Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IX U 777/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2018-08-01

Sygn. akt IX U 777/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 sierpnia 2018 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Joanna Smycz

Protokolant:

Iwona Porwoł

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 1 sierpnia 2018 r. w Rybniku

sprawy z odwołania M. K. ( K. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o ponowne ustalenie wysokości emerytury

na skutek odwołania M. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 24 marca 2017 r. Znak (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu M. K. prawo do ponownego przeliczenia emerytury na podstawie art. 110 a ustawy o emeryturach i rentach z FUS począwszy od dnia (...).,

2.  zasądza od organu rentowego na rzecz ubezpieczonego kwotę 180,00 zł ( sto osiemdziesiąt złotych 00/100 ) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia

Sygn. akt IX U 777/17

UZASADNIENIE

Decyzją z 24.3.2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu M. K. (K.) przeliczenia podstawy wymiaru emerytury na podstawie art.110a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, gdyż wskaźnik wysokości podstawy wymiaru nie przekroczył 250%.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji, domagał się jej zmiany poprzez przeliczenie emerytury na podstawie art.110a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, po odtworzeniu zarobków z lat 1965-1981.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Ubezpieczony urodził się (...)

Od 1.7.1990r. jest uprawniony do emerytury górniczej.

Podstawa wymiaru emerytury została ustalona z okresu 1986-1988 .Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 435,02% i został ograniczony do 250%.

Ubezpieczony po przyznaniu prawa do emerytury górniczej pozostawał w zatrudnieniu.

(...). ubezpieczony złożył wniosek o przeliczenie podstawy wymiaru, powołując się na przepisy ustawy emerytalnej w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 05.03.2015r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

W rozpoznaniu powyższego wniosku organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję opisaną na wstępie.

Obliczony przez organ rentowy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru z najkorzystniejszych 20 lat wybranych z całego okresu ubezpieczenia wyniósł 231,84 %.

(dowód: akta rentowe)

Ubezpieczony skończył szkołę zawodową górniczą, gdzie uzyskał zawód elektryka pod ziemią. Od razu po skończeniu szkoły pracował w KWK (...) od 4.08.1961. jako elektryk pod ziemią w oddziale ścianowym, przy czym pracował jako elektryk przez 3 miesiące na powierzchni. Od 1.09.1965r. pracował jako elektromonter pod ziemią w oddziale XV elektrycznym. Ubezpieczony pracował w systemie czterozmianowym. Były to zmiany od 6:00 do 14:00 , od 12:00 do 18:00 , od 18:00 do – 2:00, od 12:00 do 6:00. Zmiany były 8 godzinne.

Ubezpieczony miał przepracowane co najmniej 2 niedziele w miesiącu

(...)ubezpieczony zawarł związek małżeński. Po zawarciu związku małżeńskiego otrzymywał 8 ton węgla, czyli od maja 1967r.
Ubezpieczony dostawał premie uzależnione od wydobycia w ścianie, wszystkie dodatki z Karty Górnika.
Od 1975r. był zatwierdzony jako dozór, ale pracował nadal na stanowisku fizycznym i na etat przeszedł od 16.01.1979 jako sztygar zmianowy w oddziale elektrycznym. Potem został sztygarem oddziałowym.
Odkąd pracował na etacie miał wynagrodzenie zasadnicze, dodatek funkcyjny, premie 30% - 40 % wynagrodzenia zasadniczego. Kiedy ubezpieczony został sztygarem zmianowym pracował w systemie trzyzmianowym, a kiedy zostałem sztygarem oddziałowym od 1.06.1981 pracował tylko na jedną zmianę do końca zatrudnienia.

(dowód: zeznania ubezpieczonego, protokół elektroniczny, k. 27 a.s.)

Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego d/s emerytur i rent na okoliczność ustalenia, czy istnieją przesłanki do przeliczenia emerytury ubezpieczonego przy uwzględnieniu art. 110 a ustawy emerytalno -rentowej, biorąc pod uwagę 20 najkorzystniejszych lat z okresu zatrudnienia w KWK (...) w latach 1965 - 1990 i ewentualnie późniejszych lat 2007 - 2014 , po uprzednim odtworzeniu wysokości zarobków ubezpieczonego z okresu zatrudnienia w KWK (...) w latach 1965 - 1981, w oparciu o dane dotyczące kształtowania się stawek płacy zasadniczej i dodatków do płacy, znajdujących się w aktach osobowych ubezpieczonego, w szczególności karty wynagrodzenia za okres od 16.01.1979 jako pracownika etatowego, przy założeniu podstawowej normy czasu pracy, pracy w systemie czterozmianowym do 15.01.1979, w co najmniej 2 niedziele w każdym miesiącu i wszystkie soboty, od 16.01.1979 pracy w systemie trzyzmianowym i od 1.06.1981 pracy na pierwszą zmianę, przy uwzględnieniu zapisów w karcie zasiłkowej ubezpieczonego z lat 1965 - 1974, przy uwzględnieniu przepisów UZP obowiązujących w okresie zatrudnienia, przy przyjęciu iż ubezpieczony od maja 1967r. otrzymywał 8 ton deputatu węglowego, z uwzględnieniem wszystkich stałych dodatków do wynagrodzenia zgodnie z UZP i złożonych druków Rp - 7 za lata 1982 - 1990 i lata 2007 - 2014 i wszystkich zgromadzonych dokumentów znajdujących się w aktach emerytalnych i aktach osobowych ubezpieczonego.

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyliczony z 20 najkorzystniejszych lat, tj. z lat 1967, 1969 -1975, 1979-1990 z uwzględnieniem podstawy wymiaru przypadającej w części po przyznaniu świadczenia tj. 1990r, przy odtworzeniu zarobków ubezpieczonego bez dodatków zmianowych (I wariant opinii) wynosi 274,71 %, a więc jest wyższy niż 250%.

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyliczony z 20 najkorzystniejszych lat, tj. z lat 1969-1976, 1979 -1990 z uwzględnieniem podstawy wymiaru przypadającej w części po przyznaniu świadczenia tj. 1990r, przy odtworzeniu zarobków ubezpieczonego z dodatkami zmianowymi (II wariant opinii) wynosi 276,69 %, a więc również jest wyższy niż 250%.

(dowód: opinia biegłego z zakresu emerytur i rent M. G., k. 36-75 a.s. akt, akta osobowe ubezpieczonego z KWK (...), w szczególności karta ewidencyjna, umowa o pracę, karta zasiłkowa, karta wynagrodzeń)

Zgromadzony materiał dowodowy Sąd uznał za przekonywujący, kompletny i spójny, przez co mogący stanowić podstawę rozstrzygnięcia.

Strony nie kwestionowały opinii biegłej, nie złożyły dalszych wniosków dowodowych.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje :

W ocenie Sądu odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 110 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz.U. 2015r., poz. 748 ze zm.) wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego (ust.1).

2. Warunek posiadania wyższego wskaźnika wysokości podstawy wymiaru nie jest wymagany od emeryta lub rencisty, który od dnia ustalenia prawa do świadczenia do dnia zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie świadczenia, w myśl ust. 1, nie pobrał świadczenia wskutek zawieszenia prawa do emerytury lub renty lub okres wymagany do ustalenia podstawy przypada w całości po przyznaniu prawa do świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wynosi co najmniej 130%.

3. Okres ostatnich 20 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust. 1, obejmuje okres przypadający bezpośrednio przed rokiem, w którym zgłoszono wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia.

Jednocześnie jak wynika z treści art. 110a ust.1 ustawy emerytalnej wysokość emerytury oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem art. 110 ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przed zastosowaniem ograniczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 5, jest wyższy niż 250%.

2. Ustalenie wysokości emerytury zgodnie z ust. 1 może nastąpić tylko raz.

Przepis art. 110a ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych daje możliwość jednorazowego przeliczenia wysokości emerytury bez względu na to czy emerytura była zawieszona czy nie, jeśli wskaźnik przekracza 250%,
a wskazano podstawę wymiaru składek przypadających po przyznaniu prawa do emerytury.

Jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe ubezpieczony spełnia warunki umożliwiające przeliczenie emerytury na podstawie art.110a ustawy emerytalnej, gdyż ustalony wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przekracza 250%.

Powyższe wynika jednoznacznie z opinii powołanej biegłej z zakresu emerytur i rent M. G., która na podstawie całości posiadanej dokumentacji, przy uwzględnieniu obowiązujących w górnictwie przepisów płacowych odtworzyła wynagrodzenie ubezpieczonego za lata 1965-1990, a następnie obliczyła wwpw z uwzględnieniem zarobków osiągniętych w części po przyznaniu emerytury.

Obliczony przez biegłą, przy uwzględnieniu tylko stałych składników wynagrodzenia ubezpieczonego, wskaźnik wysokości podstawy wymiaru okazał się być wyższy od 250% (zarówno w I i w II wariancie obliczeń) i może stanowić podstawę przeliczenia świadczenia na podstawie art. 110 a ustawy emerytalnej od dnia złożenia wniosku w tym zakresie.

Strony, w tym organ rentowy nie zakwestionowały opinii biegłej w żadnym zakresie.

Mając powyższe na uwadze Sąd kierując się powołanymi przepisami, z mocy art.477 14 § 2 kpc w wyroku zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w sentencji wyroku.

W pkt 2 wyroku Sąd z mocy art.98 §1 i §3 kpc w zw. z §9 ust.2 Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015, poz. 1804) zasądził od organu rentowego kwotę 180,00zł na rzecz ubezpieczonego tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Elżbieta Wasilewska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację:  Joanna Smycz
Data wytworzenia informacji: