Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

POSTANOWIENIE

Dnia 30 września 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Leszek Dąbek (spr.)

Sędziowie: SO Gabriela Sobczyk

SR del. Roman Troll

po rozpoznaniu w dniu 30 września 2014 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy

z wniosku Gminy R.

z udziałem W. J. (1)

o przepadek

na skutek apelacji wnioskodawczyni

od postanowienia Sądu Rejonowego w Rybniku

z dnia 10 marca 2014 r., sygn. akt I Ns 838/13

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Sądowi Rejonowemu w Rybniku do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego.

SSR (del.) Roman Troll SSO Leszek Dąbek SSO Gabriela Sobczyk

Sygn. akt III Ca 1159/14

UZASADNIENIE

Wnioskodawca określony w pozwie jako (...) wniósł o orze-czenie na jego rzecz przepadku samochodu marki (...) o numerze rejestra-cyjnym (...) stanowiący własność uczestniczki postępowania W. J. (2).

Uzasadniając wniosek twierdził, że samochód został pozostawiony w miejscu zabronionym i zagrażał bezpieczeństwu. W dniu 29 06 2013r. został usunięty z drogi

na podstawie wydanej przez funkcjonariusza Policji dyspozycji usunięcia pojazdu o nu-merze (...). O usunięciu pojazdu powiadomiono uczestniczkę postępowania,

która do chwili obecnego go nie odebrała.

Uczestniczka postępowania W. J. (2) nie zajęła stanowiska w sprawie.

Sąd Rejonowy w Rybniku w postanowieniu z dnia 10 03 2014r. jako wnioskodawce wskazał „starostwo (...)” oraz orzekł przepadek samochodu

na rzecz Powiatu (...), uznając, że ziściły się przewidziane w art. 130a ust. 10 ustawy z dnia 20 06 1997r. (błędnie wskazano art. 103a ust. 10) – Prawo o ruchu drogowym (teks jednolity Dz.U. 2012r. poz. 1137) przesłanki uzasadniające orzeczenie na wniosek starosty przepadek samochodu na rzecz powiatu.

Wnioskodawca Miasto R. wniósł o sprostowanie postanowienia

oraz apelacje od niego.

We wniosku o sprostowanie wnosił o usunięcie oczywistej pomyłki pisarskiej

w określeniu wnioskodawcy i oznaczenie go jako (...) oraz podnosił,

że błędnie oznaczono w nim podmiot na którego rzecz orzeczono przepadek samo-chodu.

W apelacji wnosił o zmianę zaskarżonego orzeczenia i orzeczenie przepadku samo-chodu na rzecz (...) oraz zasądzenie na jego rzecz od uczestniczki zwrotu kosztów postępowania, bądź uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazania sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania. Zarzucał, istnienie sprzeczności pomiędzy poczynionymi ustaleniami a treścią wniosku i zebranym

w sprawie materiałem dowodowym i w jej wyniku orzeczenie przepadku samochodu

na rzecz Powiatu (...), który nie był stroną postępowania. Ponadto zarzucał, przy ferowaniu orzeczenia o kosztach postępowania naruszono regulację art. 98 k.p.c. przez jej niezastosowanie.

Sąd Rejonowy w Rybniku w postanowieniu z dnia 10 06 2014r. sprostował powyższe postanowienie w części wstępnej oznaczając jako wnioskodawcę (...) oraz oddalił wniosek o sprostowanie w pozostałej części, uznając, że brak jest podstaw do jego uwzględnienia w całości, gdyż regulacja art. 130a ust. 10 ustawy z dnia 20 06 1997r. – Prawo o ruchu drogowym (wadliwie podano art. 103a ust. 10) nakazuje orzec przepadek na rzecz starostwa a nie gminy będącej jednostką samorządu terytorialnego.

Sąd Odwoławczy zważył co następuje:

Sąd pierwszej instancji prawidłowo zakwalifikował wniosek, lecz wadliwie rozpoznał sprawę.

Jakkolwiek bowiem w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia oraz w uza-sadnieniu postanowienia o sprostowaniu zaskarżonego orzeczenia Sąd Rejonowy trafnie konstatuje, że regulacja art. 130a ust. 10 ustawy z dnia 20 06 1997r. – Prawo o ruchu drogowym (teks jednolity Dz.U. 2012r. poz. 1137) nakazuje orzec przepadek samochodu na rzecz powiatu na wniosek jego starosty, który z tego powodu jest legity-mowany czynnie w niniejszej sprawie (jednoznacznie stanowi o tym regulacja art. 610 ¹ k.p.c.), to przy rozpoznaniu sprawy umknęło jego uwadze, że we wniosku jako wnioskodawcę wskazano (...) .

Podaną nazwą posługuje się jednostka samorządu terytorialnego Gmina R., której Prezydent będąc równocześnie Starostą (...) udzielił pełno-mocnictwa (...) (...) w R. P. G., a ten z kolei udzielił pełnomocnictwa radcy prawnemu M. P. do reprezentowania „podległej mu jednostki”, która podpisała wniosek.

Wskazane powyżej określenie wnioskodawcy rodziło zatem uzasadnione wątpliwości, co do faktycznego podmiotu wnoszącego wniosek i umocowania reprezentującego go w postępowaniu sądowym pełnomocnika.

Obligowało to Sąd pierwszej instancji przed przystąpieniem do merytory-cznego rozpoznania sprawy do ich wyjaśnienia, czego jednak nie uczyniono, co jest równoznaczne nie rozpoznaniem istoty sprawy w rozumieniu art. 386 § 4 k.p.c.

(jej istota nie została bowiem dotychczas w sposób jednoznaczny ustalona, gdyż wobec braku jednoznacznego stanowiska pełnomocnika wnioskodawcy w jej obecnym stanie sprawy w dalszym ciągu nie wiadomo jaki podmiot wniósł wniosek, czy z wnioskiem wystąpiła Gmina R., co powinno prowadzić do oddalenia wniosku ze względu na brak po jej stronie legitymacji czynnej, czy jej Prezydent występujący w sprawie jako jej organ, co z kolei powinno prowadzić do odrzucenia wniosku, gdyż nie posiada on zdolności sądowej, czy też jej Prezydent jako Starosta (...), który z mocy wskazanych powyżej regulacji prawnych jest legitymowany czynnie do złożenia wniosku).

Czyni to apelację uzasadnioną (niezależnie od zasadności podniesionych

w niej zarzutów, ich ocena w obecnym stanie sprawy jest bowiem bezprzedmiotowa)

i stosownie do wskazanej powyżej regulacji prawnej skutkowało koniecznością uchy-lenia zaskarżonego orzeczenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

Reasumując zaskarżone postanowienie jest wadliwe i dlatego apelację jako uzasadnioną uwzględniono orzekając jak w sentencji na mocy regulacji

art. 386 § 4 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c.

Rozpoznając ponownie sprawę Sąd Rejonowy zobowiąże pełnomocnika wnioskodawcy do jednoznacznego sprecyzowania, kto jest wnioskodawcą w niniejszej sprawie, a następnie zweryfikuje prawidłowość umocowania jego pełnomocnika

i w zależności od tego kto zostanie wskazany jako wnioskodawca podejmie stosowne decyzje (powyżej).

SSR (del.) Roman Troll SSO Leszek Dąbek SSO Gabriela Sobczyk