Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV K 137/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2014-09-25

Sygn. akt. IV K 137/14

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 września 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach w IV Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSO Barbara Kempińska-Krawczyk

Protokolant E. S.

przy udziale prokuratora Prokuratury Okręgowej w Gliwicach Andrzeja Zięby

po rozpoznaniu w dniu 25 września 2014 r.

sprawy: S. M. , urodzonego (...) r. w N., syna J. i D. z domu N.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Wojewódzkiego w Katowicach z dnia 22 września 1992 r., sygn. akt V K 97/92 za przestępstwo z art. 227 § 2 d.k.k., art. 11 § 1 d.k.k. w zw. z art. 227 § 2 d.k.k. i art. 58 d.k.k. popełnione w nocy z dnia 12/13 stycznia 1992 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 2.000.000 starych złotych, na mocy art. 83 § 1 k.k. zaliczono skazanemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres tymczasowego aresztowania od dnia 15 stycznia 1992 r.; obciążono skazanego kosztami postępowania w części go dotyczącej i zasądzono od skazanego opłatę na rzecz Skarbu Państwa w wysokości 580.000 starych złotych; orzeczoną karę pozbawienia wolności skazany odbywał w okresie od 15 stycznia 1992 r. do 1 grudnia 1992 r., kiedy to został warunkowo przedterminowo zwolniony;

II.  Sądu Wojewódzkiego w Katowicach z dnia 27 kwietnia 1995 r., sygn. akt V K 58/95 za przestępstwo z art. 210 § 1 d.k.k. i art. 158 § 1 d.k.k. przy zast. art. 10 § 2 d.k.k., popełnione w dniu 29 listopada 1994 r. na karę 3 lat pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 100 zł oraz karę dodatkową 3 lat pozbawienia praw publicznych, na mocy art. 83 § 1 k.k. zaliczono skazanemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres tymczasowego aresztowania od dnia 30 listopada 1994 r. do dnia 27 kwietnia 1994 r., orzeczono wobec skazanego 2 nawiązki w kwocie po 50 zł każda na rzecz Śląskiego Centrum Pediatrii w Z. i Polskiego Czerwonego Krzyża Oddział w K.; zwolniono skazanego od ponoszenia opłaty i kosztów postępowania; wyrok utrzymano w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 7 grudnia 1995 r., sygn. akt II Akr 304/95;

III.  Sądu Wojewódzkiego w Katowicach z dnia 7 marca 1996 r, sygn. akt. V K 39/95 za przestępstwo z art. 210 § 1 1 d.k.k. i art. 156 § 1 d.k.k. w zw. z art. 10 § 2 d.k.k., popełnione w dniu 6 listopada 1994 r. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 50 zł, orzeczono od skazanego dwie nawiązki w kwotach po 100 zł na rzecz Śląskiego Centrum Pediatrii w Z. oraz pokrzywdzonego M. S.; zasądzono na rzecz M. S. kwotę 500 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 9 marca 1995 r., a na rzecz Skarbu Państwa kwotę 40 zł tytułem nie uiszczonego wpisu; zasądzono od skazanego na rzecz Skarbu Państwa opłatę w kwocie 85 zł oraz obciążono go kosztami postępowania w sprawie;

kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami opisanymi w pkt 2 i 3 objęte zostały wyrokiem łącznym Sądu Wojewódzkiego w Katowicach z dnia 27 maja 1996 r., sygn. akt V K 84/96, którym orzeczono karę łączną 3 lat pozbawienia wolności i karę łączną grzywny w kwocie 150 zł , na mocy art. 511 k.p.k. zaliczono skazanemu okres odbytej kary od dnia 30.12.1994 r. do dnia 16.03.1995 r. i od dnia 25.04.1995 r. do dnia 27.05.1996 r; zwolniono skazanego od ponoszenia kosztów postępowania;

IV.  Sądu Rejonowego w Mysłowicach z dnia 15 stycznia 2004 r., sygn. akt VI K 19/03 za przestępstwo z art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30.06.2000 r. prawo własności przemysłowej popełnione w dniu 16 czerwca 2002 r. na karę grzywny w wymiarze 30 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 20 zł, zasądzono od skazanego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 68 zł oraz tytułem zwrotu wydatków kwotę 60 zł;

V.  Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach z dnia 19 marca 2007 r., sygn. akt II K 665/06 za przestępstwo z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełnione w okresie od grudnia 2004 r. do lutego 2005 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności i na podstawie art. 33 § 2 k.k. na karę grzywny w wymiarze 20 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 25 zł; na mocy art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt. 1 k.k. warunkowo zawieszono wykonanie orzeczonej wobec skazanego kary pozbawienia wolności na okres próby lat 5, na mocy art. 63 § 1 k.k. zaliczono skazanemu na poczet orzeczonej kary grzywny okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 25 stycznia 2006 r. i uznano karę grzywny za wykonaną w liczbie 2 stawek; Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach postanowieniem z dnia 2 grudnia 2011r. sygn. akt II Ko 849/11 zarządził wobec skazanego wykonanie orzeczonej kary 2 lat pozbawienia wolności, zaliczając na jej poczet okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 25 stycznia 2006 r., uznając iż kara pozbawienia wolności uległa skróceniu o 1 dzień;

VI.  Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 7 października 2009 r, sygn. akt IV K 118/09 za:

a). przestępstwo z art. 258 § 1 k.k. popełnione w okresie co najmniej od marca 2004 r. do 2 października 2007 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

b). za ciąg przestępstw z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. przy zast. art. 91 § 1 k.k. popełnionych w dniach: 19 marca 2004 r., 1 kwietnia 2004 r., 6/7 kwietnia 2004 r., 22 maja 2004 r., 28 maja 2004 r., 4 lipca 2004 r., 28 lipca 2004 r. i 3 sierpnia 2004 r. na jedną karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 150 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 200 zł,

c). za ciąg przestępstw z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. przy zast. art. 91 § 1 k.k. popełnionych w dniach 12 marca 2004 r. i 21 lipca 2004 r. na jedną karę 8 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 200 zł,

d). za przestępstwo z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. popełnione w okresie od dnia 23 sierpnia 2005 r. do października 2005 r. na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 200 zł,

e). za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. popełnione w dniu 10 października 2006 r. na karę 1 roku i 1 miesiąca pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 200 zł,

na mocy art. 85 k.k. i art. 91 § 2 k.k. wymierzono skazanemu karę łączną 2 lat pozbawienia wolności i karę łączną grzywny w wymiarze 250 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 200 zł, na mocy art. 63 § 1 k.k. zaliczono skazanemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 2 października 2007 r. do dnia 1 czerwca 2009 r.; zasądzono od skazanego opłatę w wysokości 300 zł i obciążono go kosztami procesu obejmującymi wydatki poniesione przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania;

VII.  Sądu Rejonowego w Sosnowcu z dnia 21 maja 2009 r., sygn. akt III K 900 /07 za przestępstwa:

a). z art. 306 k.k. popełnione w grudniu 2005 r. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

b). z art. 291 § 1 k.k. popełnione w grudniu 2005 r. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 25 września 2009 r., sygn. akt VII Ka 565/09 na mocy art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. wymierzono skazanemu karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

VIII.  Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 16 marca 2011r. sygn. akt XVI K 217/08 za przestępstwo z art. 18 § 2 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. popełnione w październiku 2006 r. na karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności;

IX.  Sądu Rejonowego w Częstochowie z dnia 26 maja 2011 r. sygn. akt XI K 1785/10 za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k. popełnione w dniu 26 czerwca 2010 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności, oraz na mocy art. 33 § 2 i 3 k.k. na karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 20 zł; na zasadzie art. 69 § 1 i 2 k.k., art. 70 § 2 k.k. wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono skazanemu na okres próby 3 lat, zobowiązując skazanego do naprawienia szkody poprzez zapłatę kwoty 1.200 zł na rzecz P. M. w terminie 4 miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia; zwolniono skazanego od ponoszenia kosztów sądowych, którymi obciążono Skarb Państwa;

X.  Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 19 grudnia 2011 r. sygn. akt XXI K 30/11 za:

a). przestępstwo z art. 258 § 1 k.k. popełnione w okresie od października 2005 r. do 10 października 2006 r. na karę grzywny w wymiarze 80 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 30 zł, wymierzoną przy zast. art. 60 § 3 k.k. w zw. z art. 60 § 6 pkt 4 k.k. i w zw. z art. 33 § 1 i 3 k.k.;

b). ciąg przestępstw z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. popełnionych w październiku 2005 r. oraz w okresie od 15 stycznia 2006 r. do dnia 20 stycznia 2006 r., na jedną karę grzywny w wymiarze 80 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 30 zł, wymierzoną przy zast. art. 91 § 1 k.k. w zw. z art. 60 § 4 k.k. w zw. z art. 60 § 6 pkt 4 k.k. i w zw. z art. 33 § 1 i 3 k.k.;

c). ciąg przestępstw z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. popełnionych w dniu 7 marca 2006 r. i w dniu 9 marca 2006 r. na jedną karę 10 miesięcy pozbawienia wolności i jedną karę grzywny w wymiarze 80 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 30 zł , wymierzoną przy zast. art. 91 § 1 k.k. w zw. z art. 60 § 3 k.k. w zw. z art. 60 § 6 pkt 3 k.k. i w zw. z art. 33 § 2 k.k. w zw. z art. 33 § 1 i 3 k.k. ;

d). przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. popełnione w dniu 6 października 2006 r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 80 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 30 zł, wymierzoną przy zast. art. 60 § 3 k.k. w zw. z art. 60 § 6 pkt 3 k.k. i w zw. z art. 33 § 2 k.k. w zw. z art. 33 § 1 i 3 k.k.;

na mocy art. 91 § 2 k.k. wymierzono skazanemu karę łączną 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności i karę łączną grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 30 zł, na mocy art. 69 § 1, 2 i 3 k.k. i art. 70 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. warunkowo zawieszono skazanemu wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby lat 4; na podstawie art. 73 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. oddano skazanego w okresie próby pod dozór kuratora; na mocy art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody przez zapłatę kwoty 7.000 zł na rzecz pokrzywdzonego A. S. oraz kwoty 4.792,50 zł na rzecz pokrzywdzonego Towarzystwa Ubezpieczeń i Reasekuracji (...) Polska S.A. ul. (...), (...) W.; zasądzono od skazanego na rzecz Skarbu Państwa wydatki w kwocie 90 zł oraz opłatę w kwocie 1.300 zł; zwolniono skazanego od ponoszenia wydatków w pozostałym zakresie, obciążając nimi Skarb Państwa;

XI.  Wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 25 listopada 2013r. sygn. akt IV K 15/13 za czyn popełniony w dniu 18.10.2000r. z art. 252 § 1 kk w brzmieniu sprzed 19.04.2010r. i art. 282 kk w zw. z art. 11 § 3 kk i art. 64 § 1 kk i art. 4 § 1 kk na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, zwolniono skazanego od ponoszenia opłat i kosztów postępowania, którymi obciążono Skarb Państwa. Wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 24.04.2014r. sygn. akt II AKa 82/14 utrzymano w mocy powyższy wyrok.

orzeka

1.  na podstawie art. 569 § 1 i § 2 k.p.k., art. 91 § 2 k.k. łączy skazanemu S. M. kary pozbawienia wolności orzeczone w wyżej opisanych wyrokach w pkt. V (sygn. akt II K 665/06), VI b,c,d,e (sygn. akt IV K 118/09), VII (sygn. akt III K 900/07) VIII (sygn. akt XVI K 217/08) oraz w punkcie XI (sygn. akt IV K 15/13) i wymierza mu karę łączną 6 (sześciu) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  na podstawie art. 63 § 1 kk zalicza skazanemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie Sądu Okręgowego w Gliwicach sygn. akt IV K 118/09 w okresie od 2 października 2007 r. do 1 czerwca 2009 r. w sprawie Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach w sprawie II K 665/06 w dniu 25 stycznia 2006 r. oraz w sprawie Sądu Okręgowego w Katowicach sygn. akt XVI K 217/08 w okresie od 1 czerwca 2009 r. do 15 czerwca 2009 r. oraz okresy kar dotychczas odbytych w sprawach polegających połączeniu;

3.  na podstawie art. 569 k.p.k. i art. 91 § 2 k.k. i art. 86 § 1 k.k. łączy skazanemu S. M. kary grzywny orzeczone w wyżej opisanych wyrokach w pkt. V (sygn. akt II K 665/06), pkt VI b,c,d,e (sygn. akt IV K 118/09) i pkt X (sygn. akt XXI K 30/11) i wymierza mu karę łączną grzywny w wymiarze 300 (trzystu) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesięciu) złotych,

4.  na podstawie art. 17 § 1 pkt.7 k.p.k. umarza postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego obejmującego skazania wyrokami opisanymi wyżej w punktach II (sygn. akt V K 58/95) i III (sygn. akt VK 39/95);

5.  na podstawie art. 576 § 1 k.p.k. w pozostałej części wyżej wymienione wyroki podlegające łączeniu ulegają odrębnemu wykonaniu;

6.  na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego w pozostałym rozpoznawanym zakresie;

7.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia skazanego od ponoszenia kosztów postępowania, obciążając nim Skarb Państwa.

Sygn. akt IV K 137/14

UZASADNIENIE

S. M. został skazany prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Wojewódzkiego w Katowicach z dnia 22 września 1992 r., sygn. akt V K 97/92 za przestępstwo z art. 227 § 2 d.k.k., art. 11 § 1 d.k.k. w zw. z art. 227 § 2 d.k.k. i art. 58 d.k.k. popełnione w nocy z dnia 12/13 stycznia 1992 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 2.000.000 starych złotych, na mocy art. 83 § 1 k.k. zaliczono skazanemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres tymczasowego aresztowania od dnia 15 stycznia 1992 r., obciążono skazanego kosztami postępowania w części go dotyczącej i zasądzono od skazanego opłatę na rzecz Skarbu Państwa w wysokości 580.000 starych złotych. Orzeczoną karę pozbawienia wolności skazany odbywał w okresie od 15 stycznia 1992 r. do 1 grudnia 1992 r., kiedy to został warunkowo przedterminowo zwolniony;

II.  Sądu Wojewódzkiego w Katowicach z dnia 27 kwietnia 1995 r., sygn. akt V K 58/95 za przestępstwo z art. 210 § 1 d.k.k. i art. 158 § 1 d.k.k. przy zast. art. 10 § 2 d.k.k., popełnione w dniu 29 listopada 1994 r. na karę 3 lat pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 100 zł oraz karę dodatkową 3 lat pozbawienia praw publicznych, na mocy art. 83 § 1 k.k. zaliczono skazanemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres tymczasowego aresztowania od dnia 30 listopada 1994 r. do dnia 27 kwietnia 1994 r., orzeczono wobec skazanego 2 nawiązki w kwocie po 50 zł każda na rzecz Śląskiego Centrum Pediatrii w Z. i Polskiego Czerwonego Krzyża Oddział w K., zwolniono skazanego od ponoszenia opłaty i kosztów postępowania. Wyrok utrzymano w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 7 grudnia 1995 r., sygn. akt II Akr 304/95;

III.  Sądu Wojewódzkiego w Katowicach z dnia 7 marca 1996 r, sygn. akt. V K 39/95 za przestępstwo z art. 210 § 1 1 d.k.k. i art. 156 § 1 d.k.k. w zw. z art. 10 § 2 d.k.k., popełnione w dniu 6 listopada 1994 r. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 50 zł, orzeczono od skazanego dwie nawiązki w kwotach po 100 zł na rzecz Śląskiego Centrum Pediatrii w Z. oraz pokrzywdzonego M. S., zasądzono na rzecz M. S. kwotę 500 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 9 marca 1995 r., a na rzecz Skarbu Państwa kwotę 40 zł tytułem nie uiszczonego wpisu, zasądzono od skazanego na rzecz Skarbu Państwa opłatę w kwocie 85 zł oraz obciążono go kosztami postępowania w sprawie. Kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami opisanymi w pkt 2 i 3 objęte zostały wyrokiem łącznym Sądu Wojewódzkiego w Katowicach z dnia 27 maja 1996 r., sygn. akt V K 84/96, którym orzeczono karę łączną 3 lat pozbawienia wolności i karę łączną grzywny w kwocie 150 zł, na mocy art. 511 k.p.k. zaliczono skazanemu okres odbytej kary od dnia 30.12.1994 r. do dnia 16.03.1995 r. i od dnia 25.04.1995 r. do dnia 27.05.1996 r.

IV.  Sądu Rejonowego w Mysłowicach z dnia 15 stycznia 2004 r., sygn. akt VI K 19/03 za przestępstwo z art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30.06.2000 r. prawo własności przemysłowej popełnione w dniu 16 czerwca 2002 r. na karę grzywny w wymiarze 30 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 20 zł, zasądzono od skazanego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 68 zł oraz tytułem zwrotu wydatków kwotę 60 zł.

V.  Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach z dnia 19 marca 2007 r., sygn. akt II K 665/06 za przestępstwo z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełnione w okresie od grudnia 2004 r. do lutego 2005 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności i na podstawie art. 33 § 2 k.k. na karę grzywny w wymiarze 20 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 25 zł, na mocy art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt. 1 k.k. warunkowo zawieszono wykonanie orzeczonej wobec skazanego kary pozbawienia wolności na okres próby lat 5, na mocy art. 63 § 1 k.k. zaliczono skazanemu na poczet orzeczonej kary grzywny okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 25 stycznia 2006 r. i uznano karę grzywny za wykonaną w liczbie 2 stawek. Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach postanowieniem z dnia 2 grudnia 2011r. sygn. akt II Ko 849/11 zarządził wobec skazanego wykonanie orzeczonej kary 2 lat pozbawienia wolności, zaliczając na jej poczet okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 25 stycznia 2006 r., uznając iż kara pozbawienia wolności uległa skróceniu o 1 dzień.

VI.  Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 7 października 2009 r, sygn. akt IV K 118/09 za:

a). przestępstwo z art. 258 § 1 k.k. popełnione w okresie co najmniej od marca 2004 r. do 2 października 2007 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

b). za ciąg przestępstw z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. przy zast. art. 91 § 1 k.k. popełnionych w dniach: 19 marca 2004 r., 1 kwietnia 2004 r., 6/7 kwietnia 2004 r., 22 maja 2004 r., 28 maja 2004 r., 4 lipca 2004 r., 28 lipca 2004 r. i 3 sierpnia 2004 r. na jedną karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 150 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 200 zł,

c). za ciąg przestępstw z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. przy zast. art. 91 § 1 k.k. popełnionych w dniach 12 marca 2004 r. i 21 lipca 2004 r. na jedną karę 8 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 200 zł,

d). za przestępstwo z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. popełnione w okresie od dnia 23 sierpnia 2005 r. do października 2005 r. na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 200 zł,

e). za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. popełnione w dniu 10 października 2006 r. na karę 1 roku i 1 miesiąca pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 200 zł,

Na mocy art. 85 k.k. i art. 91 § 2 k.k. wymierzono skazanemu karę łączną 2 lat pozbawienia wolności i karę łączną grzywny w wymiarze 250 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 200 zł, na mocy art. 63 § 1 k.k. zaliczono skazanemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 2 października 2007 r. do dnia 1 czerwca 2009 r., zasądzono od skazanego opłatę w wysokości 300 zł i obciążono go kosztami procesu obejmującymi wydatki poniesione przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania.

VII.  Sądu Rejonowego w Sosnowcu z dnia 21 maja 2009 r., sygn. akt III K 900/07 za przestępstwa:

a). z art. 306 k.k. popełnione w grudniu 2005 r. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

b). z art. 291 § 1 k.k. popełnione w grudniu 2005 r. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 25 września 2009 r., sygn. akt VII Ka 565/09 na mocy art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. wymierzono skazanemu karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

VIII.  Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 16 marca 2011r. sygn. akt XVI K 217/08 za przestępstwo z art. 18 § 2 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. popełnione w październiku 2006 r. na karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności;

IX.  Sądu Rejonowego w Częstochowie z dnia 26 maja 2011 r. sygn. akt XI K 1785/10 za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k. popełnione w dniu 26 czerwca 2010 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności, oraz na mocy art. 33 § 2 i 3 k.k. na karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 20 zł; na zasadzie art. 69 § 1 i 2 k.k., art. 70 § 2 k.k. wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono skazanemu na okres próby 3 lat, zobowiązując skazanego do naprawienia szkody poprzez zapłatę kwoty 1.200 zł na rzecz P. M. w terminie 4 miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia; zwolniono skazanego od ponoszenia kosztów sądowych, którymi obciążono Skarb Państwa;

X.  Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 19 grudnia 2011 r. sygn. akt XXI K 30/11 za:

a). przestępstwo z art. 258 § 1 k.k. popełnione w okresie od października 2005 r. do 10 października 2006 r. na karę grzywny w wymiarze 80 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 30 zł, wymierzoną przy zast. art. 60 § 3 k.k. w zw. z art. 60 § 6 pkt 4 k.k. i w zw. z art. 33 § 1 i 3 k.k.;

b). ciąg przestępstw z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. popełnionych w październiku 2005 r. oraz w okresie od 15 stycznia 2006 r. do dnia 20 stycznia 2006 r., na jedną karę grzywny w wymiarze 80 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 30 zł, wymierzoną przy zast. art. 91 § 1 k.k. w zw. z art. 60 § 4 k.k. w zw. z art. 60 § 6 pkt 4 k.k. i w zw. z art. 33 § 1 i 3 k.k.;

c). ciąg przestępstw z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. popełnionych w dniu 7 marca 2006 r. i w dniu 9 marca 2006 r. na jedną karę 10 miesięcy pozbawienia wolności i jedną karę grzywny w wymiarze 80 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 30 zł , wymierzoną przy zast. art. 91 § 1 k.k. w zw. z art. 60 § 3 k.k. w zw. z art. 60 § 6 pkt 3 k.k. i w zw. z art. 33 § 2 k.k. w zw. z art. 33 § 1 i 3 k.k.

d). przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. popełnione w dniu 6 października 2006 r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 80 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 30 zł, wymierzoną przy zast. art. 60 § 3 k.k. w zw. z art. 60 § 6 pkt 3 k.k. i w zw. z art. 33 § 2 k.k. w zw. z art. 33 § 1 i 3 k.k.

Na mocy art. 91 § 2 k.k. wymierzono skazanemu karę łączną 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności i karę łączną grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 30 zł, na mocy art. 69 § 1, 2 i 3 k.k. i art. 70 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. warunkowo zawieszono skazanemu wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby lat 4; na podstawie art. 73 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. oddano skazanego w okresie próby pod dozór kuratora; na mocy art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody przez zapłatę kwoty 7.000 zł na rzecz pokrzywdzonego A. S. oraz kwoty 4.792,50 zł na rzecz pokrzywdzonego Towarzystwa Ubezpieczeń i Reasekuracji (...) Polska S.A. ul. (...), (...)-(...) W.; zasądzono od skazanego na rzecz Skarbu Państwa wydatki w kwocie 90 zł oraz opłatę w kwocie 1.300 zł; zwolniono skazanego od ponoszenia wydatków w pozostałym zakresie, obciążając nimi Skarb Państwa;

XI.  Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 25 listopada 2013r. sygn. akt IV K 15/13 za czyn popełniony w dniu 18.10.2000r. z art. 252 § 1 k.k. w brzmieniu sprzed 19.04.2010r. i art. 282 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. i art. 64 § 1 k.k. i art. 4 § 1 k.k. na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, zwolniono skazanego od ponoszenia opłat i kosztów postępowania, którymi obciążono Skarb Państwa. Wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 24.04.2014r. sygn. akt II AKa 82/14 utrzymano w mocy powyższy wyrok.

Obrońca skazanego S. M. wystąpił do tut. Sądu z wnioskiem o wydanie wyroku łącznego, obejmując nim prawomocny wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 25 listopada 2013 roku, sygn. akt IV K 15/13. Wniósł o zastosowanie zasady absorpcji z uwagi na zbieżność przedmiotową przestępstw oraz krótkie odstępy czasu pomiędzy dokonaniem przez niego poszczególnych czynów.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W myśl art. 569 § 1 k.p.k. sąd wydaje wyrok łączny jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów. Na podstawie art. 575 § 1 k.p.k. jeżeli po wydaniu wyroku łącznego zachodzi potrzeba wydania nowego wyroku łącznego, z chwilą jego wydania poprzedni wyrok łączny traci moc. Zgodnie z normą przepisu art. 85 k.k. dla orzeczenia kary łącznej niezbędne jest kumulatywne spełnienie wszystkich przesłanek w nim wymienionych. Orzeczenie kary łącznej możliwe jest jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. Zawarty w art. 85 k.k. zwrot: "zanim zapadł pierwszy wyrok" odnosi się do pierwszego chronologicznie wyroku, który zapadł przed popełnieniem przez sprawcę kolejnego (kolejnych) przestępstwa (uchwała SN z dnia 25.02.2005 r. I KZP 36/04, OSNKW 2005/2/13). Oceny zbiegu realnego dokonywać należy z perspektywy postępowania sprawcy - czy kolejnych przestępstw dopuszcza się po wydaniu wobec niego wyroku (kolejnych wyroków), czy przed nim (nimi). Tylko te ostatnie tworzą zbieg realny, pozwalający na orzeczenie kary łącznej.

Sąd ustalił, że w przypadku S. M. zachodzą dwa zbiegi przestępstw określone w art. 85 k.k.

Pierwszy zbieg przestępstw tworzą wyroki opisane w pkt V, VI b,c,d,e, VII, VIII, X oraz w punkcie XI, które skazany popełnił w okresie od 12 marca 2004 roku do października 2006 roku. Chronologicznie pierwszym wyrokiem skazującym był wyrok Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach z dnia 19 marca 2007 r., sygn. akt II K 665/06, następnie wyrok Sądu Rejonowego w Sosnowcu z dnia 21 maja 2009 r., sygn. akt III K 900 /07. Kolejnymi wyrokami, które zapadły wobec S. M. były wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 7 października 2009 r, sygn. akt IV K 118/09, Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 16 marca 2011r. sygn. akt XVI K 217/08, Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 19 grudnia 2011 r. sygn. akt XXI K 30/11, Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 25 listopada 2013r. sygn. akt IV K 15/13.

Zaznaczyć należy, że wyroki skazujące za wyjątkiem wyroków Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach z dnia 19 marca 2007 r., sygn. akt II K 665/06 oraz Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 19 grudnia 2011 r. sygn. akt XXI K 30/11 zawierają kary pozbawienia wolności bez zastosowania dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary, jednakże w zakresie wyroku o sygn. akt II K 665/06, Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach postanowieniem z dnia 2 grudnia 2011r. sygn. akt II Ko 849/11 zarządził wobec skazanego wykonanie orzeczonej kary 2 lat pozbawienia wolności.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 89 § 1 k.k. w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem i bez warunkowego zawieszenia ich wykonania (co ma miejsce w omawianym wyżej zbiegu przestępstw) Sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary łącznej, jeżeli zachodzą przesłanki zawarte w art. 69 k.k. A zatem art. 89 k.k. określając zasady warunkowego zawieszenia kary łącznej, odsyła do przesłanek wskazanych w art. 69 k.k. Przepis ten zaś w § 1 w sposób jednoznaczny stanowi, że Sąd może zawiesić jedynie wykonanie kary pozbawienia wolności nieprzekraczającej 2 lat, jeżeli jest to wystarczające dla osiągnięcia wobec sprawcy celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa. A zatem nie ma podstaw do wymierzenia kary łącznej w sytuacji, gdy za zbiegające się przestępstwa wymierzono karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania oraz karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, a nie są spełnione przesłanki określone w art. 69 k.k. (vide wyrok SN z dnia 18.02.2009 r., sygn. akt V KK 13/09).

Sąd zważył jednak, iż mając na uwadze przesłanki warunkowego zawieszenia wykonania kary wskazane w art. 69 k.k., w przypadku S. M. brak jest podstaw do wymierzenia mu kary łącznej pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, przy założeniu, iż wymiar kary łącznej nie przekraczałby 2 lat pozbawienia wolności. Przepis art. 69 § 1 k.k. odwołuje się do elementów prognostycznych, wskazujących na możliwość osiągnięcia celów kary pozbawienia wolności nie orzekając jej w bezwzględnym wymiarze, a zatem jest to swoisty środek polityki karnej wobec sprawców nadających się do oddziaływań resocjalizacyjnych w warunkach wolnościowych, wobec istnienia po ich stronie uzasadnionego przekonania, że nie powrócą na drogę przestępstwa. (wyrok SA w Katowicach z dnia 16.04.2009 r., sygn. akt II Aka 19/09), Tymczasem mając na uwadze bardzo bogatą kartę karną S. M. oraz umiarkowanie pozytywną prognozę kryminologiczną zdaniem Sądu brak jest podstaw, aby wymierzyć skazanemu karę łączną pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Skazany w uprzednich wyrokach skazujących uzyskiwał dobrodziejstwo warunkowego zawieszeniem wykonania kary, a nawet nadzwyczajne jej złagodzenie, a mimo to powracał na drogę przestępną i nie wykorzystywał danej mu szansy poprawy, co skutkowało kolejnymi wyrokami skazującymi. Przez wiele lat przestępczej działalności skazany udowodnił, iż jest osobą wysoce zdemoralizowaną, bowiem został skazany prawomocnym wyrokiem po raz kolejny. Jakkolwiek w opinii wskazano, że proces resocjalizacji przebiega w pożądanym kierunku tym niemniej wymaga ustabilizowania i stosownych oddziaływań penitencjarnych. Nie można mówić o pozytywnej prognozie kryminologicznej, co do jego zachowania w przyszłości oraz spełnieniu celów kary w wypadku wymierzenia mu kary łącznej pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Nie można zapominać, że do warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności (jako jedynie szczególnej formy wymiaru kary) stosuje się wszystkie zasady sędziowskiego wymiaru kary wskazane w art. 53 kk.( II KK 180/08,postanow. SN 2008.11.20 a to społeczne oddziaływanie kary, jej współmierność do szkodliwości społecznej czynu i winy sprawcy. Rozważając ewentualność warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności, sąd bierze pod uwagę nie tylko dane o osobie sprawcy, ale i ogólne dyrektywy wymiaru kary, w tym w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. WA 19/06,wyrok SN,2006.06.14 .I tak w myśl orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 2006.12.19 sygn. akt IV KK 446/06 Jeżeli sąd właściwy do wydania wyroku łącznego stoi przed problemem połączenia kar wymierzonych z warunkowym zawieszeniem wykonania oraz kar wymierzonych bez warunkowego zawieszenia ich wykonania, powinien w pierwszej kolejności rozważyć, czy zachodzą przesłanki warunkowego zawieszenia ewentualnej kary łącznej przewidziane w art. 69 k.k. Pozytywna odpowiedź na to pytanie otwiera możliwość zastosowania art. 89 § 1 k.k. Odpowiedź negatywna prowadzić zaś musi do odstąpienia od połączenia tych kar. Konstatując raz jeszcze podnieść należy, iż instytucja kary łącznej nie stanowi, co do zasady instytucji mającej na celu łagodzenie prawno - karnych konsekwencji sprawcy kilku przestępstw i nie polega na niejako automatycznym tworzeniu korzystniejszej sytuacji prawnej dla skazanego .W tym miejscu wskazać należy, iż Sąd podziela pogląd Sądu Apelacyjnego w Katowicach, iż „Po zmianie przepisu art. 89 k.k., dokonanej na skutek nowelizacji z dnia 05.11.2009r. (Dz. U. Nr 206 poz. 1589) w odniesieniu do przestępstw popełnionych przed dniem 8 czerwca 2010 roku, w zakresie zasad wymiaru kary łącznej w wyroku łącznym należy stosować dotychczasową wykładnię art. 89 § 1 k.k., zgodnie z którą nie było dopuszczalne orzeczenie bezwzględnej kary łącznej w sytuacji orzeczenia za zbiegające się przestępstwa jednostkowych kar pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania”. (wyrok SA w Katowicach z dnia 15.03.2012 r., sygn. akt II AKa 29/12) .

W omawianej sprawie nie znajduje zastosowania norma art. 89 § 1a k.k. gdyż dotyczyć może wyłącznie skazań na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania orzeczone za przestępstwa popełnione po dniu 8 czerwca 2010 r. W niniejszej sprawie wszystkie przestępstwa tworzące zbieg zostały popełnione przed dokonaniem nowelizacji i z tejże racji należało na podstawie art. 4 § 1 k.k. stosować kodeks karny w brzmieniu sprzed dnia 8 czerwca 2010 r. Spowodowało to niemożność połączenia kar bezwzględnych pozbawienia wolności z karą pobawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.

Reasumując, Sąd Okręgowy połączył wyroki opisane w pkt V, VI b,c,d,e, VII, VIII, XI.

Orzekając karę łączną, Sąd kieruje się dyrektywami określonymi w art. 86 § 1 kk. Zgodnie z tym przepisem Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy. Natomiast wymierzając kare łączną grzywny na podstawie art. 86 § 2 k.k., sąd określa na nowo wysokość stawki dziennej, nie może przekroczyć jednak najwyższej ustalonej poprzednio.

Podejmując decyzję w przedmiocie ukształtowania wymiaru kary łącznej w oparciu o zasadę kumulacji bądź absorpcji kar jednostkowych, Sąd Okręgowy wziął pod uwagę kryteria zawarte w ugruntowanym orzecznictwie Sądu Najwyższego jak i sądów apelacyjnych. Podkreślenia przede wszystkim wymaga fakt, że kara łączna w wyroku łącznym nie musi tworzyć sytuacji korzystniejszej dla skazanego od istniejącej, nim zostanie orzeczona (zob. m.in. wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 15 stycznia 2009 r., sygn. akt II AKa 207/08).

Wskazać należy, iż przy wymiarze kary łącznej uwzględniać należy przede wszystkim związek podmiotowo-przedmiotowy zachodzący między poszczególnymi przestępstwami. Im bardziej jest on ścisły, tym bardziej powinno się stosować zasadę absorpcji poszczególnych kar (vide wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 2 lipca 1992 r., II Akr 117/92, KZS 1992, z. 3-9, poz. 50). Przeciwko oparciu wymiaru kary łącznej na dyrektywie absorpcji przemawiać może fakt naruszenia przez sprawcę różnych dóbr prawnych, np. życia i zdrowia oraz mienia przez zachowania podjęte w różnym miejscu i czasie w stosunku do różnych osób pokrzywdzonych.

W orzecznictwie podkreśla się, że zasada absorpcji przy wymierzaniu kary łącznej powinna być stosowana w tych wypadkach, gdy pomiędzy pozostającymi w zbiegu przestępstwami zachodzi bliski związek podmiotowy i przedmiotowy, a przesłanka prognostyczna pozwala na stwierdzenie, że kara łączna w wysokości najwyższej z wymierzonych kar jednostkowych jest wystarczającą oceną zachowania sprawcy (wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z 23 stycznia 1997 r., II Aka 321/96, Prok. i Pr. 1997, z. 7-8, poz. 19). Wymierzając kary łączne pozbawienia wolności, Sąd uznał za własny pogląd Sądu Apelacyjnego w Katowicach, iż: „Jakkolwiek przy wymiarze kary łącznej dopuszczalne jest stosowanie zarówno zasady pełnej absorpcji, jak i zasady pełnej kumulacji, to jednak są to rozstrzygnięcia skrajne, które znajdują zastosowanie w zupełnie wyjątkowych, nietypowych sytuacjach.” (wyrok SA w Katowicach z dnia 20.05.2008 r., sygn. akt II AKa 129/08 ).

W niniejszym przypadku wchodzące w skład zbiegu przestępstwa nie są jednorodzajowe,( tj. przestępstwa przeciwko mieniu, obrotowi gospodarczemu oraz przeciwko porządkowi publicznemu), popełnione zostały w różnych formach stadialnych i zjawiskowych oraz w dość odległym przedziale czasowym (okres ponad dwóch lat i siedmiu miesięcy). Mając zatem powyższe na uwadze Sąd uznał, iż niezasadnym byłoby zastosowanie wobec skazanego przy wymiarze kary łącznej zasady kumulacji i całkowitej absorpcji.

Jak zasygnalizowano powyżej decydujące znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej. Zastosowanie zasady absorpcji w przedmiotowej sprawie kłóciłoby się ze społecznym poczuciem sprawiedliwości. Działanie takie stanowiłoby w rzeczy samej działanie przeciwko wymogom prewencji indywidualnej i ogólnej. Wskazać należy, iż popełnienie więcej niż dwóch przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym, przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji. Kara łączna jest swego rodzaju podsumowaniem działalności przestępczej sprawcy w okresie czasu objętym skazaniami. Ma likwidować swoistą konkurencję kar w postępowaniu wykonawczym wynikłą z kilkakrotnych skazań. Sąd uznał, iż w wypadku S. M. nie ma podstaw aby orzekać karę łączną w dolnych granicach, to jest w wysokości najsurowszej ze zbiegających się kar.

Ponadto procedując w kwestii wysokości kary łącznej, sąd kierował sie również wytycznymi z przepisu art. 571 § 1 k.p.k., który nakazuje sądowi, w razie potrzeby, zwrócenie się do zakładów karnych o nadesłanie opinii i informacji o skazanym. Jest, zatem oczywiste, że gdyby ustawodawca nie wiązał z tą powinnością żadnych skutków w zakresie orzekania o karze w wyroku łącznym, to jej nałożenie na sąd nie znajdowałoby żadnego celu. Tymczasem cel ten jawi się, jako oczywisty również na tle unormowania art. 53 § 1 i 2 k.k., które w procesie wymierzania kary - co dotyczy także kary kształtowanej wyrokiem łącznym - nakazuje brać pod uwagę m.in. właściwości i warunki osobiste sprawcy oraz jego zachowanie po popełnieniu przestępstwa, a więc wszelkie mające znaczenie dla wymiaru kary okoliczności, które powstały po wydaniu wyroków stanowiących podstawę wyroku łącznego. Do tych okoliczności zaliczają się niewątpliwie opinie o skazanym z zakładu karnego. Te ostatnie świadczą w szczególności (zob. m.in. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 sierpnia 1992 r., II KRN 112/92, OSNKW 1992, z. 9-10, poz. 72 i przywołane tam inne orzeczenia) o przebiegu i postępach w resocjalizacji skazanego, co ma doniosłe znaczenie dla oceny dalszych potrzeb w tym zakresie, a co za tym idzie, dla orzeczenia kary łącznej.( 2006.04.26) wyrok s.apel.II AKa 113/06w Katowicach). Z opinii o skazanym z Aresztu Śledczego w K. wynika, że prognoza penitencjarna S. M. jest umiarkowanie pozytywna (k. 28). Zachowanie skazanego jest poprawne i przyjmuje on postawę zgodną z regulaminem jednostki. Wielokrotnie był nagradzany regulaminowo, ale także dwukrotnie karany. Do popełnionych czynów wykazuje stosunek krytyczny i podczas pobytu w izolacji penitencjarnej nie przejawiał zachowań agresywnych. W ocenie Sądu zachowanie skazanego wskazuje przede wszystkim na przystosowanie się do warunków izolacji penitencjarnej i nie stanowi efektu pozytywnych zmian, które zaszły w jego osobowości.

Reasumując, Sąd doszedł do przekonania, iż wobec skazanego należało zastosować zasadę asperacji i orzekł karę łączną pozbawienia wolności surowszą niż wynikającą z zasady absorpcji, a zarazem znacznie łagodniejszą niż wynikającą z zasady kumulacji. Mając powyższe na uwadze Sąd w miejsce kar jednostkowych pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia ich wykonania, orzeczonych w wyrokach opisanych w pkt V, VI b,c,d,e, VII, VIII oraz w punkcie XI, wymierzył skazanemu karę łączną 6 (sześciu) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności. Podkreślić jednak należy , i kara łączna została wymierzona w granicach minimum kary łącznej zbliżonej do pełnej absorpcji. Orzeczona kara uczyni zadość wymaganiom prewencji indywidualnej, bowiem uświadomi oskarżonemu nieopłacalność popełniania przestępstw, jak i ogólnej, albowiem wzbudzi u osób należących do najbliższego otoczenia skazanego przekonanie, iż brak poszanowania dla obowiązującego prawa rodzi szereg niekorzystnych konsekwencji, a sprawca musi ponieść surowe tego skutki.

Kolejny zbieg tworzą kary grzywny, opisane w pkt. V, VI b,c,d,e i X. Wymierzając karę grzywny w wymiarze 300 (trzysta) stawek dziennych także przy łączeniu kary grzywny zastosował zasadę asperacji i ustalił wysokość jednej stawki. dziennej na kwotę 50 (pięćdziesięciu) złotych. Mając na uwadze sytuację osobistą i majątkową skazanego, Sąd ustalił wysokość stawki dziennej grzywny na poziomie nie znacznie wyższym od minimalnej w kwocie 50 zł. Zdaniem Sądu wymierzona kara łączna grzywny spełni swoje cele w zakresie zarówno prewencji ogólnej jak i szczególnej. Obowiązkiem sądu jest połączenie wszystkich kar tego samego rodzaju. Bezsporne jest, iż w sytuacji skazanego, nie tylko kary pozbawienia wolności, ale również kary grzywny orzeczone w wyrokach objętych wyrokiem łącznym, powinny być przedmiotem kary łącznej. Wymierzając skazanemu karę łączną Sąd ponownie wziął pod uwagę właściwości i warunki osobiste skazanego, jego sytuację rodzinną, a także zachowanie w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności, pozytywną prognozę kryminologiczno-społeczną.

Wymierzone kary jednostkowe kar łącznych nie są nadmiernie surowe i nie stanowią też wyrazu nieuzasadnionej pobłażliwości. Kary te odpowiadają wymaganiom społecznego poczucia sprawiedliwości, stanowiąc adekwatną odpłatę za popełnione przestępstwa. Sąd wyraża przekonanie, że orzeczone kary spełnią wobec skazanego swoje cele, zarówno w zakresie prewencji ogólnej jak i indywidualnej, a poprzez dalszy proces resocjalizacji doprowadzą do przestrzegania w przyszłości porządku prawnego przez skazanego.

Jako, że w stosunku do skazań, opisanych w punktach II i III zapadł już prawomocny wyrok łączny Sądu Wojewódzkiego w Katowicach z dnia 27 maja 1996 roku, sygn. akt V K 84/96 na mocy którego skazanemu S. M. wymierzono karę łączną 3 lat pozbawienia wolności i karę łączną w kwocie 150 zł oraz przez wzgląd na fakt, że pozostałe czyny skazanego nie pozostają w zbiegu realnym ze skazaniami, objętymi wyrokiem łącznym, to w tym przedmiocie należało umorzyć postępowanie na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k.(Sn 18.02.2005R. SYGN. AKT vkk458/04)

Na mocy art. 572 k.p.k. Sąd umorzył postępowanie w przedmiocie objęcia wyrokiem łącznym wyroków w sprawach V K 97/92 (opisanej powyżej w pkt I), VI K 19/04 (opisanej powyżej w pkt. IV), XI K 1785/10 (opisanej powyżej w pkt. IX) albowiem przestępstwa za które S. M. został skazany tymi wyrokami nie pozostawały w wymaganym w art. 85 k.k. zbiegu przestępstw z innymi czynami zabronionymi, za które został on skazany. Ponadto w sprawie o sygn. akt XXI K 30/11 (opisanej w pkt. X) z przytoczonych powyżej względów kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem nie uległa połączeniu w karę łączną i podlega odrębnemu wykonaniu.

Na poczet kary łącznej 6 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności zaliczył skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie Sądu Okręgowego w Gliwicach sygn. akt IV K 118/09 w okresie od 2 października 2007 r. do 1 czerwca 2009 r. w sprawie Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach w sprawie II K 665/06 w dniu 25 stycznia 2006 r. oraz w sprawie Sądu Okręgowego w Katowicach sygn. akt XVI K 217/08 w okresie od 1 czerwca 2009 r. do 15 czerwca 2009 r. oraz okresy kar dotychczas odbytych w sprawach polegających połączeniu;

W oparciu o przepis art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów sądowych obciążając nimi Skarb Państwa, mając na uwadze fakt odbywania przez skazanego kary pozbawienia wolności oraz jego sytuację majątkową.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Renata Studniarz
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację:  Barbara Kempińska-Krawczyk
Data wytworzenia informacji: