Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III Ca 620/19 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2020-09-22

Sygn. akt III Ca 620/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 września 2020 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Sądu Okręgowego Magdalena Balion - Hajduk

Sędziowie Sądu Okręgowego: Gabriela Sobczyk

Leszek Dąbek

po rozpoznaniu w dniu 10 września 2020 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy

z powództwa D. W.

przeciwko I. T.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanej

od wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku

z dnia 8 stycznia 2019 r., sygn. akt II C 985/13

oddala apelację.

SSO Leszek Dąbek SSO Magdalena Balion – Hajduk SSO Gabriela Sobczyk

Sygn. akt III Ca 620/19

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 8 stycznia 2019r. Sąd Rejonowy w Rybniku zasądził od pozwanej I. T. na rzecz powoda D. W. 9796,13zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 6 lipca 2013 roku, oddalił powództwo w części oraz zasądził od pozwanej na rzecz powoda koszty procesu.

Sąd Rejonowy ustalił, że powód prowadził działalność gospodarczą Usługi (...). Zawarł z pozwaną cztery umowy o dzieło, których przedmiotem było: wykonanie i zabudowa garderoby, wykonanie i osadzenie futryn oraz skrzydeł drzwiowych, wykonanie oraz zabudowa mebli kuchennych na wymiar, a także wykonanie i położenie schodów w domu położonym w R. przy ul. (...). A. B.. Umowy były zawierane ustnie. Strony uzgodniły, że wynagrodzenie zostanie dokonane według wartości prac z uwzględnieniem zużytych materiałów oraz wykonanych robót. Powód wykonał umówione prace. Za wykonanie i zabudowę garderoby oraz wykonanie i osadzenie futryn oraz skrzydeł drzwiowych pozwana zapłaciła wskazane przez powoda wynagrodzenie w całości.

Natomiast powód zażądał wynagrodzenia:

- za wykonanie oraz zabudowę mebli kuchennych na wymiar -18.400 zł, a pozwana zapłaciła 12.400 zł,

- za wykonanie i położenie schodów D. W. - 12.000 zł, a pozwana zapłaciła 3.000 zł.

Pozwana zgłosiła zastrzeżenia co do wykonanych prac. Strony spisały porozumienie w zakresie ugodowego rozwiązania sporu. D. W. zobowiązał się do: wymiany blatów z reklamacji, wymiany frontu z przedstawicielem, frezowania pod hokejkę, docięcia drewnianego kątownika, prze bejcowania jednego biegu schodów i kantu drzwi, doprowadzenia do zamykania drzwi z sypialni, zamontowania klamek w 6 drzwiach, założenia tulei w dolnych drzwiach łazienkowych, wymiany zawiasów, wypoziomowania kątownika metalowego, prze lakierowania drzwi łazienkowych, a I. T. do zapłaty kwoty 5.700 zł po wykonaniu powyższych prac.

Dodatkowo pozwana zgłosiła ustnie, że na blacie kuchennym w miejscu łączenia blatów pojawił się odprysk bez wybrzuszenia, na froncie od zmywarki pojawiła się dziura po uderzeniu mechanicznym, na górnym froncie lodówki stwierdzono wybrzuszenia, korpus górnej i dolnej szafki ma inny odcień. Powód zmienił boki na jaśniejsze oraz wymienił blaty na nowe, nie wymienił frontów od zmywarki i od lodówki, gdyż pozwana nie wypuściła go do domu, żeby wady usunąć. Powód zakupił nowy front od zmywarki, zaś wada frontu od lodówki zdaniem powoda była wadą producenta i chciał ją okazać producentowi. W tym celu umówi termin oględzin, który uzgodnił z pozwaną, ale w wyznaczonym dniu nikogo nie było w domu I. T. i oględziny się nie odbyły.

Dnia 22 kwietnia 2013 roku pozwana spisała oświadczenie, zgodnie z którym powód oświadczał, iż wykonał usługi stolarskie w jej typu: kuchnia pod zabudowę w cenie 12.500, zł, drzwi sztuk 7 na łączną kwotę 8.400 zł, garderoba w cenie 2.700 zł, schody w cenie 8.400 zł, w tym pobrano zaliczkę w wysokości 3.000 zł. Dodatkowo wpisała, iż D. W. oświadcza, iż powyższe kwoty otrzymał i zobowiązuje się do naprawienia usterek powstałych w trakcie używania. Do rozliczenia pozostaje kwota 5.400 zł jaką otrzymał zgodnie z protokołem spisanym odnośnie reklamacji przez niego w obecności zleceniodawcy. Powyższe pismo przesłała powodowi.

Pismem z dnia 19 czerwca 2013 roku D. W. wezwał pozwaną do zapłaty w terminie do dnia 5 lipca 2013 roku. W treści wezwania wskazano, iż wartość wykonanych a niezapłaconych prac na dzień 18 czerwca 2013 roku zawiera się kwotą 15.000 zł. Powód oświadczył, iż dokonanie wpłaty kwoty 7.500 zł w terminie do dnia 28 czerwca 2013 roku da podstawę do zawarcia ugody w przedmiocie ostatecznego rozliczenia wykonanych robót i ewentualnej rezygnacji z dalej idących roszeń.

Pismem z dnia 1 lipca 2013 roku pozwana odpowiedziała, iż nie zgadza się z przytoczonymi w wezwaniu do zapłaty twierdzeniami i podniosła, iż powód roboty stolarskie wykonał wadliwie.

Pismem z dnia 9 lipca 2013 roku pozwana oświadczyła, iż odstępuje od umowy na wykonanie stolarki na swojej nieruchomości obejmującej wykonanie kuchni pod zabudowę, 7 sztuk drzwi, garderoby oraz schodów, albowiem mimo wezwania do wykonania prac naprawczych nie zostały one należycie wykonane.

Powód wykonał w domu pozwanej zabudowę kuchenną w układzie litery „U”, która składa się z szafek dolnych, górnych oraz pełnej zabudowy części ściany. Meble wyposażone są w sprzęt AGD (płyta grzejna, piekarnik, kuchenka mikrofalowa, zmywarka i lodówka) oraz zlewozmywak. Meble oraz sprzęt są w ciągłej eksploatacji i posiadają typowe uszkodzenia wynikające z użytkowania. W meblach są wady, które mogły powstać w wyniku wykonania/montażu w postaci:

- obrzeże boczne blatu posiada nieestetyczne wykończenie od strony ściany (wada nieistotna i usuwalna),

- tylne ściany szuflad wykonane są z płyty o grubości 18 mm. Zazwyczaj stosowana jest grubość płyty 16 mm z uwagi na licujące się czoło płyty z okuciem szuflady. Zastosowanie grubszej płyty 18 mm nie wpływa negatywnie na konstrukcję szuflady pod kątem wytrzymałości lecz stanowi niewielką, trudno zauważalną wadę estetyczną tego zespołu elementów (wada nieistotna i usuwalna),

- lewy bok korpusu zabudowy lodówki wykazuje nierównomierną szczelinę względem ściany. Przy zabudowie wysokich korpusów szafek stycznych ze ścianą zwykle stosuje się maskownice, ponieważ bardzo trudno jest ustawić mebel bez powstania tego typu nierówności (wada nieistotna i usuwalna),

- korpus zabudowy lodówki oraz piekarnika nie posiada kanałów wentylacyjnych odprowadzających wygenerowane ciepło przez urządzenia. Kanały/przepusty wentylacyjne są konieczne, przy tego typu zabudowach. Zwykle stosuje się grawitacyjną cyrkulację powietrza poprzez wykonane otwory umożliwiające swobodny przepływ powietrza (wada istotna i usuwalna),

- półka korpusu zabudowy lodówki posiada nieestetyczne wykonanie w postaci łączników typu KOMANDOR oraz otwory po wcześniejszym montażu (wada nieistotna i usuwalna),

- fronty szuflad znajdujące się pod piekarnikiem są źle zwymiarowane względem wysokości tej części korpusu. Fronty zabudowane są z dużymi odstępami w kierunku pionowym nie wykazując jednakowej formy wizualnej względem pozostałości zabudowy (wada istotna i usuwalna),

- lewa rogowa część zabudowy nie posiada estetycznego wykończenia korpusów szafek. Zauważa się poszczególne elementy składowe korpusów szafek, które niedokładnie przylegają do siebie tworząc szczelinę (wada nieistotna i usuwalna),

- listwa maskująca lewej rogowej części zabudowy posiada nieestetycznie wykonane podcięcia oraz jest nietrwale umocowana (wada nieistotna i usuwalna),

- blat posiada wyłamanie części laminatu znajdujące się przy zlewozmywaku (montaż zlewu nie był wykonany przez D. W.),

- wewnętrzna część zabudowy korpusu szafki gdzie znajduje się zlewozmywak posiada nieestetycznie wykonane cięcia płyty wiórowej (wada nieistotna i usuwalna),

- wewnętrzne części zabudowy posiadają nieusunięte linie traserskie (wada nieistotna i usuwalna),

- zewnętrzny bok zabudowy zmywarki nie przylega dokładnie do ściany tworząc nierównomierną szczelinę. Wada powstała na wskutek nierównego wykonania tynku ściany, zatem nie powstała z winy producenta.

Zabudowa kuchni w kształcie „U” posiada wystającą część ciągu szafek znajdującą się z lewej strony, gdzie umieszczona jest płyta grzejna oraz okap. Obsadzona część szafek jest wymuszona ze względu na uskok ścian. Wizualnie meble współgrają z pozostałą częścią zabudowy tworząc w pewnym sensie wyspę wyróżniającą ją od pozostałości. Ogólnie zabudowa kuchni wygląda poprawnie poza opisanymi wyżej wadami, które widoczne są z bliskiej odległości oraz podczas wnikliwej analizy. Wartość powyższej zabudowy kuchennej wykonanej przez powoda wynosi 13.606,33 zł.

Całkowity koszt wykonania schodów wynosi 11.589,80 zł. Schody składają się z trzech biegów ciągu komunikacyjnego łączących kondygnacje budynku jednorodzinnego. Schody nakładane na beton zawierają elementy takie jak stopnice, podstopnice oraz wykończenia w postaci listew przyściennych. Na wysokości II biegu znajduje się masywna balustrada wykonana z rur stali szlachetnej. Bieg III posiada balustradę szklaną ze stalową konstrukcją. Stopnice wykonane są z drewna dębowego klejonego wzdłużnie. Podstopnice wykonane są z płyty wiórowej wykończonej okleiną naturalną dębową. Listwy wykończeniowe wykonane są z drewna dębowego i montowane z prawej i lewej strony biegu schodów, a szczeliny styku tych elementów względem stopnic są zaprawione masą wypełniającą typu kit do drewna i materiałów drewnopochodnych o podwyższonej elastyczności. Całość stolarki barwiona jest bejcą i wykończona lakierem bezbarwnym. Schody posiadają charakterystyczne ślady otarć, obić i rys typowych dla długiego użytkowania.

I Bieg:

- posiada uszkodzenia mechaniczne pierwszej i siódmej stopnicy w postaci czterech niewielkich zagłębień średnio o długości ok. 2 cm i szerokości 5 mm. Uszkodzenia wypełnione są nieznanym środkiem o czarnym zabarwieniu. Wady te powstały po wykonanych czynnościach lakierniczych zatem powstały w czasie okresu eksploatacji schodów i nie stanowią winy wykonawcy,

- trzecia stopnica posiada dwa przebicia klejowe o długości około 16 cm i 6 cm. Przebicia postały przez niewystarczające wyszlifowanie powierzchni stopnicy i następnie pokryciu środkiem barwiącym (bejcą). Ze względu na usytuowanie stopnicy objętej wadą w miejscu słabo rozświetlonym przy pierwszym przejściu przez schody opisywane wady są niezauważalne. Wadę przebicia klejowego dostrzega się dopiero przy pojedynczych oględzinach każdej ze stopnic. Mankament nie wpływa na właściwości mechaniczne wyrobu lecz stanowi jedynie wadę estetyczną. Fakt występowania przebarwienia w miejscu w jakim się znajduje nie wpływa negatywnie na wygląd całego biegu. W okresie półrocznym od wykonania montażu istniała możliwość usunięcia wady przebicia klejowego poprzez usunięcie warstwy lakieru i barwnika wraz z pozostałością kleju i ponownym polakierowaniu. W chwili obecnej ze względu na długi czas od wykonania nie ma możliwości wykonania prac malarskich objętej wadą jednej stopnicy bez wyraźnej zmiany odcienia tego elementu zatem konieczne byłoby lakierowanie całego biegu. W związku z powyższym opisywana wada jest nieistotna usuwalna,

- pierwsza podstopnica posiada porysowaną powierzchnię powstałą w wyniku użytkowania i nie stanowi winy wykonawcy,

- stopnice posiadają wytarte miejsca lakieru górnej części nosków. Wycieranie się krawędzi nosków stopnic powstaje w wyniku chodzenia po schodach w obuwiu lub obcieraniu innymi przedmiotami (np. rura z odkurzacza itp.) i jest to typowe zjawisko. Użyty lakier do wykonania schodów posiada zwiększoną odporność na zarysowania i klasyfikuje się do powłok cienkowarstwowych. Opisywana technologia lakierowania jest powszechnie stosowana w branży schodowej. Nie ma wytartych miejsc w środku stopnic co mogłoby świadczyć o niewłaściwym doborze produktu lakierniczego lub nałożonej zbyt cienkiej warstwy lakieru. Biorąc pod uwagą długi czas użytkowania i stan, w jakim stolarka się znajduje wady nie powstały w wyniku niewłaściwego wykonania,

- listwy wykończeniowe posiadają widoczną spoinę masy wypełniającej typu kit do drewna o podwyższonej elastyczności. Masa charakteryzuje się możliwością barwienia i lakierowania wraz z wykonanymi pracami montażowymi. Masa wypełniająca powinna być pokryta warstwą wykończeniową w celu ujednolicenia bądź zbliżenia kolorystycznego do pozostałości stolarki. W związku z powyższym wada jest nieistotna usuwalna.

II Bieg:

- stopnica siódma posiada zaciek barwnika - bejcy na czołowej stronie noska. Zaciek jest słabo zauważalny podczas normalnego użytkowania, zauważa się zaciek dopiero z bliskiej odległości. W okresie półrocznym od wykonania montażu istniała łatwa możliwość usunięcia wady zacieku poprzez usunięcie warstwy lakieru i barwnika i ponownym polakierowaniem. W chwili obecnej ze względu na długi czas od wykonania nie ma możliwości wykonania prac malarskich objętej wadą czoła jednej stopnicy bez wyraźnej zmiany odcienia tego elementu zatem konieczne byłoby lakierowanie całego biegu. W związku z powyższym wada jest nieistotna usuwalna,

- stopnice posiadają niewielkie odchylenia od płaszczyzny poziomej z pominięciem pierwszej stopnicy. Wykaz wartości mierzonych w kierunku równoległym do podstopnicy nie wykraczają poza dopuszczalne wartości w uwzględnieniem błędu pomiarowego urządzenia. Wykaz wartości mierzonych w kierunku prostopadłym do podstopnicy wynosi 0.5 0 dla stopnicy drugiej i 0.5 0 dla stopnicy czwartej. Po uwzględnieniu błędu pomiarowego urządzenia wartości wykraczają w niewielkim stopniu na długości 30 cm i są nieistotne. Nachylenia poziome mogły powstać na wskutek montażu balustrad w postaci rur stalowych, których nie wykonywał D. W.. W związku z powyższym wady odchyleń poziomych dwóch stopnic nie wpływają na właściwości użytkowe schodów,

- stopnice posiadają wytarte miejsca lakieru górnej części nosków. Wycieranie się krawędzi nosków stopnic powstaje w wyniku chodzenia po schodach w obuwiu lub obcieraniu innymi przedmiotami (np. rura z odkurzacza itp.) i jest to typowe zjawisko. Użyty lakier do wykonania schodów posiada zwiększoną odporność na zarysowania i klasyfikuje się do powłok cienkowarstwowych. Opisywana technologia lakierowania jest powszechnie stosowana w branży schodowej. Nie ma wytartych miejsc w środku stopnic, co mogłoby świadczyć o niewłaściwym doborze produktu lakierniczego lub nałożonej zbyt cienkiej warstwy lakieru. Biorąc pod uwagą długi czas użytkowania i stan w jakim stolarka się znajduje wady nie powstały w wyniku niewłaściwego wykonania,

- trzy podstopnice noszą ślady traserskie tzn. linie po flamastrze/markerze. W związku z powyższym wada jest nieistotna usuwalna.

III Bieg:

- na wysokości ostatniej podstopnicy jest oderwana listwa wykończeniowa. Oderwanie powstało na skutek mechanicznego działania. Z odkrytej listwy widać spoinę klejową z oderwaną farbą ściany oraz spoinę, która przylegała do podstopnicy. Wada nie powstała w wyniku niewłaściwego wykonania,

- stopnice posiadają niewielkie odchylenia od płaszczyzny poziomej. Wykaz wartości mierzonych w kierunku równoległym do podstopnicy nie wykraczają poza dopuszczalne wartości w uwzględnieniem błędu pomiarowego urządzenia. Wykaz wartości mierzonych objętych nachyleniem w kierunku prostopadłym do podstopnicy wynosi dla ósmej stopnicy 0.8 0 dla stopnicy szóstej 0.5 0. Po uwzględnieniu błędu pomiarowego urządzenia wartości dla stopnicy ósmej i szóstej wykraczają w niewielkim stopniu na długości 30 cm i uznaje się je za nieistotne. Nachylenie poziome ósmej stopnicy mogło powstać na wskutek montażu balustrady w postaci konstrukcji stalowej oprawionej szkłem której nie wykonywał D. W.. W związku z powyższym wady odchyleń poziomych dwóch stopnie nie wpływają na właściwości użytkowe schodów,

- cztery podstopnice noszą ślady traserskie tzn. linie po flamastrze/markerze. W związku z powyższym wada jest nieistotna usuwalna.

Schody typu nakładane o konstrukcji nośnej betonowej nie wykazują typowych wad dla tego typu stolarki, jak uginanie się stopnic czy skrzypienie. Stopnice nie posiadają tzw. uskoków i deformacji, które świadczyłyby o niewłaściwym przygotowaniu drewna pod względem wilgotnościowym. Wizualnie schody wykonane są poprawnie za wyjątkiem występujących wyżej opisanych wad. Wady nie wpływają negatywnie na użytkowanie, lecz stanowią wyłącznie wadę estetyczną.

Sąd I instancji ustalił stan faktyczny na podstawie dokumentów, przesłuchania stron i opinii biegłego B. G. (1). W sprawie zostały też sporządzone opinie przez dwóch biegłych do spraw technologii drewna. Sąd Rejonowy stwierdził, że pierwsza opinia sporządzona przez biegłego R. C. została skutecznie zakwestionowana przez powoda, gdyż biegły R. C. zarówno w opinii pisemnej uzupełniającej jaki i stając przed Sądem nie wyjaśnił zarzutów powoda. Sąd zlecił sporządzenie opinii na te same okoliczności biegłemu R. G.. W ocenie Sądu I instancji opinia tego biegłego jest kompletna, obiektywna, spójna i logiczna oraz uwzględnia zebrany w sprawie materiał dowodowy. Ponadto, zastrzeżenia do treści opinii zgłaszane przez pozwaną zostały ustnie wyjaśnione przez biegłego na terminie rozprawy. Biegły po dokonaniu oględzin i dokumentacji fotograficznej szczegółowo odniósł się do każdej z wad dzieła. Wskazał przyczynę jej powstania, możliwość usunięcia oraz rodzaj wady. Biegły zasadnie wskazał, iż w aktach sprawy brak jest projektu, dlatego pominął kwestie niezgodności stolarki ze wstępnymi ustaleniami stron.

Sąd Rejonowy wskazał, że strony łączyła umowa o dzieło uregulowana w art. 627 k.c. i nast. Pozwana powierzyła powodowi wykonanie i zabudowę garderoby, wykonanie i osadzenie futryn oraz skrzydeł drzwiowych, wykonanie oraz zabudowę mebli kuchennych na wymiar, a także wykonanie i położenie schodów w swoim domu. Wykonane dzieło tj. meble kuchenne i schody miały wady. Jednak jak wynika z powołanej wyżej opinii biegłego B. G. (1) były to wady usuwalne i nie były to wady czyniące niezdatnymi do zwykłego użytku mebli kuchennych, czy schodów.

Sąd jako podstawę prawną wskazał art. 642 k.c., podnosząc że czynność odbioru i oddanie dzieła nie powoduje wymagalności wierzytelności przyjmującego zamówienie o wynagrodzenie, jedynie wówczas gdy oddane dzieło jest dotknięte wadą istotną, czyniącą je niezdatnym do zwykłego użytku lub sprzeciwiającą się wyraźnie umowie. Jeżeli natomiast dzieło ma tylko wadę nieistotną, jego oddanie powoduje, w myśl art. 642 § 1 k.c. , wymagalność wierzytelności przyjmującego zamówienie o wynagrodzenie za dzieło. Zamawiający ma obowiązek dokonać odbioru dzieła a wobec stwierdzenia konkretnej wady nieistotnej może poszukiwać ekwiwalentności świadczeń w ramach rękojmi, nie zaś odmowy zapłaty wymagalnego wynagrodzenia. Powodowi należało się za wykonanie dzieła wynagrodzenie w wysokości uwzględniającej stwierdzone wady. Ponadto, pozwana nie udowodniła, iż umawiała się z powodem na wynagrodzenie za dzieło w niższej wysokości. Dowodem takim nie jest oświadczenie z dnia 22 kwietnia 2013 roku, które zostało spisane przez pozwaną. Pozwana w treści tego dokumentu wskazuje, iż jest to oświadczenie powoda, ale nie zostało ono przez niego podpisane i powód zaprzeczył, aby składał oświadczenie takiej treści. Ponadto, w aktach sprawy brak jest dowodu, aby nierozliczona pozostała kwota 5.400 zł, gdyż jak wynika z pisemnego porozumienia stron powyższa kwota miała zostać w przyszłości wypłacona powodowi. Nie zostało również udowodnione, iż ze względu na niezgodność wykonanej przez powoda zabudowy kuchennej z zabudową, która była przedmiotem umowy stron, należało wynagrodzenie obniżyć. Jak zasadnie wskazał biegły w aktach brak jest projektu zabudowy, na której wykonanie umawiały się strony oraz jakichkolwiek innych dowodów na podstawie, których można ustalić, iż powód dokonał bez zgody pozwanej zmiany w tym projekcie.

Sąd Rejonowy ocenił również, że złożone przez pozwaną w dniu 9 lipca 2013 roku na piśmie odstąpienie od umowy nie może być uznane za skuteczne wobec faktu ukończenia dzieła zgodnie z art.644 k.c.

Sąd na podstawie opinii ustalił wartość wykonanej zabudowy kuchennej na kwotę 13.606,33 zł, a schodów 11.589,80 zł. Ponieważ pozwana zapłaciła powodowi kwotę 12.400zł tytułem mebli kuchennych do zapłaty pozostała kwota 1.206,33 zł (13.606,33-12.400). Natomiast tytułem schodów pozwana zapłaciła powodowi kwotę 3.000 zł do zapłaty pozostała kwota 8.589,80 zł (11.589,80-3.000).

W zakresie żądanej kwoty 5.203,87 zł (15.000,00-9.796,13=5.203,87) Sąd Rejonowy powództwo w pkt. 2 wyroku oddalił.

Pozwana w apelacji zarzuciła naruszenie prawa procesowego to jest art. 233 § 1 k.p.c. przez dokonanie oceny materiału dowodowego w sposób dowolny, wybiórczy, bez wszechstronnego rozważenia całości zebranego w sprawie materiału dowodowego, a polegającego na pominięciu istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy zeznań pozwanej i opinii biegłych, poczynienie błędnych ustaleń faktycznych przez uznanie, że powód wykonał dzieło nieposiadające wad lub wady były usuwalne, podczas gdy całokształt materiału wskazywał, że wady są istotne i czynią dzieło niezdatnym do zwykłego użytku, których to źródłem błędnych ustaleń faktycznych stanowiło naruszenie prawa procesowego , zarzuciła naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. i art. 286 k.p.c. przez przekroczenie granic zasady swobodnej oceny dowodów i poczynienie istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy ustaleń faktycznych bez wszechstronnego rozpatrzenia całości materiału dowodowego, polegające na uznaniu za w pełni miarodajną opinię biegłego B. G. (2) i nieuzasadnionym przyznaniu tej opinii decydującego znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy, naruszenie art. 278 § 1 k.p.c. w związku z art. 286 k.p.c. przez bezzasadne oddalenie wniosku dowodowego pozwanej w przedmiocie dowodu z przesłuchania i konfrontacji obu biegłych oraz naruszenie art. 328 § 2 k.p.c. przez pominięcie w sporządzonym uzasadnieniu przyczyn, dla których inne dowody w tym dowód z opinii pierwszego biegłego zostały pominięte w trakcie ustalania stanu faktycznego i tym samym odmówiono im wiarygodności oraz mocy dowodowej, a także pominięcie w uzasadnieniu przyczyn, dla których sąd pominął dowód z przesłuchania obu biegłych na rozprawie i skonfrontowania rozbieżnych opinii obu biegłych.

Pozwana wniosła o zmianę wyroku i oddalenie powództwa, i zasądzenia swoją rzecz kosztów procesu ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Powód wniósł o oddalenie apelacji, nie wnosząc przy tym o zasądzenie kosztów postępowania odwoławczego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie podlegała uwzględnieniu.

Sąd odwoławczy w całości podziela obszerne ustalenia faktyczne Sądu I instancji, a także jego ocenę oraz przyjętą podstawę prawną rozstrzygnięcia i unikając zbędnych powtórzeń przyjmuje je za własne.

Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił w sprawie stan faktyczny w oparciu o zebrane dowody, a ich ocena mieści się w dyrektywie zawartej w art. 233 § 1 k.p.c. Sąd I instancji wskazał fakty, które uznał za udowodnione i dowody, na których się oparł. Ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd Rejonowy nie naruszają reguł wynikających z doświadczenia życiowego i zasad logiki. Sąd odwoławczy nie znajduje podstaw do ich korygowania.

W pierwszej kolejności wskazania wymaga, że Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił w sprawie stan faktyczny, jako ciąg chronologicznie następujących po sobie zdarzeń, które miały miejsce w określonych okolicznościach.

Odnosząc się do zarzutu poczynienia rzez Sąd I instancji błędnych ustaleń faktycznych zwrócić należy uwagę, że ramy swobodnej oceny dowodów wyznaczone są wymogami prawa procesowego, doświadczeniem życiowym oraz regułami logicznego myślenia, według których sąd w sposób bezstronny, racjonalny i wszechstronny rozważa materiał dowodowy jako całość, dokonując wyboru określonych środków dowodowych i ważąc ich moc oraz wiarygodność, odnosi je do pozostałego materiału dowodowego (wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 14 sierpnia 2012r. III AUa 620/12). Stawiając zarzut naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. należy wykazać, że Sąd uchybił zasadom logicznego rozumowania lub doświadczenia życiowego. Z tych względów za niewystarczające należy uznać przekonanie strony o innej niż przyjęta przez Sąd wadze (doniosłości) poszczególnych dowodów i o ich odmiennej ocenie niż ocena dokonana przez Sąd (Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w wyrokach: z dnia 1 marca 2012r. I ACa 111/12; z dnia 3 lutego 2012r., I ACa 1407/11). Jeżeli zatem Sąd, ze zgromadzonego materiału dowodowego, wyprowadza wnioski logicznie poprawne i zgodne z doświadczeniem życiowym, to ocena Sądu nie narusza reguł swobodnej oceny dowodów i musi się ostać, chociażby w równym stopniu, na podstawie tego materiału dowodowego, dawały się wysnuć wnioski odmienne (wyrok Sądu Apelacyjny we Wrocławiu z dnia 8 lutego 2012r.; I ACa 1404/11). Co więcej dla skuteczności tak podniesionego zarzutu nie można poprzestać na stwierdzeniu, że dokonane ustalenia faktyczne są wadliwe, odnosząc się do stanu faktycznego, który w przekonaniu skarżącego odpowiada rzeczywistości. Niezbędne jest wskazanie przyczyn, które dyskwalifikują postępowanie Sądu w zakresie ustaleń. Skarżący powinien zwłaszcza wskazać, jakie kryteria oceny zostały naruszone przez Sąd przy analizie konkretnych dowodów, uznając brak ich wiarygodności i mocy dowodowej lub niesłuszne im taką moc przyznając.

Biorąc pod uwagę wskazane wyżej kryteria nie sposób przypisać Sądowi Rejonowemu uchybień, które pozwalałyby na korygowanie poczynionych przez ten Sąd ustaleń faktycznych.

Pozwana zarzuca sądowi, iż pominął dowód z pierwszej opinii biegłego i niezasadnie oddalił wniosek o skonfrontowanie obu biegłych. Zarzut ten należy uznać za nieuzasadniony. Sąd Rejonowy szczegółowo wskazał dlaczego pominął opinię biegłego R. C. i uznał ją za nieprzydatną do dokonania ustaleń w niniejszej sprawie. Biegły ten bowiem nie potrafił odnieść się do zarzutów stron. Zarzuty do opinii złożyły obie strony, także pozwana wskazywała, że opinia ta w niektórych kwestiach jest niepełna i niejasna . Sąd zlecił biegłemu sporządzenie opinii uzupełniającej oraz wysłuchał biegłego na rozprawie. Po przeprowadzeniu wyczerpującego w tym zakresie postępowania dowodowego Sąd Rejonowy wskazał, iż podzielił argumenty powoda. Biegły zarówno w opinii pisemnej uzupełniającej jaki w ustnych wyjaśnieniach nie potrafił wyjaśnić i odnieść się do zarzutów powoda, nie dokonał kalkulacji faktycznie wykonanych przez powoda prac. Konfrontacja biegłych w takiej sytuacji nie miałaby sensu i faktycznie prowadziłaby tylko do dalszego przedłużania procesu i generowania kolejnych kosztów.

Należy także wskazać, że pozwana w apelacji nie wskazuje, jakie konkretne okoliczności wynikające z opinii obu biegłych są sprzeczne, w jakich konkretnie kwestiach biegli mieli odmienne zdania, co do których ich konfrontacja miałaby sens i prowadziłaby do wyjaśnienia sprawy.

Sąd Okręgowy, mając powyższe na uwadze na mocy art. 385 k.p.c. oddalił apelację jako nieuzasadnioną.

SSO Leszek Dąbek SSO Magdalena Balion – Hajduk SSO Gabriela Sobczyk

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Martyna Springer
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Data wytworzenia informacji: