Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 grudnia 2023 roku

Sąd Okręgowy w Gliwicach I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Piotr Suchecki
Protokolant:	stażysta Cyntia Bartoszewicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 grudnia 2023 roku w Gliwicach

sprawy z powództwa W. L.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w J.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą
w J. na rzecz powoda W. L. kwotę 330.968,57 (trzysta trzydzieści tysięcy dziewięćset sześćdziesiąt osiem 57/100) złotych
z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 1 sierpnia 2023 r.;

2.  umarza postępowanie w zakresie obejmujący żądanie zapłaty kwoty 37.031,43 (trzydzieści siedem tysięcy trzydzieści jeden 43/100) złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie;

3.  w pozostałej części oddala powództwo;

4.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 10.800 (dziesięć tysięcy osiemset) złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia prawomocności wyroku tytułem zwrotu kosztów procesu;

5.  nakazuje pobrać od pozwanej (...) Spółki Akcyjnej
z siedzibą w J. na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Okręgowego
w Gliwicach) kwotę 16.549 (szesnaście tysięcy pięćset czterdzieści dziewięć) złotych.

SSO Piotr Suchecki

Sygn. akt I Cgg 134/22

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2022 roku W. L. wniósł o zasądzenie na jego rzecz od (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w J. kwoty 370 460 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu oraz kosztami procesu według norm przepisanych. Uzasadniając żądanie powód wyjaśnił, że wskutek działalności prowadzonej przez zakład górniczy należący do pozwanej Spółki uszkodzeniu uległ budynek mieszkalny na nieruchomości stanowiącej jego własność, a jego wartość odtworzeniowa wynosi 368 000 zł. Oświadczył, że pozwana zaproponowała mu zapłatę odszkodowania nie odpowiadającego wartości budynku i w związku z tym zlecił sporządzenie wyceny na potwierdzenie swoich racji przez co poniósł w związku z tym koszt (2 460 zł), którego dodatkowo domaga się w ramach należnego odszkodowania.

W piśmie z dnia 14 listopada 2023 roku, w reakcji na niekwestionowaną opinię biegłego, powód ograniczył powództwo do kwoty 333 428,57 zł (330 968,57 zł z tytułu odszkodowania za budynek i 2 460 z tytułu z tytułu zwrotu kosztów prywatnej ekspertyzy) wraz z ustawowymi odsetkami:

- od kwoty 330 968,57 zł od dnia 1 lipca 2023 r.,

- od kwoty 2 460 zł od dnia wniesienia pozwu.

W pozostałym zakresie oświadczył o cofnięciu pozwu. Powód uzasadnił dokonaną zmianę ustaleniami w zakresie wartości szkody wynikającymi z niekwestionowanej przez niego opinii biegłego z zakresu budownictwa.

(...) Spółka Akcyjna z siedzibą w J. konsekwentnie domagała się oddalenia powództwa oraz zasądzenia od powodów na jej rzecz kosztów procesu według norm przepisanych. Pozwana nie kwestionując swojej odpowiedzialności co do zasady oświadczyła, że zaproponowała powodowi zawarcie ugody obejmującej zapłatę kwoty 292 411,87 zł, ten jednak zakwestionował prawidłową w ocenie pozwanej wycenę wartości budynku i do tego bezzasadnie żąda zwrotu kosztów prywatnej opinii oraz dalej idących należności błędnie wyliczonych przez tego rzeczoznawcę. Zakwestionowała też możliwość żądania odsetek od dat wskazanych przez powoda, zwłaszcza w przypadku uwzględnienia powództwa z odniesieniem do stawek zaktualizowanych przez biegłego w oparciu o aktualne wartości katalogowe.

Stan faktyczny

W. L. jest właścicielem nieruchomości położonej w W. przy ul. (...), obejmującej min. działkę nr (...), dla której SR w Gliwicach prowadzi księgę wieczystą nr (...). Działka ta zabudowana jest min. budynkiem mieszkalnym i pozostawała pod negatywnym wpływem działalności górniczej prowadzonej przez KWK (...) (zakład należący do (...) SA w J.). Budynek powoda, na skutek działalności górniczej, jest wychylony i uszkodzony, a jego naprawa jest ekonomicznie nieuzasadniona. Wartość odtworzeniowa budynku mieszkalnego wynosi 330 968,57 zł brutto.

okoliczności niesporne

W dniu 17 października 2019 roku powód zgłosił pozwanej wniosek o naprawienie szkody w budynku mieszkalnym. Powód nie wyraził zgody na zaproponowaną mu przez pozwaną kwotę odszkodowania 292 411,87 zł i zlecił rzeczoznawcy sporządzenie ekspertyzy, za co zapłacił 2 460 zł. Powołując się na tą ekspertyzę zwrócił się o zapłatę kwoty 368 000 zł, czego pozwana nie chciała uznać.

okoliczności niesporne

Ustaleń w zakresie stanu faktycznego przyjętego za podstawę przeprowadzonych rozważań sąd dokonał kierując się dyrektywami wynikającymi z art. 233 § 1 k.p.c. w związku z art. 229 k.p.c. i 230 k.p.c. W świetle przywołanych przepisów i stanowisk procesowych stron, okoliczności związane z przysługującym powodowi prawem własności, stanem faktycznym jego nieruchomości, pozostawaniem nieruchomości w strefie negatywnych wpływów działalności górniczej zakładu pozwanej – KWK (...) należało uznać za niesporne. Dla ustalenia optymalnego sposobu naprawy szkody, a w konsekwencji ustalenia wartości odtworzeniowej budynku kluczowe znaczenie miała opinia biegłej A. J., posiadającej specjalizację w zakresie budownictwa na terenach górniczych. Jej opinia, wobec zawartych w niej jasnych i logicznych, a przede wszystkim stanowczych wniosków, wyprowadzonych z analizy całokształtu okoliczności sprawy zasługiwała na pełną aprobatę. W opinii tej nie sposób doszukać się jakichkolwiek nieścisłości, jest ona wynikiem wnikliwego przeanalizowania danych i pomiarów zebranych w czasie osobistych oględzin nieruchomości oraz niepodważalnego doświadczenia zawodowego biegłej, która od wielu lat specjalizuje się w swojej dziedzinie. Ustalenia dokonane przez biegłą skutkowały bezkrytycznym uznaniem opinii i brakiem jakichkolwiek zastrzeżeń stron.

Sąd zważył

W niniejszej sprawie niespornym jest, że działalność generującą szkody na nieruchomości powoda prowadził należący obecnie do pozwanej Spółki zakład (...) – S.. Podstawę odpowiedzialności pozwanej stanowi zatem art. 146 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. prawo geologiczne i górnicze /t.jedn. Dz.U. 2023 poz. 633/. A to, w świetle art. 144 ust. 1 powołanej ustawy (dalej – upgg) uprawniało powoda do żądania naprawienia wyrządzonej mu szkody.

Strony od początku były zgodne, że zakres uszkodzeń budynku mieszkalnego świadczy o ekonomicznej nieracjonalności naprawy tego składnika nieruchomości, jak również nie kwestionowały samej metody wyliczenia szkody według wartości odtworzeniowej. Po sporządzeniu opinii przez biegłą bezsporna między stronami stałą się też kwota odpowiadająca wartości odtworzeniowej, która według stanu na 31 lipca 2023 r. wynosiła 330 968,57 zł. Taką też kwotę sąd zasądził na rzecz powoda, a o należnych powodowi ustawowych w odsetkach za opóźnienie od tej kwoty sąd rozstrzygnął na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. Odsetki zostały przyznane od dnia następnego po dacie sporządzenia opinii, albowiem za okres wcześniejszy odsetki były nienależne wobec dokonanej przez biegłą aktualnej wyceny.

Wobec cofnięcia powództwa w zakresie przekraczającym wycenę dokonaną przez biegłą i umorzenia postępowania w tej części (pkt 2 sentencji) spór w istocie dotyczył żądanej przez powoda kwoty 2460 zł z tytułu poniesionych kosztów prywatnej ekspertyzy. Z uchwały Sądu Najwyższego w składzie 7 sędziów z dnia 2 września 2019 r. wynika, że poszkodowanemu przysługuje zwrot kosztów tzw. prywatnej opinii (ekspertyzy) rzeczoznawcy, jeżeli jej sporządzenie było niezbędne do efektywnego dochodzenia odszkodowania. W niniejszej sprawie sąd uznał tą ekspertyzę za zbędną, albowiem okazała się ona nietrafną i nie przydatną. Opinią biegłej A. J. w zasadzie potwierdziła prawidłowość wyceny szkody zaproponowaną przez pozwaną na etapie przedprocesowym. Różnica w wycenie wynikała z upływu czasu i wzrostu cen wynikającego dyktowanego procesem inflacyjnym. Można przyjąć, mając na uwadze wzrost wskaźników inflacyjnych, czy choćby wartość odsetek ustawowych, że kwota zaproponowana przez pozwaną 4 lata temu (292 411,87 zł) odpowiada aktualnej wartości budynku (330 968,57 zł). Stąd powództwo o zwrot kosztów prywatnej ekspertyzy sąd oddalił

Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów postępowania pomiędzy stronami znajduje uzasadnienie w treści art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 i art. 100 k.p.c., odwołujących się do zasad kosztów celowych i odpowiedzialności za wynik postępowania. Powód wygrał proces co do zasady, a co do kwoty w zakresie 90% pierwotnej wartości przedmiotu sporu. Ta okoliczność uzasadniała obciążenie pozwanej obowiązkiem zwrotu na rzecz powoda wszystkich kosztów jakie poniósł, a które sprowadzały się wyłącznie wynagrodzenia pełnomocnika w stawce minimalnej 10 800 zł. Inne rozstrzygnięcie można by rozważyć tylko gdyby pozwana uznała powództwo w zakresie przez siebie niekwestionowanym i spełniła to świadczenia, tymczasem pozwana konsekwentnie domagała się oddalenia powództwa w całości.

O należnych Skarbowi Państwa kosztach, wynikających z obowiązku pokrycia opłaty od pozwu w zakresie 90%, zatem zgodnie z wynikiem procesu, sąd rozstrzygnął na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28.07.2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.jedn. Dz.U. z 2023 r. poz. 1144). Cała opłata wynosi 18 523 zł, zatem sąd nakazał pobranie od pozwanej kwoty 16 549 zł

SSO Piotr Suchecki