IX U 1582/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2014-02-11
Sygn. akt IX U 1582/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 11 lutego 2014 r.
Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX
Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku
w składzie:
Przewodniczący: |
SSO Maria Konieczna |
Protokolant: |
Iwona Porwoł |
przy udziale: ./.
po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2014 r. w Rybniku
sprawy z odwołania Z. S. ( S. )
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.
o wysokość emerytury
na skutek odwołania Z. S.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.
z dnia 5 sierpnia 2013 r. Znak (...)
1. oddala odwołanie,
2. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz pełnomocnika ubezpieczonego radcy prawnego A. L. ( L. ) kwotę 60,00 zł ( sześćdziesiąt złotych 00/100 ) podwyższoną o stawkę podatku VAT tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu.
Sędzia
Sygn. akt IXU 1582/13
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia 05.08.2013r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. wykonał wyrok tut. Sądu z dnia 27.06.2013r. w sprawie o sygn. akt IXU 111/13
i przeliczył emeryturę ubezpieczonego Z. S. od dnia 01.11.2009r.
Ubezpieczony w osobistym odwołaniu z dnia 02.09.2013r. oświadczył, iż nie zgadza się z tą decyzją i z dokonanym w niej wyliczeniem świadczenia.
W piśmie procesowym z dnia 20.11.2013r. pełnomocnik ubezpieczonego, precyzując osobiste odwołanie ubezpieczonego, domagał się zmiany decyzji z dnia 05.08.2013r.
i przeliczenia wysokości emerytury zgodnie z wnioskiem przekazanym organowi rentowemu pkt 4 ww. wyroku tut. Sądu przy uwzględnieniu wskaźnika wysokości podstawy wymiaru
( WWPW ) 130,15% oraz stwierdzenia, iż organ rentowy ponosi odpowiedzialność
za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, zgodnie z wnioskiem jak w pkt.4 wzmiankowanego wyroku.
Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji.
Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Ubezpieczony Z. S. urodził się w dniu (...)
Od dnia 05.08.1997r. był uprawniony do renty z tytułu niezdolności do pracy, której wysokość została ustalona na podstawie wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru składek z 8 lat kalendarzowych, to jest od 01/1983r. do 12/1990r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru ( WWPW ) wyniósł 138,23%.
Decyzją z dnia 27.10.2004r. organ rentowy przyznał ubezpieczonemu prawo
do emerytury od dnia 01.07.2004r., przyjmując do ustalenia wysokości tego świadczenia podstawę wymiaru renty i wskaźnik wysokości podstawy wymiaru ( WWPW ) 138,23%.
W rozpoznaniu wniosku ubezpieczonego z dnia 19.11.2009r. organ rentowy decyzją
z dnia 05.01.2010r. odmówił ponownego ustalenia podstawy wymiaru świadczenia ubezpieczonego, gdy w ostatnio przyjętej podstawie wymiaru świadczenia ww. nie uwzględniono okresów, za które ubezpieczony nie udowodnił podstawy wymiaru składek
i gdy w takiej sytuacji brak było podstaw do uwzględnienia obowiązującego w tym czasie minimalnego wynagrodzenia.
W rozpoznaniu odwołania ubezpieczonego od tej decyzji tut. Sąd wyrokiem z dnia 05.12.2011r. w sprawie o sygn. akt IXU 161/10 zmienił tę decyzję w ten sposób,
iż zobowiązał organ rentowy do ponownego ustalenia podstawy wymiaru świadczenia
dla ubezpieczonego przy uwzględnieniu wynagrodzenia ubezpieczonego z lat 1967 – 1979.
Wyrokiem z dnia 31.10.2012r. w sprawie o sygn. III AUa 337/12 Sąd Apelacyjny
w Katowicach, po rozpoznaniu apelacji organu rentowego od wyroku Sądu I instancji ( jw. ), uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę tut. Sądowi do ponownego rozpoznania.
Po ponownym rozpoznaniu sprawy tut. Sąd wyrokiem z dnia 27.06.2013r. w sprawie
o sygn. akt IXU 111/13 ( wyrok nieprawomocny, bo wniesiona od niego została apelacja ):
- w pkt 1 zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż zobowiązał organ rentowy
do przeliczenia świadczenia ubezpieczonego z zastosowaniem wskaźnika podstawy wymiaru świadczenia 129,40% od dnia 01.11.2009r.,
- w pkt 2 stwierdził, iż organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania zaskarżonej decyzji,
- w pkt 3 oddalił odwołanie w pozostałej części,
- w pkt 4 przekazał organowi rentowemu do rozpoznania wniosek ubezpieczonego
o przeliczenie świadczenia ubezpieczonego z uwzględnieniem wynagrodzeń z lat 1965 – 1966 i z roku 1980, gdy nie były one przedmiotem rozpoznania w sprawie ze względu
na dopuszczony zakres orzekania i fakt, że ubezpieczony przy ponownym rozpoznaniu sprawy zgłosił wniosek o przeliczenie świadczenia z uwzględnieniem wynagrodzeń z lat 1965 – 1980 ( pisemne uzasadnienie wyroku ).
Wykonując niniejszy wyrok organ rentowy wydał w dniu 05.08.2013r. decyzję zaskarżoną, którą przeliczył emeryturę ubezpieczonego od dnia 01.11.2009r. przy uwzględnieniu wskaźnika wysokości podstawy wymiaru ( WWPW ) 129,40%.
Organ rentowy nie wydawał żadnej innej decyzji w sprawie odnośnie dalszego wykonania ww. wyroku tut. Sądu - w zakresie jego pkt 4.
Powyższe Sąd ustalił na podstawie akt organu rentowego oraz kserokopii wyroku
tut. Sądu z dnia 27.06.2013r. i jego uzasadnienia w sprawie o sygn. akt IXU 111/13 jako okoliczności bezsporne, bo jednoznacznie wynikające z tych dowodów i nie kwestionowane przez strony.
Na rozprawie w dniu 11.02.2014r. pełnomocnik ubezpieczonego oświadczył, iż składa odwołanie w związku z niewydaniem decyzji w zakresie przeliczenia świadczenia ubezpieczonego z uwzględnieniem lat jak w wyroku.
Dowód: oświadczenie pełnomocnika ubezpieczonego – protokół elektroniczny rozprawy min. 00:15:35 – 00:16:46.
Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:
Sąd uznał, iż ubezpieczony faktycznie wniósł odwołanie od decyzji z dnia 05.08.2013r., a to wobec tak sprecyzowanego odwołania w odwołaniu osobistym ubezpieczonego, gdy również pełnomocnik ubezpieczonego w piśmie procesowym z dnia 20.11.2013r. powoływał się na tę decyzję domagając się jej zmiany.
Przy takim przyjęciu Sąd uznał, iż odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje
na uwzględnienie, gdy zaskarżona decyzja o jakiej mowa powyżej stanowi wykonanie nieprawomocnego wyroku tut. Sądu z dnia 27.06.2013r. w sprawie o sygn. akt IXU 111/13, wykonanie zgodne z treścią tego wyroku odnośnie jego pkt 1 i stąd jest ona prawidłowa.
W kwestii wykonania decyzją zaskarżoną pkt 1 ww. wyroku ubezpieczony nie formułował żadnych konkretnych zarzutów, domagał się jedynie wykonania przedmiotowego wyroku w zakresie jego pkt 4.
W konsekwencji takiego stanowiska Sąd z mocy art. 477 14§ 1 k.p.c. oddalił odwołanie ubezpieczonego od tej decyzji jako bezzasadne.
Należy zauważyć, iż sprecyzowane odwołanie w piśmie procesowym pełnomocnika ubezpieczonego i na rozprawie w dniu 11.02.2014r. ( oświadczenie pełnomocnika ubezpieczonego ) Sąd potraktował jako nowe odwołanie złożone przed Sądem ( któremu nadał odrębny bieg ) w zakresie nie wydania przez organ rentowy decyzji odnośnie pkt 4 nieprawomocnego wyroku jw., gdy w tym punkcie Sąd przekazał organowi rentowemu
do rozpoznania wniosek ubezpieczonego o przeliczenie świadczenia ubezpieczonego
z uwzględnieniem wynagrodzeń z lat 1965 – 1966 i z roku 1980, a więc tym samym zobowiązał organ rentowy do wydania decyzji w tej kwestii, a do chwili obecnej decyzja taka nie została wydana.
Sędzia
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację: Maria Konieczna
Data wytworzenia informacji: