Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 sierpnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Leszek Dąbek

po rozpoznaniu w dniu 9 sierpnia 2017 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego we W.

przeciwko M. K.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 20 października 2016r., sygn. akt II C 91/16

oddala apelację.

SSO Leszek Dąbek

Sygn. akt III Ca 464/17

UZASADNIENIE

Powód (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty we W. żądał zasądzenia na jego rzecz
od pozwanego M. K. kwoty 680,65zł z umownymi odsetkami naliczonymi od dnia wypłaty kwoty pożyczki do dnia wymagalności każdej z rat w wysokości 21,18zł oraz odsetek karnych w wysokości 55,43zł naliczonych
od wysokości kapitału od dnia wymagalności raty do dnia wniesienia powództwa, opłaty operacyjnej w kwocie 611,37zł. Ponadto zwrotu kosztów wysłanych monitów, wezwań do zapłaty oraz pozostałych działań windykacyjnych w kwocie 15 zł.

Uzasadniając żądanie twierdził, że wierzytelność dochodzoną pozwem nabył
w drodze cesji, a wynika ona z niespłaconej przez pozwanego pożyczki.

Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin Zachód
w L. stwierdził brak podstaw do wydania nakazu.

Pozwany M. K. nie kwestionował zawartej umowy. Wskazał, iż nie jest w stanie spłacać zadłużania z uwagi na aktualną zła sytuację majątkową.

Sąd Rejonowy w Gliwicach w wyroku z dnia 21 10 2016r. zasądził
od pozwanego na rzecz powoda kwotę 772,26 zł wraz z ustawowymi odsetkami,
z tym że od dnia 1 01 2016r. wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie,
od kwoty 680,65 zł, od dnia 11 12 2015r.; oddalił powództwo w pozostałym zakresie i odstąpił od obciążania pozwanego kosztami procesu.

W ustalonym stanie faktycznym w motywach rozstrzygnięcia przywołał regulacje: art. 720 § 1 k.c. Stwierdził, iż umowa pożyczki nie była kwestionowana przez pozwanego i roszczenie w zakresie kwoty 680,65zł wraz z odsetkami umownymi w kwocie 21,18zł, odsetkami za opóźnienie 55,43zł, kosztami operacyjnymi oraz kosztami windykacyjnymi w wysokości 15zł jest uzasadnione. Natomiast żądanie powoda zasądzenia kwoty 611,37zł obejmującego koszty prowizji za udzielenie i wykonanie umowy pożyczki są rażąco wygórowane, sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, logicznym rozumowaniem, doświadczeniem życiowym i wskazaniami wiedzy, a przede wszystkim nie znajdują potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym i w tym zakresie powództwo jako bezzasadne oddalił. Podkreślił, iż pozwany w niniejszej sprawie jest konsumentem, zatem Sąd ma obowiązek działania z urzędu celem ochrony jego interesu. Wskazał na orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE, zgodnie z którym nieuczciwe warunki umowne nie są wiążące dla konsumentów,
a nierówność pomiędzy konsumentem i przedsiębiorcą może zostać usunięta jednie poprzez czynną interwencję podmiotu niebędącego stroną umowy.

Na mocy regulacji art. 102 k.p.c. odstąpił od obciążana pozwanego kosztami,
z uwagi na jego trudna sytuację majątkową i życiową.

Orzeczenie zaskarżył powód (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty we W. w części oddalającej powództwo, który wnosił o jego zmianę i uwzględnienie powództwa w całości, bądź jego uchylenie i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania sądowi pierwszej instancji oraz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego
w postępowaniu apelacyjnym.

Zarzuciła, że przy ferowaniu wyroku naruszono przepisy postępowania i prawa materialnego, regulacje:

-

art. 233 § 1 k.p.c. poprzez pominięcie faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sporu, a to: okoliczności wnikających z treści zawartej na piśmie umowy pożyczki w zakresie ustalenia warunków związanych z całkowitą kwotą pożyczki oraz całkowitym kosztem pożyczki, a także pozostałymi jej warunkami;

-

art.. 232 k.p.c. poprzez naruszenie zasady kontradyktoryjności;

-

art. 58 k.c. poprzez jego błędne zastosowanie i uznanie, iż zapisy dotyczące wysokości opłaty operacyjnej są sprzeczne z zasadami współżycia społecznego i jako takie nie wiążą pozwanego.

W uzasadnieniu między innymi podnosił, iż zarzut nieważności czynności prawnej z powodu sprzeczności jej treści lub celu z zasadami współżycia społecznego nie może polegać na powoływaniu się ogólnie na bliżej nieokreślone zasady współżycia społecznego wymaga wskazania, jaka konkretna zasada została naruszona. Wskazał, iż przepisy ustawy o kredycie konsumenckim, które znajdują zastosowanie do niniejszej sprawy nie definiują pojęcia opłat lub prowizji, które są pobierane przez wszystkie podmioty działające na runku finansowym i brak jest podstaw do uznania zapisów zawartej umowy jako sprzecznych z zasadami współżycia społecznego.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Sąd pierwszej instancji trafnie zakwalifikował dochodzone roszczenia przyjmując, iż ich źródłem jest umowa pożyczki, a następnie prawidłowo rozpoznał sprawę.

Ustalenia składające się na podstawę faktyczną orzeczenia mają podstawę w informacjach zawartych we wskazanych w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku źródłach dowodowych, których ocena jest logiczna i mieści w granicach swobodnej oceny dowodów i wbrew zarzutom apelacji przy ich czynieniu Sąd Rejonowy
nie naruszył regulacji art. 233 § 1 k.p.c.

Z tych też względów Sąd odwoławczy przyjął ze własne ustalenia faktyczne Sądu pierwszej instancji.

W zaskarżonej części powództwo zostało oddalone w zakresie żądania dotyczącego zasądzenia od pozwanego na rzecz powoda kwoty 611,37zł z tytułu nie uiszczonej przez pozwanego opłaty operacyjnej.

Zgodnie z postanowieniami § 4 ust. 2 pkt 2) umowy zawartej przez strony „opłata operacyjna naliczona za cały okres obowiązywania Umowy” „wynosi 1.604,13zł” .

Z twierdzeń pozwu (stosownie do art. 339 § 2 k.p.c. wiążą one sąd)

nie wynika jednak za jaki okres należność te nie zostały przez pozwanego uiszczone (pozew w istocie zawiera jedynie ogólne twierdzenie, że pozwany dokonał spłaty części należności w wysokości 2.112zł).

Uniemożliwia to przeprowadzenie w tej części jakiejkolwiek weryfikacji zasadności powództwa.

Musiało prowadzić do oddaleniem powództwa, co ostatecznie znalazło prawidłowe odzwierciedlenie w zaskarżonym wyroku.

Czyni to apelację bezzasadną w rozumieniu art. 385 k.p.c., a to z mocy zawartej w nim regulacji prawnej prowadziło do jej oddalenia

Reasumując zaskarżony wyrok jest prawidłowy i dlatego apelację powoda jako bezzasadną oddalono w oparciu o regulację art. 385 k.p.c.

SSO Leszek Dąbek