Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 lipca 2025 roku

Sąd Okręgowy w Gliwicach I Wydział Cywilny

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 2 lipca 2025 roku w Gliwicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa A. P.

przeciwko K. T.

o zapłatę

oddala powództwo

SSO Barbara Przybylska

Sygn. akt I C 197/25

UZASADNIENIE

Powód A. P., przywołując jako podstawę prawną art. 417 kc, domagał się zasądzenia 150.000zł z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia powództwa. tytułem zadośćuczynienia za wyrządzoną krzywdę (szkodę niemajątkową, cierpienia psychiczne) wynikające z tego, że pozwany wbrew zakazowi wynikającemu z wyroku (...) orzeka jako sędzia w Sądzie (...) i bezprawnie odrzucił roszczenie powoda.

Powództwo jest oczywiście bezzasadne.

Treść pozwu nie wskazuje na istnienie jakiegokolwiek stanu faktycznego mogącego uzasadniać odpowiedzialność cywilnoprawną sędziego – funkcjonariusza publicznego – w związku z wykonywaniem przez niego funkcji orzeczniczych. Samo kwestionowanie zasadności wydanego w ramach sprawowania wymiaru sprawiedliwości orzeczenia nie może być podstawą konstruowania roszczeń. Tym samym powództwo nie zawiera prawnie relewantnych twierdzeń mogących stanowić podstawę do dochodzenia roszczenia o zadośćuczynienie. Pozwany jako sędzia Sądu Okręgowego (...) wykonywał czynności orzecznicze w ramach powierzonego mu mandatu sędziowskiego, mieszcząc się w granicach przyznanych mu przez ustawę kompetencji. Działanie takie, jako realizacja funkcji wymiaru sprawiedliwości, nie może być traktowane jako bezprawne tylko z tego powodu, że jego skutki nie są dla strony korzystne.

Dodatkowo – wbrew twierdzeniom powoda - powołane orzeczenie (...) nie zawiera zakazu orzekania sędziom sądów powszechnych, wskazując jedynie na wadliwość powołania sędziów jednej z izb Sądu Najwyższego.

W myśl art. art. 191 ¹§ 1 i 3 kpc Sąd może oddalić powództwo na posiedzeniu niejawnym, jeżeli z treści pozwu i załączników oraz okoliczności dotyczących sprawy, a także faktów, o których mowa w art. 228 kpc, wynika oczywista bezzasadność powództwa.

Wobec powyższego Sąd stwierdzając, że przytoczone okoliczności stanowiące podstawę żądania już a priori wskazują na brak podstaw dochodzonego roszczenia na podstawie art. 417 kc i uwzględnienia powództwa rozstrzygnął jak w sentencji.