Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII U 1584/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2018-01-29

Sygn. akt VIII U 1584/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 stycznia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Teresa Kalinka

Protokolant:

Ewa Grychtoł

po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2018 r. w Gliwicach

sprawy M. P. (P.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

przy udziale (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G.

o podleganie pracowniczemu ubezpieczeniu społecznemu

na skutek odwołania M. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 12 lipca 2017 r. nr (...)

1.  oddala odwołanie;

2.  odstępuje od obciążania odwołującej M. P. kosztami zastępstwa procesowego.

(-) SSO Teresa Kalinka

Sygn. VIII U 1584 /17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12 lipca 2017 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. stwierdził że M. P. jako pracownik u płatnika składek (...) sp. z o.o. nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym , chorobowym i wypadkowemu od 22 lutego 2017 roku. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał , że M. P. od 4 kwietnia 2017 roku stała się osobą niezdolną do pracy, a zgłoszenie do ubezpieczeń wpłynęło do ZUS dnia 10 marca 2017 roku . Odwołująca została zatrudniona na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony na stanowisku analityka systemów internetowych w pełnym wymiarze czasu pracy z wynagrodzeniem w kwocie 9000 złotych brutto.

Płatnik wskazał, że do obowiązków pracownika należało przetwarzanie i analiza nowych funkcjonalności systemów internetowych ,jakie spółka wytwarza. Ubezpieczona została zaangażowana w procesy projektowe dotyczące tworzonych nowych systemów . Brak jest dokumentów potwierdzających fakt świadczenia pracy. Bardzo krótki okres podlegania ubezpieczeniom społecznym, szybkie zaprzestanie świadczenia pracy poddało w wątpliwości przyjęcie odwołującej w do pracy oraz faktyczne świadczenie pracy na rzecz płatnika. Płatnik składek nie poniósł wysokich kosztów ubezpieczenia w stosunku do korzyści finansowych wynikających ze świadczeń w postaci zasiłku chorobowego, a w przyszłości zasiłku macierzyńskiego . Hipotetycznie wyliczona kwota zasiłku chorobowego za 149 dni wyniosła 38 571 zł 63 gr , a zasiłku macierzyńskiego 75 384 zł. W niniejszej sprawie doszło do wyraźnego naruszenia zasady równowagi pomiędzy udziałem w tworzeniu funduszu ubezpieczeniowego, a wysokością świadczeń wypłacanych z tego funduszu .

M. P. w odwołaniu w od decyzji zarzuciła w błąd w ustaleniach faktycznych i przyjęcie, że zawarta umowa o pracę z (...) sp. z o.o. została zawarta w celu stworzenia pozoru zatrudnienia, podczas gdy wszystkie dokumenty przekazane przez płatnika składek wskazują jednoznacznie iż brak jest postaw do podważenia zawartej umowy o pracę .Zarzuciła również naruszenie art. 8 ust. 1 oraz art. 6 ust. 1 ustawy z 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych i art. 83 tej ustawy poprzez nie uznanie odwołującej jako osoby pozostającej w stosunku pracy i podlegającej ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu, mimo przekazania dowodów istnienia stosunku pracy poczynając od 22 lutego 2017 roku. Odwołująca zarzuciła również naruszenie art. 11 3 k.p. poprzez uznanie, że umowa o pracę zawarta z kobietą w ciąży jest pozorna.

Wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji i ustalenie że podlega ubezpieczeniom społecznym od dnia 22. lutego 2017 roku z tytułu umowy o pracę zawartej z (...) sp. z o.o. i zasądzenie kosztów procesu ,w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

M. P. podniosła, że pracę w spółce rozpoczęła w dniu 22.022017 roku i wykonywała ją od 9.00 do 17.00 od poniedziałku do piątku do dnia 3 kwietnia 2017 roku. Od 4 kwietnia 2017 roku przebywała na zwolnieniu lekarskim do dnia urodzenia dziecka. Do jej obowiązków należało sprawdzanie prawidłowości programów informatycznych w zakresie poprawności działania i prawidłowości liczenia. Miała miejsce pracy w siedzibie pracodawcy i przekazano jej do użytkowania komputer i biurko. Wynagrodzenie było przekazywane na konto odwołującej. Odwołująca ma wykształcenie zbieżne z powierzonymi obowiązkami. Wskazała, że sam fakt zatrudnienia kobiety w ciąży w żadnym razie nie może być wskazówką do ustaleń, że zawarta umowa była czynnością pozorną. Na tę okoliczność przywołała orzecznictwo Sądu Najwyższego.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji. Domagał się zasądzenia od odwołującej na rzecz organu rentowego zwrotu kosztów procesu ,w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Wniósł o zobowiązanie zainteresowanej :

