Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 czerwca 201 5 roku

Sąd Okręgowy w G. w IV Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSO Wojciech Samsonowski

Protokolant : A. G.

w obecności Prokuratora Jacka Sławika

po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2015 r. sprawy:

K. R. (R.)

ur. (...) w R.

syna H. i J. zd. U.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w B. VIII Wydział Karny z dnia 26 sierpnia 2011r., sygn. akt : VIII K 958/10, za:

- ciąg przestępstw popełnionych w okresie od 15 kwietnia 2009 r. do 10 czerwca 2009 r. z art. 297 § 1 kk i art. 286 § 1 kk przy zast. art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, na karę 2 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności,

- przestępstwo popełnione w dniu 21 maja 2009 r. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności

łącznie na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem na poczet orzeczonej kary okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 5.03.2010r. do dnia 22.03.2011r.;

II.  Sądu Rejonowego w R. z dnia 28 grudnia 2011 r. , sygn. akt II K 751/10 za ciąg przestępstw z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony w dniu 4 sierpnia 2009 r. na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na okres próby lat 5 i karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 10 zł każda, postanowieniem Sądu Rejonowego w R. z dnia 6.10.2014 r. sygn. akt II 1 Ko 732/14 zarządzono skazanemu wykonanie w/w kary.

III.  Sądu Rejonowego w R. II Wydział Karny z dnia 26 marca 2013r. sygn. akt II K 621/11, za:

- przestępstwo popełnione w dniu 4 czerwca 2011 r. z art. 278 § 1 kk przy zast. art. 64 § 1 kk, na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od 4.06.2011r. do 5.06.2011r.

IV.  Sądu Okręgowego w G. IV Wydział Karny z dnia 4 grudnia 2013r., sygn. akt IV K 50/13, za przestępstwo popełnione w dniu 9 maja 2012 r. z art. 158 § 3 kk, na karę 6 lat pozbawienia wolności;

orzeka:

1.  na mocy art. 91 § 2 kk i art. 86 § 1 kk w miejsce kar jednostkowych pozbawienia wolności orzeczonych w wyrokach opisanych powyżej w pkt I, II i III orzeka wobec skazanego K. R. karę łączną 4 (czterech) pozbawienia wolności;

2.  na mocy art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniach od 04.06.2011r. do 05.06.2011r. w sprawie sygn. II K 621/11, oraz okres rzeczywistego pozbawienia wolności od 5.03.2010 r., do 22.03.2011 r. oraz okres kary już odbytej w dniach od 14.06.2012 r. do 27.11.2013 r. w sprawie VIII K 958/10;

3.  na mocy art. 572 kpk umarza postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego obejmującego karę pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Okręgowego w G. z dnia 4.12.2013 r., sygn. akt IV K 50/13 (opisanym powyżej w pkt IV);

4.  na podstawie art. 576 § 1 kpk pozostałe rozstrzygnięcia, zawarte w połączonych wyrokach, pozostawia do odrębnego wykonania;

5.  na mocy art. 29 ust. l ustawy Prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz kancelarii adwokackiej adw. R. W. kwotę 120,00 zł (sto dwadzieścia) plus 23 % VAT, łącznie kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych i 60/100) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu;

6.  na mocy art. 624 § 1 kpk zwalnia skazanego K. R. od ponoszenia kosztów sądowych obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt IV K 85/15

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, iż K. R. został skazany prawomocnymi wyrokami:

V.  Sądu Rejonowego w B. VIII Wydział Karny z dnia 26 sierpnia 2011r., sygn. akt : VIII K 958/10, za:

- ciąg przestępstw popełnionych w okresie od 15 kwietnia 2009 r. do 10 czerwca 2009 r. z art. 297 § 1 kk i art. 286 § 1 kk przy zast. art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, na karę 2 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności,

- przestępstwo popełnione w dniu 21 maja 2009 r. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności

łącznie na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem na poczet orzeczonej kary okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 5.03.2010r. do dnia 22.03.2011r.;

VI.  Sądu Rejonowego w R. z dnia 28 grudnia 2011 r. , sygn. akt II K 751/10 za ciąg przestępstw z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony w dniu 4 sierpnia 2009 r. na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na okres próby lat 5 i karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 10 zł każda, postanowieniem Sądu Rejonowego w R. z dnia 6.10.2014 r. sygn. akt II 1 Ko 732/14 zarządzono skazanemu wykonanie w/w kary.

VII.  Sądu Rejonowego w R. II Wydział Karny z dnia 26 marca 2013r. sygn. akt II K 621/11, za:

- przestępstwo popełnione w dniu 4 czerwca 2011 r. z art. 278 § 1 kk przy zast. art. 64 § 1 kk, na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od 4.06.2011r. do 5.06.2011r.

VIII.  Sądu Okręgowego w G. IV Wydział Karny z dnia 4 grudnia 2013r., sygn. akt IV K 50/13, za przestępstwo popełnione w dniu 9 maja 2012 r. z art. 158 § 3 kk, na karę 6 lat pozbawienia wolności;

Wyrokiem łącznym tut. Sądu z dnia 30.06.2014 r., sygn. akt IV K 53/14 skazanemu połączono kary wymierzone wyrokami w sprawach II K 621/11 i VI K 50/13 i wymierzono karę łączną 6 lat pozbawienia wolności.

Następnie skazany K. R. wystąpił z kolejnym wnioskiem o wydanie wyroku łącznego domagając się wydania kolejnego wyroku łącznego obejmującego wyrok w sprawie IV K 50/13, II K 621/11, II K 751/10 VIII K 958/10 (k. 1) opisane powyżej.

W myśl przepisu art. 85 kk, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa. Zawarty w art. 85 k.k. zwrot: "zanim zapadł pierwszy wyrok" odnosi się do pierwszego chronologicznie wyroku, który zapadł przed popełnieniem przez sprawcę kolejnego (kolejnych) przestępstwa (uchwała SN z dnia 25.02.2005 r. I KZP 36/04, OSNKW 2005/2/13).Oceny zbiegu realnego dokonywać należy z perspektywy postępowania sprawcy - czy kolejnych przestępstw dopuszcza się po wydaniu wobec niego wyroku (kolejnych wyroków), czy przed nim (nimi). Tylko te ostatnie tworzą zbieg realny, pozwalający na orzeczenie kary łącznej. Ten właśnie pierwszy wyrok powinien zatem być punktem odniesienia przy dokonywaniu oceny, które z przestępstw objętych kolejnymi wyrokami pozostają w zbiegu uzasadniającym połączenie węzłem wyroku łącznego. Nie ma natomiast żadnych przeszkód prawnych, aby spośród skazań, których nie obejmie tak ukształtowany wyrok łączny, utworzyć kolejną grupę obejmującą skazania za czyny popełnione zanim zapadł kolejny "pierwszy wyrok" - oczywiście "pierwszy" z punktu widzenia tej kolejnej grupy przestępstw (wyrok SN z dnia 9.10.2008 r., sygn. akt V KK 274/08).

Sąd z urzędu ustalił, iż pierwszym chronologicznie wyrokiem jest wyrok Sądu Rejonowego w B. VIII Wydział Karny z dnia 26 sierpnia 2011r., sygn. akt : VIII K 958/10 a przed jego wydaniem K. R. popełnił przestępstwa i ciągi przestępstw, za które został skazany wyrokami w sprawach II K 751/10 i II K 621/11 (opisanych powyżej w pkt II i III), a zatem czyny te tworzą wymagany przepisem art. 85 kk realny zbieg przestępstw.

Wskazać jednocześnie należy, iż wyrok w sprawie IV K 50/13 nie pozostaje w omawianym wyżej realnym zbiegu przestępstw, skoro czyn zabroniony popełniony został w dniu 9 maja 2012 r., a zatem już po wydaniu pierwszego chronologicznie wyroku tj. po 26 sierpnia 2011 r. Tytułem porządku należy jedynie wskazać, iż instytucja kary łącznej wyrażona w art. 85 kk, nie przewiduje wyboru takiej konfiguracji skazań, najbardziej korzystnej dla skazanego, a wyznacza jasne reguły orzekania kary łącznej, w oparciu o konfigurację czasową poszczególnych czynów zabronionych do kolejnych wyroków skazujących. W konsekwencji w tym zakresie na mocy art. 572 kpk postępowanie należało umorzyć.

W omawianym powyżej zbiegu przestępstw, na podstawie art. 86 § 1 kk, sąd był uprawniony do wymierzenia kary łącznej, w granicach od 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności do 6 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Uwzględniając wskazane powyżej ustawowe granice, a także przesłanki wymiaru kary łącznej Sąd wymierzył A. P. karę łączną 4 lat pozbawienia wolności.

Podejmując decyzję w przedmiocie ukształtowania wymiaru kary łącznej w oparciu o zasadę kumulacji bądź absorpcji kar jednostkowych, Sąd Okręgowy wziął pod uwagę kryteria zawarte w ugruntowanym orzecznictwie Sądu Najwyższego jak i sądów apelacyjnych,

Wymierzając karę łączną pozbawienia wolności, Sąd uznał, za własny pogląd Sądu Apelacyjnego w Katowicach, iż: „Jakkolwiek przy wymiarze kary łącznej dopuszczalne jest stosowanie zarówno zasady pełnej absorpcji, jak i zasady pełnej kumulacji, to jednak są to rozstrzygnięcia skrajne, które znajdują zastosowanie w zupełnie wyjątkowych, nietypowych sytuacjach.” (wyrok SA w Katowicach z dnia 20.05.2008 r., sygn. akt II AKa 129/08 ). Mając na uwadze uprzednią wielokrotną karalność K. R., a także ilość czynów zabronionych pozostających w omawianym realnym zbiegu przestępstw, czasokres popełnienia poszczególnych czynów i dobra nimi naruszone Sąd uznał, iż zasadnym będzie w omawianym wypadku zastosowanie zasady asperacji przy wymiarze kary łącznej.

Zdaniem Sądu kara łączna przy zastosowaniu absorpcji stanowiłaby nadmierną nagrodę dla skazanego wynikającą z faktu popełnienia większej ilości czynów zabronionych. Sąd podzielił pogląd Sądu Apelacyjnego w Krakowie, iż: „kara łączna jest swego rodzaju podsumowaniem działalności przestępczej sprawcy w okresie czasu objętym skazaniami. Ma likwidować swoistą konkurencję kar w postępowaniu wykonawczym wynikłą z kilkakrotnych skazań. Nie jest to sposób na premię dla sprawcy większej ilości przestępstw. Wymierzając karę łączną, stosuje się zwykłe dyrektywy karania, a zwłaszcza słuszności i celowości, wyrażane przez związek przedmiotowo-podmiotowy między poszczególnymi przestępstwami. Na ogół nie ma powodu, by orzekać kary łączne w dolnych granicach, to jest w wysokości najsurowszej ze zbiegających się kar. Popełnienie więcej jak jednego przestępstwa powinno raczej skłaniać do odstępstwa od absorpcji kar, niż za nią przemawiać. Wymierzenie takiej kary prowadziłoby do premiowania sprawcy popełniającego nie jedno, a więcej przestępstw, zatem prowadziłoby do praktycznej bezkarności innych zachowań zabronionych” (wyrok SA w Krakowie z dnia 19.10.2007 r., sygn. akt II AKa 183/07).

Ostatecznie mając w polu widzenia poprzednio wymierzoną wyrokiem o sygn. akt VIII K 958/10 karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, a także pozostałe kary jednostkowe oraz okresy, które podlegają zaliczeniu na poczet wymierzanej kary łącznej wymiar kary łącznej pozostaje dla skazanego rozstrzygnięciem korzystnym. Na mocy art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności Sąd zaliczył skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniach od 04.06.2011 r. do 05.06.2011 r. w sprawie sygn. II K 621/11, oraz okres rzeczywistego pozbawienia wolności od 5.03.2010 r., do 22.03.2011 r. i okres kary już odbytej w dniach od 14.06.2012 r. do 27.11.2013 r. w sprawie VIII K 958/10.

Ostatecznie ustalając wymiar kary łącznej, decydujące znaczenie dla Sądu ma prewencyjny charakter oddziaływania kary łącznej w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej, dlatego też przy wymiarze kary łącznej Sąd wziął pod uwagę aktualną opinię o skazanym wskazującą na przebieg procesu resocjalizacji. Z opinii o skazanym wynika, iż zachowanie i postawę skazanego można ocenić jako poprawne, a prognozę penitencjarną należy ocenić jako pozytywną (k. 42).

Jako, że skazany korzystał z udzielonej mu z urzędu pomocy prawnej dlatego też, na mocy art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. R. W. kwotę 120,00 złotych plus 23 % VAT, łącznie kwotę 147,60 zł.

Rozstrzygając o kosztach postępowania Sąd zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów w sprawie wydania wyroku łącznego, obciążając nimi Skarb Państwa, uznając że obciążanie nimi skazanego, w jego obecnej sytuacji, byłoby dla niego zbyt uciążliwe, zwłaszcza, że przebywając z Zakładzie Karnym jest zatrudniony, ale nieodpłatnie.