, takich jak: sposób wykonania docieplenia, konieczność dogrzania przegród budowlanych w nowowybudowanym budynku, schnięcia tynków itp.

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy zasądził od pozwanej na rzecz powodów solidarnie kwotę 15.366,85 zł z ustawowymi odsetkami od dnia prawomocności wyroku do dnia zapłaty. W pozostałym zakresie powództwo oddalił, a nadto zasądził od pozwanej na rzecz powodów solidarnie 5.633,75 zł tytułem zwrotu kosztów procesu oraz oddalił wniosek interwenienta ubocznego o zwrot kosztów procesu. W punkcie 5 orzeczenia nakazał pobrać na rzecz Skarbu Państwa od powodów solidarnie 447,30 zł, a od pozwanej 3.342 zł.

Orzeczenie powyższe zapadło przy ustaleniu, że w dniu 2 października 2006r. powodowie zawarli z pozwaną umowę o budowę domu jednorodzinnego na działce o nr (...) położonej w R. przy ul. (...). Inwestorzy wybrali do realizacji dom jednorodzinny typu (...) na płytowym fundamencie i z systemem ogrzewania podłogowego L.. W dniu następnym pozwana podpisała ze spółką (...) sp. z o.o. w G. umowę nr (...). Zgodnie z postanowieniami umowy spółka (...) zobowiązała się do wykonania i dostarczenia kompletnej dokumentacji projektowej Płytowego Fundamentu Grzewczego L. objętego ochroną patentową do budynku jednorodzinnego, wolnostojącego w R. przy ul. (...). Spółka zobowiązała się również do dostarczenia materiałów, z których zbudowany miał zostać system grzewczy, szczegółowo wymienionych w pkt 3 umowy. W ramach swojej współpracy z pozwaną firmą (...) zajmowała się projektowaniem płyty konstrukcyjnej, czyli podstawy budynku oraz systemu ogrzewania typu L. i umieszczeniem go w konkretnej, zindywidualizowanej dla każdego budynku płycie konstrukcyjnej. Sąd ustalił, że płyta konstrukcyjna i system grzewczy są dwoma niezależnymi elementami domu, choć ze sobą współpracują. Wielkość zbrojenia nie wpływa na funkcjonowanie systemu grzewczego, a sama płyta konstrukcyjna ma grubość zazwyczaj 20 cm.

Sąd Rejonowy ustalił, że prace budowlane związane z wykonaniem płyty konstrukcyjnej i zamontowaniem systemu grzewczego L. wykonane zostały w budynku należącym do powodów na początku 2007 roku. Płyta grzewcza zajmuje powierzchnię całego budynku i stanowi jednocześnie fundament. Płyta akumuluje ciepło. Znajdują się w niej kanały powietrzne, w których rozprowadzane jest ciepłe powietrze nagrzewane przez agregaty grzewcze. Wszystkie prace dotyczące płyty konstrukcyjnej zostały wykonane zgodnie z projektem, a następnie odebrane przez sprawdzenie wypoziomowania płyty i robót rzeczowych. Pod koniec 2007 roku w płycie zamontowano centrale grzewcze (włożono dwa agregaty grzewcze i podpięto je do systemu sterowania). W chwili wykonywania tych prac istniała już cała konstrukcja budynku. W ciągu tygodnia od zamontowania central grzewczych powód K. K. zgłosił pracownikowi pozwanej – Ł. J., że nie może osiągnąć temperatury zadanej na termostacie w sypialni i łazience. Po zgłoszeniu problemu firma (...) zaproponowała zwiększenie mocy grzewczej grzałek w agregatach. Wymienione zostały dwie grzałki: jedna odpowiedzialna za ogrzewanie sypialni i łazienki, druga za ogrzewanie części salonu. Po kilku dniach od wymiany powód ponownie zgłosił problem z nieosiąganiem zadanej temperatury. Temperatura realna wynosiła 18 stopni C., podczas gdy temperatura zadana została określona na 21 stopni. Po zgłoszeniu problemu pozwany ponownie skontaktował się ze spółka (...), która wysłała pracownika celem rozwiązania problemu. Konsultowane były różne sposoby dogrzania pomieszczeń. Ostatecznie uzgodniono, że nastąpi ono przez zamontowanie dwóch grzejników akumulacyjnych w łazience i sypialni. Koszty zakupu grzejników zostały sfinansowane przez firmę (...) i wyniosły 5.096,77 zł.

W oparciu o opinie biegłych sądowych z zakresu energetyki Sąd ustalił, że system grzewczy L. został wykonany wadliwie. Podłoga, która została przewidziana jako pośrednie źródło ciepła nie osiąga na części powierzchni (salon, łazienka i sypialnia) założonej temperatury w przedziale 22-24 stopnie C.. Powierzchnia nieogrzewana przez system stanowi 36,83 % całej płyty. Ustalono, że przy sporządzaniu projektu nie wykonano obliczeń zapotrzebowania mocy cieplnej dla potrzeb ogrzewania pomieszczeń. Moc agregatów została przyjęta „na wyczucie”, metodą prób i błędów. Po przeprowadzeniu pomiarów kamerą termowizyjną biegły ustalił, że temperatura w poszczególnych pomieszczeniach osiąga wymagane wartości, jednak dzieje się tak na skutek wymiany ciepłego powietrza między pomieszczeniami, a nie na skutek oddawania ciepła przez podłogę.

Mimo iż, umowa kooperacyjna między pozwaną a interwenientem ubocznym obejmowała wykonanie i dostarczenie kompletnej dokumentacji projektowej Płytowego Fundamentu Grzewczego L., to moc zainstalowanego systemu została przyjęta na poziomie 8kW i brak jest w tym zakresie jakichkolwiek wyliczeń. Dokumentacja jest niekompletna.

Sąd ustalił nadto, ze powodowie w celu uzyskania pożądanej temperatury dogrzewali pomieszczenia kominkiem z rozprowadzeniem, który został zamontowany w salonie w celach rekreacyjnych a nie grzewczych. W związku z powyższym zmuszeni zostali do zakupienia dużych ilości dodatkowego drewna. Korzystanie z kominka, jako źródła dodatkowego ogrzewania wpłynęło na szybsze zabrudzenie ścian i sufitów, co zmusiło powodów do pomalowania domu już w 2009r. i poniesienia dodatkowych kosztów.

Sąd Rejonowy przyjmując za podstawę rozstrzygnięcia przepisy art. 656 § 1 kc, art. 637 § 2 kpc i art. 560 § 3 kc, uznał roszczenie powodów co do zasady za słuszne. Wskazał, że zamontowany u powodów system grzewczy L. nie funkcjonował prawidłowo, a zatem dotknięty był wadą. Sąd podkreślał, że zgodnie z umową kooperacyjną zawartą miedzy pozwaną a spółką (...) ta ostatnia zobowiązana była do dostarczenia kompletnej dokumentacji projektowej fundamentu grzewczego L. oraz instalacji systemu grzewczego z detalami. W dokumentach budowy domu jednorodzinnego znajduje się wyłącznie protokół odbioru płyty grzewczej. Brakuje zaś protokołu odbioru systemu grzewczego L.. Okoliczność ta w przekonaniu Sądu miała istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, bowiem pozwana jako wykonawca winna była wyegzekwować wszystkie warunki wynikające z umowy kooperacyjnej. Skoro tego nie zrobiła nie mogła się zwolnić z odpowiedzialności za rezultat w postaci wadliwie wykonanego systemu grzewczego. Sąd zauważył, że wadliwe działanie systemu grzewczego obniża standard domu i nie spełnia warunków oferty, które wymienione zostały jako zalety systemu grzewczego. Ustalając wysokość obniżenia ceny, Sąd uwzględnił wartość pieca akumulacyjnego i grzejników, które zostały zamontowane w domu powodów na koszt interwenienta ubocznego. W rezultacie od kwoty 12.663,60 zł (roszczenie zgłoszone w pozwie) odjęto koszt zakupu wskazanych urządzeń, zgodnie z przedłożoną fakturą VAT, ustalony na 5.096,77 zł.

Za zasadne i pozostające w bezpośrednim związku przyczynowym z wadliwie wykonanym systemem grzewczym, Sąd uznał również roszczenie co do zapłaty kosztów, jakie ponieśli powodowie w związku z koniecznością dogrzewania domu kominkiem, tj. zakupu drewna i wydatków związanych z malowaniem.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 kpc stosunkowo je rozdzielając, przy przyjęciu, że powodowie wygrali sprawę w 75%. Sąd oddalił wniosek interwenienta ubocznego o zwrot kosztów procesu uznając, że zgłaszane przez niego wnioski dowodowe były jedynie dublowaniem wniosków składanych przez strony i nie miały wpływu na wydane rozstrzygniecie.

Apelację od powyższego wyroku wywiodła pozwana. Zarzuciła naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 233 § 1 kpc przez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów polegające na błędzie w ocenie materiału dowodowego. Nadto pozwana zarzuciła naruszenie prawa materialnego, a to: art. 6 kc przez przyjecie, ze powodowie wykazali podstawę faktyczna i prawną dochodzonych roszczeń oraz art. 637 kc przez uznanie, że powodom przysługiwało roszczenie o obniżenie wynagrodzenia, w sytuacji gdy wady dały się usunąć, a powód sam zdecydował, że ich usuniecie nastąpi przez zamontowanie grzejników akumulacyjnych. W oparciu o tak podniesione zarzuty pozwana domagała się zmiany zaskarżonego wyroku przez oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenia od powodów na rzecz pozwanej kosztów postępowania za pierwszą i drugą instancję, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych. Ewentualnie pozwana wnosiła o uchylenie zaskarżonego orzeczenia oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi pierwszej instancji, pozostawiając mu rozstrzygnięcie o kosztach postępowania.

Powodowie wnieśli o oddalenie apelacji i zasądzenie od pozwanej na ich rzecz solidarnie kosztów postępowania odwoławczego według norm prawem przewidzianych. W uzasadnieniu podkreślali, że rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego jest prawidłowe, a podniesione zarzuty bezzasadne.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja pozwanej nie mogła odnieść skutku.

Podkreślenia wymaga, że ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd Rejonowy i przyjęte za podstawę rozstrzygnięcia są prawidłowe i w pełni znajdują potwierdzenie w zgromadzonych dowodach. Zostały one poddane wnikliwej ocenie, zgodnej, wbrew stanowisku apelującej, z wypływającymi z treści art. 233 kpc dyrektywami.

Wskazać należy, że przepis art. 233 kpc, którego naruszenie pozwana zarzuciła Sądowi Rejonowemu odnosi się wprost do oceny dowodów wskazując, według jakich kryteriów winna być ona przeprowadzona. Wyraża zasadę swobodnej oceny dowodów stanowiąc w § 1, że Sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału. Skuteczne postawienie zarzutu naruszenia art. 233 § 1 kpc wymaga wykazania, że Sąd uchybił zasadom logicznego rozumowania lub doświadczenia życiowego. Jeżeli z określonego materiału dowodowego Sąd wyprowadza wnioski logicznie poprawne i zgodne z doświadczeniem życiowym, to ocena Sądu nie narusza reguł swobodnej oceny dowodów i musi się ostać, choćby w równym stopniu, na podstawie tego materiału dowodowego, dawały się wysnuć wnioski odmienne. Tylko w przypadku, gdy brak jest logiki w wiązaniu wniosków z zebranymi dowodami lub gdy wnioskowanie Sądu wykracza poza schematy logiki formalnej albo, wbrew zasadom doświadczenia życiowego, nie uwzględnia jednoznacznych praktycznych związków przyczynowo-skutkowych, to przeprowadzona przez Sąd ocena dowodów może być skutecznie podważona (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 września 2002r., II CKN 817/00, LEX nr 56906). Z powyższego wynika, że do skutecznego postawienia zarzutu naruszenia przepisu art. 233 kpc nie wystarcza przekonanie strony o ich odmiennej ocenie niż ocena Sądu (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 3 lutego 2012r., I ACa 1407/11, LEX nr 1120030). Nie można poprzestać na stwierdzeniu, że dokonane ustalenia faktyczne są wadliwe, odnosząc się do stanu faktycznego, który w przekonaniu skarżącego odpowiada rzeczywistości. Niezbędne jest wskazanie przyczyn, które dyskwalifikują postępowanie sądu w zakresie ustaleń. Skarżący powinien zwłaszcza wskazać, jakie kryteria oceny zostały naruszone przez Sąd przy analizie konkretnych dowodów, uznając brak ich wiarygodności i mocy dowodowej lub niesłuszne im taką moc przyznając. Tymczasem pozwana w apelacji nie wskazała na konkretne istotne uchybienia, których w tym zakresie miał dopuścić się Sąd pierwszej instancji. Tym samym nie sposób było uznać, iż Sąd poczynił ustalenia nie znajdujące potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym. Wręcz przeciwnie Sąd wskazał dowody przeprowadzone w toku postępowania, w oparciu o które poczynił swe ustalenia faktyczne, a ich treść znajduje odzwierciedlenie w zgromadzonym materiale.

