III Cz 1191/19 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2020-01-30
Sygn. akt III Cz 1191/19
POSTANOWIENIE
Dnia 30 stycznia 2020 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:
Przewodniczący-Sędzia Sądu Okręgowego Leszek Dąbek
Sędziowie Sądu Okręgowego: Tomasz Pawlik
Magdalena Balion – Hajduk
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 30 stycznia 2020 r. w G.
sprawy z powództwa K. K.
przeciwko P. J. (1), B. J. (poprzednio F.), P. J. (2) i K. J.
o wydanie nieruchomości
na skutek zażalenia pozwanej P. J. (2)
na rozstrzygniecie zawarte w punkcie 2 postanowienia Sądu Rejonowego w (...)
z dnia 22 maja 2019 r., sygn. akt I C 2336/18
postanawia:
1. oddalić zażalenie;
2. zasądzić od pozwanej P. J. (2) na rzecz powódki kwotę 450 zł (czterysta pięćdziesiąt złotych) z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu zażaleniowym.
SSO Magdalena Balion – Hajduk SSO Leszek Dąbek SSO Tomasz Pawlik
Sygn. akt III Cz 1191/19
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w (...) w punkcie 2 postanowienia z dnia 22 05 2019r. między innymi odrzucił sprzeciw pozwanej P. J. (3) od wyroku zaoczonego z dnia 27 02 2019r., uznając, że wobec oddalenia wniosku o przywrócenie terminu do jego wniesienia, pozwana nie dochował terminu do jego wniesienia.
Orzeczenie zaskarżyła pozwana P. J. (2) , która wniosła o przy-wrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu oraz o uchylenie zaskarżonego orzeczenia.
Zarzuciła, że przy ferowaniu zaskarżonego postanowienia naruszono regulację art. 344 § 1 oraz art. 168 § 1 k.p.c., poprzez odmowę przywrócenia terminu i odurzenie sprzeciwu „ pomimo, iż pozwana uprawdopodobniła, że nie wniosła sprzeciwu w terminie bez własnej winy”. W ocenie skarżącej „ sąd pominął fakt, iż pozwana P. J. (2), niezależnie od tego, że nigdy nie odbierała korespondencji, zdając się w tym zakresie na rodziców, nie przebywała w tym czasie w domu rodzinnym, lecz u narzeczonego, z którym jest w ciąży.”. Skarżąca przyznała, iż odwiedzała rodziców (w szczególności chorego ojca długo z nimi przebywała, jednak „ nie mieszkała tam w sensie dosłownym.”.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Adresowana do pozwanej przesyłka zawierająca odpis wyroku zaocznego została doręczona na adres, pod którym pozwana w dacie doręczenia miała stałe miejsce zamieszkania.
Doręczyciel dokonując doręczenia nie zastał skarżącej pod wskazanym powyżej adresem, w konsekwencji czego stosownie do regulacji art. 139 § 1 k.p.c. przesyłka pocztowa zawierająca powyższe pismo została w dniu 01 03 2019r. złożona w placówce pocztowej, o czym umieszczono zawiadomienie w miejscu doręczenia, a następnie po upływie terminu w dniu 12 03 2019r. doręczyciel powtórzył czynności zawiadomienia (dowód doręczenia: k- 75 akt). Pomimo tego skarżąca nie odebrała przesyłki pocztowej, wobec czego należy uznać ją za doręczoną z dniem 18 03 2019r. i od dnia następnego rozpoczął biec przewidziany w art. 344 § 1 k.p.c. dwutygodniowy termin
do wniesienia sprzeciwu od wyroku zaocznego, który upłynął z dniem 02 04 2019r.
Regulacja art. 168 § 1 i § 2 k.p.c. uzależnia przywrócenie terminu procesowego od kumulatywnego spełnienia przesłanek: braku winy strony w uchybieniu terminowi
i powstanie w wyniku tego uchybienia ujemnych dla niej skutków procesowych.
Pozwana wniosła sprzeciw od wyroku zaocznego Sądu Rejonowego dopiero
w dniu
05 04 2019r., tj. już po upływie powyższego terminu.
Wnosząc wniosek o przywrócenie terminu nie wykazała jednak, że w czasie doręczania przesyłki pocztowej zawierającej odpis wyroku zaocznego na stałe nie mieszkała po adresem jej doręczenia.
Gdyby nawet przyjąć, że w tym czasie przebywała ona u swego narzeczonego - czego nie wykazała (nie wskazała nawet jego tożsamości, a przede wszystkim adresu jego miejsca zamieszkania ) – to nie zwalniało jej to od obowiązku kontrolowania doręczeniowej skrzynki pocztowej znajdującej się w miejscu jej stałego zamieszkania i powierzenia tych czynności swoim rodzicom, tym bardziej, że jej ojciec miał trudności
w poruszaniu się a jej matka była zaabsorbowana pracą zawodową.
W tym czasie była ona już osobą dorosłą (miała 28 lat) i powinna była liczyć się ze związanymi z tym możliwymi negatywnymi konsekwencjami.
Z podanych względów nie dochowała ona zatem należytej staranności przy odbiorze kierowanej do niego korespondencji pocztowej, co równoznaczne jest z jego niedbalstwem przy ich dokonywaniu i dlatego ponosi on winę w niedochowania terminu
do wniesienia sprzeciwu od wyroku zaocznego.
W świetle przywołanej powyżej regulacji czyni to jej wniosek o przywrócenie terminu do wniesieniu sprzeciwu od wyroku zaocznego bezzasadnym i obligowało Sąd pierwszej instancji do jego oddalenia, a w konsekwencji tego do odrzucenia samego sprzeciwu - w oparciu o regulację art. 344 § 3 k.p.c. - jako wniesionego po upływie terminu.
Znalazło to prawidłowe odzwierciedlenie w zaskarżonym orzeczeniu
i zażalenie jest bezzasadne w rozumieniu art. 385 k.p.c. związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c., a to z mocy zwartej w nim regulacji prowadziło do jego oddalenia.
Reasumując zaskarżone rozstrzygnięcie jest prawidłowe i dlatego zażalenie jako bezzasadne oddalono w na mocy art. 385 k.p.c. związku z art. 397
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosując regulację
art. 98 § 1 k.p.c., biorąc pod uwagę, iż skarżąca uległa w całości w postępowaniu zażaleniowym i powinna zwrócić powódce poniesione przez nią w tym postępowaniu koszty zastępstwa procesowego.
SSO Magdalena Balion – Hajduk SSO Leszek Dąbek SSO Tomasz Pawlik
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację: Sędzia Sądu Okręgowego Leszek Dąbek, Sądu Okręgowego Tomasz Pawlik
Data wytworzenia informacji: