Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 grudnia 2016r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach Ośrodek (...) w R. Wydział II Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Marta Kucharczyk - Gemza

Protokolant: Elwira Dembińska-Kołodziejczyk

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 grudnia 2016r. w R.

sprawy z powództwa D. L.

przeciwko Miasto Ż.

o zapłatę

1 zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 5.888,20 zł (pięć tysięcy osiemset osiemdziesiąt osiem złotych 20/100) z ustawowymi odsetkami od dnia 1 stycznia 2011 r do dnia 31 grudnia 2015 r i ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r do dnia zapłaty ;

2 zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 52.114,03 zł (pięćdziesiąt dwa tysiące sto czternaście złotych 03/100) z ustawowymi odsetkami od dnia 1 stycznia 2012 r do dnia 31 grudnia 2015 r i ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r do dnia zapłaty ;

3 zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 116.254,65 zł (sto szesnaście tysięcy dwieście pięćdziesiąt cztery złote 65/100) z ustawowymi odsetkami od dnia 1 stycznia 2013 r do dnia 31 grudnia 2015 r i ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r do dnia zapłaty ;

4 zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 29.216,87 zł (dwadzieścia dziewięć tysięcy dwieście szesnaście złotych 87/100) z ustawowymi odsetkami od dnia 16 grudnia 2014 r do dnia 31 grudnia 2015 r i ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r do dnia zapłaty ;

5 w pozostałym zakresie postępowanie umarza ;

6 zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 15.817 zł ( piętnaście tysięcy osiemset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu ;

7 nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek (...) w R. kwotę 5.463 zł ( pięć tysięcy czterysta sześćdziesiąt trzy złote) tytułem części należnej opłaty sądowej od uiszczenia której powódka była zwolniona ;

8 wyrokowi w punkcie 1, 2, 3 i 4 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności .

SSO Marta Kucharczyk - Gemza

Sygn akt II C 101/16

UZASADNIENIE

Powódka D. L. wniosła o zasądzenie od pozwanego:

- kwoty 11.440,10 zł z tytułu należnej wysokości dotacji z tytułu prowadzenia niepublicznej placówki oświatowej z budżetu Miasta Ż. w roku 2010 r z ustawowymi odsetkami od dnia 1 stycznia 2011 r do dnia zapłaty .

Na rozprawie w dniu 7 grudnia 2016 r powód ograniczył żądanie o kwotę 5.551,90 zł domagając się ostatecznie za rok 2010 kwoty 5.888,20 zł

- kwoty 52.114,03 zł z tytułu należnej wysokości dotacji z tytułu prowadzenia niepublicznej placówki oświatowej z budżetu Miasta Ż. w roku 2011 z ustawowymi odsetkami od dnia 1 stycznia 2012 r do dnia zapłaty

- kwoty 116.254,65 zł z tytułu należnej wysokości dotacji z tytułu prowadzenia niepublicznej placówki oświatowej z budżetu Miasta Ż. w roku 2012 r z ustawowymi odsetkami od dnia 1 stycznia 2013 r do dnia zapłaty

- kwoty 29.216,87 zł z tytułu należnej wysokości dotacji z tytułu prowadzenia niepublicznej placówki oświatowej z budżetu Miasta Ż. w roku 2014 r z ustawowymi odsetkami od dnia 16 grudnia 2014 r do dnia zapłaty .

Powódka wniosła o zasądzenie zwrotu kosztów procesu .

W uzasadnieniu powódka podniosła , że prowadzi w Mieście Ż. od 2010 r niepubliczne placówki przedszkolne najpierw w okresie od 1 września 2009 r do 30 września 2010 r Niepubliczny Punkt Przedszkolny (...) następnie przekształcony od 1 października 2010 r w Niepubliczne Przedszkole (...) . Zgodnie z art 90 ust 2 d ustawy o systemie oświaty osoba prowadząca wychowanie przedszkolne w formach o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 14 a ust 7 otrzymuje na każdego ucznia objętego tą formą wychowania przedszkolnego dotację z budżetu gminy w wysokości nie niższej niż 40% wydatków bieżących ponoszonych na jednego ucznia w przedszkolu publicznym prowadzonym przez gminę. Zgodnie z art. 90 ust 2b tej ustawy dotacje dla niepublicznych przedszkoli przysługują na każdego ucznia w wysokości nie niższej niż 75% ustalonych w budżecie danej gminy wydatków bieżących ponoszonych w przedszkolach publicznych w przeliczeniu na jednego ucznia . Takie procentowe kwoty dotacji przewidziane zostały w Uchwałach Rady Miasta Ż. nr 465/XlII/10 z dnia 7 stycznia 2010 r , nr 475/XLIV/10 z dnia 11 lutego 2010 r obowiązujących w latach 2010-2011 , nr 194/XVII /11 z dnia 29 grudnia 2011 która obowiązywała do zmiany przez uchwałę nr 454/XLIV/14 z dnia 27 lutego 2014r. Wyliczenia wysokości dotacji dokonane przez pozwanego są błędne z dwóch powodów:

- do wydatków w latach 2013 i 2014 przyjęto wydatki ponoszone na oddziały przedszkolne w szkołach podstawowych , a nie tylko na przedszkola publiczne prowadzone przez pozwanego co jest niezgodne z art. 90 ust 2b . Błędna praktyka polegała na uwzględnieniu przy obliczaniu kosztu przypadającego na jednego ucznia w przedszkolach publicznych także oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych ( tzw „zerówek”) .

- przyjęto do sumy wydatków ustalonych w budżecie i ponoszonych w przedszkolach publicznych wydatki w niepełnej wysokości zaniżonej w stosunku do budżetu oraz informacji jednostek budżetowych , gdyż nie zaliczono do podstawy obliczania dotacji wydatków wszystkich rozdziałów budżetu obejmujących faktyczne wydatki w przedszkolach publicznych . Dotyczy to lat 2010 -2012 , natomiast w roku 2014 pozwany zaliczał tylko część tych wydatków.

Podstawą prawidłowego naliczenia dotacji są wydatki bieżące ponoszone w przedszkolach publicznych w przeliczeniu na jednego ucznia . Do wydatków bieżących przedszkoli publicznych należy zaliczyć wszelkie koszty które są klasyfikowane jako wydatki bieżące , w tym także wydatki na zakup żywności , wydatki remontowe , nie stanowiące inwestycji oraz wszelkie inne dotyczące przedszkoli publicznych .

Na poparcie twierdzeń pozwu powódka przedstawiła informację NIK o wynikach kontroli nr (...)-016/11 z czerwca 2012 r , orzecznictwo Sądów Administracyjnych , sprawozdanie z działalności regionalnych izb obrachunkowych i wykonania budżetu przez jednostki samorządu terytorialnego w 2013 r sporządzone przez Krajową Radę Regionalnych Izb Obrachunkowych , orzecznictwo Regionalnych Izb Obrachunkowych .

Przy obliczaniu dotacji za lata 2010, 2011, 2012 pozwany błędnie zaliczył do wydatków ponoszonych w przedszkolach publicznych jedynie wydatki określone w rozdziale 80104 uchwał budżetowych to jest Przedszkola. Tymczasem do podstawy obliczania dotacji oprócz wydatków z rozdziału 80104 powinien był przyjąć :

- wydatki z rozdziału 80146- dokształcanie i doskonalenie nauczycieli w przedszkolach funkcjonujących jako jednostki samodzielne oraz w przedszkolach w Zespołach Szkolno - Przedszkolnych

- wydatki z rozdziału 80148 stołówki szkolne i przedszkolne w przedszkolach funkcjonujących jako jednostki samodzielne oraz w przedszkolach w Zespołach Szkolno – Przedszkolnych

- wydatki z rozdziału 80195 pozostała działalność w przedszkolach funkcjonujących w Zespołach Szkolno- Przedszkolnych .

Pominięcie tych wydatków w podstawie obliczania dotacji stanowi naruszenie zasad określonych w art. 90 ust 2b i 2d ustawy o systemie oświaty.

Wyliczając dotację za lata 2010 , 2011 , 2012 pozwany przyjął :

a) wysokość miesięcznej dotacji na jednego ucznia placówki niepublicznej :

- 2010 r – dla przedszkola 451 zł , dla punktu przedszkolnego 241 zł

- 2011 dla przedszkola 408 zł

- 2012 r dla przedszkola 412 zł

- 2013 r dla przedszkola 515,48 zł

2014 r dla przedszkola (...).89 zł

b) kwoty wynikające z budżetu Miasta w poszczególnych latach określone w rozdziale 80104 i przyjęte do podstawy obliczenia dotacji :

w 2010 r - 13.051.992,00 zł

w 2011 r - 12.548.000,00 zł

w 2012 r - 13.001.540,77 zł

c) liczbę uczniów w przedszkolach miejskich :

w 2010 r - (...) dzieci

w 2011 r - 1924 dzieci

w 2012 r - 1972 dzieci

W latach 2010 – 2012 pozwany przyjmował wydatki oraz uczniów wyłącznie w przedszkolach , nie uwzględniał oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych , co było zgodne z przepisami art. 90 ust 2b i 2d ustawy o systemie oświaty.

Natomiast wyliczając dotację w roku 2014 pozwany stosował nieprawidłowy sposób obliczenia dotacji poprzez przyjmowanie wydatków i liczby uczniów nie tylko w przedszkolach publicznych ale także oddziałach przedszkolnych przy szkołach podstawowych . Wydatki bieżące w przeliczeniu na jednego ucznia w oddziałach przedszkolnych w szkołach były istotnie niższe niż koszty w przeliczeniu na jednego ucznia w szkołach publicznych co spowodowało znacznie zaniżenie wypłaconej powódce dotacji. Ponadto pozwany nie wliczał do podstawy dotacji niektórych wydatków ponoszonych w przedszkolach publicznych zapisanych w rozdziałach 80195 mimo że występowały w planach finansowych .

Zdaniem powódki przy uwzględnieniu prawidłowych danych do wyliczenia dotacji za lata 2010, 2011 2012 należy przyjąć :

a) sumę wydatków z rozdziału 80104, 80146 , 80148 i 80195

- w 2010 r – 15 .183.798,11 zł

- w 2011 r – 15.687.498,23 zł

- w 2012 r – 18.144.242,98 zł

b) liczbę uczniów :

w 2010 r - 1.809 dzieci

w 2911 r - 1.924 dzieci

w 2012 r - 1.972 dzieci

c) wysokość dotacji

w 2010 r 524,59 zł i 279,78 zł

w 2011 r 509,59 zł

w 2012 575,05 zł

Zdaniem powódki przy uwzględnieniu prawidłowych danych do wyliczenia dotacji za rok 2014 ( po ostatecznym sprecyzowaniu żądania jak w piśmie procesowym z dnia 8 grudnia 2016 r ) należy przyjąć sumę wydatków bieżących ze wszystkich rozdziałów dla przedszkoli w wysokości 17.703.021,05 zł , liczbę uczniów - 2.210 . Dotacja na jednego ucznia powinna więc w 2014 r wynosić 500,65 zł.

Dotacje na przedszkola niepubliczne mają charakter roczny a przekazywane są w 12 częściach w terminie do ostatniego dnia każdego miesiąca na rachunek bankowy szkoły lub placówki. Dotacja należna przedszkolom niepublicznym ma charakter świadczenia jednorazowego chociaż płaconego w 12 częściach. Termin płatności każdej z części upływa ostatniego dnia każdego miesiąca kalendarzowego roku za który należna jest dotacja . Dotyczy to dotacji za lata 2011 i 2013 . Od roku 2014 dotacja za grudzień wypłacona być powinna do dnia 15 grudnia zatem odsetki za opóźnienie w wypłacie dotacji za rok 2014 należne są od dnia 16 grudnia 2014 r .

Pozwane Miasto Ż. w odpowiedzi na pozew wniosło o oddalenie powództwa w części co do kwoty 5.551,90 zł w zakresie roszczenia zapłaty kwoty za rok 2010 w wysokości 11.440,10 zł oraz co do kwoty 7.781,76 zł w zakresie roszczenia za rok 2014 w zakresie roszczenia zapłaty kwoty 29.216,87 zł. Jednocześnie pozwany podniósł , że nie kwestionuje roszczenia pozwu w zakresie kwot żądanych za lata 2011 i 2012. Pozwany podniósł , że uznaje częściowo za trafną argumentację powódki co do tego , że w podstawie obliczania dotacji uwzględnić należy koszty ujęte we wskazanych przez powoda rozdziałach. Jednak wyliczenia kwot za rok 2010 i 2014 są przez powódkę zawyżone , bowiem powódka nie uwzględniła faktu , że środki ujęte w rozdziale 80195 służące finansowaniu działalności zespołów szkolno- przedszkolnych w realiach Miasta Ż. były faktycznie wykorzystywane wyłącznie na finansowanie działalności szkół wchodzących w skład zespołów z pominięciem przedszkoli. Dlatego nie ma podstaw do uwzględnienia kosztów finansowanych ze środków ujętych w tym rozdziale na podstawie obliczania dotacji . Dlatego żądanie pozwu pozwany uznaje za zawyżone za rok 2010 o kwotę 5.551,90 zł a zatem zasadne jest do kwoty 5.888,20 zł i w zakresie roku 2014 r jest zawyżone o 7.781,76 zł a zatem zasadne jest do kwoty 21.435,11 zł. Ostatecznie w piśmie procesowym z dnia 15 12 2016 r pozwany wycofał się z zarzutów dotyczących sposobu wyliczenia przez powódkę dotacji za rok 2014 i wycofał się ze stanowiska oddalenia żądania co do kwoty 7.781,76 zl za rok 2014 .

Na rozprawie w dniu 7 grudnia 2016 r pełnomocnik pozwanej uznał roszczenie co do kwoty 52.114,03 zł tytułem dotacji za rok 2011 i co do kwoty 116.254,65 zl tytułem dotacji za rok 2012 . Na rozprawie w dniu 29 grudnia 2016 r pełnomocnik pozwanej uznał żądanie powódki – już po ograniczenia żądania za rok 2010 – co do roszczenia głównego i co do odsetek.

Ponadto pozwany wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu podnosząc , że pozwany nie dał powodowi podstaw do wytoczenia powództwa . Przed wniesieniem sprawy do sądu powód nie zwrócił się o polubowne o załatwienie sprawy. Pomiędzy stronami nie zachodzi spór co do prawa regulującego kwestię obliczania i wypłaty dotacji powódce , a z pewnością nie w takim zakresie jak twierdzi powódka. Pozwany zgadza się z wywodami powódki i kwestionuje jedynie w części prawidłowość wyliczenia dotacji stanowiącej 5% wartości przedmiotu sporu. Gdyby powódka przed wniesieniem sprawy do sądu zwróciła się do pozwanego o wypłatę świadczenia to wielce prawdopodobne jest , że sprawa zostałaby zakończona w sposób polubowny.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Powódka prowadzi w Mieście Ż. od 2010 r niepubliczne placówki przedszkolne najpierw w okresie od 1 września 2009 r do 30 września 2010 r Niepubliczny Punkt Przedszkolny (...) następnie przekształcony od 1 października 2010 r w Niepubliczne Przedszkole (...) .

