Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 232/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.1.Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 16 listopada 2020 roku - sygn. akt III K 38/20

0.1.Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.1.Granice zaskarżenia

0.0.1.Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.0.1.Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

1.Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.1.Ustalenie faktów

0.0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

0.0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.1.Ocena dowodów

0.0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż kwalifikacja prawna czynu - tj. art. 60 § 3 kk poprzez jego niezastosowanie w sytuacji, oskarżony spełnił warunki określone w tym przepisie dające podstawę do zastosowania wobec niego obligatoryjnego nadzwyczajnego złagodzenia kary, bowiem ujawnił w toku postępowania zarówno informacje dotyczące osób uczestniczących w popełnieniu przestępstwa, jak i okoliczności jego popełnienia.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja obrońcy w zakresie przedmiotowego zarzutu nie jest zasadna i na uwzględnienie nie zasługuje.

Wbrew stanowisku autora skargi odwoławczej w badanym przypadku nie zostały bowiem zrealizowane ustawowe przesłanki obligatoryjnego nadzwyczajnego złagodzenia kary przewidziane regulacją art. 60 § 3 kk.

Przepis ów, obok innych wymogów dotyczących postawy podejrzanego wobec organów powołanych do ścigania przestępstw w toku procesu karnego oraz treści złożonych przezeń depozycji, przewiduje konieczność, aby taki sprawca w popełnieniu danego, konkretnego przestępstwa, za które ma zostać wymierzona kara z dobrodziejstwem nadzwyczajnego jej złagodzenia po myśli tegoż przepisu, współdziałał z innymi osobami. Ustawodawca wyraźnie i jednoznacznie posługuje się tu liczbą mnogą, co oznacza iż współdziałanie to wręcz musi obejmować najmniej dwie inne osoby.

Tymczasem, w badanym przypadku jako osoba współdziałająca z K. D. w popełnieniu czynu objętego zarzutem aktu oskarżenia, a następnie rozstrzygnięciem skazującym Sądu I instancji wskazany został jeden tylko M. J. (1). Wedle opisu czynu przypisanego oskarżonemu w pkt. 1 części dyspozytywnej zaskarżonego wyroku, występku z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 kk w zw. z art. 12 kk dopuścili się jako współsprawcy wyłącznie : K. D. i M. J. (1).

Podmiotem dobrodziejstwa instytucji małego świadka koronnego jest natomiast jedynie sprawca współdziałający z innymi osobami w popełnieniu przestępstwa. Pojęcie osoby współdziałającej należy przy tym odczytywać stosownie do definicji współdziałania z rozdziału II Kodeksu karnego. Chodzić zatem będzie o współsprawcę, sprawcę kierowniczego, sprawcę polecającego, a także podżegacza i pomocnika ( vide : Z. Ćwiąkalski [ w : ] Kodeks. karny. Część ogólna, t. 1, cz. 2, red. W. Wróbel, A. Zoll, 2016, s.151 ; M. Kulik [ w : ] M. Budyn - Kulik i in. Kodeks..., red. M. Mozgawa 2006, s. 143, Wyrok SN z 8 marca 2006 r., III K 281/05, LEX nr 181403 ).

Stosownie do powyższego zgodnego zasadniczo w doktrynie i orzecznictwie stanowiska, które Sąd odwoławczy podziela, R., B. i L. nie współdziałali w popełnieniu wspomnianego wyżej przestępstwa. Byli w jego zakresie jedynie uczestnikami koniecznymi. zatem osobami bez wystąpienia, których nie byłoby możliwe zaistnienie przedmiotowego występku, lecz których rola nie odpowiadała definicjom określonym w rozdziale II Kodeksu karnego. Każdy z nich dopuszczał się bowiem odrębnego, samodzielnego czynu, czy to z art. 56 ust. 1 - 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zakresie dalszej dystrybucji, z art. 58 - 59 tejże ustawy w zakresie udzielania środków odurzających i substancji psychotropowych, czy to w postaci li tylko ich posiadania w sensie art. 62 powyższego aktu prawnego. Tym samym poza ramami zdarzeń historycznych składających się na przestępstwo objęte przedmiotowym skazaniem, jakiego współsprawcami pozostawali wyłącznie D. i J. (1).

W efekcie nie była spełniona podstawowa przesłanka materialnoprawna umożliwiająca sięgnięcie po nadzwyczajne złagodzenie kary w myśl art. 60 § 3 kk.

Gdyby jednak, choćby hipotetycznie "oderwać się " od problematyki naprowadzonej wyżej, wypadałoby zauważyć, iż w dacie 15 listopada 2019 roku, kiedy to K. D. po raz pierwszy składał wyjaśnienia w charakterze podejrzanego w postępowaniu przygotowawczym, organy ścigania dysponowały już pełną wiedzą w kwestii "procederów narkotykowych" z jego udziałem i J. (1), gdzie odbiorcami byli : R. i B.. Tym samym oskarżony w toku wspomnianego przesłuchania nie zaprezentował jakichkolwiek informacji nowych, czy też nieznanych. Postawiony mu wówczas zarzut został sformułowany na gruncie innych dowodów aniżeli wyjaśnienia ówczesnego podejrzanego D., zaś przedmiotowe jego depozycje nie miały żadnego dosłownie wpływu na ustalenie roli J. (1), R. i B. oraz ich odpowiedzialność karną.

Tym samym, nie byłby w tej mierze zrealizowany wymóg ujawnienia informacji dotyczących osób uczestniczących w popełnieniu przestępstwa oraz istotnych okoliczności jego popełnienia. O spełnieniu tej przesłanki można by mówić (lecz również w "oderwaniu" od problematyki wynikającej z uregulowań rozdziału II ustawy karnej ) jedynie w odniesieniu do A. L., o którym K. D. wypowiadał się podczas przesłuchania w dniu 21 listopada 2019 roku. Niezależnie od wszystkiego powyższego oskarżony świadomie zataił tożsamość dostawcy, podczas gdy względy logiki i doświadczenia życiowego prowadziły wprost do wniosku, że w przypadku tak pokaźnych ilości środków odurzających i substancji psychotropowych osoba ta z pewnością była mu znana

Pozostałe wymogi zawarte w przepisie art. 60 § 3 kk również nie byłyby zrealizowane.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie wobec oskarżonego K. D. kary, przy wymiarze której zastosowana zostanie instytucja nadzwyczajnego złagodzenia kary. Ewentualnie - uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak podstaw do zastosowania w rozpatrywanej sprawie dobrodziejstwa nadzwyczajnego złagodzenia kary po myśli art. 60 § 3 kk. Brak zarazem podstaw do uchylenia zaskarżonego wyroku celem przeprowadzenia przewodu sądowego ( a zarazem postępowania dowodowego ) na nowo i w całości.

3.2.

Rażąca niewspółmierność orzeczonej wobec K. D. kary w wymiarze 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz kary grzywny w wymiarze 200 stawek dziennych po 50 zł każda, przy orzekaniu których Sąd pominął istotne okoliczności łagodzące, takie jak fakt, iż oskarżony od początku podjął współpracę z organami ścigania przekazując informację dotyczące osób uczestniczących w popełnieniu przestępstwa, jak i istotne okoliczności jego popełnienia, również obciążające jego samego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja obrońcy w zakresie przedmiotowego zarzutu nie jest zasadna i na uwzględnienie nie zasługuje.

Sąd I instancji prawidłowo bowiem ustalił, wskazał oraz ocenił wszystkie okoliczności mające wpływ na wybór wymiaru kary pozbawienia wolności i grzywny, a także ustalenie wysokości pojedynczej stawki dziennej tej ostatniej. Orzeczone kary, choć surowe i dotkliwe dla oskarżonego, należało ocenić - na tle okoliczności sprawy - jako kary w pełni zasłużone, dostosowane do stopnia zawinienia K. D., wagi popełnionego przestępstwa oraz jego szkodliwości społecznej. Kary te nie zawierały zatem cech surowości rażącej i niewspółmiernej.

Okoliczności obciążające zdecydowanie przeważały bowiem nad łagodzącymi. Potrzeba w pierwszym rzędzie zwrócić uwagę na czasokres przestępczej aktywności oskarżonego i jego współsprawcy wynoszący dwa lata, jak również jej cel i charakter. K. D. i M. J. (1) stworzyli w istocie sprawnie działające "przedsiębiorstwo" zajmujące się dystrybucją - na wielką skalę - środków odurzających oraz substancji psychotropowych. Realizowali to - można rzec - "zawodowo", skoro w rachubę wchodziło w sposób realny uczynienie sobie z powyższego procederu stałego źródła dochodu. Rozmiar przedmiotu przestępstwa liczony był przy tym w kilogramach ( ponad 100 kg ) oraz w tysiącach tabletek, zaś wysokość bezprawnie uzyskanej korzyści majątkowej przekraczał ćwierć miliona złotych.

Działalność oskarżonego i jego wspólnika pociągała za sobą - potencjalnie i praktycznie - ogromne zagrożenie dla zdrowia publicznego, skoro w obliczu wskazanych wyżej ilości narkotyków, tzw. jednostkowe "działki" liczone są w gramach oraz w sztukach tabletek ekstasy. Środki i substancje wprowadzone w ten sposób do obrotu mogły tym samym posłużyć do jednorazowego odurzenia wielkiej ilości osób, szacowanej - choćby potencjalnie - w tysiącach. Realne zagrożenie, o jakim była mowa wyżej również kształtowało się na wielkim poziomie.

Stopień zawinienia K. D. należało przeto ocenić jako bardzo wysoki, zaś szkodliwość społeczną jego zachowań jako znaczną wysokiego szczebla.

Po stronie okoliczności łagodzących, poza dotychczasową niekaralnością za przestępstwo wyróżnić potrzeba było jedynie postawę w toku postępowania karnego, wyrażającą się przyznaniem się do zarzutów, szczerym ( choć stosunkowo ogólnikowym ) ujawnieniem okoliczności inkryminowanych zdarzeń, w tym roli A. L. oraz skruchą.

W omówionych warunkach również w ocenie Sądu odwoławczego wymierzone kary należycie spełnią swe cele zapobiegawcze, wychowawcze i w sferze kształtowania świadomości sprawnej społeczeństwa i nie wymagają korekty na korzyść oskarżonego.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie wobec oskarżonego K. D. kary, przy wymiarze której zastosowana zostanie instytucja nadzwyczajnego złagodzenia kary. Ewentualnie - uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak podstaw do zastosowania w rozpatrywanej sprawie dobrodziejstwa nadzwyczajnego złagodzenia kary po myśli art. 60 § 3 kk, jak i do łagodzenia wymierzonych kar w granicach ustawowych zagrożeń. Brak zarazem podstaw do uchylenia zaskarżonego wyroku celem przeprowadzenia przewodu sądowego ( a zarazem postępowania dowodowego ) na nowo i w całości.

1.OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

1.ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.1.Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

1. uznanie oskarżonego K. D. za winnego tego, że w okresie od jesieni 2005 roku do listopada 2007 roku w G. i K., wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, działając wspólnie i w porozumieniu z M. J. (1), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru uczestniczył w obrocie znacznymi ilościami środków odurzających i substancji psychotropowych w ten sposób, że w kilkunastu kolejnych transakcjach sprzedał :

- R. R. (3)łącznie nie mniej niż 4 kilogramy amfetaminy, 12 kilogramów haszyszu, 1 kilogram marihuany oraz 7.000 tabletek extasy i który te następnie przekazał je R. B.,

- nadto R. B. łącznie nie mniej niż 40 kilogramów amfetaminy, 22 kilogramy haszyszu, 30 kilogramów marihuany oraz 16.000 tabletek extasy,

- oraz sprzedał w pięciu transakcjach A. L. łącznie nie mniej niż 23 kilogramy amfetaminy celem dalszej ich dystrybucji,

uczyniwszy sobie z popełnienia tego przestępstwa stałe źródło dochodu - tj. przestępstwa z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w brzmieniu obowiązującym przed dniem 9 grudnia 2011 roku w zw. z art. 4 § 1 kk i wymierzenie mu za to - na mocy 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w brzmieniu obowiązującym przed dniem 9 grudnia 2011 roku w zw. z art. 4 § 1 kk - kary 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz kary grzywny w rozmiarze 200 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 złotych;

2. orzeczenie wobec oskarżonego K. D. - na mocy art. 45 § 1 kk - przepadku na rzecz Skarbu Państwa korzyści majątkowej bezpośrednio osiągniętej z popełnienia przestępstwa przypisanego mu w pkt. 1 w postaci środków pieniężnych w kwocie 251.000 złotych;

3. orzeczenie wobec oskarżonego K. D. - na mocy art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku - nawiązki na rzecz Centrum (...) w G. przy ul. (...) w kwocie 7.000 złotych;

11.zasądzenie od oskarżonego K. D. - na mocy art. 627 kpk - na rzecz Skarbu Państwa wydatków w kwocie 715,10 złotych oraz obciążenie go - na mocy art. 2 ust. 1 pkt. 5 i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych - opłatą w kwocie 2.400 złotych.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Apelacja obrońcy nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd I instancji starannie przeprowadził postępowanie dowodowe i w pisemnych motywach zaskarżonego wyroku dokonał prawidłowej analizy i oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego. W świetle niekwestionowanych przez skarżącego ustaleń faktycznych okoliczności przypisanego K. D. czynu i wina oskarżonego nie budzą najmniejszych wątpliwości. Także przyjęta przez Sąd rejonowy kwalifikacja prawna jego zachowań zasługuje na akceptację.

Sąd I instancji trafnie też ustalił, wskazał i ocenił wszystkie okoliczności mające wpływ na wybór rozmiaru kar pozbawienia wolności i grzywny, a także na ustalenie wysokości jednej stawki dziennej w zakresie tej ostatniej kary, dostosowując rozstrzygnięcie w powyższym zakresie do wagi i rozmiaru społecznej szkodliwości zachowań K. D. oraz stopnia jego winy, słusznie oceniając je jako bardzo wysokie. Orzeczone kary, choć surowe uznać należało za w zupełności zasłużone, pozbawione cech rażącej i niewspółmiernej surowości, czy też charakteru represji nadmierne. Kary te w należytym stopniu odpowiadają dyrektywom przewidzianym regulacją art. 53 kk i prawidłowo spełnią swe cele zapobiegawcze, wychowawcze i w sferze kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Nie było przy tym podstaw do stosowania instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary po myśli art. 60 § 3 kk, jak również do łagodzenia kar w granicach ustawowego zagrożenia.

Zastrzeżeń nie budziły również pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w wyroku, a to dotyczące przepadku na rzecz Skarbu Państwa korzyści majątkowej uzyskanej bezpośrednio z przestępstwa, jak również obciążenia wydatkami i opłatą.

0.1.Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.1.Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.1.Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.0.1.Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.1.Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1.Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

W obliczu nieuwzględnienia apelacji obrońcy, wywiedzionej wyłącznie na korzyść oskarżonego, K. D. obciążony został na rzecz Skarbu Państwa wydatkami postępowania odwoławczego w kwocie 20 złotych oraz opłatą za drugą instancję w kwocie 2.400 złotych.

1.PODPIS

sędzia Małgorzata Peteja - Żak sędzia Grażyna Tokarczyk sędzia Arkadiusz Łata

0.1.Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

1. uznanie oskarżonego K. D. za winnego tego, że w okresie od jesieni 2005 roku do listopada 2007 roku w G. i K., wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, działając wspólnie i w porozumieniu z M. J. (1), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru uczestniczył w obrocie znacznymi ilościami środków odurzających i substancji psychotropowych w ten sposób, że w kilkunastu kolejnych transakcjach sprzedał :

- R. R. (3) łącznie nie mniej niż 4 kilogramy amfetaminy, 12 kilogramów haszyszu, 1 kilogram marihuany oraz 7.000 tabletek extasy i który te następnie przekazał je R. B.,

- nadto R. B. łącznie nie mniej niż 40 kilogramów amfetaminy, 22 kilogramy haszyszu, 30 kilogramów marihuany oraz 16.000 tabletek extasy,

- oraz sprzedał w pięciu transakcjach A. L. łącznie nie mniej niż 23 kilogramy amfetaminy celem dalszej ich dystrybucji,

uczyniwszy sobie z popełnienia tego przestępstwa stałe źródło dochodu - tj. przestępstwa z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w brzmieniu obowiązującym przed dniem 9 grudnia 2011 roku w zw. z art. 4 § 1 kk i wymierzenie mu za to - na mocy 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w brzmieniu obowiązującym przed dniem 9 grudnia 2011 roku w zw. z art. 4 § 1 kk - kary 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz kary grzywny w rozmiarze 200 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 złotych;

2. orzeczenie wobec oskarżonego K. D. - na mocy art. 45 § 1 kk - przepadku na rzecz Skarbu Państwa korzyści majątkowej bezpośrednio osiągniętej z popełnienia przestępstwa przypisanego mu w pkt. 1 w postaci środków pieniężnych w kwocie 251.000 złotych;

3. orzeczenie wobec oskarżonego K. D. - na mocy art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku - nawiązki na rzecz Centrum (...) w G. przy ul. (...) w kwocie 7.000 złotych;

11.zasądzenie od oskarżonego K. D. - na mocy art. 627 kpk - na rzecz Skarbu Państwa wydatków w kwocie 715,10 złotych oraz obciążenie go - na mocy art. 2 ust. 1 pkt. 5 i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych - opłatą w kwocie 2.400 złotych.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana