Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Leszek Dąbek

Protokolant Justyna Chojecka

po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2014 r. w Gliwicach na rozprawie sprawy

z powództwa J. S.

przeciwko A. R.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanej

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 4 marca 2013 r., sygn. akt II C 1178/12

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Gliwicach do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego.

SSO Leszek Dąbek

Sygn. akt III Ca 889/13

UZASADNIENIE

Powódka J. S. żądała zasądzenia na jej rzecz od pozwanej A. R. kwoty 5.450 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 15 06 2011r. oraz zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu powództwa twierdziła, że na podstawie zawartej z pozwaną w dniu 8 04 2011r. umowy o dzieło zobowiązała się dostarczyć jej i zamontować okna w kolorze stolarki okiennej „złoty dąb” za wynagrodzeniem w wysokości 6.950 zł. Pozwana uiściła zaliczkę na poczet tej umowy w kwocie 1.500 zł. Okna zostały wykonane zgodnie z umową, jednak pozwana odmówiła ich przyjęcia i montażu.

W dniu 1 12 2011r. referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Gliwicach wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, sygn. akt II Nc 3918/11, orzekając zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwana A. R. wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty w całości, wnosząc o oddalenie powództwa i zasądzenie na jej rzecz od powódki kosztów procesu.

Zarzuciła, że nie zamawiała okien z kolorze stolarki okiennej „złoty dąb” a powódka nie spełniła należycie świadczenia.

Sąd Rejonowy w Gliwicach w wyroku z dnia 4 03 2013r. zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 5.450 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 15 06 2011r. oraz orzekł o kosztach procesu.

W ustalonym stanie faktycznym jako podstawę rozstrzygnięcia podał regulacje art. 488 § 1 k.c. w zw. z art. 642 § 1 k.c. i art. 639 k.c. Stwierdził, że powódka wykonała okna w kolorze stolarki okiennej umówionej przez strony i zgłosiła gotowość ich montażu. Ocenił, że w tej sytuacji powódce przysługuje wobec pozwanej roszczenie o zapłatę wynagrodzenia za wykonanie dzieła i uznał powództwo za zasadne.

Orzeczenie zaskarżyła w całości pozwana A. R. , która wniosła o jego zmianę przez oddalenie powództwa i zasądzenie na jej rzecz od powódki zwrotu kosztów procesu za obie instancje bądź o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji.

Zarzucała, że przy ferowaniu wyroku naruszono przepisy prawa materialnego i procesowego tj. regulacje:

- art. 299 k.p.c. w zw. z art. 162 k.p.c. i art. 302 k.p.c. poprzez oddalenie wniosku dowodowego o przesłuchanie pozwanej i błędne przyjęcie, że jej zeznania nie miały dotyczyć ustaleń poczynionych przy zawarciu umowy w rozmowie z pracownikiem powódki oraz sytuacji jaka wynikła, gdy pracownicy powódki dostarczyli do mieszkania pozwanej okna obustronnie brązowe, gdyż treść uzasadnienia sprzeciwu od nakazu zapłaty dowodzi, że przesłuchanie pozwanej miało posłużyć wykazaniu także i tych okoliczności,

- art. 328 § 2 k.p.c. poprzez brak odniesienia się w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku do zarzucanych przez pozwaną wadliwości prac montażowych (wykazanej opinią rzeczoznawcy i potwierdzonej w zeznaniach świadków R. B. i M. S.) i brak oceny tej kwestii w kontekście całokształtu materiału dowodowego wskazującego na liczne nieprawidłowości w wykonaniu umowy przez stronę powodową,

- art. 233 § 1 k.p.c. poprzez uznanie, że podejmowane przez pozwaną próby polubownego rozwiązania sporu i osiągnięcia konsensusu Sąd Rejonowy potraktował jako niekonsekwencję pozwanej wyrażającą się tym, że dopiero po dostarczeniu okien w kolorze „złoty dąb” zmieniła zdanie w kwestii koloru okien,

- art. 6 i art. 8 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. z 2002., nr 141, poz. 1176) w zw. z art. 627 ¹ k.c. poprzez błędną wykładnię tych przepisów polegającą na przyjęciu, że do niniejszej sprawy nie ma zastosowania instytucja niezgodności towaru z umową.

Powódka J. S. wniosła o oddalenie apelacji oraz zasądzenie na jej rzecz od pozwanej zwrotu kosztów procesu.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Sąd pierwszej instancji prawidłowo zakwalifikował roszczenia powódki, przyjmując, iż źródłem dochodzonej przez nią ochrony prawnej są postanowienia łączącej strony umowy o dzieło, lecz naruszył prawo procesowe, które to uchybienie mogło mieć wpływ na wynik sprawy.

W kontekście podstawy faktycznej powództwa oraz stanowiska strony pozwanej zasadniczą kwestią do rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie jest prawidłowe ustalenie treści zawartej przez strony umowy.

W celu jej ustalenia Sąd Rejonowy przeprowadził zaoferowane mu przez strony dowody z dokumentu umowy oraz przesłuchania świadków.

Pozwana natomiast już w sprzeciwie od nakazu zapłaty wnioskowała o jej przesłuchanie na okoliczność ustalenia treści umowy łączącej strony oraz wykonania tej umowy.

W niniejszej sprawie w celu wyjaśnienia wątpliwości co do treści umowy Sąd pierwszej instancji był zobligowany do dopuszczenia i przeprowadzenia dowodu z przesłuchania pozwanej.

Niestawiennictwo powódki na rozprawie w dniu 4 03 2013r. nie stanowiło przeszkody do przeprowadzenia tego dowodu, gdyż zgodnie z regulacją art. 302 § 1 k.p.c. gdy z przyczyn natury faktycznej lub prawnej przesłuchać można co do okoliczności spornych jedną tylko stronę, sąd oceni, czy mimo to należy przesłuchać tę stronę, czy też dowód ten pominąć w zupełności. Sąd postąpi tak samo, gdy druga strona lub niektórzy ze współuczestników nie stawili się na przesłuchanie stron lub odmówili zeznań.

Pomimo tego wnioski dowodowe skarżącej zostały oddalone przez Sąd pierwszej instancji na rozprawie w dniu 4 03 2013r. jako zbędne (przez czym strona pozwana w oparciu o regulację art. 162 k.p.c. zgłosiła formalne zastrzeżenia do tej decyzji procesowej), przez co naruszył on regulację prawną art. 302 § 1 k.p.c., co mogło mieć wpływ na wynik sprawy (informacje pozyskane w wyniku przeprowadzenia tych dowodów mogły w sposób istotny wpłynąć na ustalenia faktyczne stanowiące podstawę faktyczną zaskarżonego orzeczenia i co za tym idzie na samo zaskarżone rozstrzygnięcie).

Sprawa jest rozpoznawana w postępowaniu uproszczonym i Sąd odwoławczy nie ma możliwości sanowania tej wadliwości procedowania (zgodnie z regulacją art. 505 ¹¹ § 1 k.p.c. „Sąd drugiej instancji nie przeprowadza postępowania dowodowego z wyjątkiem dowodu z dokumentu”).

W połączeniu z powyższym czyni to apelację uzasadnioną, a ocenę pozostałych zarzutów bezprzedmiotową i prowadziło do uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Reasumując zaskarżony wyrok jest wadliwy i dlatego apelację pozwanej jako uzasadnioną uwzględniono, orzekając jak w sentencji w oparciu o regulację art. 386 § 4 k.p.c.

Sąd Rejonowy rozpoznając ponownie sprawę uwzględni zawartą powyżej ocenę prawną i zmieniając swe postanowienie dopuści a następnie przeprowadzi dowody z przesłuchania stron na okoliczność treści zawartej umowy i sposobu jej wykonania.

SSO Leszek Dąbek