Niezależnie od powyższego, Sąd Odwoławczy dostrzegł konieczność uzupełnienia postępowania dowodowego w niewielkim zakresie, a to wobec dyspozycji art. 560 § 3 kc, zgodnie z którym obniżona cena powinna pozostawać w takiej proporcji do ceny wynikającej z umowy, w jakiej wartość rzeczy z wadą pozostaje do wartości rzeczy bez wady. W rezultacie Sąd Odwoławczy dopuścił dowody z opinii uzupełniających biegłego na okoliczność ustalenia wartości systemu grzewczego L., przy uwzględnieniu jego wadliwości w zakresie stwierdzonym opinią biegłego według cen na listopad 2006r. Ostatecznie konkluzja opinii biegłego dopuszczonego na etapie postępowania odwoławczego była taka, że wartość systemu grzewczego w stanie wadliwym, bez uwzględnienia nakładów na dodatkowe wyposażenie (piec akumulacyjny), należało obniżyć o kwotę 8.772,73 zł według stanu na listopad 2006r.

Sąd Odwoławczy podzielił argumentację zawartą w obu opiniach, w szczególności wobec stopnia stanowczości wniosków formułowanych przez biegłego posiadającego wiedzę specjalną w tym zakresie. W rezultacie należy wskazać, że ostatecznie wyliczona przez biegłego kwota jest wyższa od kwoty wyliczonej przez Sąd Rejonowy w toku postępowania pierwszo instancyjnego. Niemniej istotnym pozostaje, że apelację w niniejszej sprawie wniosła pozwana. Tym samym, uwzględniając treść art. 384 kpc, zgodnie z którym Sąd nie może uchylić lub zmienić wyroku na niekorzyść strony wnoszącej apelację, chyba że strona przeciwna również wniosła apelację, ustalenie powyższe nie mogło ostatecznie wpłynąć na zmianę zaskarżonego orzeczenia.

Uwzględniając całokształt materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie nie sposób przy tym zgodzić się z pozwaną, która w apelacji wywodziła, że powodowie nie wykazali podstawy faktycznej i prawnej dochodzonego roszczenia. W ocenie Sądu Odwoławczego zarówno roszczenie powodów, co do obniżenia ceny, jak też co do zapłaty kosztów zakupu drewna i poniesionych wydatków związanych z malowaniem domu, znajduje potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowych. Nie budzi również wątpliwości związek przyczynowy między poniesionymi przez powodów kosztami a wadliwością systemu grzewczego L., jak również wysokość kwot, których zasądzenia domagali się powodowie. Zostały one bowiem wykazane stosownymi rachunkami, bądź też wynikały z jednoznacznych ustaleń dopuszczonych w sprawie biegłych sądowych.

Nie sposób podzielić również stanowiska pozwanej, która dopatrywała się naruszenia przepisów prawa materialnego, a to art. 637 kc przez uznanie zasadności roszczenia o obniżenie wynagrodzenia. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wyraźnie wskazuje, że naprawa systemu grzewczego nie była możliwa. Jej usuniecie wymagałoby bowiem ponownego wykonania fundamentu grzewczego, co po wzniesieniu całego budynku jest już niemożliwe. Nie można uznać, że usuwają ją zamontowane grzejniki akumulacyjne, bowiem jest to rozwiązanie zastępcze, a jego zastosowanie wymuszone zostało koniecznością dogrzania budynku i de facto stoi w sprzeczności z założeniami powodów, którzy wybrali system grzewczy L. celowo i świadomie, rezygnując pierwotnie ze względów estetycznych i funkcjonalnych z ogrzewania za pomocą grzejników akumulacyjnych.

Skoro zatem orzeczenie Sądu pierwszej instancji zasługuje na akceptację apelację pozwaneji oddalono , stosownie do art. 385 kpc. O kosztach postępowania odwoławczego należnych powodom orzeczono w oparciu o art. 108 § 1 kpc w zw. z art. 98 § 1 i § 6 pkt 4 w zw. z § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013r., poz. 461 j.t.). Złożyło się na nie wynagrodzenie pełnomocnika – 1.200 zł. Kosztami wydatków poniesionych w postępowaniu odwoławczym, a związanymi z dopuszczonymi opiniami biegłych, obciążono pozwaną jako stronę przegrywająca proces.

SSR (del.) Roman Troll SSO Teresa Kołeczko - Wacławik SSO Anna Hajda