Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IX U 1471/18 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2019-02-25

Sygn. akt IX U 1471/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 lutego 2019 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Barbara Kużdrzał-Kiermaszek

Protokolant:

Jolanta Nagrodzka

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2019 r. w Rybniku

sprawy z odwołania B. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

przy udziale zainteresowanego A. S. (S.)

o wydanie zaświadczenia z zakresu ubezpieczeń społecznych

na skutek odwołania B. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 17 września 2018 r. Znak (...)- (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że stwierdza, iż A. S. podlega ustawodawstwu polskiemu w okresie od 12 września 2018r. do 5 października 2018r. i zobowiązuje organ rentowy do wydania zaświadczenia A1 potwierdzającego, że w okresie od 12 września 2018r. do 5 października 2018r. zastosowanie znajduje ustawodawstwo polskie,

2.  zasądza od organu rentowego na rzecz ubezpieczonej kwotę 330,00zł (trzysta trzydzieści złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sędzia

Sygn. akt IXU 1471/18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 17.09.2018r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. na podstawie art.83 ust.1 pkt. 2 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz art.11 ust.3 lit.a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004r. z dnia 29.04..2004r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, w sprawie wniosku dnia 13.04.2018r. o wydanie zaświadczenia A1 stwierdził, że zainteresowany A. S., jako osoba współpracująca z odwołującą B. S. nie podlega ustawodawstwu polskiemu w okresie od 12.09.2018r. do 05.10.2018r. oraz odmówił wydania zaświadczenia A1 potwierdzającego, że w okresie tym zastosowanie znajduje ustawodawstwo polskie.

W uzasadnieniu tej decyzji organ rentowy wskazał, iż zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wskazuje, że nie został zachowany warunek wynikający z art.14 ust.3 rozporządzenia 987/2009, bowiem działalność gospodarcza nie była wykonywana w Polsce w okresie co najmniej 2 miesięcy poprzedzających jej czasowe przeniesienie na teren Austrii. W związku z powyższym brak podstaw do wydania zaświadczenia o ustawodawstwie właściwym w trybie art.12 ust.2 rozporządzenia nr 883/2004.

W odwołaniu od decyzji odwołująca wniosła o jej uchylenie i wydanie zaświadczenia A1 stwierdzającego ustawodawstwo polskie za okres od 12.09.2018r. do 05.10.2018r. dla osoby współpracującej z osobą prowadzącą działalność gospodarczą. W uzasadnieniu odwołania wskazała, iż działalność gospodarcza w zakresie produkcji mebli biurowych i sklepowych jest prowadzona przez nią w Polsce od 01.01.2000r. Natomiast A. S. jako jej mąż współpracuje przy prowadzeniu tej działalności nieprzerwanie od 01.01.2002r. Wskazała również, iż działalność gospodarcza nigdy nie została przeniesiona za granicę, ani nie była wykonywana równolegle na terytorium dwóch lub więcej państw Unii Europejskiej. Wyjazdy zainteresowanego do Austrii oraz Niemiec w celu montażu mebli mają charakter krótkotrwały i incydentalny.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Odwołująca B. S. prowadzi od 01.01.2000r. pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie produkcji i montażu mebli biurowych i sklepowych. Od 01.01.2002r. zainteresowany A. S., będący mężem odwołującej, współpracuje przy prowadzeniu tej działalności. Firma zatrudnia ponadto pięciu pracowników. Cała produkcja mebli odbywa się w Polsce, a dokładnie w T. na ulicy (...). Tam znajdują się wszystkie maszyny wykorzystywane przy produkcji mebli. Zakład realizuje również zamówienia zagranicznych klientów np. z Niemiec i Austrii. Wyprodukowane meble są wówczas montowane na miejscu u kontrahenta. Montaż przeprowadza zainteresowany A. S. wraz z pracownikami. Jeden z takich montaży miał miejsce w okresie od 03.04.2018r. do 16.04.2018r. na terenie Niemiec. Organ rentowy wydał wówczas zainteresowanemu na jego wniosek zaświadczenie w przedmiocie zastosowania polskiego ustawodawstwa A1.

W dniu 16.04.2018r. zainteresowany złożył kolejny wniosek o wydanie zaświadczenia A1 na okres od 23.04.2018r. do 02.05.2018r. tj. na okres wykonania usług na terenie Austrii na rzecz firmy (...) 3, (...) D.- S., Niemcy. Organ rentowy decyzją z dnia 27.04.2018r. odmówił wydania zaświadczenia A1.

Wyrokiem z dnia 15.10.2018r. sygn. IXU 956/18 tutejszy Sąd zmienił zaskarżoną decyzję i stwierdził, że A. S. w spornym okresie podlega ustawodawstwu polskiemu.

W dniu 04.09.2018r. zainteresowany złożył kolejny wniosek o wydanie zaświadczenia A1 w przedmiocie zastosowania polskiego ustawodawstwa w okresie od 12.09.2018r. do 05.10.2018r.

W rozpoznaniu powyższego wniosku organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję opisaną na wstępie.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie akt ubezpieczeniowych, dokumentów stanowiących załącznik do pism procesowych, akt IXU 956/18 oraz zeznań odwołującej i zainteresowanego (nagranie z rozprawy w dniu 25.02.2019r. minuty od 00:05:07 do 00:22:33).

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje :

Odwołanie ubezpieczonej zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 11 ust.3 lit.a) rozporządzenia nr 883/2004 z dnia 29.04.2004r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.Urz.UE serii L nr 166 z dnia 30.04.2004r. s.1 Dz.Urz. UE Roz.5,t.5 z późn. zm.) – osoba wykonująca w państwie członkowskim pracę najemną lub pracę na własny rachunek podlega ustawodawstwu tego Państwa Członkowskiego.

W myśl. Art.12 ust.2 powołanego rozporządzenia 883/2004, osoba która normalnie wykonuje działalność jako osoba pracująca na własny rachunek w Państwie Członkowskim, a która udaje się by wykonywać podobną działalność w innym Państwie Członkowskim, nadal podlega ustawodawstwu pierwszego Państwa Członkowskiego, pod warunkiem, iż przewidywany czas takiej pracy nie przekracza 24 miesięcy.

Przepis art.14 ust.3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 987/2009 dotyczący wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, wskazuje że określenie „która normalnie wykonuje działalność jako osoba prowadząca na własny rachunek” odnosi się do osoby, która zwykle prowadzi znaczną część działalności na terytorium Państwa Członkowskiego, w którym ma swoją siedzibę. W szczególności osoba tak musi już prowadzić działalność od pewnego czasu przed dniem, od którego zamierza skorzystać z przepisów tego artykułu oraz w każdym okresie prowadzenia tymczasowej działalności w innym państwie musi nadal spełniać w Państwie Członkowskim, w którym ma siedzibę, wymogi konieczne do prowadzenia działalności pozwalające na jej ponowne podjęcie po powrocie.

Mając na uwadze wyniki przeprowadzonego postępowania dowodowego Sąd stwierdził, iż w niniejszej sprawie zostały spełnione przesłanki wymienione w art.14 ust.3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 987/2009, bowiem działalność gospodarcza, przy prowadzeniu której współpracuje zainteresowany, jest nieprzerwanie prowadzona na terenie Polski od 01.01.2000r. Tu znajduje się siedziba firmy oraz zakład produkcyjny, gdzie wytwarzane są meble. Zainteresowany jedynie w celu ich montażu udaje się do kraju realizacji zamówienia. Ubezpieczona też nigdy nie zamierzała przenieść działalności gospodarczej poza granicę kraju, ani wykonywać jej równolegle na terenie kilku państw.

W związku z powyższym brak jest podstaw do odmowy wydania w stosunku do zainteresowanego zaświadczenia o ustawodawstwie właściwym w trybie art.12 ust.2 rozporządzenia nr 883/2004r.

Mając powyższe na uwadze, Sąd kierując się powyższymi uregulowaniami z mocy art. 477 14 § 2 orzekł jak w sentencji. W pkt.2 wyroku na podstawie art.98 k.p.c. w związku z §2 ust.1 i 2, § 9 ust.2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie… ( Dz.U. z 2015r., poz.1348 ze zm. ) zasądził od organu rentowego na rzecz odwołującej kwotę 330,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego, uwzględniając w tym koszty tłumaczenia wykazane na rachunku z dnia 18.01.2019r.

Sędzia

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Elżbieta Wasilewska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację:  Barbara Kużdrzał-Kiermaszek
Data wytworzenia informacji: