Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lutego 2018 roku

Sąd Okręgowy w Gliwicach I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Łucja Oleksy-Miszczyk
Protokolant:	sekretarz sądowy Wioleta Motyczka

po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2018 roku w Gliwicach

sprawy z powództwa (...) z siedzibą w W.

przeciwko T. K.

o zapłatę

1)  zasądza od pozwanego T. K. na rzecz powoda (...) z siedzibą w W. kwotę 76.898,63 (siedemdziesiąt sześć tysięcy osiemset dziewięćdziesiąt osiem 63/100) złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie
od dnia 6 października 2016 roku z ograniczeniem odpowiedzialności pozwanego do nieruchomości położonej w P. opisanej w księdze wieczystej Sądu Rejonowego w Gliwicach (...), a także z ograniczeniem do wysokości hipoteki umownej ujawionej w księdze do kwoty 167.000 (sto sześćdziesiąt siedem tysięcy) złotych;

2)  odstępuje od obciążania pozwanego kosztami procesu.

SSO Łucja Oleksy-Miszczyk

Sygn. akt I C 42/17

UZASADNIENIE

Powód (...) z siedzibą w W. wniósł pozew przeciwko T. K. żądając zasądzenia kwoty 76.898,63zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Uzasadniając wskazał, że dochodzona wierzytelność przysługuje mu z tytułu zawartej w dniu 13 lutego 2008 roku Umowy (...). Dalej podał, iż przedmiotowa wierzytelność została zabezpieczona poprzez ustanowienie hipoteki umownej do kwoty 167.000zł, która obciąża nieruchomość położoną w miejscowości P., dla której SR w Gliwicach prowadzi księgę wieczystą nr (...). Podniósł, iż w dacie ustanowienia hipoteki właścicielami w/w nieruchomości pozostawali A. K. (1) i P. K., którzy na mocy umowy darowizny zawartej w dniu 9 listopada 2012 roku przenieśli własność przedmiotowej nieruchomości na rzecz pozwanego, wskutek czego stał się on dłużnikiem rzeczowym w stosunku do powoda, ponoszącym odpowiedzialność z określonego składnika majątkowego.

Pozwany w odpowiedzi na pozew (k.116akt) wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Zakwestionował powództwo zarówno co do zasady, jak i co do wysokości. Wskazał, iż ze złożonych wraz z pozwem dokumentów nie wynika, aby bankowy tytuł egzekucyjny został sporządzony przez osobę uprawnioną do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych powoda. Nadto dokumenty wskazujące na rzekomą wysokość dochodzonego roszczenia są niespójne, bowiem z treści (...) wynika, iż należność wynosi 78.968,13zł, w tym kwota 66.939,53zł z tytułu kapitału kredytu, w wezwaniu do zapłaty podana jest kwota 51.393,87zł, natomiast w pozwie powód dochodzi kwoty 76.898,63zł, w tym kwoty 64.870,03zł tytułem kapitału. Jednocześnie powód nie wskazuje, aby od czasu wystawienia (...) do dnia wniesienia pozwu dokonywane były jakieś wpłaty, które zmieniłyby stan rzekomego zadłużenia. Nadto pozwany podniósł zarzut nieskuteczności wezwania go do zapłaty.

Na rozprawie w dniu 22 lutego 2018 roku (k.199akt) pozwany nie zakwestionował kwoty zadłużenia oraz żadnych okoliczności przedstawionych w pozwie oraz pismach procesowych i wniósł o nieobciążanie go kosztami procesu. Podał, iż nie jest to jego zadłużenie, jakaś część zadłużenia została spłacona, nieruchomość została przepisana na niego i nie był on świadomy, że z tego tytułu mogą obciążać go takie koszty.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 13 lutego 2008 roku P. K. zawarł z poprzednikiem prawnym powoda (...) S.A. (...) z siedzibą w W. Umowę (...) nr (...). W dniu 3 marca 2011 roku zawarli oni porozumienie o restrukturyzacji zadłużenia wynikającego z w/w umowy, w którym postanowiono, że kredytobiorca posiada w banku zadłużenie wynikające z Umowy (...) nr (...), które według stanu na 22 luty 2011 roku wynosiło łącznie 83.498,70zł. W § 5 porozumienia ustalono dodatkowe zabezpieczenie roszczeń związanych z porozumieniem w formie między innymi hipoteki umownej do kwoty 167.000,00zł na nieruchomości położonej w miejscowości P., dla której SR w Gliwicach prowadzi KW o nr (...). W dniu 22 marca 2011 roku zawarto aneks do w/w porozumienia zmieniający § 2 ust.4 porozumienia.

Nieruchomość położona w miejscowości P., dla której SR w Gliwicach prowadzi KW o nr (...) została obciążona hipoteką umowną do kwoty 167.000zł.

W dacie ustanowienia hipoteki właścicielami w/w nieruchomości byli na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej P. K. i A. K. (1). W dniu 9 listopada 2012 roku A. K. (1) i P. K. zbyli własność opisanej wyżej nieruchomości w drodze umowy darowizny na rzecz T. K..

Wobec braku spłaty wszystkich zobowiązań określonych umową powód w dniu 14 kwietnia 2015 roku wystawił przeciwko P. K. bankowy tytuł egzekucyjny na kwotę 78.968,13zł, ma którą składały się następujące należności: 66.939,53zł z tytułu kapitału kredytu, 194,29zł z tytułu odsetek umownych, 11.834,31zł z tytułu odsetek ustawowych oraz dalsze odsetki ustawowe, któremu Sąd Rejonowy w Gliwicach z dnia 3 września 2015 roku (sygn.II Co 4046/15) nadał klauzulę wykonalności z ograniczeniem odpowiedzialności dłużnika do kwoty 167.000zł.

W dniu 5 sierpnia 2016 roku powód wezwał pozwanego jako dłużnika rzeczowego do zapłaty kwoty 51.393,87zł do dnia 11 sierpnia 20016 roku. Należność nie została uregulowana.

/ umowa z dnia 13.02.2008r. k. 9-11, porozumienie z dnia 3.03.2011 o restrukturyzacji zadłużenia r. k.13, aneks z dnia 22.03.2011r. k. do porozumienia o restrukturyzacji zadłużenia, odpis zupełny KW nr (...) k.21-31, bankowy tytuł egzekucyjny k. 32, wezwanie do zapłaty k.33, postanowienie SR z 3.09.2015r./

Opisany stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych wyżej dokumentów, uznając je za wiarygodne w całości, a także na podstawie twierdzeń powoda przedstawionych w pismach procesowych, które nie budziły wątpliwości co do zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy. Dokumenty przedłożone przez powoda wzajemnie korelują i uzupełniają się. Strona pozwana nie złożyła żadnych wniosków dowodowych, ostatecznie na pierwszej skutecznie odbytej rozprawie nie kwestionowała ani wysokości żądanej kwoty, ani zasadności roszczenia, ani też okoliczności poniesionych w pozwie i pismach procesowych. Przeprowadzone postępowanie dowodowe Sąd uznał za wystarczające do merytorycznego rozpoznania sprawy

Sąd zważył, co następuje:

Powód dochodzi należności wskazanej w pozwie od pozwanego jako dłużnika rzeczowego, bowiem nieruchomość, której pozwany jest właścicielem została obciążona hipoteką umowną do kwoty 167.000zł na rzecz powoda z tytułu zabezpieczenia Umowy (...) z dnia 13 lutego 2008 roku zmienionej porozumieniem z dnia 3 marca 2011roku o restrukturyzacji zadłużenia wynikającego z w/w umowy oraz aneksu z dnia 22 marca 2011 roku do porozumienia o restrukturyzacji zadłużenia.

Ostatecznie pozwany nie kwestionował roszczenia ani co do zasady, ani co do wysokości.

Zgodnie z art. 65 ust.1 ustawy z dnia 6 lipca 1982r. o księgach wieczystych i hipotece w celu zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności wynikającej z określonego stosunku prawnego można nieruchomość obciążyć prawem, na mocy którego wierzyciel może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości bez względu na to, czyją stała się własnością, i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela nieruchomości (hipoteka).

Istota hipoteki polega na tym, ze w razie nieuzyskania zaspokojenia od dłużnika osobistego, wierzyciel może uzyskać zaspokojenie od dłużnika rzeczowego. Zatem podstawowym uprawnieniem wierzyciela z tytułu ustanowienia hipoteki jest prawo dochodzenia zaspokojenia z obciążonej nieruchomości, bez względu na to czyją stała się własnością. Jeżeli dłużnik osobisty nie spełnia należnego świadczenia pieniężnego wierzyciel może wszcząć egzekucję przeciwko dłużnikowi rzeczowemu. Przedtem powinien jednak uzyskać przeciwko niemu tytuł wykonawczy (por. wyrok SN z 25 sierpnia 2004, IVCK606/03).

Jak wynika z materiału zgromadzonego w niniejszej sprawie pozwany wraz z nabyciem od P. K. i A. K. (2) nieruchomości obciążonej hipotecznie na rzecz powoda stał się jednocześnie dłużnikiem rzeczowym. Ponieważ dłużnik osobisty zaprzestał spłaty zadłużenia , a roszczenie stało się wymagalne, powód mógł wystąpić z roszczeniem zapłaty przeciwko dłużnikowi rzeczowemu. W odróżnieniu od dłużnika osobistego, który za zaciągnięte zobowiązania odpowiada całym swoim majątkiem bez ograniczeń, dłużnik rzeczowy odpowiada wobec wierzyciela hipotecznego tylko z określonego składnika majątkowego-w tym przypadku z nieruchomości obciążonej hipotecznie. Odpowiedzialność pozwanego jako dłużnika rzeczowego jest ograniczona w ten sposób, że wierzytelność wynikająca z Umowy (...) z dnia 13 lutego 2008 roku zmienionej porozumieniem z dnia 3 marca 2011roku o restrukturyzacji zadłużenia wynikającego z w/w umowy oraz aneksu z dnia 22 marca 2011 roku do porozumienia o restrukturyzacji zadłużenia, może być w stosunku do niego egzekwowana tylko i wyłącznie z nieruchomości, na której ustanowiona została hipoteka zabezpieczająca spłatę tejże wierzytelności.

Biorąc pod uwagę powyższe Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 76.898,63 złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 6 października 2016 roku z ograniczeniem odpowiedzialności pozwanego do nieruchomości położonej w P. opisanej w księdze wieczystej Sądu Rejonowego w Gliwicach (...), a także z ograniczeniem do wysokości hipoteki umownej ujawnionej w księdze do kwoty 167.000 złotych.

Jednocześnie na mocy art.102 kpc Sąd odstąpił od obciążania pozwanego kosztami procesu. Strona powodowa od początku wskazywała adres pozwanego, pod którym nie przebywał on od wielu lat, co wpłynęło na przebieg niniejszego postępowania znacznie wydłużając czas jego trwania. Na pierwszej skutecznie odbytej rozprawie-z uwagi na obecność pozwanego uznał on roszczenie zarówno co do zasady, jak wysokości. Nadto Sąd miał na uwadze, że pozwany jako dłużnik rzeczowy mógł nie mieć świadomości konsekwencji wpisu hipoteki i odpowiedzialności z tego tytułu. Zatem uwzględniając całokształt okoliczności sprawy, a zwłaszcza znaczne dysproporcje zarówno co do profesjonalizmu stron, jak i ich możliwości majątkowych, stosując pryzmat zasad współżycia społecznego, Sąd uznał, iż zachodzą przesłanki do odstąpienia od zasady odpowiedzialności za wynik procesu i postanowił nie obciążać pozwanego kosztami w ogóle.

SSO Łucja Oleksy –Miszczyk