Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III Ca 700/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2014-09-10

Sygn. akt III Ca 700/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 września 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Tomasz Tatarczyk (spr.)

Sędzia SO Danuta Morys - Woźniak

Sędzia SO Andrzej Dyrda

Protokolant Aleksandra Sado-Stach

po rozpoznaniu w dniu 10 września 2014 r. w Gliwicach

na rozprawie

sprawy z powództwa J. S.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w Ł.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim

z dnia 17 grudnia 2013 r., sygn. akt I C 2158/12

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 300 (trzysta) złotych z tytułu zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

SSO Andrzej Dyrda SSO Tomasz Tatarczyk SSO Danuta Morys-Woźniak

Sygn. akt III Ca 700/14

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 17 grudnia 2013r. Sąd Rejonowy zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3512,80 złotych z ustawowymi odsetkami od 2 marca 2012r., oddalił powództwo w pozostałej części i zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 86,14 złotych z tytułu zwrotu kosztów procesu. Z treści pisemnego uzasadnienia tego wyroku wynika, że na zasądzoną tytułem należności głównej kwotę złożyło się dalsze odszkodowanie za uszkodzony w kolizji drogowej samochód. Sąd ustalił wysokość odszkodowania należnego za szkodę w pojeździe na 18.628,01 złotych, a ponieważ pozwany z tytułu zawartej ze sprawcą szkody umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej wypłacił powodowi jako nabywcy wierzytelności 15.115,21 złotych, zgodnie z żądaniem pozwu zasądził na rzecz powoda różnicę wynoszącą 3512,80 złotych. Oddaleniu uległo powództwo w części dotyczącej refundacji kosztów najmu pojazdu zastępczego. Jak ustalił Sąd Rejonowy, powód w dniu 18 kwietnia 2012r. wystawił fakturę na kwotę 3960,60 złotych za najem pojazdu zastępczego przez okres 23 dni przy stawce 172,20 złotych brutto za 1 dzień. Poszkodowany A. K. ma syna Ł., który uczęszcza przez 6 dni w tygodniu na treningi do (...) Klubu Sportowego (...) w U. i jest dowożony na treningi przez ojca oraz w weekendy na zawody, do tych celów korzystali z samochodu V. (...), który uległ uszkodzeniu w wypadku dnia 1 lutego 2012r. Tego dnia powód A. K. przelał na powoda wierzytelność wynikającą z uszkodzenia pojazdu. Technologiczny czas naprawy samochodu V. uszkodzonego w wypadku wyniósł 9 dni roboczych, z dniami wolnymi - 11 dni. Z akt szkody wynika, iż wykonane były oględziny pojazdu w dniu 17 lutego 2012r. i 27 marca 2012r. Stawka najmu dla pojazdu uszkodzonego mieszczącego się w klasie C+ w wysokości 140 zł netto za dobę mieści się w górnej granicy stosowanych na rynku dla pojazdów tego typu na Śląsku. Sąd wskazał, że zeznania świadka A. K. nie pozwoliły na ustalenie czasu wynajmu pojazdu zastępczego ani uzasadnionego kosztu najmu tego pojazdu. Nawet, jeżeli używał on samochodu zastępczego przez okres około miesiąca ( jak zeznał ) w czasie naprawy pojazdu, to jego zeznania nie korespondują z wystawioną fakturą za wynajem za okres 23 dni. Świadek twierdził, że w dniu szkody był za granicą i po powrocie wynajął pojazd (nie podał kiedy, a cesja miała miejsce już w dniu szkody – 1 lutego 2012r.), nie pamiętał jednak marki ani modelu pojazdu zastępczego, jak również okresu najmu. Świadek twierdził, że samochód był mu niezbędny w celu dowożenia syna na treningi w U. przy czym odległość pomiędzy miejscem zamieszkania syna w U. a halą treningową wynosi 5 km. Wobec niewskazania przez świadka jaki pojazd był przedmiotem najmu, brak jest podstaw do stwierdzenia, że zastosowana w fakturze stawka odpowiada standardowi używanego pojazdu. Za niewiarygodną uznał Sąd fakturę, podkreślił, że wystawiona została 18 kwietnia 2012r. a dotyczyć miała zdarzeń z lutego bądź również marca tego roku. W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług faktura powinna być wystawiona w terminie 7 dni od zaistnienia zdarzenia uzasadniającego jej wystawienie. W rezultacie nieudowodnienia faktu wynajmu pojazdu zastępczego, rzeczywistego czasu i kosztów wynajmu, roszczenie o refundację kosztów najmu nie mogło być uwzględnione. Z obowiązku wykazania potrzeby najmu pojazdu zastępczego i związku pomiędzy najmem a zdarzeniem wypadkowym powód nie mógł się zwolnić przez powołanie opinii biegłego określającej czas wyłączenia z użytkowania pojazdu uszkodzonego w wypadku.

W apelacji powód zarzucił naruszenie prawa procesowego – art. 233 § 1 k.p.c. przez niewłaściwą ocenę dowodów, w szczególności przyjęcie, że faktura wystawiona w dniu 18 kwietnia 2012r. nie może być dowodem na okoliczność wypożyczenia pojazdu dokonanego w miesiącu lutym i marcu 2012r., art. 278 § 1 k.p.c. przez niewłaściwe zastosowanie w sprawie i nieuwzględnienie ustaleń dokonanych przez biegłego dotyczących kosztu i okresu wypożyczenia auta zastępczego, art. 233 § 1 k.p.c. przez niewłaściwą ocenę dowodów, w szczególności nieuwzględnienie zeznań świadka A. K. i ich niewłaściwą ocenę, naruszenie prawa materialnego – art. 415 k.c. przez niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że stronie powodowej należne jest odszkodowanie w wysokości mniejszej aniżeli faktycznie poniesiona szkoda związana z poniesionym kosztem wypożyczenia auta zastępczego. W oparciu o te zarzuty skarżący domagał się zmiany wyroku przez zasądzenie od pozwanego kwoty 7473,40 złotych z odsetkami ustawowymi w miejsce zasądzonej kwoty 3512,80 złotych, zwrotu kosztów posterowania za obie instancje, ewentualnie uchylenia wyroku i przekazania sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Pozwany wniósł o oddalenie apelacji i zasądzenie od powoda kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu odwoławczym.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Nie zachodzi zarzucane w apelacji naruszenie prawa procesowego i materialnego.

Zebrane w sprawie dowody poddał Sąd Rejonowy ocenie, która mieści się w ramach zakreślonych art. 233 § 1 k.p.c.

Pozwany zaprzeczył istnieniu roszczenia wynikającego z faktury, którą wystawił powód, zatem rzeczą powoda było wykazanie zasadności tego roszczenia.

Powołał powód dowód z zeznań świadka i opinii biegłego. Żaden z tych dowodów nie pozwala na przyjęcie, że zachodzi adekwatny związek przyczynowy, wymagany przez art. 361 § 1 k.c., pomiędzy szkodą obejmującą koszty najmu pojazdu zastępczego a zdarzeniem z 1 lutego 2012r.

Faktura określa koszt wynajęcia świadkowi pojazdu zastępczego na okres 23 dni ale nie precyzuje przedziału czasu, w którym wynajem miał miejsce. Przedziału tego nie był w stanie podać świadek, tak samo jak modelu samochodu, który użytkował oraz stawki i sumy kosztów najmu. Pojazd zastępczy miał być użytkowany przez świadka, jak wynika z jego zeznań, w okresie naprawy samochodu uszkodzonego w wypadku, do naprawy powód mógł przystąpić po oględzinach, które odbyły się 17 lutego 2012r., uzasadniony zakresem uszkodzeń czas naprawy wynosi, jak wskazał biegły w opinii, 9 dni, a według treści pisma świadka, załączonego do pozwu, w dniu 3 kwietnia 2012r. zwrócił się on dopiero do ubezpieczyciela z prośbą o „otrzymanie pojazdu zastępczego na czas naprawy”.

Nie została zatem wykazana przez powoda korelacja pomiędzy okresem naprawy pojazdu uszkodzonego w zdarzeniu z 1 lutego 2012r. a okresem korzystania przez świadka z samochodu zastępczego.

Niewskazanie przez świadka, jaki model pojazdu był przedmiotem najmu wyklucza stwierdzenie, że zastosowana w fakturze stawka odpowiada standardowi faktycznie używanego pojazdu.

Trafne wskazał Sąd Rejonowy, że z obowiązku wykazania potrzeby najmu pojazdu zastępczego, związku pomiędzy najmem a zdarzeniem wypadkowym, wysokości kosztów najmu powód nie mógł się zwolnić przez powołanie opinii biegłego określającej czas wyłączenia z użytkowania pojazdu uszkodzonego w wypadku i stawki najmu pojazdu zastępczego odpowiadającego standardem pojazdowi świadka uszkodzonemu w wypadku.

Nieudowodnienie przez powoda roszczenia o refundację kosztów najmu skutkować musiało oddaleniem powództwa w tym zakresie i czyni bezzasadnym zarzut naruszenia art. 415 k.c.

Z tych przytoczonych względów orzeczono jak w sentencji wyroku na podstawie art. 385 k.p.c., o kosztach postępowania odwoławczego – po myśli art. 98 § 1 i 3 k.p.c.; powód będąc stroną przegrywającą obowiązany jest zwrócić pozwanemu, na jego żądanie, koszty zastępstwa prawnego w postępowaniu odwoławczym.

SSO Andrzej Dyrda SSO Tomasz Tatarczyk SSO Danuta Morys-Woźniak

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Kornelia Dziambor
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację:  Tomasz Tatarczyk,  Danuta Morys-Woźniak ,  Andrzej Dyrda
Data wytworzenia informacji: