Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 maja 2022 roku

Sąd Okręgowy w Gliwicach I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Wojciech Hajduk
Protokolant:	Katarzyna Kuchta

po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2022 roku w Gliwicach

sprawy z powództwa A. B.

przeciwko (...) w G.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) w G. na rzecz powódki A. B. kwotę 5 000 zł (pięć tysięcy i 00/100) złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 3 marca 2022 roku;

2.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

3.  odstępuje od obciążenia pozwanej kosztami zastępstwa procesowego pozwanego;

4.  przyznaje od Skarbu Państwa Sądu Okręgowego w Gliwicach na rzecz adw. M. W. wynagrodzenie w kwocie 4428 zł (cztery tysiące czterysta dwadzieścia osiem i 00/100 w tym VAT) złotych tytułem nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu.

SSO Wojciech Hajduk

IC 228/20 UZASADNIENIE

Powódka A. B. domagała się zasądzenia od pozwanego (...) w (...) sp. z o.o. w G.:

- kwoty 100.000zł z u stawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu tytułem zadośćuczynienia,

-14.413,80zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu tytułem odszkodowania,

-1000zł miesięcznie tytułem renty wyrównawczej w związku z pogorszeniem sytuacji życiowej.

Uzasadniła, że w dniu 20 września 2017 r. powódka została poddana zabiegowi endoprotezoplastyki bezcementowej biodra prawego. W przebiegu pooperacyjnym wystąpiły objawy neuropraksji nerwu strzałkowego prawego. Zastosowano podciąg na opadającą stopę oraz wdrożono leczenie farmakologiczne. Pacjentkę wypisano w dniu 29 września 2017 r. z zaleceniem dalszego leczenia ortopedycznego i neurologicznego. Lekarz który dokonywał operacji endoprotezoplastyki bezcementowej biodra prawego popełnił błąd medyczny, za który strona pozwana jest odpowiedzialna, jako podmiot zatrudniający wskazanego powyżej lekarza. Skutkami są opadanie stopy oraz dolegliwości bólowe. W izbie przyjęć zalecono odpoczynek i odciążanie kończyny dolnej, a w razie dolegliwości bólowych używanie kul łokciowych. Otrzymała skierowanie na ogólnoustrojową rehabilitację leczniczą w warunkach stacjonarnych do (...) w Z. i odbyła tam rehabilitację od 1.02.2018 r. do 8.03.2018r. Z uwagi na brak poprawy podjęła specjalistyczne leczenie w Niepublicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej (...) w G. oraz Przychodni (...) w G., a także (...) sp. z o.o. w G.. W marcu i sierpniu 2018r. odbyła odpłatne zabiegi rehabilitacyjne w (...) sp. z o.o. w G., stale leczy się w przychodni.

Miała prawo oczekiwać prawidłowo wykonanej operacji, która miała ulżyć jej dolegliwościom, a także przeprowadzenia procedur medycznych z najwyższą starannością, z zachowaniem wskazań wiedzy i sztuki lekarskiej, co było jej uprawnieniem wynikającym z art. 8 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. Wskutek błędu medycznego wystąpiły powikłania, których nie można zaliczyć do typowych. W przypadku operacji endoprotezoplastyki biodra normalnymi możliwymi powikłaniami pooperacyjnymi są: zatorowość płucna, powikłania anestezjologiczne, infekcje stawu biodrowego, żylna choroba zatorowo-zakrzepowa. W późniejszym okresie może dojść także do np.: obluzowania implantu, zwichnięcia endoprotezy, zużycia wkładki polietylenowej (najsłabsza część endoprotezy) czy dolegliwości bólowych. W ramach opisanych normalnych następstw zabiegu w żadnym wypadku nie mieszczą się ciężkie uszkodzenie nerwu strzałkowego. Podkreślić należy, że powódka - poinformowana o ewentualnych powikłaniach pooperacyjnych i okresie rekonwalescencji - wyrażając nań zgodę, nie obejmowała nią w żadnym wypadku tak daleko idących następstw, jakimi jest ciężkie uszkodzenie nerwu strzałkowego.

Zadośćuczynienie ma uzasadnienie w art. 445§1kc. Powódka poniosła szkodę majątkową w postaci kosztów: całodobowej opieki w okresie od 5.10.2017 do 5.11.2017r. w (...) w O. w kwocie 2.900zł; wizyt prywatnych rehabilitacji w kwocie 180zł; uczestnictwa w turnusach rehabilitacyjnych w K. w łącznej kwocie 4.940zł; pobytu sanatoryjnego w C. w kwocie 506,10zł, opłaty uzdrowiskowej 77,70zł i dojazdu do C. 100zł (łącznie 8.703,80zł). Dodatkowo poniosła koszty związane z prywatnymi wizytami lekarskimi, rehabilitacją pomocą osób trzecich, które szacuje na 5.710zł, koszty 8 masaży bezpośrednio po operacji w łącznej kwocie 800zł. Od 2018r. jest rehabilitowana w (...) sp. z o.o. w G., koszty rehabilitacji wyniosły 1.950zł. Otrzymała od Ośrodka Pomocy Społecznej pomoc opiekunki, za którą płaci 160zł miesięcznie (do wytoczenia powództwa 3.360zł). Żądana renta miesięczna w kwocie 1.000zł odpowiada wydatkom na koszty leczenia związane z uszkodzeniem nerwu strzałkowego, znajduje uzasadnienie w art. 444§2kc.

W piśmie procesowym z dnia 26.01.2022r . dodatkowo wskazała, że żądane zadośćuczynienie znajduje również uzasadnienie w przepisie art. 4ust1 w zw. z art. 8 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku praw pacjenta i również domaga się go z tej podstawy. Powódka nie została pouczona o ewentualnych następstwach zabiegu ( pismo k- 188-191).

Pozwany w odpowiedzi na pozew oraz piśmie z 16.03.2022 (k-209) wniósł o oddalenie powództwa. Wskazał, że operacja endoprotezoplastyki stawu biodrowego została przeprowadzona prawidłowo. Z uwagi na zgłaszane po zabiegu przez powódkę dolegliwości wdrożono leczenie farmakologiczne oraz rehabilitację, a także skierowano pacjentkę do poradni ortopedycznej oraz poradni neurologicznej. Na stan zdrowia powódki wpływ miały także wcześniej przeprowadzona endoprotezoplastyka stawu kolana prawego oraz wieloletnia cukrzyca. Została prawidłowo pouczona o ryzyku związanym z zabiegiem i wyraziła zgodę na zabieg.

SĄD USTALIŁ

W dniu 19.09.2017r. powódka A. B. została przyjęta na oddział urazowo Ortopedyczny pozwanego (...) w G. w celu przeprowadzenia planowanego zabiegu endoprotezoplastyki stawu biodrowego prawego, w związku ze zmianami zwyrodnieniowymi tego stawu. W chwili przyjęcia miała 79 lat, cierpiała na cukrzycę, od co najmniej 8 lat odczuwała dolegliwości bólowe związane z dysfunkcją biodra. Z powódką przeprowadzono szczegółowy wywiad, na druku historii choroby podpisała oświadczenie, że wyraża zgodę na proponowane leczenie i zabieg operacyjny. Jednocześnie po rozmowie z lekarzem o zabiegu i możliwych typowych powikłaniach, podpisała kolejne oświadczenia, min. że cyt. „ wyraża zgodę na zabieg endoprotezoplastyki stawu biodrowego prawego, którego konieczność, sposób wykonania i możliwe powikłania zostały w sposób pełny i zrozumiały przedstawione przez lekarza, a także że „ wie, że zabieg zostanie wykonany w znieczuleniu miejscowym (przewodowym) ogólnym na co wyraża zgodę. Zgadza się na uzasadnione rozszerzenie postępowania anestezjologicznego w tym zmianę w rodzaju znieczulenia. Konieczność, sposób wykonania i możliwe powikłania zostały mi w sposób pełny i zrozumiały przedstawione przez lekarza” [historia choroby powódki z Oddziału (...) (...) ze zgodą na operację k-93-94, oświadczenia o wyrażeniu zgody na zabieg i pouczeniu o możliwych powikłaniach k-114; zeznania powódki k- 155-156, zeznania świadka P. Ś. k-134, zeznania świadka P. N. k-154-155]. Następnego dnia tj. 20.09.2017r. została poddana zabiegowi endoprotezoplasytki całkowitej, bezcementowej stawu biodrowego prawego. Przedoperacyjna diagnostyka i zakwalifikowanie do operacji były prawidłowe. W przebiegu operacji wystąpiły objawy neuropraksji (uszkodzenia) nerwu strzałkowego prawego. Operacja została przeprowadzona prawidłowo, zgodnie ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej, przy dostępnych metodach rozpoznawania i leczenia, zgodnie z zasadami etyki, przy zachowaniu należytej staranności i zastosowaniu właściwych środków. Uszkodzenie nerwu strzałkowego nie było wynikiem błędu lekarza lecz powikłaniem, do którego doszło bądź z powodu krwiaka w obrębie operowanego miejsca, który następnie uciskał na nerw doprowadzając do jego uszkodzenia, bądź na skutek rozciągania tkanek (w tym nerwu) przy dokonywaniu operacyjnego zwichnięcia stawu biodrowego. Skutkiem powikłania jest dysfunkcja w obrębie kończyny dolnej prawej (opadanie stopy) oraz dolegliwości bólowe [opinia biegłych z zakresu chirurgii urazowo-ortopedycznej A. K. i neurologii P. W. k-163-170, ustne wyjaśnienia do opinii k-214-217]. Po ustaleniu wystąpienia neuropraksji nerwu strzałkowego wobec prawidłowo powódki zastosowano celowane leczenie farmakologiczne, a następnie przy wypisaniu ze szpitala w dniu 28.09.2017r. zalecono dalsze leczenie w poradni ortopedycznej oraz neurologicznej [karta informacyjna leczenia szpitalnego k-98], karty indywidualnej opieki pielęgniarskiej k-117-124, 127-128, karta obserwacji pacjenta k-128-129, opinia biegłych z zakresu: chirurgii urazowo-ortopedycznej A. K. i neurologii P. W. k-163-170, ustne wyjaśnienia do opinii k-214-217].

Powódka podjęła leczenie w przychodni neurologicznej oraz rehabilitację. Korzystała z całodobowej opieki w okresie od 5.10.2017 do 5.11.2017r. w (...) w O., której koszt wyniósł 2.900zł; uczęszczała na prywatne rehabilitacje, poniosła z tego tytułu 180zł; uczestniczyła w turnusach rehabilitacyjnych w K., których łączny koszt wyniósł 4.940zł, przebywała w sanatorium w C., pobyt kosztował 506,10zł ponadto poniosła opłatę uzdrowiskową 77,70zł. Na dojazd do C. wydała 100zł. Dodatkowo korzystała z prywatnych wizyt lekarskich. Poniosła koszty 8 masaży bezpośrednio po operacji w łącznej kwocie 800zł. Od 2018r. jest rehabilitowana w (...) sp. z o.o. w G. gdzie poniosła koszty w kwocie 1.950zł. Otrzymała od Ośrodka Pomocy (...) pomoc opiekunki, ponosi z tego tytułu koszt 160zł miesięcznie [Skierowanie na ogólnoustrojową rehabilitację w warunkach stacjonarnych k-18-20, umowa o świadczenie usług opiekuńczo – bytowych przez (...) k-21, dowód wpłaty na rzecz (...) 2900zł k-22, potwierdzenie zabiegów oraz zaświadczenie Przychodni (...) k-24-27, Faktura (...) (...) 100zł k-28; FAKTURA VAT (...) 2.520zł k-29; Faktura nr (...) (...) 506,10zł k-30; potwierdzenie zapłaty 77,70zł k-31; FAKTURA (...) 2.420zł k-32; Bilet 41zł k-33; Bilet 49zł k-34; Faktura (...) 2x 40zł k-38].

Powyższy stan faktyczny ustalono w oparciu o powołane wyżej dokumenty, częściowo w oparciu zeznania świadków P. S. k-134 i świadka P. N. k-154-155, opinię biegłych z zakresu chirurgii urazowo-ortopedycznej A. K. i neurologii P. W. k-163-170, ustne wyjaśnienia do opinii k-214-217, częściowo również w oparciu o zeznania powódki k-155-156.

Do opinii biegłych ustalającej prawidłowość przeprowadzonej operacji i przyczyny powikłań zastrzeżenia wniosła powódka (pismo z 7.01.2022 k-182). Wskazała na wątpliwości co do ustaleń biegłych, że nie doszło do mechanicznego uszkodzenia nerwu oraz prawidłowości zaleceń pooperacyjnych, prawidłowości pouczenia o możliwych zagrożeniach i powikłaniach z uwagi na zwiększone prawdopodobieństwo ich wystąpienia w związku z wiekiem.

W ustnych wyjaśnieniach biegli podtrzymali swoje stanowisko, wskazali że nie mogło dojść do mechanicznego uszkodzenia nerwu (jego przecięcia) bowiem przy metodzie jaką zastosowano przy operacji jest to praktycznie niemożliwe, nerw przebieg głęboko poza zakresem pola operacyjnego. W przypadku uszkodzenia mechanicznego dolegliwości byłyby znacznie większe. Powikłania w zakresie neuropraksji nerwu strzałkowego zdarzają się u około 3,7% operowanych. Są wynikiem ucisku krwiaka i silnej opuchlizny po operacji, bądź skutkiem naciągnięcia nerwu przy dokonywaniu zwichnięcia stawu. U powódki z racji wieku i cukrzycy prawdopodobieństwo wystąpienia powikłania było wyższe, przy czym zaawansowany wiek nie jest przeciwskazaniem do operacji. Pouczenie o możliwych zagrożeniach powinno u powódki obejmować to powikłanie. Postępowanie lekarzy po ustaleniu neuropraksji było prawidłowe, jak wskazano w pisemnej opinii, zaaplikowano celowaną farmakoterapię, skierowano do przychodni neurologicznej. Dalsze leczenie neurologiczne i rehabilitacja są uwarunkowane odpowiednim stopniem wygojenia rany pooperacyjnej [ustne wyjaśnienia biegłego z zakresu chirurgii urazowo-ortopedycznej A. K. k-214-216, biegłego z zakresu neurologii P. W. k-216-217]. Sąd w pełni podzielił ustalenia biegłych, wyjaśniają mechanizm powstania powikłania, skutki.

Na zasadzie art. 235 ² §1 pkt 5 kpc pominięto wnioskowany przez pełn. powódki dowód z opinii kolejnego neurologa, jako zmierzający do przedłużenia postępowania. Pełnomocnik powódki uzasadnił wniosek tym, że biegły neurolog składając ustne wyjaśnienia nie pamiętał nazwy leku, który zastosowano wobec powódki w szpitalu. Należy wskazać, że biegli składali wyjaśnienia w trybie zdalnym, nie mieli dostępu do dokumentacji medycznej, a okoliczność jakie leki zastosowano była przedmiotem oceny w opinii pisemnej, zaś jakie leki zastosowano wynika wprost z historii choroby i karty informacyjnej leczenia szpitalnego (k-98).

Sąd nie dał wiary powódce, że w ogóle nie została pouczona o możliwości wystąpienia powikłań. Jest to sprzeczne z jej pisemnymi oświadczeniami podpisanymi w szpitalu, a ponadto samą treścią pozwu, gdzie wskazuje że poinformowano ją o ewentualnych powikłaniach pooperacyjnych i rekonwalescencji, przy czym w żadnym wypadku nie o tak daleko idących następstwach, jakimi jest ciężkie uszkodzenie nerwu strzałkowego [k-6v].

Zeznania świadków lekarzy P. N. i P. S., co do przebiegu operacji, miały drugorzędne znaczenie, nie pamiętali operacji i powódki, co w ich ocenie świadczy o prawidłowym przebiegu operacji. W odniesieniu do pouczeń udzielanych pacjentom zeznania były sprzeczne, wg świadka P. S. pacjentom raczej nie udzielano szczegółowej informacji o możliwych powikłaniach, co związane jest z tym, że endoprotezoplastyka stawu biodrowego jest b. poważnym i inwazyjnym zabiegiem, generalnie nie daje się nawet gwarancji przeżycia pacjenta, pomimo zaawansowanej profilaktyki antyzakrzepowo-zatorowej. Wg zeznań świadka P. N., pacjenci byli informowani o możliwych powikłaniach, których jest bardzo wiele zarówno bezpośrednich jak i pośrednich np. związanych z nadmiernym krwawieniem, trudnościami z wyjęciem stawu, zaburzeniami nerwów obwodowych. W świetle ogólnego oświadczenia powódki o poinformowaniu jej o możliwych powikłaniach, ustalenie szczegółowego zakresu tej informacji jest niemożliwe.

SĄD ZWAŻYŁ

Odpowiedzialność pozwanego oparta jest o normę przepisu art. 430 kc, zgodnie z którym kto na własny rachunek powierza wykonanie czynności osobie, która przy wykonywaniu tej czynności podlega jego kierownictwu i ma obowiązek stosować się do jego wskazówek, ten jest odpowiedzialny za szkodę wyrządzoną z winy tej osoby przy wykonywaniu powierzonej czynności. W świetle cytowanego wyżej przepisu przesłankami odpowiedzialności są występujące łącznie:

-wyrządzenie szkody przez osobę, której powierzono wykonywanie czynności;

-zawinione działanie lub zaniechanie tej osoby;

-normalny związek przyczynowy między takim działaniem lub zaniechaniem, a wyrządzoną szkodą.

Odpowiedzialność Szpitala ukształtowana jest na zasadzie winy, którą można mu przypisać tylko w wypadku wystąpienia elementu obiektywnej lub subiektywnej niewłaściwości postępowania. Element obiektywny występuje w przypadku naruszenia zasad wiedzy medycznej i doświadczenia, obowiązków, zaś element subiektywny wiąże się z zachowaniem przez lekarza staranności, ocenianej przy przyjęciu kryterium wysokiego poziomu przeciętnej staranności zawodowej (min. wyrok SN z 18.01.2013 IV CSK 431/12). Wysokie wymagania stawiane lekarzom nie oznaczają ich odpowiedzialności za wynik (rezultat). Odpowiedzialność lekarza powstanie zatem w wypadku błędu w sztuce medycznej, czyli przeprowadzenia zabiegu niezgodnie z zasadami wiedzy medycznej. Przy ocenie postępowania należy uwzględnić uzasadnione oczekiwanie nienarażenia pacjenta na pogorszenie stanu zdrowia. W bezpośrednim związku z określeniem podstaw odpowiedzialności lekarza pozostaje ryzyko medyczne gdyż nawet przy postępowaniu zgodnym z aktualną wiedzą medyczna i przy zachowaniu należytej staranności nie da się wykluczyć ryzyka powstania szkody. Pojęciem dozwolonego ryzyka jest objęte także niepowodzenie medyczne. Ryzyko, jakie bierze na siebie pacjent, wyrażając zgodę na zabieg operacyjny, obejmuje tylko powikłania pooperacyjne. Ryzykiem pacjenta nie są jedynie objęte komplikacje powstałe wskutek pomyłki, nieuwagi lub niezręczności lekarza. Nie można mówić natomiast o odpowiedzialności za wynik operacji, podczas której doszło do powikłań spowodowanych szczególnymi okolicznościami, niezależnymi od zachowania lekarza. (SA w Lublinie z 4.03.2009 r. I ACa 12/09). W niniejszej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której doszło do porażenia nerwu strzałkowego na skutek okoliczności niezależnych od operujących lekarzy. Jest to więc powikłanie, za które pozwany nie może ponosić odpowiedzialności. Tym samym żądania: zadośćuczynienia z tytułu uszkodzenia ciała i wywołania rozstroju zdrowia podczas przeprowadzonej operacji endoprotezoplastyki stawu biodrowego prawego (art. 445§1kc); odszkodowania z tytułu kosztów leczenia, opieki, rehabilitacji i innych wydatków (art. 444§1kc) oraz renty z tytułu zwiększonych potrzeb (art. 444§1i2kc) są bezzasadne. Operacja została przeprowadzona prawidłowo zgodnie ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej, przy dostępnych metodach rozpoznawania i leczenia, zgodnie z zasadami etyki, przy zachowaniu należytej staranności i zastosowaniu właściwych środków.

Uzasadnione częściowo jest natomiast żądanie zadośćuczynienia z tytułu naruszenia art. 4.ust1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta jest również uzasadnione. Zgodnie z tym przepisem w razie zawinionego naruszenia praw pacjenta sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę na podstawie art. 448kc. Obowiązek informacyjny znajduje oparcie w art. 31 ust 1 i art. 30ustawy z 5.12.1996 o zawodzie lekarza i lekarza dentysty. Wg art. 31 ust 1 ww. ustawy lekarz ma obowiązek udzielać pacjentowi lub jego ustawowemu przedstawicielowi przystępnej informacji o jego stanie zdrowia, rozpoznaniu, proponowanych oraz możliwych metodach diagnostycznych, leczniczych, dających się przewidzieć następstwach ich zastosowania albo zaniechania, wynikach leczenia oraz rokowaniu. Pozostaje to w związku z normą art. 30 tej ustawy, zgodnie z którą lekarz ma obowiązek udzielać pomocy lekarskiej w każdym przypadku, gdy zwłoka w jej udzieleniu mogłaby spowodować niebezpieczeństwo utraty życia, ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia. Przepisy nie regulują czy pacjent ma otrzymać informację na piśmie, czy ustnie. W praktyce zdarza się, że pacjent otrzymuje pisemny formularz zgody, który wyczerpuje otrzymywane przez pacjenta przed zabiegiem informacje. W ocenie Sądu ustawowy obowiązek przekazania przystępnej informacji nie jest spełniony w sytuacji ograniczenia się do przekazywania pacjentowi do podpisania blankietowego pisemnego oświadczenia „ potwierdzającego poinformowanie go o możliwych powikłaniach”. W przypadku powódki, jak wynika z treści pozwu(k-6v), została poinformowana o typowych, normalnych powikłaniach pooperacyjnych: zatorowości płucnej, powikłaniach anestezjologicznych, infekcji stawu biodrowego, żylnej chorobie zatorowo-zakrzepowej, obluzowaniu implantu, zwichnięciu endoprotezy, zużyciu wkładki polietylenowej czy dolegliwościach bólowych, nie obejmowała jednak zgodą takich następstw jak uszkodzenie nerwu strzałkowego. Treść podpisanych przez powódkę w szpitalu oświadczeń uniemożliwia ustalenie dokładnego zakresu przekazanej informacji, zaś za biegłymi należy przyjąć, że w jej przypadku pouczenie o powikłaniu w postaci neuropraksji nerwu strzałkowego powinno mieć miejsce. Pomimo, że powikłanie, które dotknęło powódkę, nie należy do kategorii najpoważniejszych, należy uznać, że doszło do naruszenia praw pacjenta określonych w art. 4 ust 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta poprzez zaniedbanie organizacyjne i niepoinformowanie o możliwym zagrożeniu powikłaniem pooperacyjnym, co naraziło powódkę na przewlekły stres. Odpowiedzialnym jest podmiot udzielający świadczeń w oparciu o normę przepisu art. 430 kc, zgodnie z którym kto na własny rachunek powierza wykonanie czynności osobie, która przy wykonywaniu tej czynności podlega jego kierownictwu i ma obowiązek stosować się do jego wskazówek, ten jest odpowiedzialny za szkodę wyrządzoną z winy tej osoby przy wykonywaniu powierzonej czynności. Roszczenie o zadośćuczynienie, będące następstwem naruszenia praw pacjenta, o którym stanowi art. 4 ust. 1 ustawy z 2008 r. - o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta ma odrębny charakter i inne zasady odpowiedzialności sprawcy niż roszczenie o zadośćuczynienie wynikające z art. 445 § 1k.c. w zw. z art. 444 § 1k.c. W razie naruszenia praw pacjenta, do powstania roszczenia o zadośćuczynienie nie jest konieczne spełnienie przesłanki uszkodzenia ciała czy pogorszenia stanu zdrowia. Zadośćuczynienie to nie jest zależne od poniesienia szkody, a jego celem jest kompensacja doznanej krzywdy, a więc złagodzenie cierpienia psychicznego wywołanego naruszeniem prawa pacjenta do świadczeń zdrowotnych odpowiadających wymaganiom aktualnej wiedzy medycznej, przy zachowaniu należytej staranności, niezwłocznie gdy jest to konieczne dla zachowania zdrowia lub życia. Na rozmiar krzywdy, na gruncie niniejszej sprawy, mają wpływ przede wszystkim stres spowodowany nieprzewidywaną dysfunkcją stopy, bólem, konieczność odnalezienia się w nowej rzeczywistości ze świadomością niepełnosprawności, zdolność do jej zaakceptowania tej sytuacji i wiek pokrzywdzonej. Okoliczności te uzasadniają przyznanie kwoty 5.000zł co jest adekwatne do doznanej krzywdy i zagrożonego dobra oraz odpowiada aktualnym warunkom i stopie życiowej społeczeństwa.

W związku z powyższym w pkt 1 na mocy art. 448kc w zw. z art. 4 ust 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta w pkt 1 wyroku zasądzono od pozwanego na rzecz powódki kwotę 5.000zł. O odsetkach orzeczono na zasadzie art. 481kc. Zasądzono je od dnia następnego od doręczenia pisma zgłaszającego w tym zakresie żądanie tj 3.03.2022 (k-205), w pkt 2 w pozostałej części powództwo oddalono jako nieuzasadnione, w pkt 3 odstąpiono od obciążania powódki kosztami zastępstwa procesowego a w pkt 4 przyznano pełn. powódki wynagrodzenie za świadczenie pomocy prawnej z urzędu