Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 września 2020 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

na posiedzeniu niejawnym w składzie:

Przewodniczący: sędzia (del.) Magdalena Kimel

po rozpoznaniu w dniu 8 września 2020 r. w Gliwicach

sprawy T. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o wysokość emerytury, ustalenie kapitału początkowego

na skutek odwołania T. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 6 kwietnia 2020 nr (...)-2015

7 kwietnia 2020 r. nr (...)

1.  oddala odwołania,

2.  nowy wniosek ubezpieczonego zawarty w odwołaniu o przyznanie prawa do rekompensaty przekazuje do rozpoznania Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. (art. 477 ¹⁰§ 2 k.p.c).

(-) sędzia (del) Magdalena Kimel

Sygn. akt VIII U 649/20

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 6 kwietnia 2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. ustalił wartość kapitału początkowego ubezpieczonego T. R. na dzień 1.01.1999 r., w wysokości 103.432,01 zł. Okresy składkowe liczone do dnia 1.01.1999 roku wyniosły 19 lat, 4 miesiące i 28 dni., okresy nieskładkowe : 3 miesiące, 2 dni.

Decyzją z dnia 7 kwietnia 2020 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. przeliczył emeryturę ubezpieczonego T. R. od dnia 1 lutego 2020 roku.

Decyzją z tej samej daty organ rentowy odmówił ponownego ustalenia wysokości emerytury, wskazując, że ponowne ustalenie wysokości emerytury z uwzględnieniem tablic średniego trwania życia obowiązujących w dniu, w którym ubezpieczony osiągnął powszechny wiek emerytalny nie ma zastosowania do świadczeń przyznawanych z tytułu ukończenia powszechnego wieku emerytalnego wynoszącego 65 lat tj przed 01.01.2013 r. i po 30.09.2017 r.

Odwołanie od decyzji złożył odwołujący wskazując, że nie zgadza się z wyliczeniem lat pracy dotyczącym okresów składkowych i nieskładkowych. Zarzucił organowi rentowemu nieuwzględnienie okresów składkowych po dniu 01.01.1999 roku oraz nieuwzględnienie w wymiarze kapitału początkowego okresów pracy w warunkach szkodliwych.

W odpowiedzi na odwołania organ rentowy wniósł o ich oddalenie, podnosząc że wartość kapitału początkowego ustalił na dzień 01.01.1999 r. zgodnie z art. 173 ust 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, zatem niemożliwym jest uwzględnienie okresów przepracowanych po tej dacie.

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony T. R. urodził się w dniu (...).

Decyzją z dnia 18 września 2019 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia (...)tj od osiągnięcia wieku emerytalnego. Wypłata emerytury została zawieszona z uwagi na kontynuacje zatrudnienia

Decyzją z dnia 04 listopada 2019 roku organ rentowy ustalił wysokość i podjął wypłatę emerytury od dnia 1.10.2019 roku tj od miesiąca w którym zgłoszono wniosek.

W dniu 28 lutego 2020 roku ubezpieczony złożył wniosek o ponowne obliczenie świadczenia i przedłożył świadectwo pracy za okres od 18 września 1972 r. do 22 września 1984 roku.

Na mocy decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. z dnia 6 kwietnia 2020 roku organ rentowy ustalił odwołującemu wartość kapitału początkowego na dzień 1.01.1999 r. w wysokości 103.432,01 zł. Do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy przyjął: podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 1.178,77 ustaloną w deczyji z dnia 30.08.2019 r. o ponownym ustaleniu kapitału początkowego, okresy składkowe : łącznie 19 lat, 4 miesiące i 28 dni, tj 232 miesiące, okresy nieskładkowe łącznie : 3 miesiące, 2 dni tj 3 miesiące. Do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy nie uwzględnił okresów urlopów bezpłatnych wyszczególnionych w deczyji.

Decyzją z dnia 7 kwietnia 2020 roku organ rentowy przeliczył emeryturę ubezpieczonego od dnia 1 lutego 2020 roku. Decyzją z tej samej daty odmówił ponownego ustalenia wysokości emerytury, ponieważ ponowne ustalenie wysokości emerytury z uwzględnieniem tablic średniego trwania życia obowiązujących w dniu, w którym ubezpieczony osiągnął powszechny wiek emerytalny nie ma zastosowania do świadczeń przyznawanych z tytułu ukończenia powszechnego wieku emerytalnego wynoszącego 65 lat tj przed 01.01.2013 r. i po 30.09.2017 r.

Powyższy stan faktyczny był między stronami bezsporny i został ustalony w oparciu o akta rentowe.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 173 ust. 1, ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r., Nr 1440) dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy, opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy.

Stosownie do treści art. 174 ust. 1 i 2 kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12.

1.  Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia
w życie ustawy:

-

okresy składkowe, o których mowa w art. 6,

-

okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5,

-

okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-4 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2.

Zgodnie natomiast z treścią ust. 3. w/w artykułu powoływanej ustawy, podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 1 stycznia 1999 r.

W myśl art. 53 ust 2 ustawy, który zgodnie z cytowanym wyżej art. 174 ust. 1 znajduje zastosowane do obliczenia kapitału początkowego, przy obliczaniu świadczenia okresy składkowe i nieskładkowe ustala się z uwzględnieniem pełnych miesięcy.

Organ rentowy ustalając podstawę wymiaru kapitału początkowego, prawidłowo uwzględnił okresy składkowe i nieskładkowe do dnia 1 stycznia 1999 r.

Biorąc pod uwagę wyżej cytowane przepisy, brak jest zatem podstaw do uwzględnienia w wysokości kapitału początkowego okresów składkowych i nieskładkowych przebytych po dniu 1 stycznia 1999 roku.

Również w prawidłowy sposób organ rentowy ustalił wysokość emerytury ubezpieczonego w oparciu o art. 26 ustawy emerytalnej z uwzględnieniem kwoty zwaloryzowanego kapitału początkowego obejmującego okresy podlegania ubezpieczeniom do dnia 31.12.1998 r. oraz kwoty składek zaewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji obejmującej okresy podlegania ubezpieczeniom od dnia 01.01.1999 r.

Mając powyższe na uwadze Sąd oddalił odwołanie ubezpieczonego na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. jako bezzasadne.

Ponieważ ubezpieczony w odwołaniu zarzucił, iż organ rentowy nie uwzględnił okresów zatrudnienia w warunkach szkodliwych, Sąd potraktował ten zarzut jako wniosek o przyznanie prawa do rekompensaty na podstawie art. 21 ustawy o emeryturach pomostowych z dnia 19 grudnia 2008 r. (Dz.U z 2017 r. poz 38) która przyznawana jest w formie dodatku do kapitału początkowego i na mocy art. 477 ¹⁰§ 2 k.p.c przekazał wniosek do rozpoznania organowi rentowemu.

Sędzia del Magdalena Kimel