Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 57/20 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2021-03-09

Sygn. akt:I C 57/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 marca 2021 roku

Sąd Okręgowy w Gliwicach I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Tadeusz Trojanowski

Protokolant:

Tomasz Chmiel

po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2021 roku w Gliwicach

sprawy z powództwa J. D.

przeciwko D. K.

o zapłatę

1.  utrzymuje w całości w mocy nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym (z weksla) z dnia 14 lipca 2017 roku wydany w sprawie sygn. akt I Nc 164/17;

2.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 9.000 (dziewięć tysięcy 00/100) złotych tytułem zwrotu dalszych kosztów procesu.

SSO Tadeusz Trojanowski

I C 57/20

UZASADNIENIE

Powód wnosił o zasądzenie od pozwanej kwoty 500.000 zł ze wskazanymi odsetkami -z weksla. Do pozwu dołączono weksel (k.18), oświadczenie pozwanej z 8 listopada 2016 roku, iż zobowiązuje się ona do pokrycia w całości szkody w związku prowadzeniem spraw powoda i uznaje dług na kwotę 636.744,01 zł oraz wydruk zobowiązań na kwotę 636.744,01 zł.

W zarzutach od wydanego nakazu (k.38, k.47) pozwana podała, że weksel in blanco oraz oświadczenie z 8 listopada 2016 roku zostały przez nią podpisane pod przymusem groźby wyrzucenia z mieszkania; ponadto podała że nie ponosi odpowiedzialności za zadłużenie powoda bo to on podejmował wszystkie istotne decyzje związane z jego działalnością gospodarczą.

Sąd ustalił co następuje.

Pozwana własnoręcznie wypisała i podpisała blankiet wekslowy jako wystawca (k.13, zeznania powoda). Deklaracji wekslowej nie sporządzono, gdyż – wbrew twierdzeniom pozwanej- weksel był wekslem zupełnym a nie wekslem in blanco. Pozwana nie zaspokoiła wszystkich należności wynikających z weksla. Pozwana była wzywana do zapłaty weksla przed wniesieniem sprawy do sądu.

Strony były małżeństwem , w 2017 roku nastąpił rozwód. Po rozwodzie pozwana zmieniła nazwisko na D. K.. Powód prowadził jednoosobowo działalność gospodarczą jako (...) J. D. w Ż.. Pozwana była jego pełnomocnikiem w tej działalności. Zaciągała zobowiązania w imieniu firmy (...), używała pieczątki firmowej (...).

Pozwana w firmie (...) zajmowała się całą dokumentacja a powód skupił się na produkcji. O dokonywanych przelewach (dołączonych do pisma z k.161) nie miał wiedzy. Pozwana miała dostęp do rachunku firmy, powód nie weryfikował odbioru gotówki miał zaufanie do żony; pozwana pobierała pieniądze ze sprzedaży.

W 2016 roku księgowy powoda S. N. poinformował powoda o nieprawidłowościach w rozliczeniach, było dużo nierozliczonych faktur. Księgowy doszedł do wniosku, że z firmy zostały wyprowadzone pieniądze; na stanie magazynowym były duże ilości mięsa i drobiu. Było to technicznie niemożliwe, aby taka ilość kurczaków i mięsa przechowywać w magazynie. Z uwagi na specyfikę produkcji firm powoda mięso w magazynie u powoda może być maksymalnie pięć dni a żywy kurczak przez jeden dzień .W ubojni kurczaki trzeba od razu zabić a mięso sprzedać; w dokumentacji stany magazynowe ciągnęły się od roku. Powód rozmawiał z żoną na temat nierozliczonych faktur, pozwana twierdziła, że zadłużenia wiążą się z tym ,ze inne zakłady zalegają z uregulowaniem zobowiązań , co okazało się nieprawdą. Pozwana mówiła ,że wszystko powyjaśnia i zaproponowała, że jeśli powód ma obawy to ona mu podpisze weksel.

Po tej rozmowie pozwana została powołana na prezesa (...) Sp.zo.o. – drugiej firmy powoda- obie firmy (...) oraz (...) współpracowały ze sobą- żeby wszystko móc powyjaśniać, chodziło o te nieprawidłowości w dokumentach, pozwana twierdziła że nie będąc we władzach spółki nie może powyjaśniać wyżej opisanych spraw.

Powód nie wiedział, ze pozwana poleciła księgowej aby nie wyksięgowywać faktur, które nie zostały zapłacone. Pozostały nierozliczone faktury z hodowcami. Pozwana twierdziła: „pieniądze są , tylko musi to wyjaśnić” .Pozwana mimo zostania prezesem w spółce ,nie wyjaśniła powstania długów. Wierzyciele powoda występowali do sądu i uzyskiwali tytuły egzekucyjne o czym powód nie wiedział gdyż pozwana przejmowała korespondencję; o sprawach sądowych powód dowiedział się gdy orzeczenia sądowe już się uprawomocniły. Część zadłużeń jest spłacanych, są sprawy komornicze; powód zaciągnął kredyt by spłacać wierzycieli. Wykaz zaległości zawiera zestawienie z 8 listopada 2016 roku.

Mieszkanie w R. przy ul. (...) zajmowane przez strony do czasu ich rozstania formalnie było własnością firmy (...) należącej do powoda. Powód gospodarczo współpracował z żoną do 2016 roku. W roku 2013 strony przejęły (...) od rodziców powoda. W latach 2013-2016 o wydatkach rodziny( stron i dziecka stron) decydowała pozwana, to ona prowadziła gospodarkę finansową, miesięczny budżet z tamtego okresu to ok. cztery tysiące złotych. Z dniem 1.11.2016 roku powód zawarł z żoną umowę najmu mieszkania. Pozwana dobrowolnie opuściła mieszkanie. Gdy żona powoda w toku sprawy rozwodowej stron opuściła mieszkanie-w lutym 2017 roku(k.40)- zamieszkał tam powód.

Weksel został wypełniony i podpisany przez pozwaną w październiku 2016 roku w mieszkaniu stron, bez przymusu i groźby ze strony powoda. Z pierwszych obliczeń księgowego wynikał ,ze brakująca kwota wynosi około pół miliona złotych , dlatego na taka kwotę wypełniono weksel. Po dokładniejszych obliczeniach uzyskano wyższą kwotę, dlatego powód zwrócił się do pozwanej o podpisanie kolejnego dokumentu. Druk oświadczenia z daty 8 listopada 2016 roku powód wręczył pozwanej celem zapoznania się w początku listopada 2016 roku przed szkołą córki, aby pozwana mogła je skonsultować ze swoim prawnikiem. Pozwana podpisała je w dniu16 listopada 2016 roku bez przymusu i groźby ze strony powoda w mieszkaniu zajmowanym przez pozwaną i córkę stron przy ul.(...) w obecności powoda, którego- po umówieniu się- wpuściła do mieszkania. Pozwany po otrzymaniu tego oświadczenia miał nadzieję ,że pozwana wyjaśni co się stało z pieniędzmi lub że je odda.

Powód nigdy nie uzyskał wiedzy co się stało z tymi pieniędzmi .Obecnie pozwana pracuje u P. K. z którym dawniej strony współpracowały. W tamtym okresie P. K. nie miał zakładu ani samochodów. Zakład powoda upadł .Pół roku po zatrudnieniu pozwanej zakład pana K. zaczął przerabiać duże ilości mięsa. Mieszkanie na (...) zostało zlicytowane. Pozwana mieszka na strzeżonym osiedlu, dziecko stron chodziło do prywatnej szkoły a posiadany samochód B. pozwana sprzedała do spółki (...). Powód znalazł reklamówkę z wyrokami i nakazami zapłaty- odbieranymi przez pozwaną- w biurze , gdy już minęły terminy odwołań.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty złożone do akt:

-oświadczenie z 8.11.2016 r. k.9

-rozrachunki k.10-12

-wezwanie do wykupu weksla z dowodem nadania k.13,14

- weksel k.18

- protokół z 15.03.2017 r. k.40

- wezwania do zapłaty weksla z dowodami doręczeń k.15-16

- oświadczenie o uchyleniu się od skutków prawnych oświadczenia woli k.56,57,280,281

- zaświadczenie o zameldowaniu k.100

- wydruk z CEiI oDG k.101, 277

-protokół z 27,.03,2017 k.102

- zeznania S. N. k.135,289

- pełnomocnictwo powoda dla pozwanej k.154

-protokół kontroli z udziałem pozwanej jako pełnomocnika k. 155

-oświadczenie księgowej w przedmiocie wyksięgowania faktur- k. 156

- akt małżeństwa stron ze wzmiankami k.159

-umowa najmu mieszkania k.166

-pismo poczty k.168

- korespondencja stron k.169 i n.

- umowa spółki zo.o. K. k.184

-dowody wpłat k.186 i n.

- faktury, dokumenty kontrahentów k. 197 do 260

-potwierdzenia przelewów k. 261-273

- wydruk z KRS k. 278

- postanowienie o umorzeniu postepowania karnego k. 414.

Pisma procesowe stron nie było spóźnione gdyż potrzeba ich składania wynikała z zakresu spornych okoliczności ujawnianych w toku sprawy. Dokumenty jako nośniki informacji wątpliwości nie budziły, z tym że ustalenia wymagało kto wypisał weksel i w jakich okolicznościach. Zeznania T. K. k.134 jedynie potwierdziły, że miedzy stronami był konflikt, nie wynikały z nich okoliczności podpisywania dokumentów .Dowód z zeznań świadków M. L. i A. J. pominięto wobec wycofania k.425. Dalsze postępowanie zmierzałoby jedynie do przedłużenia postępowania.

Sąd zważył co następuje.

W postepowaniu nakazowym Sąd bada sprawę w granicach zarzutów podniesionych przez pozwanego.

Rozliczenie zadłużenia jest dowodem prywatnym i podlega ocenie jak każdy inny dowód (porównaj: wyrok SN z 15.09.2011, II CSK 712/10).Wysokość zadłużenia wynikała z z podsumowania poszczególnych należności; dokument „rozrachunki” zawiera stosowne wyliczenie matematyczne . W ocenie Sądu pozwana nie zakwestionowała wyliczeń matematycznych skupiając się na kwestiach formalnych.

Sąd nie jest odpowiedzialny za wynik postępowania dowodowego a ryzyko nieudowodnienia podstawy faktycznej ponosi powód; jak wskazał SN w wyroku z 7.11.2007 r.(II CSK 293/07):” ciężar udowodnienia faktu rozumieć należy nie tylko jako obarczenie jednej ze stron procesu obowiązkiem przekonania sądu dowodami o prawdziwości swoich twierdzeń , ale również konsekwencjami zaniechania realizacji tego obowiązku lub jego nieskuteczności”. Jednakże powód swoje twierdzenia wykazał. Pozwana gołosłownie zaprzeczała faktowi, że była pełnomocnikiem powoda.

Wierzyciel ma wykazać że dane roszczenie powstało -fakt wypełnienia i podpisania weksla oraz podpisania oświadczenia o uznaniu długu i jej wypłaty obecnie wątpliwości nie budzi. To dłużnik ma wykazać, że podstaw do roszczenia z weksla nie ma, czego pozwana nie wykazała.

Podkreślić należy ,że z chwilą wypełnienia weksla sprawa niniejsza „oderwała się” od prawa cywilnego , ciężar dowodu jest rozłożony zgodnie z prawem wekslowym i obciąża pozwaną .

W postępowaniu nakazowym z weksla to pozwana ma wykazać, że dochodzona należność nie istnieje. Pozwana nie wykazała aby kwoty podane w załącznikach do oświadczenia o uznaniu długu były prawidłowo rozliczone zgodnie z umowami. Sąd uznał za niewiarygodną wersje kreowaną przez pozwaną jakoby podpisała weksel i oświadczenie o uznaniu długu pod wpływem groźby. Pozwana ograniczyła się jedynie do formalnych aktów staranności wysyłając oświadczenie o uchyleniu się od skutków prawnych swego oświadczenia woli praktycznie dopiero w toku procesu. Gdyby naprawdę obawiała się braku możliwości zamieszkania ( a jak naprowadzał powód, miała do dyspozycji mieszkanie brata) to zareagowałby niezwłocznie po wyprowadzce. Osoba zmuszona do podpisania nieprawdziwego o świadczenia o uznaniu długu na kwotę ponad pół miliona złotych, działająca w obrocie gospodarczym , z pewnością zgłosiłaby sprawę do organów ścigania , czego nie uczyniono. Pozwana także bezpodstawnie zaprzeczała faktycznemu prowadzeniu spraw powoda co wynika z dokumentów przez nią wystawianych.

Biorąc pod uwagę powyższe w oparciu o przepisy 496 kpc oraz art.415 kc, przy uwzględnieniu treści art.101 prawa wekslowego orzeczono jak w sentencji; o odsetkach orzeczono w oparciu o art.359 w zw. z art.481i art.482 kc. O kosztach postanowiono na zasadzie art.98 kpc.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Aleksandra Strumiłowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację:  Tadeusz Trojanowski
Data wytworzenia informacji: