Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII U 376/20 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2020-04-30

Sygn. akt VIII U 376/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 kwietnia 2020 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

na posiedzeniu niejawnym w składzie:

Przewodniczący:

sędzia Grzegorz Tyrka

po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2020 r. w Gliwicach

sprawy J. T.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

o prawo do emerytury górniczej

na skutek odwołania J. T.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

z dnia 20 stycznia 2020 r. nr (...)-5/20

oddala odwołanie.

(-) sędzia Grzegorz Tyrka

Sygn. akt VIII U 376/20

UZASADNIENIE

Decyzją z 20 stycznia 2020r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w C. odmówił ubezpieczonemu J. T. prawa do emerytury górniczej na podstawie art.50e ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ponieważ do (...). ubezpieczony udowodnił jedynie 23 lata, 10 dni okresów pracy górniczej, wobec wymaganych 25 lat.

Organ rentowy wskazał, że na dzień (...). ubezpieczony udowodnił:

- okres pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy:
16 lat, 7 miesięcy i 11 dni,

- przypadające po dniu 14 listopada 1991r. okresy niezdolności do pracy z tytułu wypadku przy pracy albo z tytułu choroby zawodowej, za które wypłacone zostało wynagrodzenie lub zasiłek chorobowy albo świadczenie rehabilitacyjne: 7 miesięcy i 22 dni,

- czasowego oddelegowania do zawodowego pogotowia ratowniczego: 5 lat, 9 miesięcy i 7 dni.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji domagał się jej zmiany przez przyznanie prawa do emerytury górniczej bez względu na wiek po uprzednim zaliczeniu do pracy górniczej od 5 listopada 1997r. do 29 stycznia 1999r.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn
jak w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

ubezpieczony J. T. urodził się w dniu (...)

W dniu 2 stycznia 2020r. złożył kolejny wniosek o przyznanie prawa do emerytury górniczej, w rozpoznaniu którego organ rentowy wydał decyzję zaskarżoną.

Ubezpieczony pracę górniczą wykonywał podczas zatrudnienia w (...) Grupie (...) na stanowiskach:

- od 3 października 1994r. do 4 listopada 1997r. młodszego elektromontera maszyn i urządzeń górniczych pod ziemią,

- od 22 lutego 1999r. do 30 listopada 2002r. młodszego elektromontera maszyn i urządzeń górniczych pod ziemią,

- od 1 grudnia 2002r. do 31 marca 2007r. elektromontera maszyn i urządzeń górniczych pod ziemią,

- od 1 kwietnia 2007r. do 28 lutego 2009r. elektromontera pod ziemią,

- od 1 marca 2009r. do 31 grudnia 2012r. górnika pod ziemią,

- od 1 stycznia 2013r. do 21 listopada 2018r. czasowe oddelegowanie pracowników do pracy w zawodowym pogotowiu ratowniczym w (...)
w B.,

- od 22 listopada 2018r. do 30 listopada 2018r. elektromontera pod ziemią,

- od 1 grudnia 2018r. do 12 listopada 2019r. starszego elektromontera pod ziemią,

- od 13 listopada 2019r. do 10 kwietnia 2020r. świadczenie rehabilitacyjne.

W okresie od 5 listopada 1997r. do 29 stycznia 1999r. ubezpieczony odbywał zasadniczą służbę wojskową.

/ dowód z: akt ZUS /

Sąd zważył, co następuje.

odwołanie ubezpieczonego J. T. nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 50e ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2020r., poz. 53 ze zm.) prawo do emerytury górniczej, bez względu na wiek i zajmowane stanowisko przysługuje tym, którzy spełniają następujące warunki:

1)  pracę górniczą wykonywali pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy przez okres wynoszący co najmniej 25 lat,

- do okresów pracy górniczej, o której mowa w ust.1, zalicza się także okresy niezdolności do pracy z tytułu wypadku przy pracy albo z tytułu choroby zawodowej, za które wypłacone zostało wynagrodzenie lub zasiłek chorobowy albo świadczenie rehabilitacyjne, bezpośrednio poprzedzone pracą górnicza wykonywaną pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, przypadające
w czasie trwania stosunku pracy,

2) nie przystąpili do Otwartego Funduszu Emerytalnego lub złożyli wniosek
o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku OFE – za pośrednictwem Zakładu,
na dochody budżetu państwa.

Ubezpieczony nie spełnia przesłanek prawa do emerytury górniczej bez względu
na wiek z powołanej powyżej podstawy prawnej, ponieważ nie udowodnił wymaganego
25 – letniego okresu pracy górniczej wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pod ziemią. Ubezpieczony domagał się zaliczenia do takiej pracy okresu służby wojskowej
od 5 listopada 1997r. do 29 stycznia 1999r. Nawet hipotetyczne zaliczenie tego okresu do pracy górniczej wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pod ziemią uznanej przez organ rentowy w wymiarze 23 lata i 10 dni, i tak nie dawałoby ubezpieczonemu wymaganych 25 lat takiej pracy, lecz na dzień 30 listopada 2019r. zaledwie 24 lata, 3 miesięcy i 5 dni.

Jednocześnie podkreślić należy, że regułą jest, iż sąd w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych w trybie rozpoznania odwołania od decyzji organu rentowego przyznaje konkretne świadczenie lub określa jego wysokość. Spełnienie przez osobę uprawnioną wszystkich wymaganych ustawą warunków skutkuje wydaniem decyzji przyznającej tej osobie świadczenie, natomiast brak spełnienia chociażby jednej z koniecznych takich przesłanek uniemożliwia przyznanie prawa do świadczenia i skutkuje oddaleniem odwołania. Sąd ubezpieczeń społecznym nie ma możliwości orzekania w wyroku o spełnieniu poszczególnych przesłanek koniecznych do przyznania świadczenia, czy też – jak w niniejszym przypadku – o zaliczeniu danego okresu do stażu pracy górniczej – gdy jednocześnie ubezpieczony i tak przy uwzględnieniu tego okresu nie legitymowałby się wymaganym do przyznania prawa do dochodzonego świadczenia 25 – letnim okresem takiej pracy ( por. wyrok Sądu Najwyższego z 15 grudnia 2000r. II UKN 147/00 ).

Mając powyższe na uwadze i kierując się uregulowaniami prawnymi powołanymi
na wstępie rozważań, Sąd na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. oddalił odwołanie jako bezzasadne.

Sąd wydał wyrok na posiedzeniu niejawnym zgodnie z art.148 1 k.p.c. uznając,
iż zgromadzony materiał dowodowy pozwolił na stanowcze rozstrzygnięcie sprawy bez konieczności przeprowadzenia rozprawy, gdy ubezpieczony o przeprowadzenie takiej rozprawy nie wnosił.

Zgodnie z art. 148 1 k.p.c. Sąd może rozpoznać sprawę na posiedzeniu niejawnym,
gdy pozwany uznał powództwo lub gdy po złożeniu przez strony pism procesowych
i dokumentów, w tym również po wniesieniu zarzutów lub sprzeciwu od nakazu zapłaty
albo sprzeciwu od wyroku zaocznego, sąd uzna - mając na względzie całokształt przytoczonych twierdzeń i zgłoszonych wniosków dowodowych - że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne ( §1 ).

W przypadkach, o których mowa w § 1, sąd wydaje postanowienia dowodowe
na posiedzeniu niejawnym ( §2 ).

Rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym jest niedopuszczalne, jeżeli strona
w pierwszym piśmie procesowym złożyła wniosek o przeprowadzenie rozprawy, chyba
że pozwany uznał powództwo ( §3 ).

Na marginesie należy dodać, że stanowisko Sądu Apelacyjnego w zakresie ustalenia, czy okres odbytej czynnej służby wojskowej należy uwzględnić w stażu pracy górniczej, o którym stanowi art. 50e ustawy emerytalnej, nie jest jednolite (wyroki z dnia 10 września 2019r. sygn. III AUa 1341/19 i z dnia 10 czerwca 2019r. sygn. III AUa 552/19). Aktualnie sprawa zaliczenia okresu służby wojskowej do okresu emerytalnego, o którym stanowi art. 50e ustawy emerytalnej jest przedmiotem skargi kasacyjnej przez Sądem Najwyższym – I UK 12/20

(-) sędzia Grzegorz Tyrka

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Iwona sławińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Grzegorz Tyrka
Data wytworzenia informacji: