Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 maja 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Arkadia Wyraz - Wieczorek

Sędzia SO Magdalena Balion - Hajduk (spr.)

Sędzia SO Roman Troll

Protokolant Aldona Kocięcka

po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2016 r. w Gliwicach na rozprawie

sprawy z powództwa C. M.

przeciwko Ł. W.

o zapłatę

przy udziale interwenienta ubocznego (...) Spółki Akcyjnej w W.

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach

z dnia 16 września 2014 r., sygn. akt I C 1465/12

1.  oddala apelację;

2.  oddala wniosek powoda o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

SSO Roman Troll SSO Arkadia Wyraz - Wieczorek SSO Magdalena Balion - Hajduk

Sygn. akt III Ca 802/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 16 września 2014r. Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach zasądził od pozwanego Ł. W. na rzecz powoda C. M. kwotę 994,51 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 13 kwietnia 2012 roku, oddalił powództwo w pozostałym zakresie i zniósł pomiędzy stronami koszty postępowania.

Sąd Rejonowy ustalił, że powód C. M. w 2011 roku prowadził działalność gospodarczą pod nazwą Centrum Farb (...), zatrudniając na stanowisku pracownika biurowego A. H.. W dniu 6 kwietnia 2011 roku powód złożył A. H. oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem, którego okres upływał w dniu 31 maja 2011 roku. W okresie od dnia 30 maja 2011 roku do dnia 31 maja 2011 roku A. H. zaplanowała urlop wypoczynkowy.

W dniu 29 kwietnia 2011 roku miało miejsce zdarzenie drogowe, w wyniku którego A. H. doznała obrażeń ciała. Sprawcą zdarzenia był Ł. W., kierujący samochodem S. (...) o numerze rejestracyjnym (...), którego właściciel zawarł umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych z (...) Spółką Akcyjną w W.. W wyniku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego ubezpieczyciel uznał odpowiedzialność Ł. W. za zaistniałe zdarzenie i wypłacił właścicielowi samochodu kierowanego przez A. H. kwotę 3500 zł.

W firmie powoda A. H. pełniła obowiązki pracownika biurowego zajmującego się sprzedażą towarów, wystawianiem faktur i kontaktami z klientami. Zakres obowiązków A. H. wymagał znajomości zasad księgowości oraz długotrwałego szkolenia dotyczącego specyfiki sprzedawanych antykorozyjnych farb przemysłowych. A. H. była jedyną osobą zatrudnioną na stanowisku pracownika biurowego, a w czasie jej nieobecności w pracy była zastępowana przez powoda lub jego córkę A. M.. W czasie wypadku A. H., powód przebywał za granicą i nie mógł zastąpić jej na stanowisku pracownika biurowego. Powód zaproponował wykonywanie obowiązków pracownika biurowego w miesiącu maju 2011 roku swojej córce, która jako jedyna posiadała kwalifikacje do zajmowania takiego stanowiska. Powód zawarł z A. M. umowę zlecenia na okres od dnia 1 maja 2011 roku do dnia 31 maja 2011 roku, przy czym strony ustaliły wynagrodzenie z tytułu umowy zlecenia na kwotę 1000 zł brutto.

W związku ze zdarzeniem z dnia 29 kwietnia 2011 roku i absencją chorobową A. H., powód poniósł dodatkowe koszty związane z zawarciem umowy z A. M. w kwocie łącznej 761,92 zł oraz koszty ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy wypłacone A. H. w kwocie 232,59 zł, tj. łącznie kwotę 994,51 zł. W piśmie z dnia 10 stycznia 2012 roku powód C. M. wezwał pozwanego Ł. W. do zapłaty kwoty 1.944,18 zł tytułem odszkodowania związanego z czasową niezdolnością do pracy A. H.. Wezwanie do zapłaty zostało doręczone pozwanemu w dniu 11 stycznia 2012 roku.

Sąd Rejonowy, powołując jak podstawę prawną rozstrzygnięcia art. 415 k.c. jako podstawę odpowiedzialności pozwanego, uznał że w związku z wypadkiem, którego sprawcą był pozwany powód poniósł szkodę związaną z poniesieniem kosztów zastępstwa A. H. oraz kosztów wypłaty ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy. Szkoda została wyliczona w oparciu o opinię biegłego z zakresu finansów i (...).

Absencja chorobowa A. H. trwała od dnia 29 kwietnia 2011 roku do dnia 29 maja 2011 roku. Powód zawarł ze swoją córką A. M. umowę zlecenia na okres od dnia 1 maja 2011 roku do dnia 31 maja 2011 roku, jednakże w okresie od dnia 30 maja 2011 roku do dnia 31 maja 2011 roku A. H. korzystała z przysługującego jej urlopu wypoczynkowego, który był urlopem planowanym, tak więc powód za ten okres nie poniósł szkody. Powód poniósł koszty zastępstwa A. H. za okres od dnia 1 maja 2011 roku do dnia 24 maja 2011 roku, tj. za 16 dni roboczych oraz koszty wypłaty ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy za 3 dni, tj. za okres od 25 maja 2011 roku do dnia 27 maja 2011 roku.

Sąd Rejonowy ustalił, że koszty zastępstwa A. H. w maju 2011 roku wynosiły 47,62 zł brutto za jeden dzień (1.000 zł/21 dni), tj. łącznie 761,92 zł (16 dni*47,92 zł). Z kolei koszty wypłaconego ekwiwalentu za urlop zgodnie z wyliczeniem biegłego winny wynieść 235,36 zł (k. 184). Skoro jednak tytułem ekwiwalentu powód wypłacił kwotę 232,59 zł, Sąd uznał, iż powód może skutecznie dochodzić jedynie takiej kwoty. W konsekwencji łączna szkoda poniesiona przez powoda wyniosła kwotę 994,51 zł (761,92 zł+232,59 zł).

Sąd pierwszej instancji ustalił także, że w czasie wypadku A. H., powód przebywał za granicą i nie mógł zastąpić jej na stanowisku pracownika biurowego, ponieważ zaś praca wykonywana przez A. H. wymagała specjalistycznej, fachowej wiedzy i nie mogła być wykonywana przez innego obecnego w tym czasie pracownika firmy, powód był zmuszony zawrzeć umowę zlecenia z A. M. i w związku z tym poniósł wyżej wskazane koszty.

Pozwany wniósł apelację naruszenie przepisów prawa procesowego, a to art. 233§1 k.p.c. przez brak wszechstronnej oceny materiału dowodowego, powodujący powstanie błędu w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia i mających istotny wpływ na jego treść, polegającego na ustaleniu, że powód w czasie wypadku przebywał za granicą i nie mógł zastąpić A. H. na stanowisku pracownika biurowego, podczas gdy analiza zgromadzonego sprawie materiału dowodowego, a w szczególności znajdująca się w aktach sprawy umowa zlecenia, którą powód zawarł z córką A. M. w dniu 1 maja 2011 roku wskazywałaby, że powód w tym czasie był obecny w kraju i mógł zastąpić przebywającego na zwolnieniu lekarskim pracownika, zarzucił brak wszechstronnej oceny materiału dowodowego, powodujący powstanie błędu w ustaleniach faktywnych, że córka powoda zastępowała w maju 2011 roku przebywającą na zwolnieniu lekarskim pracownicę, podczas gdy świadek był (...) Politechniki (...), co zdaniem pozwanego wykluczałoby sytuację , że przez okres miesiąca nie uczestniczył w zajęciach na uczelni i w tym czasie zastępowała pracownika powoda i przyjęcie, że zakres obowiązków pracownika A. H. wymaga długotrwałego szkolenia dotyczącego specyfiki sprzedawanych antykorozyjnych farb przemysłowych, którego to zaświadczenia o odbyciu szkolenia A. M. powód w toku postępowania nie przedstawił. Zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego, a to: art. 415 k.c. przez jego nieprawidłowe zastosowanie pomimo, iż w zastępstwo nieobecnego pracownika powoda mogło być świadczone w maju 2011 roku przez samego powoda i nie było konieczne zlecenie pracy córce powoda, w konsekwencji brak jest po stronie powoda szkody.

Wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie może odnieść skutku.

Sąd Okręgowy w całości podziela ustalenia faktyczne Sądu pierwszej instancji oraz podstawę prawną rozstrzygnięcia, unikając zbędnych powtórzeń przyjmuje je za własne.

Żaden z podniesionych zarzutów nie zasługuje na uwzględnienie. Pozwany w toku postępowania nie podważył żadnego z dowodów zaoferowanych przez powoda, a jego zarzuty w istocie stanowią polemikę z prawidłowymi ustaleniami Sądu pierwszej instancji. Z zeznań świadka A. M. wynika, że pomagała ojcu w sklepie, znała system komputerowy do obsługi klientów, orientowała się tez co do specyfiki towarów – farb, ponieważ studiowała chemie na Politechnice. Z powodem zawarła umowę zlecenia, aby mu pomóc. Umowa taka nie wymaga przeprowadzenia szkoleń tak jak ma to miejsce w przypadku zawieranych umów o pracę. Postępowanie dowodowe wykazało, że świadek zastępowała poszkodowana w wypadku pracownicę, a pozwany wypłacił jej wynagrodzenie w wysokości 1000zł i okoliczność czy powód mógł to zrobić osobiście czy nie jest bez znaczenia. Zresztą z jego zeznań wynika, że w tym czasie przez okres dwóch czy trzech tygodni przebywał w Portugalii. W związku z koniecznością zorganizowania w swoim sklepie zastępstwa, z uwagi na fakt, że była to sytuacja nagła, a powód nie mógł podjąć się tych zajęć osobiście zlecił prowadzenie sklepu z farbami swojej dorosłej córce. Trudno od niego wymagać, aby w sytuacji nagłej znalazł pracownika w pełni wykwalifikowanego i przeszkolonego. Pozwany ponosi odpowiedzialność za skutki wypadku drogowego jakiemu uległa pracownica powoda, w tym także za szkodę jaką poniósł powód w związku ze zleceniem zastępstwa.

Sąd Okręgowy, mając powyższe na uwadze na mocy art. 385 k.p.c. orzekł jak w sentencji. Sąd oddalił również wniosek powoda o zasądzenie kosztów postępowania odwoławczego albowiem powód nie był reprezentowany w sprawie przez pełnomocnika i nie wykazał innych poniesionych kosztów.

SSO Roman Troll SSO Arkadia Wyraz - Wieczorek SSO Magdalena Balion - Hajduk