Zgodnie z art 90 ust 2 d ustawy o systemie oświaty osoba prowadząca wychowanie przedszkolne w formach o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 14 a ust 7 otrzymuje na każdego ucznia objętego tą formą wychowania przedszkolnego dotację z budżetu gminy w wysokości nie niższej niż 40% wydatków bieżących ponoszonych na jednego ucznia w przedszkolu publicznym prowadzonym przez gminę. Zgodnie z art. 90 ust 2b tej ustawy dotacje dla niepublicznych przedszkoli przysługują na każdego ucznia w wysokości nie niższej niż 75% ustalonych w budżecie danej gminy wydatków bieżących ponoszonych w przedszkolach publicznych w przeliczeniu na jednego ucznia . Takie procentowe kwoty dotacji przewidziane zostały w Uchwałach Rady Miasta Ż. nr 465/XlII/10 z dnia 7 stycznia 2010 r , nr 475/XLIV/10 z dnia 11 lutego 2010 r obowiązujących w latach 2010-2011 , nr 194/XVII /11 z dnia 29 grudnia 2011 która obowiązywała do zmiany przez uchwałę nr 454/XLIV/14 z dnia 27 lutego 2014r.

Wyliczenia wysokości dotacji dokonane przez pozwanego są błędne z dwóch powodów:

- do wydatków w latach 2013 i 2014 przyjęto wydatki ponoszone na oddziały przedszkolne w szkołach podstawowych , a nie tylko na przedszkola publiczne prowadzone przez pozwanego co jest niezgodne z art. 90 ust 2b . Błędna praktyka polegała na uwzględnieniu przy obliczaniu kosztu przypadającego na jednego ucznia w przedszkolach publicznych także oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych ( tzw „zerówek”) .

- przyjęto do sumy wydatków ustalonych w budżecie i ponoszonych w przedszkolach publicznych wydatki w niepełnej wysokości zaniżonej w stosunku do budżetu oraz informacji jednostek budżetowych , gdyż nie zaliczono do podstawy obliczania dotacji wydatków wszystkich rozdziałów budżetu obejmujących faktyczne wydatki w przedszkolach publicznych . Dotyczy to lat 2010 -2012 , natomiast w roku 2014 pozwany zaliczał tylko część tych wydatków.

Podstawą prawidłowego naliczenia dotacji są wydatki bieżące ponoszone w przedszkolach publicznych w przeliczeniu na jednego ucznia . Do wydatków bieżących przedszkoli publicznych należy zaliczyć wszelkie koszty które są klasyfikowane jako wydatki bieżące , w tym także wydatki na zakup żywności , wydatki remontowe , nie stanowiące inwestycji oraz wszelkie inne dotyczące przedszkoli publicznych .

Przy obliczaniu dotacji za lata 2010, 2011, 2012 pozwany błędnie zaliczył do wydatków ponoszonych w przedszkolach publicznych jedynie wydatki określone w rozdziale 80104 uchwał budżetowych to jest Przedszkola. Tymczasem do podstawy obliczania dotacji oprócz wydatków z rozdziału 80104 powinien był przyjąć :

- wydatki z rozdziału 80146- dokształcanie i doskonalenie nauczycieli w przedszkolach funkcjonujących jako jednostki samodzielne oraz w przedszkolach w Zespołach Szkolno - Przedszkolnych

- wydatki z rozdziału 80148 stołówki szkolne i przedszkolne w przedszkolach funkcjonujących jako jednostki samodzielne oraz w przedszkolach w Zespołach Szkolno – Przedszkolnych

- wydatki z rozdziału 80195 pozostała działalność w przedszkolach funkcjonujących w Zespołach Szkolno- Przedszkolnych - za wyjątkiem roku 2010

Przy uwzględnieniu prawidłowych danych do wyliczenia dotacji za lata 2010, 2011 2012 należy przyjąć następującą wysokość dotacji :

w 2010 r 524,59 zł w przedszkolu niepublicznym i 260,96 zł w punkcie przedszkolnym

w 2011 r 509,59 zł

w 2012 r 575,05 zł

w 2014 r 500,65 zł

Biorąc powyższe pod uwagę należna powódce dotacja w poszczególnych latach wynosi :

- w 2010 r – 5.888,20 zł

-w 2011 r - 52.114,03 zł

-w 2012 r -116.254,65 zł

-w 2014 r 29.216,87 zł

Dotacje na przedszkola niepubliczne mają charakter roczny a przekazywane są w 12 częściach w terminie do ostatniego dnia każdego miesiąca na rachunek bankowy szkoły lub placówki. Termin płatności każdej z części upływa ostatniego dnia każdego miesiąca kalendarzowego roku za który należna jest dotacja . Dotyczy to dotacji za lata 2011 i 2013 . Od roku 2014 dotacja za grudzień wypłacona być powinna do dnia 15 grudnia .

Powyższy stan faktyczny był pomiędzy stronami bezsporny.

Sąd zważył :

Pozwany uznał powództwo po ostatecznym sprecyzowaniu żądania przez powódkę ( żądanie ograniczono w części o kwotę 5.551,90 zł ) tak co do roszczenia głównego jak i do odsetek. Pozwany uznał więc roszczenie o zapłatę następujących kwot :

- 5.888,20 zł z tytułu należnej wysokości dotacji za prowadzenie niepublicznej placówki oświatowej z budżetu Miasta Ż. w roku 2010 r z ustawowymi odsetkami od dnia 1 stycznia 2011 r do dnia zapłaty .

- 52.114,03 zł z tytułu należnej wysokości dotacji za prowadzenie niepublicznej placówki oświatowej z budżetu Miasta Ż. w roku 2011 z ustawowymi odsetkami od dnia 1 stycznia 2012 r do dnia zapłaty

- 116.254,65 zł z tytułu należnej wysokości dotacji za prowadzenie niepublicznej placówki oświatowej z budżetu Miasta Ż. w roku 2012 r z ustawowymi odsetkami od dnia 1 stycznia 2013 r do dnia zapłaty

- 29.216,87 zł z tytułu należnej wysokości dotacji za prowadzenie niepublicznej placówki oświatowej z budżetu Miasta Ż. w roku 2014 r z ustawowymi odsetkami od dnia 16 grudnia 2014 r do dnia zapłaty .

Zgodnie z treścią art. 213. § 2.kpc Sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.

Oświadczenie pozwanego o uznaniu roszczenia w części dotyczącej zasądzenia dotacji za lata 2011 i 2012 złożone zostało na rozprawie w dniu 7 grudnia 2016 r . Po wyjaśnieniu pomiędzy stronami rozbieżności co do sposobu wyliczenia części dotacji za lata 2010 i 2014 i po częściowym ograniczeniu przez powoda roszczenia za rok 2010 pozwany uznał roszczenie o zapłatę dotacji również za lata 2010 i 2014 oraz uznał roszczenie co do żądania zasądzenia odsetek . Uznanie powództwa było wyraźne oraz jednoznacznie określone i nie nasuwało wątpliwości co do swej treści oraz zakresu, w jakim pozwany uznał żądanie pozwu.

W tym zakresie Sąd był więc związany uznaniem powództwa, gdyż nie było żadnych podstaw do przyjęcia, że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.. W konsekwencji, Sąd był obowiązany pominąć w całości postępowanie dowodowe i wydać wyrok uwzględniający powództwo. Uznanie powództwa w rozumieniu przyjętym w art. 213 § 2 k.p.c. jest jednym z najbardziej dyspozycyjnych aktów woli strony pozwanej, wywiera liczne skutki procesowe, w tym prowadzi do wydania wyroku z uznania bez potrzeby przeprowadzenia czynności dowodowych, nawet bez rozpoznania wniosków dowodowych stron, które nie podlegały ani oddaleniu, ani też uwzględnieniu.

Ponadto wyrokowi temu z urzędu należało nadać rygor natychmiastowej wykonalności (art. 333 § 1 pkt 2 ).

W pkt 5 wyroku na mocy art. 355 kpc umorzono postępowanie w zakresie ograniczonego żądania.

Pozwany nie uznał roszczenia co do żądania powódki zwrotu kosztów procesu i sam wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu na swoją rzecz na podstawie art. 101 kpc.

Roszczenie pozwanego co do zwrotu kosztów procesu było niezasadne.

O kosztach procesu należało orzec na podstawie art.98 kpc . Brak podstaw do zastosowania przepisu art. 101 kpc , który przewiduje wyjątek od zasady odpowiedzialności za wynik procesu. W myśl art. 101 kpc pozwanemu pomimo uwzględnienia powództwa należy się zwrot kosztów procesu jeżeli nie dał powodu do wytoczenia powództwa i przy pierwszej czynności procesowej uznał żądanie pozwu . Obie te przesłanki muszą być spełnione łącznie. Uznanie powództwa musi być jednoznaczne i nie budzące wątpliwości a nadto dokonane przy pierwszej czynności procesowej podjętej po doręczeniu odpisu pozwu a więc w odpowiedzi na pozew, a w przypadku gdyby nie była złożona, na pierwszej rozprawie.

Powód przyznał , że przed wytoczeniem powództwa nie wzywał pozwanego do zapłaty roszczenia. Nie oznacza to jednak ,że powódka uzyskałaby dobrowolnie zaspokojenie roszczenia bez wytoczenia powództwa. Rozważania w tym zakresie są bezprzedmiotowe skoro pozwany nie uznał roszczenia przy pierwszej czynności procesowej. W odpowiedzi na pozew pozwany przyznał w części okoliczności faktyczne wskazane przez powódkę i stwierdził , że wnosi o oddalenie powództwa co do części żądania za lata 2010 i 2014. W odpowiedzi na pozew nie zawarł oświadczenia o uznaniu powództwa w części niespornej . W drugim piśmie po wyjaśnieniu stanowisk stron pozwany również nie zawarł oświadczenia o uznaniu roszczenia .Stwierdził jedynie, że nie podtrzymuje żądania oddalenia powództwa co do roszczenia za rok 2014 . Nie stwierdził również że uznaje roszczenie co do części roszczenia za rok 2010. Fakt , że przyznał okoliczności faktyczne i wycofał się z żądania oddalenia powództwa nie jest jednoznaczne z uznaniem powództwa . Uznanie powództwa musi być jednoznaczne i wyraźne . Dopiero na rozprawie ( po złożeniu odpowiedzi na pozew a wiec nie przy pierwszej czynności procesowej ) pozwany uznał żądanie w części a na kolejnej rozprawie uznał roszczenie w pozostałej części po częściowym ograniczeniu żądania przez powódkę.

Skoro więc powództwo nie zostało uznane przy pierwszej czynności procesowej to bezprzedmiotowym jest ocena braku przedsądowego wezwania pozwanego przez powódkę do dobrowolnego spełnienia świadczenia skoro przepis art. 101 kpc wymaga do jego zastosowania kumulatywnego spełnienia obu przesłanek. Dlatego na mocy art. 98 kpc zasądzono od pozwanego na rzecz powódki zwrot kosztów procesu na które składają się uiszczona częściowo opłata sądowa 5.000 zł i koszty zastępstwa prawnego 10.800 zł i opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł. .

W pkt 7 wyroku nakazano pobrać od pozwanego kwotę 5.463 zł tytułem części należnej opłaty sądowej od uiszczenia której powódka była zwolniona .

SSO Marta Kucharczyk- Gemza

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanego