Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 maja 2023 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Sądu Okręgowego Leszek Dąbek

po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2023 r. w Gliwicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa F. L.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach

z dnia 2 lutego 2022 r., sygn. akt I C 520/20

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od powoda na rzecz pozwanej kwotę 135zł (sto trzydzieści pięć złotych) z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym.

SSO Leszek Dąbek

Sygn. akt III Ca 479/22

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach w wyroku z dnia 2 02 2022r. oddalił powództwo oraz orzekł o kosztach procesu.

W ustalonym stanie faktycznym w motywach rozstrzygnięcia przywołał wskazane w uzasadnieniu wyroku regulacje prawne w tym regulację art. 5 ust. 3 Rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 02 2004r. zgodnie z którą przewoźnik jest zwolniony od obowiązku wypłaty rekompensaty, jeżeli może dowieść, iż odwołanie lotu zostało spowodowane zaistnieniem nadzwyczajnych okoliczności, których nie można było uniknąć, mimo podjęcia wszelkich racjonalnych działań. Następnie dokonała oceny poczynionych ustaleń a w jej ramach stwierdził, że „pozwana skutecznie podniosła istnienie przesłanek zwalniających z obowiązku wypłaty odszkodowania”, gdyż „„nie ulega wątpliwości, że niski pułap chmur uniemożliwiający lądowanie stanowi „nadzwyczajną okoliczność” w rozumieniu art., 5 ust. 3 Rozporządzenia. Takiego zdarzenia nie można uniknąć, mimo podjęcia wszelkich racjonalnych środków””, a „niezwłocznie po poprawie warunków meteorologicznych podjęto decyzję o wylocie do lotniska w P., zatem dochowano należytej staranności w minimalizacji stopnia opóźnienia”. Ponadto wytknął, że pełnomocnik powoda „ „nie zakwestionował stanowiska o wystąpieniu nadzwyczajnych okoliczności w rozumieniu art. 5 ust. 3 Rozporządzenia””, a następnie w konkluzji ocenił, że łącznie „skutkuje to oddaleniem powództwa „.

O kosztach procesu orzekał stosując o regulację art. 98 k.p.c.

Orzeczenie zaskarżył powód F. L., który wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie powództwa oraz zasądzenie na jego rzecz

od pozwanej zwrotu kosztów procesu.

Zarzuciła, że przy ferowaniu wyroku naruszono wskazane w apelacji regulacje prawa procesowego i materialnego w sposób w niej podany.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Sąd pierwszej instancji trafnie zakwalifikował dochodzone roszczenia,

a następnie prawidłowo rozpoznał sprawę.

Sąd odwoławczy oddalił zawarty w apelacji wniosek dowodowy,

gdyż dotyczył on okoliczności spornej, istotnej dla rozstrzygnięcia sprawy,

wobec czego wniosek ten nie tylko mógł, ale powinien był zostać zgłoszony już w toku postępowania przed Sądem pierwszej instancji, przez co nie ma on charakteru nowości w rozumieniu regulacji art. 381 k.p.c.

Ustalenia faktyczne składające się na podstawę faktyczną orzeczenia

w znacznej części dotyczą faktów bezspornych pomiędzy stronami a w pozostałym zakresie mają podstawę w informacjach zawartych we wskazanych w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia wiarygodnych źródłach dowodowych.

Dotyczy to także ustaleń faktycznych kwestionowanych w apelacji,

które jakkolwiek zostały oparte na materiale dowodowym samym w sobie posiadającym nikłą wiarygodność, to zawarte w nim informacje korespondują z sobą

i wzajemnie się uzupełniają.

Ponadto potwierdza je logika przebiegu zdarzeń (odlot samolotu na lotnisko zapasowe, a następnie jego przelot na lotnisko docelowe), co łącznie stanowi o ich wiarygodności.

Z tych też względów Sąd odwoławczy przyjął za własne ustalenia faktyczne Sądu pierwszej instancji ( art. 387 § 2 ¹ pkt 1 k.p.c.) .

Dokonana przez Sąd Rejonowy ocena prawna ustalonego stanu faktycznego w swym zasadniczym zarysie jest prawidłowa i Sąd odwoławczy ją podziela i przyjmuje za własną (art. 387 § 2 ¹ pkt 2 k.p.c.) .

Dochodzone roszczenia mają prawne umocowanie w art. 5 ust. 1 lit c

i art. 7 ust. 1 lit a rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego

i Rady z dnia 11 lutego 2004r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania

i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295/91.

Z poczynionych przez Sąd Rejonowy i bezspornych pomiędzy stronami ustaleń faktycznych wynika, że pozwana nie wywiązała się z łączącej strony umowy (doszło do opóźnienia lotu, na który powód miała wykupiony bilet),

co w świetle przywołanej regulacji prawnej - co do zasady - prowadziło do powstania po stronie powodowej względem pozwanej roszczenie o zapłatę odszkodowania.

Do opóźnienia lotu doszło jednak na skutek złych warunków atmosferycznych panujących wcześniej na lotnisku w P., które spowodowały konieczność przelotu - samolotu obsługującego ten lot - na lotnisko zapasowe w A., a w konsekwencji tego do opóźnienia się rozpoczęcia przedmiotowego lotu.

Dlatego Sąd pierwszej instancji trafnie ocenił, że w zgromadzonym

w sprawie materiale należy przyjąć, iż zrealizowana została przewidziana

w art. 5 ust. 3 Rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 02 2004r. przesłanka zwalniająca pozwaną od obowiązku wypłaty powodowi dochodzonej rekompensaty.

Znalazło to prawidłowe odzwierciedlenie w zaskarżonym wyroku,

przez co apelacja jest bezzasadna w rozumieniu regulacji art. 385 k.p.c. i jako taka z mocy tej regulacji podlegała ona oddaleniu.

Reasumując zaskarżony wyrok jest prawidłowy i dlatego apelację powoda jako bezzasadną oddalono w oparciu o regulację art. 385 k.p.c.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono w oparciu o regulację art. 98 § 1 i 3 k.p.c., biorąc pod uwagę, że powód w całości uległ w tym postepowaniu i powinien zwrócić, pozwanej poniesione przez nią w tym postępowaniu koszty procesu

SSO Leszek Dąbek