Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 marca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSR del. Magdalena Kimel
Protokolant:	Justyna Jarzombek

po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2017 r. w Gliwicach

sprawy J. D. (D.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

o prawo do emerytury górniczej

na skutek odwołania J. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

z dnia 22 grudnia 2016 r. nr (...) 1- (...)

oddala odwołanie.

(-) SSR del. Magdalena Kimel

Sygn. akt VIII U 225/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 22 grudnia 2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2009r., Nr 153, poz. 1227 ze zm.) odmówił J. D. ustalenia ponownego prawa do emerytury, wskazując, że decyzją z dnia 08.09.2011 r ZUS ustalił prawo do górniczej emerytury, wobec spełnienia warunków z art. 50 a.

W odwołaniu ubezpieczony domagał się zmiany zaskarżonej decyzji.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania i podtrzymał dotychczasowe stanowisko, wskazując, że ubezpieczony nabył już prawo do górniczej emerytury na podstawie art. 50 a ust 2, a zatem brak jest podstaw prawnych do przyznania prawa do kolejnej emerytury górniczej w myśl art. 50 a ust 1 ustawy emerytalnej. Tym samym nie jest możliwe przeliczenie świadczenia poprzez ustalenie aktualnej części socjalnej w związku z wykazaniem 30 miesięcznego okresu ubezpieczenia po przyznaniu prawa do górniczej emerytury, albowiem taka możliwość staniałaby tylko w sytuacji ustalenia prawa do nowej emerytury.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony J. D. urodził się (...).

Decyzją z dnia 14.08.2007 roku ZUS przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury górniczej bez względu na wiek.

W dniu 08.08.2011 r ubezpieczony złożył kolejny wniosek w celu przyznania prawa do kolejnej emerytury górniczej.

Decyzją z dnia 08.09.2011r organ rentowy przyznał ubezpieczonemu prawo do świadczenia na podstawie art. 50 a ust 2 ustawy emerytalnej.

W dniu 15.12.2016 r ubezpieczony wystąpił z kolejnym wnioskiem o przyznanie prawa do górniczej emerytury.

Zaskarżoną decyzją ZUS odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury górniczej na podstawie art. 50 a ust 1 ustawy emerytalnej.

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie akt organu rentowego. Nie był on sporny pomiędzy stronami.

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie

Nie budzi wątpliwości, że ubezpieczonemu decyzją z dnia 14.08.2007 roku zostało przyznane prawo do emerytury górniczej bez względu na wiek na podstawie art. 50e ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.). Przepis ten stanowi:

Art. 50e. 1 Prawo do górniczej emerytury, bez względu na wiek i zajmowane stanowisko, przysługuje pracownikom, którzy pracę górniczą wykonywali pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy przez okres wynoszący co najmniej 25 lat, z uwzględnieniem ust. 2.

2. Do okresów pracy górniczej, o której mowa w ust. 1, zalicza się także okresy:

1)niezdolności do pracy z tytułu wypadku przy pracy albo z tytułu choroby zawodowej, za które wypłacone zostało wynagrodzenie lub zasiłek chorobowy albo świadczenie rehabilitacyjne,

2) czasowego oddelegowania pracowników, o których mowa w art. 50c ust. 1 pkt 6, do zawodowego pogotowia ratowniczego w (...) S.A. w B., w (...) S.A. Oddział (...) w L. lub w okręgowych stacjach ratownictwa górniczego

- bezpośrednio poprzedzone pracą górniczą wykonywaną pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, przypadające w czasie trwania stosunku pracy.

3. Prawo do emerytury, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem, że pracownik nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego albo złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Nie budzi także wątpliwości, że decyzją z dnia 08.09.2011 r ubezpieczonemu przyznane zostało prawo do emerytury górniczej na podstawie art. 50a ust 2 ustawy emerytalnej. Obecnie ubezpieczony domaga się przyznania emerytury na podstawie art. 50 a ust 1 ustawy.

Przepis art. 50 a ustawy emerytalnej stanowi:

Art. 50a. 1. Górnicza emerytura przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)ukończył 55 lat życia;

2)ma okres pracy górniczej wynoszący łącznie z okresami pracy równorzędnej co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, w tym co najmniej 10 lat pracy górniczej określonej w art. 50c ust. 1;

3)nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

2. Wiek emerytalny wymagany od pracowników: kobiet mających co najmniej 20 lat, a mężczyzn co najmniej 25 lat pracy górniczej i równorzędnej, w tym co najmniej 15 lat pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust. 1, wynosi 50 lat.

Ubezpieczony nie uzyskał prawa do kolejnego świadczenia.

W wyroku z dnia 05 marca 2013 r Sąd Apelacyjny w Katowicach (III AUa 1117/12 opubl: Orzecznictwo Sądu Apelacyjnego w Katowicach rok 2013, Nr 4, poz. 7), wskazał, że ubezpieczony, któremu przyznano górniczą emeryturę na podstawie art.50a ust.2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych nie nabywa prawa do takiego świadczenia w oparciu o przepis art.50a ust.1 tej ustawy po osiągnięciu wieku 55 lat.

Sąd Apelacyjny w uzasadnieniu orzeczenia wyjaśnił, że ustawa o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - wśród rodzajów emerytur górniczych rozróżnia emeryturę górniczą bez względu na wiek i zajmowane stanowisko w przypadku wykonywania pracy górniczej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy przez co najmniej 25 lat przyznawaną na podstawie jej art. 50e ust. 1 oraz przewidzianą w przytoczonym art. 50a emeryturę górniczą bez względu na datę urodzenia górnika przyznawaną w obniżonym wieku (55 lub 50 lat) przy 10 lub 15-letnim okresie pracy górniczej określonej w art. 50c ust. 1 w ogólnym okresie ubezpieczenia górnika (20/25 lat). Przewidziana w art. 50a górnicza emerytura, której nabycie ustawodawca wiąże z osiągnięciem stosownego wieku, uzależnionego od określonego okresu pracy górniczej przewidzianej w art. 50c ust. 1 - pomimo, iż warunki do jej uzyskania określono w dwóch odrębnych ustępach tego przepisu, faktycznie stanowi rodzajowo tożsame świadczenie. W konsekwencji też ubezpieczony, któremu z chwilą osiągnięcia wieku 50 lat przyznano prawo do górniczej emerytury na podstawie ust. 2 omawianego art. 50a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, tj. wobec wykazania okresu pracy górniczej wynoszącego łącznie z okresami pracy równorzędnej co najmniej 25 lat, w tym co najmniej 15 lat pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust. 1, po ukończeniu 55 lat życia - tylko z tej przyczyny - nie nabędzie prawa do górniczej emerytury przewidzianej w ust. 1 art. 50a, albowiem w istocie po jego stronie nie wystąpiły jakiekolwiek przesłanki uzasadniające uzyskanie prawa do kolejnego świadczenia - nadal uzależnionego od wykazania okresu pracy górniczej wynoszącego łącznie z okresami pracy równorzędnej co najmniej 25 lat, w tym co najmniej jedynie 10 lat pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust. 1.

Mając powyższe rozważania na uwadze, brak jest podstaw do przyznania ubezpieczonemu prawa do kolejnego świadczenia, albowiem ubezpieczonemu przyrzyna został już emerytura górnicza ze względu na wiek na podstawie art. 50 a ust 2 ustawy emerytalnej. Zatem na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., Sąd oddalił odwołanie.

SSR del Magdalena Kimel

ZARZĄDZENIE

Odnotować uzasadnienie,

G., dnia 04.04.2017 r

SSR del Magdalena Kimel