Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

POSTANOWIENIE

Dnia 20 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - SSO Leszek Dąbek

Sędziowie SSO Gabriela Sobczyk(spr.)

SSR(del.) Roman Troll

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 20 maja 2014r.

sprawy z powództwa Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej (...) w G.

przeciwko G. B.

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki

na postanowienie Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 17 stycznia 2014r., sygn. akt II C 1738/12

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSR(del.) Roman Troll SSO Leszek Dąbek SSO Gabriela Sobczyk

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 17 stycznia 2014r. Sąd Rejonowy w Gliwicach oddalił wniosek powódki jako wierzyciela z dnia 11 grudnia 2013r. o sprostowanie postanowienia z dnia 2 października 2013r. dotyczącego nadania klauzuli wykonalności wyrokowi wydanemu w niniejszej sprawie ( II C 1738/12).

W uzasadnieniu wskazał, że wierzyciel złożył wniosek o sprostowanie postanowienia wydanego w sprawie II C 1738/12 w dniu 2 października 2013r. w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności poprzez wpisanie numeru PESEL dłużnika oraz numeru KRS wierzyciela.

Sąd Rejonowy doszedł do przekonania, że wniosek ten nie zasługuje na uwzględnienie. Wskazał, że rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 lipca 2013r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia brzmienia klauzuli wykonalności( Dz. U. z 2013r. poz.859) w zakresie dostosowania przepisów do zmian w kpc obowiązujących od dnia 7 lipca 2013r., weszło w życie 14 sierpnia 2013r. Wskazał nadto, że rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 lipca 2013r. zmieniające rozporządzenie – Regulamin urzędowania sądów powszechnych (Dz. U. z 2013r. poz. 870) poprzez dodanie §129 ¹ dotyczącego obowiązku zamieszczenia w odpisie orzeczenie lub ugody informacji o numerze PESEL lub NIP czy też numeru z KRS w przypadkach szczegółowo tam wskazanych stanowi w §2, że przepis §129 ¹ rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości- Regulamin urzędowania sądów powszechnych ( Dz. U. nr 38 poz.249 z późn.zm.) w brzmieniu nadanym rozporządzeniem zmieniającym stosuje się do orzeczeń w postępowaniach wszczętych po dniu 6 lipca 2013r. oraz do ugód sądowych zwartych w postępowaniach wszczętych po tym dniu.

W ocenie Sądu Rejonowego z powyższych wywodów wynika, że nie istnieją podstawy do sprostowania treści klauzuli wykonalności w niniejszej sprawie, która wniesiona została do Sądu Rejonowego w dniu 18 kwietnia 2013r., gdyż zamieszczanie w treści klauzuli wykonalności numerów PESEL, NIP lub numery Krajowego Rejestru Sądowego dotyczy wniosków złożonych po dniu 6 lipca 2013r.

Zażalenie na opisane postanowienie złożyła powódka, zarzucając mu naruszenie przepisów prawa procesowego, a to art.350§1kpc w zw. z art. 783§2 kpc w zw. z §2 ¹ rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 kwietnia 2012r. w sprawie określenia brzmienia klauzuli wykonalności w brzmieniu nadanym rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 18.07.2013r. ( Dz. U. z 2013, poz. 859)- poprzez przyjęcie, że ww.§2 ¹ rozporządzenia nie ma w niniejszej sprawie zastosowania, co skutkowało oddaleniem wniosku wierzyciela o sprostowanie postanowienia Sądu z 2.10.2013r., sygn. I C 1738/12 poprzez wpisanie w treści klauzuli w formie pieczęci numeru PESEL dłużniczki oraz nr KRS wierzyciela.

Stawiając wskazany zarzut skarżąca wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia i uwzględnienie wniosku wierzyciela o sprostowanie postanowienia Sądu z 2.10.2013r., sygn. akt II Co 4022/13 poprzez wpisanie w treści klauzuli numeru PESEL dłużnika oraz nr KRS wierzyciela, a nadto zasądzenie od dłużnika na rzecz wierzyciela zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skarżąca wskazała, że obowiązek wskazania w klauzuli wykonalności numeru PESEL, NIP lub numeru w KRS lub innym właściwym rejestrze został dodany przez §1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 18 lipca 2013r. ( Dz. U. z 2013r. poz.859) zmieniającego rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 5.04.2012r. w sprawie określenia brzmienia klauzuli wykonalności. Zgodnie z §2 rozporządzenia nowelizującego, wchodzi ono w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Rozporządzenie to nie zawiera przepisów przejściowych. W ocenie skarżącej, co do kwestii intertemporalnej, ma tu zastosowanie zasada bezpośredniego działania nowej regulacji.

Inne uregulowanie zawarte w rozporządzeniu Min. Spr. z dnia 18 lipca 2013r. zmieniające rozporządzenie – Regulamin urzędowania sądów powszechnych (Dz. U. z 2013r. poz. 870) oraz zawarcie przepisu intertemporalnego w ustawie z dnia 10. maja 2013r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego ( Dz. U. 2013r. poz. 654) w ocenie skarżącej należy interpretować jako celowy zabieg legislacyjny ustawodawcy. Zatem brak podstaw do stosowania w drodze analogii przepisów przejściowych z innych aktów prawnych.

Zatem zdaniem skarżącej, skoro w dniu 14.08.2013r. weszło w życie rozpatrywane rozporządzenie, to Sąd rozpoznając wniosek o nadanie klauzuli wykonalności rozpoznawany po tej dacie winien uwzględniać nową regulację wprowadzoną tym rozporządzeniem, a zatem umieścić w klauzuli nr PESEL dłużnika i nr KRS wierzyciela. Powołała się ponadto na poglądy judykatury, który określają postępowanie klauzulowe jako samodzielne postępowanie, w którym nowe uregulowanie winno mieć zastosowanie, nawet gdy w postępowaniu rozpoznawczym Sąd nie miał obowiązku ustalania numerów PESEL i KRS stron.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Podstawowe znaczenie dla oceny, czy wniosek o sprostowanie zasługiwał na uwzględnienie ma ustalenie, czy postanowienie Sądu Rejonowego z 2.10.2013r. oraz klauzula wykonalności na nim oparta zawiera omyłki, błędy rachunkowe czy niedokładności. Odnośnie omyłek czy błędów rachunkowych, nie mają one w sprawie miejsca i skarżąca nie zarzuca ich zaistnienia.

Zasadnicza jest zatem odpowiedź na pytanie, czy w.w. postanowienie i klauzula zawierają niedokładności w oznaczeniu dłużnika i wierzyciela, co wymaga oceny, jakie winno być to oznaczenie zgodnie z wymogami prawa. Wskazany problem sprowadza się do oceny, czy w niniejszej sprawie przy wydawaniu postanowienia z dnia 2.10. 2013r. Sąd Rejonowy winien był stosować §2 ¹ rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 5. kwietnia 2012r. w sprawie określenia brzmienia klauzuli wykonalności dodany rozporządzeniem Min. Spr. z 18 lipca 2013r. ( Dz. U. z 2013r. poz.859).

Podzielając w tym miejscu wywód zawarty w uzasadnieniu zażalenia co do odrębności postępowania klauzulowego, wskazać jednoznacznie należy, że w niniejszej sprawie zostało ono wszczęte na skutek wniosku wierzyciela(powódki) z dnia 18 kwietnia 2013r.(k.99-100), a zatem jeszcze w czasie obowiązywania poprzedniego brzmienia rozpatrywanych przepisów.

Sąd Okręgowy nie podziela z tego powodu wniosków skarżącej zawartych w uzasadnieniu zażalenia co do podstaw do zastosowania §2 ¹ rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 kwietnia 2012r. w sprawie określenia brzmienia klauzuli wykonalności w brzmieniu nadanym rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 18.07.2013r. w niniejszej sprawie.

Nie uwzględnia on bowiem wykładni systemowej i celowościowej co do kwestii intertemporalnych odnoszącej się do unormowania wprowadzonego rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z 18 lipca 2013r. ( Dz. U. z 2013r. poz.859).

Wskazany akt prawny jest aktem niższej rangi niż ustawa i stanowi akt wykonawczy do kodeksu postępowania cywilnego. Powyższe okoliczności sprawiają, że wykładnia tego rozporządzenia nie może być dokonywana w oderwaniu od brzmienia kodeksu postępowania cywilnego wprowadzonego ustawą z dnia 10. maja 2013r. ( Dz. U. 2013r. poz. 654), gdyż unormowanie tego rozporządzenia ma na celu osiągnięcie skutku, dla którego wprowadzono nowe brzmienie przepisów tego kodeksu.

Zatem to nie przepis intertemporalny zawarty w rozporządzeniu z dnia Min. Spr. z dnia 18 lipca 2013r. zmieniające rozporządzenie – Regulamin urzędowania sądów powszechnych (Dz. U. z 2013r. poz. 870) ma tu zastosowanie per analogiam.

Zastosowanie natomiast na podstawie dokonanej wykładni systemowej i celowościowej znajdzie przepis intertemporalny z ustawy z dnia 10. maja 2013r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego ( Dz. U. 2013r. poz. 654).

Na podstawie tej wykładni wskazać należy, że określenie spraw, w jakich zastosowanie znajdzie §2 ¹ rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 5. kwietnia 2012r. w sprawie określenia brzmienia klauzuli wykonalności dodany rozporządzeniem Min. Spr. z 18 lipca 2013r. ( Dz. U. z 2013r. poz.859) winno być tożsame ze sprawami, w jakich zastosowanie znajdą znowelizowane przepisy kodeksu postępowania cywilnego dotyczące tej samej kwestii (ustalania i uwzględniania w postępowaniu nr PESEL i KRS, czy numerów w innych stosownych rejestrach dotyczących stron postępowania). Skoro zaś art. 2 wskazanej ustawy z 10.maja 2013r. ustanowił zasadę, że do postępowań wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe, a zmiana ustawy kodeks postępowania cywilnego weszła w życie 7 lipca 2013r., to ta data winna mieć wiodące znaczenie dla oceny, jakie przepisy winny mieć zastosowanie w odniesieniu do rozpoznania wniosku o nadanie klauzuli wykonalności.

Inna wykładnia pozbawiałaby Sąd instrumentów procesowych w zakresie ustalenia numerów, jakie winien on umieścić w klauzuli wykonalności, instrumenty te zawarte zostały bowiem w przepisach kodeksu postępowania cywilnego wprowadzonych od 7 lipca 2013r. i mogą być (w związku z brzmieniem wskazanego art.2) zastosowanie do spraw wszczętych od 7 lipca 2013r.

Tym samym mimo niezawarcia w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z 18 lipca 2013r. ( Dz. U. z 2013r. poz.859) przepis przejściowego, wykładnia systemowa prowadzi do wniosku, że wprowadzony tym rozporządzeniem przepis §2 ¹ rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 5. kwietnia 2012r. w sprawie określenia brzmienia klauzuli wykonalności nie ma zastosowania do wniosków o nadanie klauzuli wykonalności wniesionych przed 7 lipca 2013r.

Wniosek o nadanie klauzuli wykonalności w niniejszej sprawie wpłynął w dniu 18 kwietnia 2013r. Zatem rozpoznając ten wniosek Sąd Rejonowy nie był zobowiązany do określenia wierzyciela i dłużnika w klauzuli wykonalności dodatkowo poprzez podanie ich numerów PESEL (odnośnie dłużnika) i nr KRS (odnośnie wierzyciela).

Powyższe prowadzi do wniosku, że postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 2 października 2013r. oraz klauzula wykonalności nie zawierają niedokładności. Tym samym nie było podstaw do dokonania na podstawie art. 350§1 kpc sprostowania wnioskowanego przez wierzyciela.

W tych okolicznościach zaskarżone postanowienie uznać należało za prawidłowe, a zażalenie jako niezasadne podlegało oddaleniu na podstawie art.385kpc w zw. z art.397§2 kpc i w zw. z art.13§2kpc.

SSR(del.) Roman Troll SSO Leszek Dąbek SSO Gabriela Sobczyk