Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 maja 2016 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Maria Olszowska
Protokolant:	Jolanta Nagrodzka

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2016 r. w Rybniku

sprawy z odwołania H. B. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o emeryturę

na skutek odwołania H. B. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 7 grudnia 2015 r. Znak (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu prawo

do emerytury począwszy od daty złożenia wniosku,

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. na rzecz ubezpieczonego kwotę 360,00zł (trzysta sześćdziesiąt złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego.

Sędzia

Sygn. akt IXU 314/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 07.12.2015r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu H. B. (2) (B.) prawa do wcześniejszej emerytury na podstawie art.184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS w związku z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, gdyż ubezpieczony na dzień 01.01.1999r. nie udokumentował wymaganego co najmniej 15-letniego okresu wykonywania pracy w szczególnych warunkach stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, a jedynie 12 lat, 1 miesiąc i 12 dni.

Do okresów pracy w szczególnych warunkach organ rentowy nie zaliczył ubezpieczonemu okresu zatrudnienia w P. R. – obecnie H. – od dnia 01.10.1988r. do 31.12.1988r. oraz od 01.07.1989r. do 31.03.1998r. gdyż wskazane przez pracodawcę w świadectwie pracy stanowisko kierowcy – mechanika spychacza nie odpowiada ściśle jednemu z rodzajów pracy wymienionej w wykazie stanowiącym załącznik do Zarządzenia nr 7 Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego z dnia 07.07.1987r.

Ubezpieczony w odwołaniu od powyższej decyzji, wniósł o jej zmianę i przyznanie prawa do wcześniejszej emerytury po uprzednim zaliczeniu do okresów pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach okresów zatrudnienia j.w.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Ubezpieczony H. B. (1) urodził się w dniu (...)

W dniu 05.11.2015r. złożył wniosek o przyznanie prawa do wcześniejszej emerytury w rozpoznaniu, którego organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję opisaną na wstępie.

Organ rentowy uwzględnił ubezpieczonemu na dzień 1.01.1999r. łącznie 28 lat, 3 miesiące i 4 dni okresów składkowych, nieskładkowych - w tym 12 lat, 1 miesiąc i 12 dni pracy w warunkach szczególnych.

Ubezpieczony w spornych okresach od 01.10.1988r. do 31.12.1988r. oraz od 01.07.1989r. do 31.03.1998r. był zatrudniony w P. R. (obecnie H.) jako operator pojazdu gąsienicowego – spycharki DT 75. Przy pomocy tej spycharki ubezpieczony hałdował materiał sypki – opał na przeznaczonym na ten cel placu, znajdującym się na terenie zakładu pracy. Taką pracę wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy bez względu na porę roku. Zakład nie zatrudniał mechanika do naprawy pojazdów gąsienicowych, więc w razie drobnych usterek ubezpieczony musiał sam dokonać takich napraw jak : wymiana przewodu układu ciśnieniowego, założenie gąsienicy. Były to prace nie wymagające wiedzy doświadczonego mechanika. W przypadku poważnych awarii naprawy dokonywała firma zewnętrzna. W tym czasie ubezpieczony pracował na innej zapasowej spycharce gąsienicowej. Drobne awarie nie zdarzały się często. Kiedy gąsienice były zużyte zdarzało się że spadały dwa razy w tygodniu. Wówczas ich założenie zajmowało ubezpieczonemu około dwóch godzin. Z uwagi na fakt, że ubezpieczony musiał wykonywać te czynności zakład pracy dopisał mu również stanowisko mechanika. Ubezpieczony był w tym okresie jedynym kierowcą pojazdu gąsienicowego w zakładzie. W związku z warunkami pracy otrzymywał dodatek do wynagrodzenia, a w okresie zimowym również posiłki regeneracyjne.

Ubezpieczony nie jest członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego.

Powyższe ustalił Sąd w oparciu o akta organu rentowego, akta osobowe dotyczące spornych okresów zatrudnienia, dokumentację dołączoną do odwołania, a także zeznania ubezpieczonego (nagranie z rozprawy w dniu 11.05.2016r. minuty od 00:06:00 do 00:20:24) .

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył , co następuje.

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.184 i 32 ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( t.j. Dz.U. z 2013 poz.1440) w związku z § 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( Dz. U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik - mężczyzna, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w Wykazie A załącznika do Rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury, jeżeli :

⚫

ukończył wiek 60 lat,

⚫

na dzień 1.01.1999r. osiągnął wymagany okres 25 lat zatrudnienia i udowodnił co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy,

⚫

nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego,

Spór w niniejszej sprawie sprowadzał się do ustalenia czy ubezpieczony spełnia warunek posiadania co najmniej piętnastoletniego okresu pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach.

Mając na uwadze wyniki przeprowadzonego postępowania dowodowego nie ulega wątpliwości, iż ubezpieczony w spornych okresach – od dnia 01.10.1988r. do 31.12.1988r. oraz od 01.07.1989r. do 31.03.1998r. wykonywał stale i w pełnym wymiarze prace w szczególnych warunkach, o których mowa w wykazie A, dziale VIII poz. 3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze tj. prace kierowców pojazdu gąsienicowego.

Ustalając powyższe w zakresie rzeczywiście wykonywanej przez ubezpieczonego pracy, Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonego, które znajdują potwierdzenie w przedłożonej dokumentacji oraz aktach osobowych. W ocenie Sądu ubezpieczony w sposób przekonywujący wyjaśnił dlaczego pracodawca określił jego stanowisko jako kierowca – mechanik pojazdu gąsienicowego, pomimo iż faktycznie wykonywał pracę kierowcy pojazdu gąsienicowego.

W sprawie bezsporne jest, iż ubezpieczony w dniu (...). ukończył wiek emerytalny 60 lat, udowodnił na dzień 01.01.1999r. wymagany co najmniej 25- letni okres składkowy i nieskładkowy oraz nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

Jednocześnie nie ulega wątpliwości, iż po zaliczeniu uznanych przez Sąd okresów pracy wskazanych powyżej, do uwzględnionego przez organ rentowy okresu pracy w szczególnych warunkach, ubezpieczony posiada okres takiej pracy znacznie przewyższający wymagany okres 15 lat.

W konsekwencji powyższego Sąd na podstawie art.477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury począwszy od daty złożenia wniosku. W pkt.2 wyroku na podstawie art.98 k.p.c. w związku z § 9 ust.2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie… ( Dz.U. z 2015r., poz.1348 ze zm.) Sąd zasądził od organu rentowego na rzecz odwołującego kwotę 360,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego.

Sędzia