Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII U 996/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2016-07-29

Sygn. akt VIII U 996/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 lipca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSR del Magdalena Kimel

Protokolant:

Korneliusz Jakimowicz

po rozpoznaniu w dniu 27 lipca 2016 r. w Gliwicach

sprawy B. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie wypadkowe

na skutek odwołania B. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 2 lutego 2016 r. nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że ustala że płatnik składek B. K. nie jest zobowiązana do opłacenia składek na ubezpieczenie wypadkowe za okresy od 01 stycznia 2003 r do 31 marca 2004 r według stopy procentowej w wysokości 1,93 % ;

(-) SSR del. M. K.

Sygn. akt VIII U 996/16

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. w dniu 02 lutego 2016 r wydał decyzję na mocy której stwierdził, że w roku składkowym obejmującym okres rozliczeniowy od 01.01.2003 r do 31.03.2004 r, stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe obowiązująca płatnika składek B. K. wynosi 1,93 % podstawy jej wymiaru. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że w przekazanych do Zakładu deklaracjach rozliczeniowych za miesiące od 01/2003 do 12/2003, płatnik wskazał stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe w wysokości 0,97 %. Natomiast od stycznia 2003 r nastąpiły zmiany w zasadach ustalania stopy procentowej składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu wypadku przy pracy i chorób zawodowych. Zgodnie z art. 28 ust 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U z 2015 r poz 1242 z póz zm) stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatnika składek zgłaszającego do ubezpieczenia wypadkowego nie więcej niż 9 ubezpieczonych wynosi 50 % najwyższej stopy procentowej ustalonej na dany rok składowy dla grup działalności. Wartość tej stopy procentowej w okresie od 01.01.2003 do 31.03.2004 r wynosi 1,93 %.

B. K. złożyła odwołanie od decyzji wnosząc o jej zmianę poprzez oddalenie zobowiązania jej do korygowania dokumentów rozliczeniowych za 2003 r. Ubezpieczona podniosła, że od 2010 r obowiązek przechowywania dokumentów ZUS został skrócony z 10 do 5 lat i dokumenty których skorygowania domaga się ZUS zostały zlikwidowane. Ubezpieczona podniosła zarzut przedawnienia podkreślając, że decyzją ZUS dotyczy roku 2003.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., wniósł o oddalenie odwołania jako bezzasadnego i zasądzenie zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Podniósł, że zaskarżoną decyzją stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe obowiązująca płatnika w roku składkowym od 01 stycznia 2003 r do 31 marca 2004 r została podwyższona o 50 %.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

B. K. w deklaracjach rozliczeniowych złożonych w ZUS, wykazała stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe w wysokości 0,97 %, za miesiące od stycznia 2003 r do grudnia 2003 r.

W 2015 r organ rentowy poinformował ubezpieczoną o toczącym się postępowaniu wyjaśniającym w sprawie ustalenia stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, wskazując iż od 1 stycznia 2003 r nastąpiły zmiany w zasadach ustalania stopy procentowej składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu wypadków i chorób zawodowych.

Odwołująca nie dysponuje dokumentacją źródłową z 2003 r, gdyż po upływie okresu przechowywania dokumentacji, została zniszczona.

Zaskarżoną decyzją ZUS ustalił, iż stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe za okres rozliczeniowy od 01.01.2003 r do 31.03.2004 obowiązująca odwołującą wynosi 1,93 % podstawy jej wymiaru.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o akta rentowe. Stan faktyczny był między stronami bezsporny.

Sąd zważył, co następuje:

Zaskarżona decyzja jest nieprawidłowa.

W ustawie z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322 z późn. zm.) w przepisie art. 28 ust. 1 i ust. 2 wyodrębniono dwie kategorie płatników składek:

1) płatników zgłaszających do ubezpieczenia wypadkowego nie więcej niż 9 ubezpieczonych i

2) płatników zgłaszających do tegoż ubezpieczenia, co najmniej 10 ubezpieczonych.

Kryterium takiego podziału jest liczba ubezpieczonych zgłoszonych do ubezpieczenia wypadkowego, a to kryterium zostało doprecyzowane w ust. 3 i 4 powołanej normy.

Dla każdej z wymienionych kategorii płatników określono odmienne zasady ustalania stopy procentowej składki i inny tryb postępowania w tym zakresie.

Wartość stopy procentowej w okresie od stycznia 2003 r do grudnia 2003 wynosiła 1,93 %.

W przekazanych do ZUS deklaracjach rozliczeniowych za ten okres ubezpieczona wykazała stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe w wysokości 0,97 %., czyli 50 % z 1,93 %.

Zaskarżoną decyzją ZUS stwierdził, iż stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe obowiązująca odwołującą za okres rozliczeniowy od 01.01.2003 r do 31.03.2004 r wynosi 1,93 % podstawy jej wymiaru. Organ rentowy w uzasadnieniu decyzji powołał się na zmiany w zasadach ustalania stopy procentowej, które nastąpiły od 01 stycznia 2003r. W odpowiedzi na odwołanie ZUS natomiast wskazał, iż zaskarżoną decyzją podwyższył stopę procentową składki za wymieniony okres o 50 %. ZUS nie wyjaśniał z jakich przyczyn nastąpiło podwyższenie składki przytaczając jedynie przepisy dotyczące sankcji w postaci podwyższenia stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe w przypadku przekazania przez płatnika nieprawdziwych danych. Należy zauważyć, że art. 34 ustawy nie stanowił podstawy prawnej zaskarżonej decyzji.

Zgodnie z treścią art. 34 ust 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, jeżeli płatnik składek nie przekaże danych lub przekaże nieprawdziwe dane, o których mowa w art. 31, co spowoduje zaniżenie stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, Zakład ustala, w drodze decyzji, stopę procentową składki na cały rok składkowy w wysokości 150% stopy procentowej ustalonej na podstawie prawidłowych danych. Płatnik składek zobowiązany jest opłacić zaległe składki wraz z odsetkami za zwłokę.

Jeżeli płatnik składek nie przekaże danych lub przekaże nieprawdziwe dane, o których mowa w art. 31, co spowoduje zawyżenie stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, Zakład ustala stopę procentową składki na cały rok składkowy w wysokości stopy procentowej ustalonej na podstawie prawidłowych danych (ust 2)

Przepis ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do płatników składek, o których mowa w art. 28 ust. 1 i art. 33 ust. 1 i 2, którzy nieprawidłowo ustalili liczbę ubezpieczonych lub grupę działalności, przy czym, jeżeli płatnik składek stwierdzi nieprawidłowość, obowiązany jest on ponownie ustalić stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe we własnym zakresie (ust 3)

W przypadku, o którym mowa w ust. 1 i 2, płatnik składek zobowiązany jest złożyć brakującą informację lub dokonać korekty nieprawidłowej informacji (ust 4)

Przywołany przepis znajduje zastosowanie w sytuacji nieprzekazania danych lub umyślnego przekazania danych nieprawdziwych, które powoduje zawyżenie stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe. W rozpoznawanej sprawie, odwołująca nie miała faktycznej możliwości ustalenia czy i ewentualnie jakie błędy popełniła, albowiem nie dysponowała dokumentacja pierwotną pochodzącą z roku 2003, gdyż ta zgodnie z obowiązującymi przepisami została zniszczona.

Ponadto, jak podkreślono, z pisma ZUS wszczynającego postępowania, wynika, że naliczenie wyższej stopy procentowej związane jest ze zmianą począwszy od stycznia 2003 r zasad ustalania stopy procentowej składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Nie wynika zatem z nie przekazania lub z przekazania nieprawdziwych danych przez odwołującą.

Niezależnie od powyższego należy podkreślić, że zgodnie z art. 27 cytowanej ustawy, stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe ustala się na rok składkowy.

Rok składkowy, w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy, to z kolei okres obowiązywania stopy procentowej składek na ubezpieczenie wypadkowe należnych za okres od dnia 1 kwietnia danego roku do dnia 31 marca następnego roku. Z tego też względu w art. 32 ustawodawca zobowiązał Zakład do zawiadomienia płatnika składek o wysokości stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe obowiązującej go w danym roku składkowym nie później niż do dnia 20 kwietnia danego roku, tak, aby płatnik mógł w ustawowych terminach opłacić składkę w zindywidualizowanej wysokości.

W wyroku z dnia 17 grudnia 2013 r Sąd Apelacyjny w Katowicach ( III AUa 341/13 LEX nr 1487619, Biul.SAKa (...) ),wskazał, iż niedopuszczalne jest podwyższenie przez ZUS stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe za poprzedni rok składkowy po jego upływie.

Zaskarżona decyzja wydana w dniu 02 lutego 2016 r ustaliła stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe obowiązującą płatnika składek za okres rozliczeniowy od stycznia 2003 r do 31 marca 2004 r, tj po zakończeniu roku składkowego.

Mając na uwadze powyższe organ rentowy naruszył przepisy ustawy wypadkowej, dokonując ustalenia stopy procentowej za lata ubiegłe, czego ustawa wypadkowa nie przewiduje, zatem na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c., Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

(-) SSR del Magdalena Kimel

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Mirosława Wandachowicz
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację:  del Magdalena Kimel
Data wytworzenia informacji: