Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 czerwca 2022 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Sądu Okręgowego Leszek Dąbek

po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2022 r. w Gliwicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa S. P. (P.)

przeciwko Przedsiębiorstwo (...) S. z ograniczoną odpowiedzialnością w K.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach z dnia 26 kwietnia 2021 r.,

sygn. akt I C 1372/20

1.  zmienia zaskarżony wyrok w punkcie 1 o tyle, że umarza postępowanie w części żądania zasądzenia od pozwanej na rzecz powoda kwoty 836,30zł (osiemset trzydzieści sześć złotych trzydzieści groszy);

2.  oddala apelację w pozostałej części;

3.  zasądza od powoda na rzecz pozwanej kwotę 36,30zł (trzydzieści sześć złotych trzydzieści groszy), z tytułu zwrotu części kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym.

Leszek Dąbek

Sygn. akt III Ca 711/21

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach w wyroku z dnia 26 04 2021r. oddalił powództwo S. P. przeciwko Przedsiębiorstwu (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w K. o zapłatę kwoty 1.498zł i wskazanych w pozwie odsetek za opóźnienie oraz nie obciążył powoda kosztami procesu.

W ustalonym stanie faktycznym w motywach orzeczenia przywołał wskazane w uzasa-dnieniu orzeczenia regulacje prawne. Wskazał, że dochodzone roszczenia dotyczą opłat z tytułu dostarczania energii cieplnej. Były one uiszczane na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej (...) w K. przy ulicy (...). Pozwana była tylko zarządcą nieruchomości wspólnej i powoda nie łączyła z nią żadna umowa. Ocenił, że w tej sytuacji pozwana nie posiada legitymacji biernej, co czyni powództwo nieuzasadnionym. O kosztach procesu orzekał stosując regulację art. 102 k.p.c.

Orzeczenie zaskarżyła powód S. P., który w apelacji nazywanej (...) zaskarżył wyrok „w całości” i nie zgadzając się z nim między innymi podnosił, że dochodzone należności płacił pozwanej.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Sąd pierwszej instancji trafnie zakwalifikował dochodzone roszczenia

a następnie prawidłowo rozpoznał sprawę.

Ustalenia faktyczne składające się na podstawę faktyczną orzeczenia nie były w istocie kwestionowane w apelacji.

Dotyczą one okoliczności bezspornej w sprawie, która na dodatek została potwierdzona przez informacje zawarte we wskazanym w uzasadnieniu wyroku wiarygodnym źródle dowodowym.

Z tych też względów Sąd odwoławczy przyjął za własne ustalenia faktyczne Sądu pierwszej instancji

Dokonana przez Sąd Rejonowy ocena prawna ustalonego stanu faktycznego jest prawidłowa i ma prawne odniesienie we wskazanych w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku regulacjach prawnych i Sąd odwoławczy ocenę tę podziela i przyjmuje

za własną (art. 387 § 2 ¹ pkt 2 k.p.c.).

Powód dochodzi w niniejszej sprawie zwrotu opłat uiszczonych pozwanej.

Były one uiszczane na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej (...)

w K. przy ulicy (...).

Jakkolwiek opłaty te pobierała pozwana to miało to miejsce w ramach sprawowanego przez nią zarządu nieruchomością i był tylko pośrednikiem,

a nie wierzycielem powoda.

Z tej przyczyny Sąd Rejonowy słusznie ocenił, że nie posiada ona legitymacji biernej w niniejszej sprawie, co powództwo czyni bezzasadnym.

Przy ferowaniu zaskarżonego wyroku umknęło jednak jego uwadze, że powód na rozprawie w dniu 17 03 2021r. cofnął pozew „w części dotyczącej kwoty 836,30zł” na co pozwana wyraziła zgodę (k. 123 akt).

W okolicznościach sprawy czynność ta nie jest sprzeczna ani prawem ani też

z zasadami współżycia społecznego i nie zmierza także do obejścia prawa

- w rozumieniu art. 203 § 4 k.p.c.

Należy ją zatem uznać za dopuszczalną w rozumieniu tej regulacji i co za tym idzie także skuteczną w świetle regulacji art. 203 § 1 k.p.c.

Stosownie do regulacji art. 355 k,.p.c. powinno to było prowadzić do umorzenia w tej części postępowania, czego nie uczyniono i w tej części apelacja jest uzasadniona.

Z podanych powyżej względów w pozostałej części zaskarżony wyrok jest prawidłowy, a apelacja bezzasadna w rozumieniu art. 385 k.p.c., co z mocy zawartej

w nim regulacji prawnej prowadziło do jej oddalenia.

Resumując, z podanych względów orzeczono jak w sentencji

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono stosując regulację art. 100 zd. 1 k.p.c., stosukowo je rozdzielając pomiędzy strony (biorąc pod uwagę, że powód przegrał w tym postępowaniu w 42% a pozwana w 58%).

SSO Leszek Dąbek