Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lutego 2024 roku

Sąd Okręgowy w Gliwicach I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący SSO Wojciech Hajduk

po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2024 roku w Gliwicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa A. Ł.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) S. A. w W. na rzecz powódki A. Ł. kwotę 105.000zł (sto pięć tysięcy złotych) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 4 lutego 2021r.

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 12.330,06zł (dwanaście tysięcy trzysta trzydzieści złotych 6/100) kosztów postępowania z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku

SSO Wojciech Hajduk

IC 688/21 UZASADNIENIE

Powódka A. Ł. domagała się zasądzenia od pozwanego (...) SA w W. kwoty 105.000zł zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 4 lutego 2021r.

Uzasadniła, że uczestniczyła w wypadku samochodowym w dniu 11.09.2020r. Doznała obrażeń w postaci ostrej niewydolności krążeniowo – oddechowej, pękniętej śledziony, rozerwania przepony z przemieszczeniem żołądka i pętli jelitowych do klatki piersiowej, urazu trzustki, stłuczenia płuca lewego ze kłamaniem żeber po stronie lewej oraz stłuczenia obu podudzi z masywnym krwiakiem podudzia prawego. W szpitalu przebywała do 16.10.2020r. Przez długi czas pozostawała w pozycji leżącej, nie wróciła do pełnej sprawności co uzasadnia zadośćuczynienie.

Pozwany w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa. Przyznał swoją odpowiedzialność, wskazał, że wypłacił powódce 45.000zł zadośćuczynienia co jest wystarczające.

USTALENIA FAKTYCZNE

W dniu 11.09.2020 w G. powódka A. Ł. uczestniczyła w wypadku samochodowym. Była pasażerką samochodu kierowanego przez sprawcę wypadku L. M., który nie ustapił pierwszeństwa przejazdu innemu pojazdowi wskutek czego doszło do ich zderzenia. W wypadku doznała urazu wielonarządowego z niewydolnością krążeniowo – oddechową, pęknięcia śledziony, rozerwania przepony z przemieszczeniem żołądka i pętli jelitowych do klatki piersiowej, urazu trzustki, stłuczenia płuca lewego ze złamaniem żeber V od VIII po stronie lewej, odmy opłucnowej lewostronnej oraz stłuczenia obu podudzi z masywnym krwiakiem i raną podudzia prawego. Powódkę przewieziono do Szpitala Miejskiego w Z. gdzie przeprowadzono doraźną operację laparotomii, w ramach której resekowano uszkodzoną śledzionę, zszyto rozerwanie przepony, odprowadzono żołądek i pętle jelitowe do jamy otrzewnowej zaopatrzono rany trzustki oraz przeprowadzono drenaż jamy otrzewnowej oraz jamy opłucnowej, następnie powódkę w stanie ciężkim przekazano na Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii, gdzie przy zastosowaniu wentylacji mechanicznej respiratorem kontynuowano leczenie.

Po wypisaniu ze szpitala w dniu 16.10.2020 przewieziono ją do domu córki O. N., gdzie miała zapewnioną pomoc. Przez miesiąc pozostawała w pozycji leżącej, wymagała całodobowej opieki. Następnie stopniowo była poddawana rehabilitacji. W grudniu 2020 wróciła do swojego mieszkania poruszając się przy pomocy balkonika.

Przed wypadkiem była osobą w pełni sprawną, uczestniczyła w życiu rodzinnym zajmując się wnukami, prowadziła życie towarzyskie, wyjeżdżała z koleżankami w góry. Obecnie nie jest w stanie opiekować się dziećmi, ma problemy z poruszaniem. Odniesione obrażenia spowodowały 41% trwałego uszczerbku na zdrowiu w tym 26% uszczerbku związanego z urazami klatki piersiowej (również wewnętrznymi) i obrażeniami w obrębie podudzia oraz 15% z utratą śledziony. Powódce grożą wtórne zmiany zwyrodnieniowe pourazowe z postępującym zespołem bólowym [opinia biegłego z zakresu ortopedii i traumatologii narządów ruchu A. K. k- 149-155, opinia biegłego chirurga ogólnego k-213-214, dokumentacja medyczna k-19-66, zeznania świadków R. G. k-130-131, O. G. k-131-132, zeznania powódki k-132-133]. Pozwany wypłacił powódce 45.000zł zadośćuczynienia [okoliczność niesporna].

Powyższe ustalenia poczyniono w oparciu o wskazaną dokumentację medyczną, zeznania świadków i powódki oraz niekwestionowane opinie biegłych.

ROZWAŻANIA PRAWNE

Odpowiedzialność pozwanego za skutki wypadku, któremu uległa powódka, pozostaje poza sporem. Zgodnie z art. 445 §1kc w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Przyznanie oraz wysokość zadośćuczynienia zależy od całokształtu okoliczności i od uznania Sądu. Zadośćuczynienie zależy więc od wszystkich okoliczności mających wpływ na rozmiar doznanej krzywdy w tym stopnia oraz czasu trwania cierpień fizycznych i psychicznych, trwałości uszczerbku na zdrowiu, wieku, a także prognozy na przyszłość. Pojęcie "sumy odpowiedniej" ma charakter nieokreślony, niemniej jednak w judykaturze wskazane są kryteria, którymi należy kierować się przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia. Zadośćuczynienie powinno mieć przede wszystkim charakter kompensacyjny, wobec czego jego wysokość nie może stanowić zapłaty symbolicznej, lecz musi przedstawiać jakąś ekonomicznie odczuwalną wartość. Należy podkreślić, że powołanie się przy ustalaniu zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę na potrzebę utrzymania wysokości zadośćuczynienia w rozsądnych granicach, odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa, nie może prowadzić do podważenia kompensacyjnej funkcji zadośćuczynienia. Ustalenie rozmiaru krzywdy ma podstawowe znaczenie dla określenia odpowiedniej sumy, która miałaby stanowić jej pieniężną kompensatę. Przy oznaczeniu zakresu krzywdy za konieczne uważa się uwzględnienie: rodzaju naruszonego dobra, zakresu (natężenie i czas trwania) naruszenia, trwałości skutków naruszenia i stopnia ich uciążliwości (por. wyrok SN z 20 kwietnia 2006 r., IV CSK 99/05, LEX nr 198509; wyrok SN z 1 kwietnia 2004 r., II CK 131/03, LEX nr 327923; wyrok SN z 19 sierpnia 1980 r., IV CR 283/80, OSN 1981, nr 5, poz. 81; wyrok SN z 9 stycznia 1978 r., IV CR 510/77, OSN 1978, nr 11, poz. 210). Z uwagi na niemajątkowy charakter krzywdy nie jest możliwe jej określenie w pieniądzu, jednak wysokość zadośćuczynienia powinna odpowiadać jej wielkości, ponieważ w przybliżeniu świadczenie stanowić ma ekwiwalent utraconych dóbr (por. A. Cisek (w:) E. Gniewek, Komentarz, 2008, art. 445, nb 3). W niniejszej sprawie powódka na skutek wypadku doznała bardzo rozległych i ciężkich obrażeń klatki piersiowej w tym stłuczenia płuca lewego ze kłamaniem żeber po stronie lewej pęknięcia śledziony, rozerwania przepony z przemieszczeniem żołądka i pętli jelitowych do klatki piersiowej, urazu trzustki, oraz stłuczenia obu podudzi z masywnym krwiakiem podudzia prawego. Urazy spowodowały niewydolność krążeniowo – oddechową. Była hospitalizowana przez pięć tygodni, a następnie przez kolejny miesiąc praktycznie unieruchomiona i rehabilitowana. Trwały łączny uszczerbek na zdrowiu wynosi 41%, rokowania zdrowotne są niepomyślne. Z osoby zaradnej i aktywnej stała się osobą o ograniczonej sprawności ruchowej. Tym samym zadośćuczynienie w niniejszej sprawie musi stanowić ekwiwalent za b. znaczną i dolegliwą utratę zdrowia. Zadośćuczynienie ma charakter kompensacyjny i nie może być ani symboliczne ani nadmierne. Wszystkie okoliczności sprawy są jasne. Należy stwierdzić, że żądane zadośćuczynienie w kwocie 105.000zł, ponad wypłacone 45.000zł jest adekwatne do doznanej krzywdy oraz odpowiada aktualnym warunkom i stopie życiowej społeczeństwa.

W świetle powyższego na zasadzie art. 224§3kpc w zw. z art. art. 326 ¹ kpc zamknięto rozprawę na posiedzeniu niejawnym i na mocy art 445§1kc w zw. art. 444§1kc w zw. z art.436§2kc oraz w zw. z art. 805§1kc w pkt 1 wyroku zasądzono od pozwanego na rzecz powódki kwotę 150.000zł zadośćuczynienia. O odsetkach orzeczono na mocy art. 481kc, zasądzono je zgodnie z żądaniem od 4.02.2021r. Zgodnie z art. 817§1i2kc ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie 30 dni od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. Gdyby wyjaśnienie w tym terminie okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności ubezpieczyciela albo wysokości świadczenia okazało się niemożliwe, świadczenie powinno być spełnione w terminie 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe. Okoliczności wypadku były pozwanemu znane, pismem z 28.12.2020r. powódka dokładnie sprecyzowała swoje żądania [k-14-16], pozwany pozostawała więc w opóźnieniu.

W pkt 2 zasądzono od pozwanego na rzecz powódki koszty postępowania w kwocie 12.330,06zł (5250zł opłata od pozwu, 5400zł wynagrodzenie pełnomocnika, 1680,06zł koszty opinii)

.