Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IX U 2140/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2014-02-20

Sygn. akt IX U 2140/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lutego 2014r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Maria Konieczna

Protokolant:

Monika Holona

przy udziale: -

po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2014r. w Rybniku

sprawy z odwołania Z. R. (R.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o emeryturę

na skutek odwołania Z. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 13 listopada 2013r. Znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia 1 października 2013r.

Sędzia

Sygn. akt IXU 2140/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13.11.2013r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu Z. R. ( R. ) prawa

do emerytury na podstawie art.184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS w związku

z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze,

gdy na dzień 01.01.1999r. ubezpieczony nie udokumentował 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji domagał się jej zmiany przez przyznanie prawa do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych, podnosząc, iż pracę taką wykonywał w okresach zatrudnienia:

- w Przedsiębiorstwie (...) R. (...) Bazie (...) Spedycyjnej Nr 1 w W.

na stanowisku mechanika napraw pojazdów samochodowych w latach 1968 - 1979,

- w Państwowym Ośrodku (...) w W. od dnia 03.09.1979r.

do dnia 30.04.1992r., w (...) S.A. w W. od dnia 01.05.1992r. do dnia 31.05.1999r., (...) Sp. z o.o. w W. od dnia 01.06.1999r. do dnia 31.12.2001r., w każdym z tych przypadków na stanowisku spawacza.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołania wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji. Jednocześnie organ rentowy dodał, iż w odniesieniu do powoływanych przez ubezpieczonego okresów pracy, w aktach tego organu brak jest jakichkolwiek dokumentów w postaci świadectw wykonywania pracy w warunkach szczególnych potwierdzających zatrudnienie w takim charakterze.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony Z. R. urodził się w dniu (...)

W dniu 29.10.2013r. złożył kolejny wniosek o przyznanie prawa do emerytury.

W rozpoznaniu tego wniosku organ rentowy postanowił jak w zaskarżonej decyzji z dnia 13.11.2013r., omówionej na wstępie.

Organ rentowy uznał za udowodniony na dzień 01.01.1999r. staż pracy w łącznym wymiarze 30 lat, 3 miesięcy i 23 dni, w tym żadnego okresu pracy w warunkach szczególnych.

Ubezpieczony również wcześniej starał się o przyznanie prawa do emerytury.

Decyzją z dnia 26.01.2012r.organ rentowy odmówił prawa do tego świadczenia, gdy ubezpieczony nie rozwiązał stosunku pracy oraz na dzień 01.01.1999r. nie udokumentował

15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Wyrokiem z dnia 18.04.20102r. w sprawie o sygn. akt IXU 388/12 tut. Sąd oddalił odwołanie ubezpieczonego od niniejszej decyzji, gdy ubezpieczony nie spełnił koniecznego warunku prawa do dochodzonego świadczenia, a mianowicie nie rozwiązał stosunku pracy. W takiej sytuacji Sąd nie badał kolejnej niezbędnej przesłanki prawa do emerytury w postaci posiadania przez ubezpieczonego wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych

( uzasadnienie orzeczenia ).

Wyrok ten uprawomocnił się, gdy żadna ze stron nie wniosła od niego apelacji.

Ubezpieczony w okresie od dnia 01.09.1968r. do dnia 01.09.1979r. był zatrudniony

w Przedsiębiorstwie (...) w R. (...) na stanowiskach: od dnia 01.09.1968r. do dnia 30.06.1971r. – ucznia, od dnia 01.07.1971r. do dnia 01.09.1979r. – mechanika napraw pojazdów samochodowych ( świadectwo pracy z dnia 23.08.1979r., k17 akt ZUS ), przy czym w okresie od dnia 27.10.1975r. do dnia 15.10.1977r. odbywał zasadniczą służbę wojskową.

Faktycznie w powyższym okresie spornym, na stanowisku mechanika napraw pojazdów samochodowych, ubezpieczony generalnie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę mechanika samochodowego w kanałach remontowych zajmując się naprawą samochodów ciężarowych takich jak Ziły, Stary, a także autobusów ( naprawiał m.in gaźniki, skrzynie biegów ). Sporadycznie i to w zakresie niezbędnym do wykonywania opisanych powyżej prac ubezpieczony dokonywał czynności związanych z naprawą samochodów poza kanałami, w szczególności wobec konieczności wymontowania „ z góry ” danej części samochodowej i celem dalszej naprawy samochodu w kanale jw.

Razem z ubezpieczonym pracowali w tym czasie R. P., który jako kierownik warsztatu był przełożonym ubezpieczonego oraz M. G..

Świadkowi M. G. tut. Sąd prawomocnym wyrokiem z dnia 05.03.2013r. w sprawie o sygn. akt IXU 1684/12 przyznał prawo do emerytury z tytułu wykonywania pracy w warunkach szczególnych, po uprzednim zaliczeniu do takiej pracy okresu zatrudnienia tego świadka w Przedsiębiorstwie (...) od dnia 01.07.1970r.

do dnia 30.09.1985r., gdy świadek ten w tym czasie faktycznie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę zasadniczo tożsamą z pracą ubezpieczonego w podanym powyżej okresie spornym - mechanika samochodowego w kanałach remontowych.

Powyższych ustaleń Sąd dokonał m.in. na podstawie uznanych za wiarygodne zeznań świadków w tamt. sprawie, w tym m.in. R. P.oraz ubezpieczonego

w tamt. postępowaniu M. G. ( uzasadnienie wyroku ).

Ubezpieczony był zatrudniony w Państwowym Ośrodku (...)

w W. ( (...) w W. ) w okresie od dnia 03.09.1979r.

do dnia 30.04.1992r. na stanowisku spawacza – ślusarza w pełnym wymiarze czasu pracy

( świadectwo pracy z dnia 30.04.1992r., k. 30 akt ZUS ), a następnie od dnia 01.05.1992r.

do dnia 31.05.1999r. w powstałej wskutek sprywatyzowania Państwowego Ośrodka (...) w W., (...) S.A. w W.,

na stanowisku spawacza - ślusarza ( świadectwo pracy z dnia 31.12.2001r., k.32 akt ZUS ).

Ubezpieczony przyjął się do pracy w (...) w W. na stanowisko mechanika – kierowcy, a rzeczywiście pracował w tym czasie generalnie jako pomocnik spawacza. Następnie od zdobycia w dniu 25.03.1981r. uprawnień w zakresie spawania gazowego ( odpis książeczki spawacza wydanej w dniu 02.04.1981r. znajduje się w aktach osobowych ubezpieczonego ) ubezpieczony faktycznie pracował wyłącznie jako spawacz elektryczny i gazowy, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Podczas zatrudnienia w (...) w W. ubezpieczony zajmował się generalnie spawaniem przy remoncie Osinobusów, a także furgonów ( spawanie blach przy wymianie całej konstrukcji metalowej lub wymianie poszczególnych blach ), natomiast

w Spółce (...) dokonywał spawania izotermów, to jest nadwozi do samochodów dostawczych.

Z tytułu tak wykonywanej pracy ubezpieczony początkowo otrzymywał mleko,

a następnie dodatek pieniężny.

Razem z ubezpieczonym pracowali w tym czasie A. R. oraz J. P..

Tut. Sąd przyznał prawo do emerytury z tytułu wykonywania pracy w warunkach szczególnych świadkom w niniejszej sprawie:

- A. R. prawomocnym wyrokiem z dnia 10.11.2010r.

w sprawie o sygn. akt IXU 2147/10,

- J. P. prawomocnym wyrokiem z dnia 07.12.2011r. w sprawie

o sygn. akt IXU 1190/11

po uprzednim zaliczeniu do takiej pracy okresów zatrudnienia tychże świadków w (...)

w W. ( dalej Spółce (...) ) od dnia 19.01.1978r. do dnia 30.04.1992r. w odniesieniu do świadka A. R. i od dnia 21.10.1970r. do dnia 31.12.1976r., od dnia 02.01.1978r. do dnia 13.08.1981r., od dnia 17.07.1980r. do dnia 23.03.1992r., od dnia 01.05.1992r. do dnia 31.12.1994r. w odniesieniu do świadka J. P., gdy w tym czasie ww. świadkowie faktycznie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywali pracę taką samą co ubezpieczony w okresach spornego zatrudnienia w zakładach pracy jw., to jest pracę spawacza, przy wykazanym zatrudnieniu zasadniczo na stanowisku ślusarza – spawacza ( jak w przypadku ubezpieczonego ).

Powyższych ustaleń Sąd dokonał m.in. na podstawie uznanych za wiarygodne zeznań świadków w tamt. sprawach: J. P. i Z. R. ( w sprawie o sygn. IXU 2147/10 ), A. R. i Z. R. ( w sprawie o sygn. akt IXU 1190/11 ) oraz ubezpieczonych w tamt. postępowaniach ( uzasadnienia wyroków jw. ).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego, pozostaje nadal

w zatrudnieniu.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie akt organu rentowego, akt osobowych ubezpieczonego dotyczących zatrudnienia ubezpieczonego w okresach spornych, akt tut. Sądu

o sygn. IXU 388/12, IXU 2147/10, IXU 1190/11 i IXU 1684/12, zeznań świadków A. R., J. P., M. G.,R. P.oraz zeznań ubezpieczonego – protokół elektroniczny z rozprawy min. 00:24:47 – 01:02:33.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Bezspornym w sprawie jest, że ubezpieczony w dniu 02.01.2012r. ukończył wiek emerytalny 60 lat, na dzień 01.01.1999r. udowodnił wymagany co najmniej 25 letni okres składkowy i nieskładkowy, nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

Spór w rozpoznawanej sprawie sprowadzał się do ustalenia, czy ubezpieczony spełnia warunek prawa do emerytury o jakim mowa w art. 184 pkt.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS ( t.j. Dz.U. z 2013r., poz.1440), to jest czy na dzień 01.01.1999r. posiada 15 letni okres pracy w warunkach szczególnych.

W ocenie Sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe pozwala jednoznacznie stwierdzić, iż ubezpieczony w okresach spornych faktycznie wykonywał prace w warunkach szczególnych:

- generalnie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy od dnia 01.07.1971r. do dnia 01.09.1979r. ( po wyłączeniu okresu służby wojskowej od dnia 27.10.1975r. do dnia 15.10.1977r.) wymienione w Wykazie A, Dziale XIV, poz.16, to jest „ prace w kanałach remontowych przy naprawie pojazdów mechanicznych… ” – takiemu przyjęciu nie przeczy fakt, iż ubezpieczony czasami wykonywał pewne czynności poza kanałami remontowymi, gdy miały one charakter marginalny, ściśle i nierozerwalnie związany z pracą mechanika

w kanałach jw.,

- stale i w pełnym wymiarze czasu pracy od dnia 25.03.1981r., to jest od dnia uzyskania uprawnień do spawania gazowego, do dnia 31.12.1998r. - wymienione w Wykazie A, Dziale XIV, poz.12, to jest „ prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, gazowym

i atomowodorowym”.

Ustalając powyższe w zakresie rzeczywiście wykonywanej pracy przez ubezpieczonego w podanych okresach spornych Sąd oparł się na danych wynikających

ze zgromadzonej w sprawie dokumentacji przywołanej wcześniej, a także zeznaniach świadków A. R., J. P., M. G. oraz R. P., którzy pracowali razem z ubezpieczonym w ww. okresach spornych i byli bezpośrednimi świadkami wykonywanej przez niego w tym czasie pracy, nadto świadek R. P. z racji pełnionej funkcji przełożonego ubezpieczonego nadzorował

i kontrolował jego pracę. W tej sytuacji Sąd zeznaniom tym dał wiarę, gdy były one rzeczowe, logiczne, zasadniczo ze sobą zgodne. Sąd oparł się również na zeznaniach ubezpieczonego, gdy korespondowały one z zeznaniami świadków oraz z treścią powołanej

w sprawie dokumentacji i stąd Sąd uznał zarówno dokumentację jak i zeznania te

za wiarygodne, dodatkowo jako nie kwestionowane przez organ rentowy.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków i ubezpieczonego w niniejszej sprawie dodatkowo również w sytuacji, gdy były one spójne z zeznaniami złożonymi przez te osoby we wcześniejszych sprawach toczących się przed tut. Sądem o sygn. IXU 388//12, IXU 2147/10, IXU 1190/11 i IXU 1684/12 o zasadniczo tożsamych przedmiotach sporu.

Za przyjęciem jak na wstępie przemawia wreszcie fakt, iż z tytułu wykonywania faktycznie takiej samej pracy co ubezpieczony w okresach spornych: mechanika samochodowego w kanałach remontowych oraz spawacza, świadkom M. G., J. P. oraz A. R. zostało przyznane prawomocnymi wyrokami tut. Sądu prawo do emerytury wcześniejszej z tytułu wykonywania pracy w warunkach szczególnych, co omówiono wcześniej.

W konsekwencji takiego stanowiska Sąd stwierdził, iż ubezpieczony spełnia wszystkie niezbędne przesłanki prawa do świadczenia na podstawie z art.184 w związku z art.32 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i w związku z § 4 ust.1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm. ), gdy przy zaliczeniu okresów spornych wymienionych na wstępie rozważań do pracy w warunkach szczególnych posiada on również na dzień 01.01.1999r. wymagany do przyznania emerytury 15 letni staż takiej pracy i stąd

z mocy art.477 14§2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia 01.10.2013r., to jest od miesiąca zgłoszenia wniosku, zgodnie z art.129 ust.1 ustawy o emeryturach i rentach… .

Należy zauważyć, iż pozostawanie ubezpieczonego w stosunku pracy nie stanowi aktualnie przeciwwskazań do przyznania emerytury w sytuacji, gdy z dniem 01.01.2013r. weszła w życie ustawa z dnia 11.05.2012r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach

z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych… ( Dz.U. z 2012r., poz.637 ), która wskutek zmiany art.184 ustawy o emeryturach i rentach… wprowadziła możliwość przyznania prawa

do emerytury wcześniejszej z tytułu pracy w warunkach szczególnych osobom, które nie rozwiązały stosunku pracy.

Sędzia

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Elżbieta Wasilewska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację:  Maria Konieczna
Data wytworzenia informacji: