Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 października 2024 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Sądu Okręgowego Magdalena Balion-Hajduk

Protokolant Marzena Makoś

po rozpoznaniu w dniu 10 października 2024 r. w Gliwicach

na rozprawie

sprawy z powództwa A. S., L. J., K. S. i J. J.

przeciwko K. M. (M.)

o zapłatę

na skutek apelacji powodów

od wyroku Sądu Rejonowego w Zabrzu

z dnia 30 sierpnia 2023 r., sygn. akt VIII C 684/22

1.  zmienia zaskarżony wyrok w punkcie 4. w ten sposób, że zasądza od pozwanego na rzecz powodów jako wierzycieli solidarnych 2002,75 zł (dwa tysiące dwa złote i siedemdziesiąt pięć groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 11 października 2024r.;

2.  oddala apelację w pozostałym zakresie;

3.  przyznaje kuratorowi adwokatowi S. O. od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Zabrzu wynagrodzenie w kwocie 166,05 zł (sto sześćdziesiąt sześć złotych i pięć groszy) wraz z podatkiem od towarów i usług;

4.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Zabrzu 166,05 zł (sto sześćdziesiąt sześć złotych i pięć groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych;

5.  zasądza od pozwanego na rzecz powodów solidarnie 157,45 zł (sto pięćdziesiąt siedem złotych i czterdzieści pięć groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o kosztach, tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

SSO Magdalena Balion-Hajduk

Sygn. akt III Ca 912/23

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Zabrzu wyrokiem z 30 sierpnia 2023 roku zasądził od pozwanego K. M. na rzecz powodów A. S., L. J., K. S., J. J. do niepodzielnej ręki 1.520,90 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 października 2021 , oddalił powództwo w części i orzekł o kosztach postępowania, przyznając adwokatowi S. O. wynagrodzenie w kwocie 1.107 złotych brutto za pełnienie obowiązków kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego i zasądzając od pozwanego na rzecz powodów jako wierzycieli solidarnych kwotę 1.005,75 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku.

Sąd Rejonowy ustalił, że powodowie A. S., K. S., L. J. i J. J. w ramach wspólności łącznej wspólników spółki cywilnej są współwłaścicielami nieruchomości położonej w Z., przy ul. (...) od 30 lipca 2021 roku.

Pozwany zawarł z poprzednim właścicielem nieruchomości umowę najmu lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w Z. przy ul. (...) na okres od 2 stycznia 2 020 roku do 1 stycznia 2022 roku. Aneksem nr (...) z dnia 1 kwietnia 2021 roku doszło do zmiany podmiotu umowy najmu na skutek przejścia prawa własności na rzecz powodów.

Strony ustaliły, że opłata z tytułu czynszu najmu nieruchomości wynosiła 1.200 zł, ponadto najemca zobowiązany był ponosić koszty bieżące na utrzymanie nieruchomości wspólnej i wywóz śmieci w kwocie 38 zł oraz opłaty za zimną wodę według wskazań licznika. Rozliczenia były dokonywane co miesiąc, a płatność winna nastąpić z za każdy miesiąc najmu z góry do 10-go dnia każdego miesiąca.

Nadto pozwany zawarł z poprzednim właścicielem nieruchomości umowę najmu garażu począwszy od 1 marca 2017 roku. Aneksem nr (...) do umowy doszło do zmiany podmiotu umowy najmu na skutek przejścia prawa własności na rzecz powodów. Następnie strony zawarły aneks nr (...), na podstawie którego od 1 kwietnia 2021 roku, umowa najmu dotyczyła dwóch garaży. Zmieniono także wysokość czynszu najmu jednego garażu na kwotę 115 zł netto za każdy miesiąc najmu, płatny z góry do 10-go dnia każdego miesiąca.

Powodowie wystawili pozwanemu fakturę związaną z opłatami za najem lokalu mieszkalnego położonego w Z. przy ul. (...) za miesiąc październik w łącznej wysokości 1.406,20 zł. Na kwotę tę składały się: czynsz w wysokości 1.200 zł, opłata eksploatacyjna w wysokości 38 zł, zaliczka na wodę zimną w wysokości 64,60 zł oraz zaliczka z tytułu odprowadzania ścieków w wysokości 103,60 zł. Ponadto, za miesiąc październik powodowie wystawili faktury za najem garaży, za które pozwany był zobowiązany uiścić opłatę w łącznej wysokości 282,90 zł, po 115 zł netto, a 141,45 zł brutto za każdy z garaży.

Sąd Rejonowy jako podstawę rozstrzygnięcia powołał art. 659 k.c. Uznał, że powodowie, przedkładając umowy najmu oraz faktury rozliczeniowe za sporny czas wykazali roszczenie do kwoty 1.238,00 zł z tytułu najmu nieruchomości położonej w Z. przy ul. (...) w tym kwoty 1.200 zł (opłaty za czynsz najmu nieruchomości w październiku 2021 roku) oraz 38 zł (opłaty eksploatacyjnej). Za udowodnione i wykazane Sąd I instancji uznał także roszczenie w zakresie kwoty 282,90 zł tytułem najmu garaży w październiku 2021r.

Sąd Rejonowy oddalił powództwo dotyczące należności z tytułu zaliczki za zimną wodę (prognoza) na kwotę 64,60 zł oraz odprowadzanie ścieków (prognoza) w kwocie 103,60 zł, które jako nierozliczone, były niezasadne. Powodowie nie wykazali faktycznego zużycia i nie dokonali rozliczenia zaliczek. Ponadto w umowie wskazano, że rozliczenie tych mediów nastąpi na podstawie wskazań licznika.

Powodowie wnieśli apelację w części oddalającej powództwo co do kwoty 168,20 złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 11 października 2021 roku, w części przyznającej kuratorowi wynagrodzenie ponad kwotę 443 zł oraz w całości w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach procesu.

Powodowie zarzucili:

- naruszenie przepisów postępowania mające wpływ na treść orzeczenia to jest art. 233 § 1 k.p.c. przez nieprawidłową ocenę z pominięciem zasad logiki i doświadczenia życiowego w zakresie ustalenia, że powodowie nie wykazali roszczenia co do kwoty w 168,20 złotych z tytułu zużycia zimnej wody przez pozwanego oraz uznanie, że podjęte przez kuratora działania stanowią szczególny nakład pracy

-naruszenie art. 109 § 1 k.p.c. w związku z 98 § 1 k.p.c. w związku z art. 2 ust. 1 i art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z 28 lipca 2005 roku przez nieprawidłowe zastosowanie, skutkujące niezaliczeniem wydatków na wynagrodzenie kuratora do kosztów sądowych, niezasadne wymaganie w tym zakresie spisu poniesionych kosztów w oraz naruszenie § 1 ust. 1 i ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej z 9 marca 2018 roku przez niezasadne i mimo braku przesłanek ku temu przyznanie kuratorowi wynagrodzenia w podwyższonej kwocie ponad 40 % stawki minimalnej, o której mówią w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy z 26 maja 1982 roku prawo o adwokaturze,

- a także zarzucili błąd co w ustaleniach faktycznych przez przyjęcie, że pozwany zgodnie z umową nie był zobowiązany do ponoszenia kosztów zimnej wody w kwocie 168,20 zł, a podjęte przez kuratora działania stanowią szczególny nakład pracy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja w części zasługiwała na uwzględnienie, a to w tym zakresie w jakim dotyczy rozstrzygnięcia o kosztach postępowania.

Niewątpliwie rację mają skarżący, że na koszty sądowe składają się również koszty wynagrodzenia kuratora i poniesione przez nich zaliczki na ten cel winny zostać uwzględnione w rozstrzygnięciu o kosztach sądowych. Powodowi uiścili zaliczki w łącznej kwocie 1107 złotych i skoro sąd przyznał wynagrodzenie kuratorowi ustanowionemu dla pozwanego w takiej wysokości, winien te koszty rozliczyć na zasadach określonych w art. 98 i nast. k.p.c. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 9 marca 2018 roku w sprawie określenia zwrotu wydatków poniesionych przez kuratora w ustanowionych dla strony wprost w sprawie cywilnej w § 1 ust 1 określa wysokość wynagrodzenia kuratora ustanowionego dla strony w sprawie cywilnej w kwocie nieprzekraczającej 40% stawek minimalnych za czynności adwokackie określonych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze, a w przypadku gdy kuratorem jest radca prawny - w kwocie nieprzekraczającej 40% stawek minimalnych za czynności radców prawnych określonych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych w obu przypadkach nie mniej niż 60 zł.

§ 1 ust. 3 rozporządzenia stanowi, że wysokość wynagrodzenia w sprawach wymagających przeprowadzenia rozprawy ustala się w kwocie wyższej niż określona w ust. 1, a nieprzekraczającej wskazanych stawek minimalnych, jeżeli uzasadnia to:

1) nakład pracy kuratora, w szczególności czas poświęcony na przygotowanie się do działania w postępowaniu, liczba stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach i posiedzeniach, czynności podjęte w sprawie;

2) wartość przedmiotu sporu;

3) stopień zawiłości sprawy.

Sąd Rejonowy uznał, że przeprowadzenie rozpraw w niniejszej sprawie oraz podjęte czynności polegające na poszukiwaniu pozwanego, w tym ustalanie czy pozwany mieszka pod wskazanymi adresami, z których to czynności kurator złożył stosowne sprawozdanie, uzasadniają przyznanie wynagrodzenia zgodnie z § 3 ust. 1 cyt. wyżej rozporządzenia. Tym samym nie można podzielić zarzutu apelacji o naruszeniu tej regulacji. Natomiast z całą pewnością koszty te poniesione przez powodów winny zostać rozliczone w całości w postanowieniu o kosztach procesu jajo koszty sądowe.

Sąd odwoławczy uznał natomiast zarzut nieuzasadnionego przyjęcia przez Sąd Rejonowy, że powodowie nie wykazali roszczenia co do kwoty 168,20 zł z tytułu zużycia zimnej wody przez pozwanego za nieuzasadniony. Strony łączyła z umowa najmu zawarta w formie pisemnej z dnia 2 stycznia 2020 roku, w której w § 8 wskazano, że najemca zobowiązuje się ponosić koszty bieżące na utrzymanie nieruchomości wspólnej, czyli sprzątanie klatki schodowej, podwórza, oświetlenie klatki schodowej i wywóz śmieci razem 38 zł od osoby miesięcznie oraz opłaty za zimną wodę wg wskazań licznika. Powyższe opłaty należy regulować do dziesiątego każdego miesiąca do rąk wynajmującego. Ponadto w umowie w § 23 wskazano stany liczników prądu gazu i wody. W niniejszym postępowaniu powodowie jako dowód na wykazanie tego roszczenia przedłożyli fakturę, w której wskazano prognozowane zużycie zimnej wody. Z treści tej umowy wynika, iż strony umówiły się na rozliczanie kosztów zimnej wody wg stanu licznika tj. wg faktycznego zużycia, a nie wg prognozowanych faktur. Powodowie nie przedstawili dowodu wykazującego wysokość tego roszczenia korespondującego z treścią zawartej umowy, tym samym nie wykazali wysokości roszczenia.

Podsumowując, Sąd Okręgowy na mocy art. 386 § 1 k.p.c. zmienił wyrok w punkcie 4 dotyczącym rozstrzygnięcia o kosztach przez sądem I instancji. Koszty te należało rozliczyć stosunkowo zgodnie z art. 100 k.p.c. Powodowie wygrali proces w 90,40%. Koszty wyniosły łącznie 2224 złotych ( opłata od pozwu 200 zł, wynagrodzenie pełnomocnika wraz z oplata od pełnomocnictwa 917zł , zaliczki na wynagrodzenie kuratora 443 zł i 664 zł) Pozwany winien zwrócić podwodom 90,40% kosztów tj. 2002,75zł.

W pozostałej części apelację oddalono na mocy art. 385 k.p.c. jako nieuzasadnioną.

O kosztach postępowania odwoławczego Sąd Okręgowy orzekł również na podstawie artykułu 100 k.p.c. Pozwany przegrał w 67 % i takim zakresie powinien ponieść koszty postępowania odwoławczego, które wyniosły 235 zł. Na koszty postępowania odwoławczego złożyły si: opłata od apelacji 100 zł i wynagrodzenie pełnomocnika liczona od wskazanej wartości przedmiotu zaskarżenia w kwocie 135 zł. 67 % wynosi 157,45 zł.

Sąd Okręgowy przyznał kuratorowi od Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Zabrzu kwoty 166,05 zł wraz podatkiem od towarów i usług tytułem wynagrodzenia, natomiast oraz na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych nakazał pobrać powyższą kwotę od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa-Sądu Rejonowego w Zabrzu tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

SSO Magdalena Balion - Hajduk