- do przedłożenia sprawozdań za rok 2016 ,bilansu rachunku zysków i strat na okoliczność ustalenia sytuacji ekonomicznej pracodawcy w okresie bezpośrednio poprzedzającym zatrudnienie odwołującej i zdolności finansowych do stworzenia miejsca pracy dla odwołującej na warunkach wskazanych w umowie o pracę, w tym na okoliczność podstaw wydania zaskarżonej decyzji

- do przedłożenia wydruków komputerowych potwierdzających logowanie się przez pracownika do systemów komputerowych w ramach wykonywania czynności związanych z przetworzeniem i analizą funkcjonowania systemów internetowych oraz obsługą zgłoszeń serwisowych systemów internetowych w ramach tworzonych i testowanych projektów różnych systemów za okres od 22 lutego a 3 kwietnia 2017 roku;

- do przedłożenia informacji o stanie zatrudnienia w spółce w okresie poprzedzającym zatrudnienie odwołującego okresie jej absencji z powodu choroby, a następnie urlopu macierzyńskiego

Domagał się dopuszczenia dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu położnictwa i ginekologii na okoliczność ustalenia, czy odwołująca była zdolna do pracy okresie od 22 lutego 2017 roku w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku analityka systemów internetowych. Na uzasadnienie swojego stanowiska organ rentowy przytoczył treść art. 6 ust. 1 pkt 1, art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych, art. 8 ust. 1 tej ustawy. Wskazał, że zachodzi znaczna dysproporcja pomiędzy kwotą opłacanych za ubezpieczoną składek z tytułu umowy o pracę, a kwotą należnych z tytułu objęcia ubezpieczeniem chorobowym świadczeń . Brak jest jakichkolwiek efektów pracy i dowodów potwierdzających świadczenie przez odwołującą na podstawie zawartej umowy o pracę czynności. Z ostrożności procesowej organ rentowy wskazał na konieczność oceny ważności umowy o pracy przez pryzmat zasad współżycia społecznego przy uwzględnieniu tej dysproporcji.

W piśmie procesowym w toku postępowania sądowego organ wskazał, że odwołująca zgłosiła do ubezpieczeń dziecko – T. K. noszącej nazwisko prezesa (...).

(...) wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. K. (1) jest prezesem (...) Sp. z o.o. w (...) Sp. z o.o. w K.. W dniu 12 grudnia 2016 roku (...) sp. z o.o. zawarła umowę o współpracy z (...) sp. z o.o. , której przedmiotem było określenie zasad wzajemnej współpracy między stronami w zakresie oferowanych przez wykonawcę usług projektowych i testowych oraz warunków i form płatności w związku z realizacją zamówienia zleceniodawcy. W ramach umowy wykonawca zobowiązał się do wykonania zlecenia polegającego na zaprojektowaniu modułu kalkulacji rozliczeń magazynowych, zgodnie z odrębnie przekazaną specyfikacją wymagań oraz do zapewnienia wsparcia w zakresie testów aplikacji (usługi testowe). Wykonawca mógł powierzyć wykonanie usług osobie trzeciej tylko po wcześniejszym uzgodnieniu tego faktu że zleceniodawcą . Za prawidłową realizację zamówienia spółka (...) miała otrzymać wynagrodzenie za usługi projektowe wysokości 108 400 zł netto a za usługi testowe 32 000 zł netto . Umowa została zawarta na czas od dnia podpisania do dnia 10 grudnia 2017 rok. Mogła być rozwiązana za obopólnym porozumieniem , bądź za dwutygodniowym okresem wypowiedzenia .

M. P. urodziła się w dniu się do 9 listopada 1983 roku. Posiada wykształcenie wyższe magisterskie. Ukończyła w roku 2007 studia na Wydziale M. - Fizycznym w specjalności statystyka na kierunku matematyka na Politechnice (...) w G. . Oprócz tego posiada wykształcenie uzupełniające z zakresu w rachunkowości.

Odwołująca od 2008 roku do lutego 2017 roku była zatrudniona w (...) SA w K. na stanowiskach referenta ds. analiz ekonomicznych, specjalisty ds. analiz ekonomicznych, specjalisty ds. ekonomicznych i reklamacji. Ostatnia umowa o pracę została zawarta w dniu 1 stycznia 2017 roku . Stosunek pracy z JAS-FBG w K. ustał z dniem 17 lutego 2017 roku na mocy porozumienia stron. Wynagrodzenie wynosiło 3800 złotych brutto. Ostatnia umowa o pracę została zawarta od dnia 1 stycznia 2017 roku.

W dniu 2 stycznia 2017 roku odwołująca zawarła umowę o pracę z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w G. Z umowy tej wynika, że spółka zatrudnia pracownika na podstawie umowy o pracę na stanowisku analityka systemów internetowych z wynagrodzeniem 9000 zł brutto miesięcznie, a wyżej wymieniona kwota stanowi całość wynagrodzenia jakie przysługuje pracownikowi z niniejszej umowy zarówno z tytułu realizacji ogólnych obowiązków pracowniczych - 10 % wynagrodzenia jak i z tytułu nabycia przez pracodawcę wszelkich praw własności intelektualnej do twórczych efektów prac pracownika - 90 % wynagrodzenia , a w szczególności do całości majątkowych praw autorskich do programów komputerowych i innych utworów. Strony przewidziały w umowie, że dniem rozpoczęcia pracy będzie dzień 22 lutego 2017 roku. M. P. została zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy w G. na czas nieokreślony.

Przed zatrudnieniem M. P. wszystkie obowiązki związane z rozwojem i bieżącą działalnością spółki wykonywane były przez zarząd i wspólników spółki. Spółka nie zatrudniała innych pracowników, ponieważ zakres wykonywanych prac nie wymagał w tym okresie dodatkowych etatów..

Sytuacja zmieniła się po zawarciu przez spółkę (...) nowej umowy w grudniu 2016 roku. J. K. (1) stwierdził, że do realizacji której konieczne było zatrudnienie pełnoetatowego pracownika. W okresie absencji odwołującej, jak również w trakcie trwającego urlopu macierzyńskiego obowiązki M. P. zostały częściowo przejęte przez zarząd ( prezesa – J. K. (1)) , a częściowo zawieszone do czasu pozyskania nowego pracownika lub wykonawcy. ( oświadczenie J. K. (1) z dnia 14 listopada 2017 roku). .Do daty rozwiązania umowy z dnia 12 grudnia 2016 roku spółka nikogo nie zatrudniła.

Działalność spółki (...) sp. z o.o. w G. do dnia wyrokowania nie przyniosła przychodu. Spółka cały czas wykazuje stratę.(w roku 2016 ponad 88 000 złotych ) . Również w roku 2017 spółka (...) poniosła stratę, mimo, że odwołująca otrzymała jedynie wynagrodzenie za okres od 22 lutego do 3 kwietnia i wynagrodzenie za pierwsze 33 dni zwolnienia lekarskiego. . Na miejsce odwołującej nie zatrudniono nikogo innego. W okresie od zawarcia umowy z e spółką (...) do dnia podjęcia pracy przez odwołującą zlecone zadania wykonywać miał J. K. (1). Zadaniem odwołującej było testowanie programu na fikcyjnych podmiotach. Miała świadczyć pracę w siedzibie spółki (...) w G. od 9.00 do. 17.00 W marcu 2017 roku spółka (...) zapłaciła za projektowanie modułu magazynowego , nadzór nad wykonaniem ( co nie należało do obowiązków ubezpieczonej) kwotę 39 749,20 zł brutto i za rozwój funkcjonalności 7 800 złotych brutto. Spółka (...) zatrudnia testerów programów komputerowych, ale współpracują oni z programistami. J. K. (1) nie podał jakie wynagrodzenie otrzymują pracownicy spółki (...) wykonujący tożsamą , albo zbliżoną pracę. Obecnie pracownicy tej firmy testują program magazynowy, który był testowany przez odwołującą.

J. K. (1) i M. P. pozostają w konkubinacie. Mają dwoje dzieci - pierwsze urodziło się w lipcu 2015 roku, a drugie w dniu 31 lipca 2017 roku.

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie akt organu rentowego, przesłuchania świadka P. T. (k. 23 v), J. K. (2) (k. 24), przesłuchania odwołującej (k. 37 -38 a.s.), J. K. (1) – k.. 39 – 40 a.s.,), umowy z dnia 12 grudnia 2016 roku. Sąd nie przeprowadził dowodu z opinii biegłego lekarza ginekologa uznając ten dowód za zbędny do rozstrzygnięcia sprawy. Odwołująca miała zawartą umowę o pracę z poprzednim pracodawcą, posiadała zdolność do pracy na tamtym stanowisku i na stanowisku, na którym została zatrudniona w (...)..

Sąd dał wiarę przedstawionym dokumentom – brak było podstaw do kwestionowania ich prawdziwości, natomiast nie dał w pełni wiary zeznaniom J. K. (1), zwłaszcza w takim zakresie, w jakim wskazywał na konieczność zatrudnienia pracownika w celu realizacji postanowień umowy z dnia 12 grudnia 2016 roku. finansowej. Nie dał również wiary, że to on zajmował się testowaniem tego programu przed zatrudnieniem odwołującej. Takiej pracy nie wykonywał również drugi ze wspólników spółki – ojciec J.- J. K. (2). Z jego zeznań wynika, że jest jedynie udziałowcem niezorientowanym w działalności spółki (...).. Z zawodu jest terapeutą uzależnień.

Sąd nie dał również wiary zeznaniom stron co do podstaw i daty zawarcia umowy o pracę z dnia2 stycznia 2017 roku. z przyczyn opisanym w rozważaniach sądu.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie .

Czynność prawna mająca na celu obejście ustawy polega na takim ukształtowaniu jej treści, która z formalnego punktu widzenia nie sprzeciwia się ustawie, ale w rzeczywistości zmierza do zrealizowania celu, którego osiągnięcie jest przez ustawę zakazane. Pojęcie obejścia prawa i pozorności są sobie znaczeniowo bliskie i niejednokrotnie pokrywają się. Ustalenie, czy umowa zmierzająca do obejścia prawa jest pozorna wymaga poczynienia konkretnych ustaleń faktycznych dotyczących okoliczności jej zawarcia, celu jaki strony zamierzały osiągnąć, charakteru wykonywanej pracy .

Słusznie podnosi odwołująca, że gdy umowa o pracę jest przez strony rzeczywiście wykonywana, nie może być mowy o pozorności. Nie wyklucza jednak możliwości badania czy zawarcie umowy nie zmierzało do obejścia prawa (art. 58 § 1 k.c.), które rodzi jej nieważność (por. wyrok Sądu Najwyższego z 19 stycznia 2010 r., I UK 261/09).

Sama chęć uzyskania świadczeń z ubezpieczenia społecznego jako motywacja do podjęcia zatrudnienia nie świadczy o zamiarze obejścia prawa, podobnie jak inne cele stawiane sobie przez osoby zawierające umowy o pracę, takie jak na przykład chęć uzyskania środków utrzymania (por. wyroki Sądu Najwyższego: z 25 stycznia 2005 r., II UK 141/04, z 5 października 2005 r., I UK 32/05, z 8 kwietnia 2005 r., I UK 236/04.) Umowie o pracę, która nie narusza art. 22 § 1 k.p., nie można stawiać zarzutu zawarcia jej w celu obejścia prawa, nawet gdy jej cel dyktowany był wyłącznie chęcią uzyskania świadczeń z ubezpieczenia społecznego.

Zdaniem sądu, zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wskazuje na to, że M. P. i (...) sp z o.o. zawierając umowę o pracę z dnia 2 stycznia 2017 roku zmierzały do obejścia prawa, w związku z czym umowa ta jest pozorna .

Prezes spółki J. K. (1) twierdził, że podstawą zawarcia umowy o pracę z M. P. była umowa zawarta przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością.. Jak wskazano wyżej J. K. (1) jest właścicielem i członkiem zarządu w obydwu tych spółkach. Zdaniem Sądu postanowienia umowy o współpracy z dnia 12 grudnia 2016 roku nie były wykonane. Odwołująca i zainteresowała nie udowodnili, że zachodziła konieczność zatrudnienia pracownika w celu realizacji postanowień tej umowy. M. P. była jedynym pracownikiem zatrudnionym w celu wykonania tej umowy- zawartej na okres niepełna 1 roku - , a pracę świadczyła jedynie od 22 lutego do 3 kwietnia. Brak jest dowodów, że umowa ta była realizowana przed zatrudnieniem M. P. i po jej zachorowaniu przez spółkę (...). Zainteresowana spółka miała zatrudnić pracownika po dniu 3 kwietnia 2017 roku , ale do daty upływu okresu, na jaki umowa została zawarta i do dnia wyrokowania nie zatrudniono nikogo. Z zeznań świadków i zainteresowanej wynika, że postanowienia umowy są nadal wykonywane przez zarząd, a częściowo zawieszone (pismo J. K. (1) z dnia 12 czerwca 2017 roku), testowaniem programu zajmują się pracownicy A. (zeznania świadka P. T.) są realizowane przez podmioty zewnętrzne (zeznania J. K. (1) ). Z § 2 umowy z dnia 12 grudnia 2016 roku wynika, że wykonawca mógł powierzyć wykonanie usług przewidzianych w tej umowie o osobie trzeciej tylko po wcześniejszym uzgodnieniu tego faktu ze zleceniodawcą. Mimo, że usługami testowymi i programowaniem zajmują się różne osoby, to strony umowy nie przedłożyły dowodu na okoliczność, że nastąpiło to za zgodną obydwu stron . Strony ustaliły wysokość wynagrodzenia w kwocie 140 000 zł netto plus podatek VAT . (...) spółka z o.o. nie wykazała jakie usługi projektowe zostały wykonane w ramach tej umowy.

Sąd uznał, ze umowa z dnia 12 grudnia 2016 roku została zawarta dla pozoru. Zapłata wynagrodzenia z tytułu tej umowy polegała na przelewie kapitału z jednej spółki do drugiej, gdzie prezesem zarządu jest ta samo osoba – J. K. (1), który jest jednocześnie współwłaścicielem tych spółek. Cel umowy, do daty upływu okresu na który została zawarta, nie został osiągnięty, skoro część zadań zawieszono, a program nadal jest na etapie testowania.

Za usługi testowania przewidziano wynagrodzenie w wysokości 32 000 zł netto., a wynagrodzenie odwołującej za prace obejmujące tę czynność wynosiło 9000 zł brutto miesięcznie.

M. P. nie zajmowała się testowaniem innego programu poza programem magazynowym . Zdaniem sądu umowa o współpracy z dnia 12 grudnia 2016 roku nie stanowiła podstawy do stworzenia nowego stanowiska pracy w (...) sp. z o.o. a celem stron tej umowy było stworzenie pozorności potrzeby zatrudnienia pracownika tj. M. P..

Wątpliwości sądu wzbudził również fakt zawarcia umowy o pracę na czas nieokreślony dnia 2 stycznia 2017 roku biorąc pod uwagę, że od 1 stycznia 2017 roku odwołującą wiązała umowa o pracę z poprzednim pracodawcą. Nie wiadomo na jakiej podstawie przyjęto, że M. P. podejmie pracę poczynając od 22 lutego 2017 roku, skoro termin wypowiedzenia umowy o pracy, u poprzedniego pracodawcy wynosił 3 miesiące. Stanowisko odwołującej, obowiązywał ją dwutygodniowy okres wypowiedzenia jest sprzeczne z przepisami Kodeksu pracy. Od 22 lutego 2016 roku weszły w życie zmiany Kodeksu pracy, które zmieniły dotychczasowe ustalenia okresów wypowiedzenia. W przypadku osób zatrudnionych ponad 3 lata u danego pracodawcy okres wypowiedzenia wynosi 3 miesiące , niezależnie od tego, czy strony wiąże umowa na czas określony, czy nieokreślony. Odwołująca winna się liczyć z ty, że wypowiadając umowę o pracę w styczniu 2017 roku stosunek pracy uległby rozwiązaniu z dniem 30 kwietnia 2017 roku. M. P. nie mogła przewidzieć w dniu 2 stycznia 2017 roku, że pracodawca wyrazi zgodę na rozwiązanie umowy o pracę z dniem 21 lutego 2017 roku, tym bardziej, że w tym dniu bądź kilka dni wcześniej zawarła nową umowę o pracę na dalszy okres.

Kolejnym argumentem przemawiającym za pozornością oświadczenia woli stron świadczy brak dowodów wskazujących na wykonywanie pracy w warunkach pracowniczego podporządkowania. Sporządzenie kilku notatek odręcznych w ciągu ponadmiesięcznego okresu wykonywania pracy stanowić może jedynie potwierdzenie, iż odwołująca testowała program, ale nie można przyjąć, że była to praca wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Brak dowodów w postaci logowania w komputerze, brak korespondencji elektronicznej i jakichkolwiek dowodów w postaci elektronicznej wykonywania pracy w firmie informatycznej musi budzić wątpliwości i zastrzeżenia co do pracy pracownika. Wysoce nieprawdopodobne jest, że stwierdzone wady i błędy w programie magazynowym były przekazywane przez odwołującą prezesowi spółki w formie ustnej w tym celu, aby prezes przekazywał te wiadomości informatykom i programistom. Brak jest jakiegokolwiek dowodu kontaktów M. P. z programistami i informatykami firmy (...) – osobami na co dzień pracującymi z tym programem. . Lista obecności nie stanowi potwierdzenia pracy na warunkach ustalonych w umowie o pracę. Sposób wypełnienia również budzi wątpliwości, bowiem wszystkie rubryki wypełnione są tym samym długopisem, co stwarza wrażenie, że zostały wypełnione jednego dnia.

Sąd nie neguje faktu że M. P. przebywała w biurze, w którym miała wykonywać prace, jednak uznał, iż brak jest dowodów wskazujących na wykonywanie pracy w warunkach pracowniczego podporządkowania w pełnym wymiarze czasu pracy. . Istotny jest również sposób ustalenia wynagrodzenia za pracę w umowie o pracę z dnia 2 stycznia 2017 roku. Z tytułu realizacji ogólnych obowiązków pracowniczych odwołująca miała otrzymywać 10 % wynagrodzenia. natomiast 90 % wynagrodzenia - zapłatę za nabycie przez pracodawcę wszelkich praw własności intelektualnej i twórczych efektów pracy pracownika. W toku postępowania sądowego strony nie przedłożyły żadnych „twórczych efektów pracy” M. P., za które miała otrzymywać 8100 zł brutto wynagrodzenia miesięcznie .

Zdaniem sądu przy zawieraniu umowy o pracę decydujące były ukrywane przed sądem powiązania rodzinne pomiędzy J. K. (1) a M. P.. Spółka (...) nie przynosi dochodu. , nie było potrzeby zatrudnienia pracownika, ustalone wynagrodzenie w wysokości 9000 zł brutto było wynagrodzeniem wysokim, biorąc pod uwagę sytuację finansową spółki. Wynagrodzenie to w realiach sprawy było nieusprawiedliwione i ustalone wyłącznie w celu uzyskania odpowiednio wysokich świadczeń z ubezpieczenia społecznego. Było prawie o 150% wyższe od wynagrodzenia uzyskiwanego u poprzedniego pracodawcy.

Reasumując, sąd uznał, że analiza zgromadzonych w sprawie dowodów wskazuje na obejście prawa przez przez spółkę (...) przy zawieraniu umowy z (...) sp. z o.o. w dniu 12 grudnia 2016 roku oraz przez (...) sp. z o.o. i M. P. zawierających umowę o pracę w dniu 2 stycznia 2017 roku, Odwołanie jako bezpodstawne oddalono na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c.. stwierdzając brak podstaw do przyjęcia, że M. P. winna zostać objęta ubezpieczeniem społecznym na podstawie art. 8 ust. 1 w związku z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych. Umowa o pracę jest dotknięta wadą z art. 58 § 1 k.c.

Sąd odstąpił od obciążania M. P. kosztami zastępstwa procesowego uznając, że koszty te stanowiłyby nadmierne obciążenie . Oddalenie odwołania oznacza pozbawienie M. P. środków utrzymania od daty otrzymania wynagrodzenia chorobowego do czasu zakończenia urlopu macierzyńskiego i ewentualnie rodzicielskiego. Wyrok w tej części wydano na podstawie art. 102 k.p.c..

(-) SSO Teresa Kalinka

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Dominika Smyrak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację:  Teresa Kalinka
Data wytworzenia informacji: