Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IX U 1362/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2017-05-29

Sygn. akt IX U 1362/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 maja 2017 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Janina Kościelniak

Protokolant:

Iwona Krakowczyk

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2017 r. w Rybniku

sprawy z odwołania K. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

przy udziale zainteresowanej (...) Sp. z o.o. w B.

o wysokość podstawy wymiaru składek

na skutek odwołania K. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 12 maja 2016 r. Znak (...)/ (...)- (...) nr (...)

1.  Zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że stwierdza, iż od 1.12.2015r podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe ubezpieczonej K. J. z domu M. z tytułu jej zatrudnienia na podstawie umowy o pracę u płatnika składek „ (...)” Spółki z. o. o w B. stanowi kwota 9.233,00zł (dziewięć tysięcy dwieście trzydzieści trzy złote 00/100) miesięcznie,

2.  Zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. na rzecz ubezpieczonej kwotę 1.200,00 zł ( tysiąc dwieście złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego .

Sędzia

Sygn. akt IX U 1362/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12.05.2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. działając na podstawie art.83 ust.1 pkt.3, art.18 pkt.1, art.20 ust.1 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych stwierdził, iż podstawa wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe dla ubezpieczonej K. (M.) J. z tytułu zatrudnienia u płatnika składek (...) Sp. z o.o. wynosi za rok 2015 - 1750,00 zł, a za rok 2016 – 1850zł. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że okoliczności sprawy wskazują, iż ustalenie wynagrodzenia w kwocie 9.250 zł miało jedynie na celu uzyskanie wysokich świadczeń z ubezpieczeń społecznych w razie choroby i macierzyństwa.

Od powyższej decyzji odwołała się ubezpieczona wnosząc o jej zmianę poprzez stwierdzenie, że podstawa wymiaru składek jest równa kwocie wskazanej w umowie o pracę. Wskazała, iż jej wynagrodzenie zostało ustalone w wysokości adekwatnej do zaproponowanego stanowiska, ilości wykonywanej pracy, rodzaju powierzonych obowiązków i ponoszonej odpowiedzialności.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona K. J. urodziła się w dniu (...)

Spółka (...) z .o.o z dniem 27.03.2015r. została wpisana do KRS. Jest to firma pośrednicząca w zatrudnieniu pracowników poza granicami kraju do opieki nad osobami starszymi i chorymi. Przed jej utworzeniem ubezpieczona zatrudniona była w firmie założonej przez obecnego jej męża J. J. (1) w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Pracowała wówczas jako pracownik biurowy na podstawie umowy o pracę w niepełnym wymiarze z wynagrodzeniem obowiązującym w kraju. Ubezpieczona widziałam, że firma w której ją zatrudniono chyli się ku upadkowi, miała pewne pomysły na jej uratowanie, doradzała pracodawcy pewne działania, ale on z tego nie korzystał. Ostatecznie ubezpieczona zaproponowała mu utworzenie wspólnej spółki z o.o., której współwłaścicielami mieli być ona i J. J. (1). Początkowo planowała taką spółkę utworzyć sama, jednak nie chciałam postąpić nieuczciwie i przyjąć klientów swojego pracodawcy. Wszystkie klientki przywiązane były do niej i przypuszczała, że gdyby sama utworzyła spółkę, to one przeszłyby razem z nią. Uważała, że jej pracodawca, a obecny mąż jest lekkoduchem i ma złą opinię u klientów. Przed utworzeniem spółki nie obawiała się, że J. J. (1) może ją zwolnić z pracy, ponieważ widział, że jego działalność prosperuje dzięki ubezpieczonej. Od początku założenia spółki ubezpieczona postawiła konkretne warunki. Zależało jej na dobrych zarobkach na podstawie umowy o pracę. Ubezpieczona miała 48% udziałów, a J. J. (1) 52%. W dniu 01.04.2015r. wspólnie podjęli uchwałę, która miała zagwarantować ubezpieczonej zatrudnienie na podstawie umowy o pracę w charakterze Prezesa Zarządu za wynagrodzeniem 8000zł brutto miesięcznie, kiedy spółka zacznie osiągać obroty przekraczające 120 000 zł kwartalnie. Ubezpieczona na bieżąco śledziła obroty firmy i już w październiku wiedziała, że firma zaczyna się rozwijać i przynosić co raz większe dochód. W październiku zawarła bardzo korzystny kontrakt z agencją, która zajmuje się szukaniem na terenie Niemiec rodzin poszukujących osoby do opieki. Firma zwiększyła swoje obroty i tak roku 2016r. obrót firmy wyniósł 872 000 zł, zaś w I kwartale 2017 roku 420 000zł. Od 01.12.2015r. ubezpieczona została zatrudniona w spółce na stanowisku Prezesa Zarządu za wynagrodzeniem 9 233 00zł.

Do zakresu jej obowiązków należało prowadzenie wszelkich spraw finansowych spółki i współpraca w tym zakresie w biurem księgowym, wypłata wynagrodzenia pracownikom, opłacanie faktur ZUS-u, podatków, tworzenie nowych kampanii reklamowych, rozmowy telefoniczne z kontrahentami i pracownikami, dostarczanie dokumentów do ZUS, uczestniczenie w konwentach organizowanych przez agencje zatrudnienia. Oprócz wynagrodzenia ubezpieczona miała otrzymywać składniki zmienne, które miały zależeć od zysków. Ubezpieczona zaszła w ciążę 23.10.2915r. Kiedy okazało się, że przychody uzyskiwane z trzech kolejnych miesięcy dają możliwość zawarcia umowy o pracę skorzystałam z tej możliwości. W zasadzie od dnia zawarcia umowy o pracę nie zmienił się jej zakres obowiązków, nadal pracowała w biurze przez 8 godzin. Oprócz niej była również zatrudniona na stanowisku pracownika biurowego A. W.. O stycznia 2016r. ubezpieczona stała się niezdolna do pracy w związku ze stanem ciąży. W lutym przebywała w szpitalu około jednego tygodnia. Do dnia porodu korzystała ze zwolnienia lekarskiego. Pomimo to przez cały czas wykonywała swoje obowiązki, nie chodziła do biura, ale wydawała polecenia, podpisywała dokumenty, a jej mąż przewoził je do ZUS -u . W dniu (...) (w 27 tygodniu ciąży) ubezpieczona urodziła dziecko, które od początku wymagało intensywnej opieki z uwagi na swoją niepełnosprawność. Obecnie J. J. (2) nie udziela się w firmie. Około raz w miesiącu roznosi ulotki za co otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 90 zł. Nie prowadzi własnej firmy, jest na utrzymaniu ubezpieczonej oraz swojej babci. Małżonkowie mają ustanowioną rozdzielność majątkową. Ubezpieczona w biurze spółki zatrudniła studentkę na podstawie umowy zlecenia w marcu 2016r. Osoba ta pracowała do września 2016r., a na jej miejsce ubezpieczona zatrudniła dwie nowe osoby na umowy zlecenia, a następnie umowy o pracę na stanowiskach pracowników biurowych: M. S. i A. S..

Ubezpieczona wróciła do pracy w kwietniu 2017r. po wykorzystaniu urlopu macierzyńskiego.

Pobiera wynagrodzenie w tej samej wysokości tj. 9 250 zł, od którego odprowadza składki do ZUS.

Zaskarżoną decyzją z dnia 12.05.2016r. organ rentowy po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego wydał zaskarżoną decyzję opisana na wstępie.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie akta organu rentowego, dokumentacji złożonej przez ubezpieczoną do akt sprawy, informacji Urzędu Skarbowego zeznań ubezpieczonej oraz zeznań świadków J. J. (1) i E. S. złożonych na rozprawie w dniu 12.01.2017r. (nagranie minuty od 00:17:03 do 01:44:54) oraz w dniu 23.05.2017r. ( minuty od 00:21:44 do 03:07:34).

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z art.6 ust.1pkt. 1, art.11 ust.1 i art.12 ust.1 ustawy z dnia 13 października 1998r.o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2016r. poz.1842 ze zm.) pracownicy obowiązkowo podlegają ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu. Jak stanowi art. 22 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy, przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

Określenie warunków pracy i płacy - w szczególności wynagrodzenia za pracę odpowiadającego rodzajowi pracy ze wskazaniem składników tego wynagrodzenia, ma miejsce w zawieranej przez strony umowie o pracę – art.29 § 1 k.p.

W myśl zaś art.78 § 1 wynagrodzenia za pracę powinno być tak ustalone, aby odpowiadało w szczególności rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także uwzględniało ilość i jakość wykonanej pracy.

Organ rentowy w niniejszej sprawie, wydając decyzję o obniżeniu podstawy wymiaru składek z tytułu zatrudnienia ubezpieczonej, nie podważał samego faktu istnienia stosunku pracy, a jedynie kwestionował zasadność ustalenia dla ubezpieczonej wynagrodzenia w kwocie 9250 zł w sytuacji gdy, w krótkim okresie po podjęciu zatrudnienia wystąpiła z roszczeniem o wypłatę zasiłku chorobowego, a następnie macierzyńskiego.

Przychód z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe pracownika. W ocenie organu rentowego wysokość wynagrodzenia, a zatem podstawa wymiaru składek, została celowo podwyższona, czego konsekwencją miała być wypłata z ubezpieczeń społecznych wyższych świadczeń z tytułu choroby i macierzyństwa.

Zdaniem Sądu odwołanie ubezpieczonej zasługuje na uwzględnienie.

Jak wykazało bowiem przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe, ustalona przez strony wysokość wynagrodzenia była adekwatna do rodzaju oraz ilości wykonywanej przez ubezpieczoną pracy w Spółce (...). Stawka ta nie była wygórowana biorąc pod uwagę zajmowane stanowisko, obciążenie pracą oraz ponoszoną odpowiedzialność za działalność firmy. Ubezpieczona samodzielnie zajmowała się wszystkimi sprawami spółki, firma zaczęła się rozwijać, a jej obroty oraz dochody wzrastały. Mogła zatem pobierać wynagrodzenie w ustalonej kwocie.

Za takim przyjęciem przemawiają zgromadzone w sprawie dowody, w szczególności zeznania ubezpieczonej oraz świadków, które jako spójne i logiczne zostały uznane przez Sąd za wiarygodne co do okoliczności towarzyszących zawarciu umowy o pracę oraz jej realizacji. Strony szczegółowo wyjaśniły dlaczego umowa o pracę została zawarta dopiero w 12/2015r., jakie obowiązki powierzono ubezpieczonej, jak ustalono wynagrodzenie.

Orzekając w sprawie Sąd miał również na uwadze treść art. 353 1 kc zgodnie z którym, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swojego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Okoliczności niniejszej sprawy, zważywszy na rodzaj wykonywanej pracy oraz wysokość wynagrodzenia wskazują, że nie doszło do naruszenia zasad współżycia społecznego.

Zatem zgodnie z art. 18 ust.1, art.20 ust.1 i art.4 pkt.9 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne B. J. winno stanowić ustalone i wypłacane jej wynagrodzenie za pracę.

W konsekwencji takiego stanowiska, Sąd z mocy art. 477 14 §2 kpc uwzględnił odwołanie orzekając jak w sentencji.

Sędzia

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Elżbieta Wasilewska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację:  Janina Kościelniak
Data wytworzenia informacji: