Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 grudnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Leszek Dąbek (spr.)

Sędzia SO Gabriela Sobczyk

Sędzia SR (del.) Roman Troll

Protokolant Monika Piasecka

po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2015 r. w Gliwicach

na rozprawie

sprawy z powództwa D. G. i K. G.

przeciwko A. G.

o podwyższenie alimentów

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Jastrzębiu-Zdroju

z dnia 8 kwietnia 2015 r., sygn. akt III RC 534/14

oddala apelację.

SSR (del.) Roman Troll SSO Leszek Dąbek SSO Gabriela Sobczyk

Sygn. akt III Ca 852/15

UZASADNIENIE

Powodowie K. G. i D. G. żądali zasądzenia na rzecz od pozwanego A. G. alimentów odpowiednio w kwotach po 600zł i 800zł miesięcznie w miejsce alimentów w kwotach po 500 zł zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach

z dnia 29 04 2010r. w sprawie o sygn. akt II RC 274/10 oraz „zasądzenia od pozwanego kosztów sądowych”.

Uzasadniając żądanie powodowi twierdzili, że dotychczasowe alimenty nie zaspakajają

w pełni ich potrzeb, gdyż chorują i od czasu zasądzenia ostatnich alimentów wzrosły ich usprawiedliwione koszty utrzymania.

Pozwany A. G. wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie na jego rzecz od powodów zwrotu kosztów procesu.

Podnosił, że od czasu zasądzenia ostatnich alimentów nie zmieniła się sytuacja materialna powodów. W tym czasie zmieniła się jego sytuacja finansowa, gdyż poprzednio przebywał

w Holandii, gdzie zarabiał około 1000EUR a obecnie mieszka w Polsce i prowadzi firmę remontowo-budowlaną oraz uzyskuje nieregularne dochody z których nie jest wstanie łożyć nawet obecnych alimentów.

Sąd Rejonowy w Jastrzębiu Zdroju w wyroku z dnia 8 04 2015r. zasądził

od pozwanego na rzecz powodów: K. G. alimenty w kwotach po 550zł miesięcznie a na rzecz D. G. alimenty w kwotach po 700zł miesięcznie, poczynając od dnia 8 04 2015r., płatne z góry do dnia 15-tego każdego miesiąca do rąk matki małoletniej powodów J. M. z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia w płatności którejkolwiek

z rat, oddalił powództwo z pozostałym zakresie, orzekł o kosztach procesu oraz w zakresie zasądzającym alimenty nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności.

W ustalonym stanie faktycznym w motywach orzeczenia przywołał regulacje: art.138 k.r.o.

i art. 135 § 1 k.r.o. Stwierdził, że ze zgromadzonego w sprawie materiału wynika, że od czasu zasadzenia ostatnich alimentów potrzeby powodów nie tylko nie zmniejszyły ale wprost przeciwnie wzrosły i obecne koszty utrzymania małoletniego K. wynoszą 800zł miesięcznie a D. 1.000zł miesięcznie, których nie jest w stanie ponosić ich matka, gdyż zajmuje się ona opieka nad małoletnia córka K. M. i aktualnie pozostaje ona bez pracy . Następnie dokonała oceny obecnej sytuacji rodzinnej i materialnej pozwanego i ocenił, że jego sytuacja majątkowa nie pogorszyła się w takim stopniu aby uzasadniała oddalenie powództwa. W konkluzji biorąc pod uwagę zasadę równej stopy życiowej rodziców i ich dzieci oraz obowiązek dzielenia się z dziećmi nawet skromnymi dochodami, przyjął, że zasądzone alimenty są adekwatne do obecnych usprawiedliwionych potrzeb powodów oraz możliwości zarobkowych pozwanego i w tej części uznała powództwo za uzasadnione.

O kosztach orzekł na podstawie art. 102 k.p.c. a rygor natychmiastowej wykonalności nadał wyrokowi w części zasądzającej alimenty na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.

Orzeczenie zaskarżył pozwany A. G. w części zasądzającej alimenty

oraz orzekającej o kosztach procesu, który wnosił o jego zmianę przez oddalenie powództwa oraz zasądzenie na jego rzecz od powodów zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych, bądź uchylanie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy Sadowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania przy uwzględnieniu kosztów postępowania odwoławczego.

Zarzucił, że istnieje sprzeczność pomiędzy istotnymi ustaleniami Sądu a treścią zebranego

w sprawie materiału polegająca na ustaleniu, że :

- jego sytuacja majątkowa i jego możliwości zarobkowe pozwalają mu łożyć na rzecz powodów zasądzone alimenty, mimo że przekraczają one jego aktualne możliwości majątkowe

i zarobkowe, gdyż prowadzona przez niego działalność gospodarcza przynosi nieregularne

i niskie dochody,

- usprawiedliwione potrzeby powodów K. G. i D. G. wynoszą odpowiednio 800zł i 1.300zł miesięcznie.

W uzasadnieniu apelacji między innymi podnosił, że skoro matka powodów mieszka wspólnie z mężem i ich wspólnym dzieckiem to koszty utrzymania mieszkania powinny zostać podzielone na pięć osób, wobec czego obciążają one każdego z powodów w wysokości po 143zł miesięcznie i przy ich uwzględnieniu łączne koszty utrzymania K. wynoszą 550zł. a koszty utrzymania D. zwiększyły się zasadzie o koszty neuroterapii w wysokości 400zł. Dlatego podwyższenie obowiązku ich alimentacji spowoduje przerzucenie ponoszenie ciężaru ich utrzymania wyłącznie na pozwanego.

Powodowie K. G. i D. G. wnosili o oddalenie apelacji podzielając ustalenia i ocena prawną Sądu pierwszej instancji.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje :

Sąd pierwszej instancji trafnie zakwalifikował roszczenia powodów przyjmując,

że mają one źródło w regulacji art. 138 k.r.o. w związku z art. 133 § 1 k.r.o. i art. 135 § 1 i § 2 k.r.o. oraz prawidłowo rozpoznał sprawę.

Ustalenia faktyczne zawarte w części ustalającej uzasadnienia zaskarżonego wyroku orzeczenia mają podstawę we wskazanych przez Sąd Rejonowy źródłach dowodowych.

Zawarte w nich informacje są logiczne, nawzajem się uzupełniają i potwierdzają i jako takie są w pełni wiarygodne.

Podniesione w apelacji zarzuty tylko werbalnie odnoszą się do postawy faktycznej powództwa.

W ich ramach skarżący w istocie kwestionuje bowiem dokonaną przez Sąd Rejonowy ocenę prawną poczynionych ustaleń faktycznych i jako takie nie maja one wpływu na powyższa ocenę (kwestionują one ocenę Sądu, że posiadane przez skarżącego możliwości zarobkowe pozwalają mu łożyć na rzecz powodów zasądzone alimenty oraz zaliczenie do kosztów utrzymania powodów wymiary ich obowiązku partycypowania w kosztach utrzymania mieszkania).

Z tych też względów Sąd odwoławczy przyjął za własne ustalenia faktyczne Sądu pierwszej instancji.

Dokonana przez Sąd Rejonowy ocena prawna ustalonego stanu faktycznego jest prawidłowa.

Pozwany jest ojcem małoletnich powodów, którzy z racji swojego wieku nie są

w stanie samodzielnie się utrzymywać i z mocy art. 133 § 1 k.r.o. na pozwanym ciąży obowiązek jej alimentacji.

Ostatnie alimenty zostały ustalone w wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodka (...) w R. z dnia 19 09 2009r. w sprawie o sygn. akt II RC 274/10.

Od tego czasu do chwili wniesienia powództwa upłynął okres ponad blisko 4 lat,

a do wyrokowana ponad 5 lat.

W tym okresie małoletni rozwinęli się fizycznie, D. G. rozpoczął naukę w szkole podstawowej, a K. G. rozpoczął naukę w gimnazjum, przez co zwiększyły się ich potrzeby.

Małoletni mieszkają wspólnie z matką J. G., która zapewnia im mieszkanie

i z uwagi na ich wiek realizuje swój obowiązek alimentacyjny przez sprawowanie nad nimi pieczy oraz czynienie starań o ich wychowanie, przez co na pozwanym spoczywa obowiązek przyczyniania się do ponoszenie pozostałych kosztów ich utrzymania.

Zakres jego obowiązku wyznacza regulacja zawarta w art. 135 § 1 k.r.o., stosownie

do której jest zobowiązany on łożyć środki utrzymania odpowiadające usprawiedliwionym potrzebom powodów i swoim możliwością zarobkowym.

Powód D. G. liczy 11 lat. Koszty jego wyżywienia wynoszę 500zł miesięczne, ubrania 100zł miesięcznie a środków czystości 100zł miesięczne i tylko te koszt jego niezbędnego utrzymania zamykają się kwotą 700zł miesięcznie.

Ponadto od 2012r. leczy się on w Poradni Syriusz w Ż. z powodu zespołu hiperkinetycznego i encefalopatii niedotlenionej i niedokrwiennej, gdzie dwa razy w miesiącu uczestniczy w spotkaniach terapeutycznych z psychologiem i na zakup lekarstw oraz dojazdy na terapię jego matka wydaje po 20zł miesięcznie. Oprócz tego ma on problemy z pamięcią, koncentracją, przyswajaniem wiedzy, zapamiętywaniem i od dwóch lat dwa razy w tygodniu bierze udział w zajęciach neuroterapii w (...) w J. i z tego tytułu jego matka ponosi koszty jego leczenia w wysokości 500zł miesięcznie. Ponadto jest leczony w poradni neurologicznej w K. oraz często choruje na oskrzela – średnio 5 razy w roku – i za każdym razem jego matka wydaje na zakup lekarstw około 60zł.

Powód K. G. liczy 14 lat. Koszty jego wyżywienia wynoszą 500zł miesięcznie, ubrania 100zł a środków czystości 100zł miesięcznie i także w jego wypadku tylko te koszty jego utrzymania zamykają się kwotą 700zł miesięcznie.

Biorąc to pod uwagę Sąd pierwszej instancji słusznie ocenił, że po stronie powodów nastąpiła zmiana stosunków w rozumieniu regulacji art. 138 k.r.o. uzasadniająca podwyższenie dotychczasowych alimentów.

Pozwany A. G. po powrocie z Holandii do kraju utrzymuje się z z rozpoczętej w sierpniu 2014r. działalności gospodarczej, z której uzyskiwał przychód w okresie

od października 2014r. do marca 2015r. w wysokości od 1.800zł do 8.000zł miesięcznie. Mieszka wspólnie z partnerką życiową A. K. i jej dwójką dzieci a koszty ich wspólnego mieszka zamykają się kwotą około 700zł miesięcznie. Koszty jego wyżywienia wynoszą 500zł me siecznie, środków czystości 100zł miesięcznie i na swoje utrzymanie przekazuje A. K. kwotę 1.000zł miesięcznie, która należy uznać za adekwatną do kosztów jego utrzymania.

Z uzyskanych przez Sąd odwoławczy informacji Powiatowych Urzędów Pracy wynika, że istnieją liczne oferty pracy dla niego z wynagrodzeniem od 1.750zł - 2.500zł miesięcznie.

Pomimo tego nie zamierza on zaprzestać prowadzenia działalności gospodarczej,

co w połączeniu z faktem, iż po wydaniu zaskarżonego dobrowolnie łoży on na rzecz powodów zasądzone alimenty, wskazuje na to, iż jego faktyczne dochody z prowadzonej działalności gospodarczej są wyższe od deklarowanych i pozwalają mu one uiszczać alimenty w wysokości ustalonej w zaskarżonym wyroku.

Czyni to jego apelację bezzasadną w rozumieniu regulacji art. 385 k.p.c. i prowadziło do jej oddalenia.

Reasumując zaskarżony wyrok jest prawidłowy i dlatego apelację pozwanego jako bezzasadną oddalono w oparciu o przepis art. 385 k.p.c.