Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 września 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Janina Kościelniak
Protokolant:	Kamila Niemczyk

po rozpoznaniu w dniu 3 września 2014 r. w Gliwicach

sprawy A. H. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o potrącenia z zasiłku przedemerytalnego

na skutek odwołania A. H. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 4 marca 2014 r. nr Z./ (...)

1.  oddala odwołanie,

2.  przekazuje do rozpoznania Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. wniosek ubezpieczonego o przyznanie prawa do odsetek od wypłaconego wyrównania zasiłku przedemerytalnego za okres od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2012 r. zawarty w odwołaniu ubezpieczonego z dnia 14 marca 2014 r.

(-) SSO Janina Kościelniak

VIII U 921/14

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. zaskarżoną decyzją
z dnia 4.03.2014 r., zmniejszył wysokość świadczenia przedemerytalnego ubezpieczonemu A. H. (2) (H.) od najbliższego terminu płatności świadczenia, tj. od 1.03.2014 r., w oparciu o przepisy ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2009 r., Nr 153, poz. 1227 ze zm.) oraz ustawy z dnia 30.04.2013 r. o świadczeniach przedemerytalnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r., poz. 170 ze. zm.) W treści przedmiotowego rozstrzygnięcia wskazano, iż świadczenia przedemerytalne wynoszące 902.62 zł zmniejszono o 268, 71 zł, ustalając ostatecznie wysokość zasiłku przedemerytalnego na kwotę 506,67 zł.

Od w/w decyzji odwołanie wniósł ubezpieczony, żądając jej zmiany poprzez przywrócenie mu zasiłku przedemerytalnego w wysokości pobieranej dotychczas. Odwołujący zawnioskował nadto o wypłatę odsetek od wypłaconego decyzją z dnia 8.01.2014 r. wyrównania zasiłku przedemerytalnego, kwestionując jednocześnie potrącenie z kwoty tego zasiłku składki na ubezpieczenie zdrowotne z uwagi na jej odprowadzenie przez (...).

Odpowiadając na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony urodził się (...)

Decyzją z dnia 8.01.2014 r., organ rentowy, realizując wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 23.10.2013 r. wydany w sprawie o sygnaturze akt VIII U 2212/12, podjął wypłatę ubezpieczonemu bieżącego zasiłku przedemerytalnego począwszy od 1.01.2014r. oraz dokonał wypłaty wyrównania wstrzymanego uprzednio, a należnego ubezpieczonemu zasiłku przedemerytalnego za okres od 1.01.2011r. do 31.12.2013r. w kwocie 24.314,45 zł. netto (po potrąceniu zaliczki na podatek dochodowy i składki na ubezpieczenie zdrowotne).

W okresie od 1.01.2011 r. do 31.01.2014 r., odwołujący był objęty pomocą społeczną w formie zasiłków okresowych na łączną kwotę 2.317, 94 zł oraz zasiłku stałego na łączną kwotę 5.912,15 zł. Kwota wypłaconych zasiłków w sumie wyniosła 8.230, 09 zł.

W dniu 26.02.2014 r. do organu rentowego wpłynął wniosek Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Z. o przekazanie na jego konto, kwoty zasiłków okresowych i zasiłku stałego wypłaconych ubezpieczonemu w okresie od 1.01.2011 r. do 31.01.2014 r. w łącznej kwocie 8.230,09 zł.

W wyniku rozpoznania w/w wniosku organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję.

Kwota potrącenia dokonanego decyzją ZUS z dnia 4.03.2014 r. stanowi 29,77% zasiłku przedemerytalnego odwołującego, a kwota wypłacanego zasiłku po potrąceniu wynosi 506,67 zł, co równa się kwocie 60% najniższej emerytury, która od 1.03.2014 r. wynosi 844,45 zł.

Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o akta organu rentowego.

Sąd uznał zebrany w sprawie materiał dowodowy za spójny i kompletny, a przez to mogący stanowić podstawę rozstrzygnięcia w sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 11 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych z dnia 30.04.2004 r. (tekst jednolity: Dz. U. z 2013, poz. 170 ze zm.), w sprawach nieuregulowanych w w/w ustawie stosuje się odpowiednio przepisy:

1)  art. 78–81, art. 88–94, art. 98, art. 103 ust. 3, art. 114, art. 116 ust. 1b i 2, art. 117 ust. 1–4, art. 118 ust. 1–5, art. 121, art. 122 ust. 1, art. 124, art. 125a, art. 128, art. 129 ust. 1, art. 130 ust. 2 i 3, art. 132, art. 133, art. 134 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 5 oraz ust. 2 pkt 2 i 3, art. 135, art. 136b–140, art. 141 ust. 1–3 i art. 142–144 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, przy czym kwotę wolną od potrąceń i egzekucji ustala się według zasad określonych dla emerytury;

2)  art. 80 pkt 1–4, art. 82, art. 84 ust. 1, 4a, 6–8e i 11 oraz art. 85 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Z kolei stosownie do treści art. 139 ust. 1, pkt 8 ustawy o emeryturach i rentach z FUS (tekst jednolity: Dz. U. z 2009 r., Nr 153, poz. 1227 ze zm.), ze świadczeń pieniężnych określonych w ustawie - po odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczki i innych należności z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych - podlegają potrąceniu, z uwzględnieniem art. 141, należności z tytułu zasiłków z pomocy społecznej, jeśli przy wypłacie zastrzeżono ich potrącenie, oraz zasiłek stały lub zasiłek okresowy, wypłacone na podstawie przepisów o pomocy społecznej za okres, za który przyznano emeryturę lub rentę.

Zgodnie z treścią art. 140 ust. 4 pkt 1 ustawy emerytalnej, potrącenia z zastrzeżeniem art. 141 nie mogą przekraczać:

1)  50 % miesięcznego świadczenia – jeżeli potrąceniu podlegają należności, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz w pkt 6-9.

Natomiast z art. 141 ust. 1 pkt 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS wynika, że emerytury i renty są wolne od egzekucji i potrąceń z zastrzeżenie ust. 2, w części odpowiadającej 60% kwoty najniższej emerytury lub renty – przy potrącaniu należności, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz 6-9.

Okolicznością sporną w niniejszej sprawie pozostawało ustalenie, czy organ rentowy zasadnie zmniejszył wysokość pobieranego przez skarżącego zasiłku przedemerytalnego w okresie od 1.01.2011 r. do 31.01.2014 r.

Jak wynika z zebranej w sprawie dokumentacji, w powyższym okresie od 1.01.2011 r. do 31.01.2014 r., ubezpieczony pobierał zasiłki stałe i okresowe z (...) w Z. na łączną kwotę 8.230.09 zł. Na mocy wyroku Sądu z dnia 23.10.2013r., decyzją z dnia 8.01.2014r. organ rentowy dokonał wypłaty wyrównania należnego ubezpieczonemu zasiłku przedemerytalnego za okres od 1.01.2011r. do 31.12.2013r. oraz podjął wypłatę bieżącego zasiłku przedemerytalnego począwszy od 1.01.2014r.

W związku z powyższym należało przyjąć, że słusznie, zgodnie z art. 139 ust. 1, pkt 8 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, organ rentowy dokonał potrącenia pobranych przez ubezpieczonego w spornym okresie zasiłków okresowych i stałych, skoro w tym samym okresie ubezpieczony uprawniony był do zasiłku przedemerytalnego i otrzymał za ten okres wyrównanie tego świadczenia.

Mając na uwadze treść powołanych wyżej przepisów, Sąd uznał, że organ rentowy dokonał potrącenia z zachowaniem zasad wynikających z art. 140 ust. 4 pkt 1 oraz 141 ust. 1 pkt 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. W związku bowiem z ustaleniem, że kwota dokonanego potrącenia stanowi 29,77% zasiłku przedemerytalnego odwołującego, a kwota wypłacanego zasiłku po potrąceniu wynosi 506,67 zł, co równa się kwocie 60% najniższej emerytury, która od 1.03.2014 r. wynosi 844,45 zł, zasadnym jest uznanie, iż ZUS zmniejszył wysokość świadczenia przedemerytalnego w pełni respektując obowiązujące w tym zakresie przepisy.

Ponadto w sposób prawidłowy, zgodnie z art. 85 ustawy z dnia 27.08.2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, organ rentowy pobrał z wypłaconego zasiłku przedemerytalnego składkę na ubezpieczenie zdrowotne.

Reasumując, w ocenie Sądu decyzja ZUS jest prawidłowa, ponieważ została wydana z poszanowaniem zasady legalizmu, a zatem na podstawie i w granicach prawa.

Z kolei w kwestii przyznania prawa do odsetek od wypłaconego wyrównania przedemerytalnego za okres od 1.01.2011 r. do 31.12.2012 r. zawarty w odwołaniu ubezpieczonego z dnia 14.03.2014 r. Sąd postanowił przekazać wniosek ubezpieczonego ZUS na podstawie art. 477 ¹⁰§2 k.p.c., jako nowe żądanie, nieobjęte treścią zaskarżonej decyzji, a zatem wykraczające poza zakres kognicji Sądu, którą w pierwszej kolejności określa rozstrzygniecie ZUS będące przedmiotem postępowania odwoławczego.

W tym stanie rzeczy, Sąd w oparciu o art. 477 §1 k.p.c. oddalił odwołanie orzekając jak w punkcie 1 wyroku, a w punkcie 2 przekazał wniosek skarżącego do rozpoznania ZUS jako nowe żądanie na mocy art. 477 ¹⁰ §2 k.p.c.

SSO Janina Kościelniak